Twee uitspraken die het voor oplichters lastiger maken om schadevergoeding te vorderen, maar liefst 5 stukjes over ANP, de juridische nachtmerrie van Jabbar die nog even door ging en hoe ik maar niet verder kom dan het kastje en de muur.
Fotojager VAAAM (Ryde, Kodakone)
Er is uitspraak inzake een claim voor 101 foto’s waar ik bij aanvang al vermoedde dat eisers hooguit de distributierechten hebben. Voor 100 van de 101 foto’s heeft VAAAM niet aangetoond de exclusieve rechten te hebben en zijn de vorderingen afgewezen. Met deze uitspraak kun je fotoclaims die niet namens de fotograaf zelf zijn afwimpelen. Gewoon even vragen naar de overeenkomst met de fotograaf.
Overigens had gedaagde dit ook gedaan, hij heeft echter geen antwoord gekregen en is gelijk gedagvaard. Mijn inziens is dat misbruik van recht. Schandalig vind ik dat de rechter een uitstapje naar Zwitsers recht maakt om voor slechts één foto een schadevergoeding toe te kunnen wijzen en dat het overgrote deel van de uitspraak dan daar over gaat.
Castorama-arrest
Europese Jurisprudentie waarbij is bevestigd dat je pas informatie hoeft te verstrekken als de verzoeker bewijs heeft geleverd auteursrechthebbende te zijn. Bij het gros van de claims die ik zie vermoed ik dat eisers hooguit de distributierechten hebben, soms zelfs dat niet. Vraag dus, voordat je informatie prijsgeeft, naar bewijs dat ze de exclusieve rechten hebben.
Door dit arrest kwam ik erachter dat je alleen informatie hoeft te verstrekken bij commerciële handelingen. Had ik eerder moeten weten.
Schandalig vind ik dat de verzoeker om informatie in deze kwestie een natuurlijk persoon is. Er zijn zoveel zaken van commerciële partijen die niet namens de makers zelf claimen waar deze rechter mee naar het Europese Hof had kunnen gaan. Nu zadelt de rechter een maker, mogelijk een kleine zelfstandige, op met een extra lange en kostbare procedure bij het Europese Hof.
Ervaringsverhalen ANP
Goed om te zien dat ontvangers van een fotoclaim van ANP hun ervaringen steeds vaker delen. Sinds de naamwijziging van Permission Machine naar Visual Rights Group lijkt er weinig veranderd:
Crowdfunding voor Jabbar
De inzamelingsactie voor taxichauffeur Jabbar, om het belabberde vonnis van tafel te krijgen, heb ik overgenomen en ging daarna weer een paar dagen offline omdat er geklaagd was. Ook kwam er nog een brief van de rechtbank waarin de tegenpartij een verzoek tot herstel deed en nakosten vorderde. En ondanks dat er direct vrijwillig betaald is, het meer of anders gevorderde was afgewezen, de rechter geïnformeerd is over de crowdfundingsactie, moest Jabbar €148,75 extra betalen.
Helaas is er niet op tijd voldoende geld ingezameld en heb ik geen advocaat kunnen vinden voor een appeldagvaarding, dan hadden we een jaartje uitstel gehad voor het hoger beroep. De crowdfunding blijft online, het doel is gewijzigd.
Klacht Europese Commissie
Zonder enige inhoudelijke reactie heeft de commissie mijn klacht gesloten. Ik heb ze met de laatste drie foute uitspraken dringend verzocht de klacht in behandeling te nemen. De misstanden duren voort. Het aantal gedupeerden wordt groter en groter.
Ik blijf vastleggen en aandacht vragen. De post Trias Politica en fotoclaimproblematiek is bijgewerkt met de bevindingen van afgelopen jaar.
Groet! De petitionaris, Martine Bakx
Helemaal nieuw is het niet, maar in de Amerikaanse Staat New Hampshire is een Staatscommissie ingesteld om te bezien of 5G en andere vormen van mobiele communicatie problemen zou kunnen geven. De telecom/industrie zat met 2 man in deze commissie van 13 personen.
Ze bekeken de wetenschap, selecteerden de goede onderzoeken en wat bleek: 91% van de geselecteerde onderzoeken wijst op biologische of gezondheidsproblemen door de straling. Ze kwam met 15 aanbevelingen om de situatie te verbeteren, waaronder het advies om zendmasten 500 meter van woon- en werkplekken te zetten. Er was ook een minderheidsstandpunt van drie personen: een Senator en die twee mensen van de telecom/industrie. Die waren het niet eens met de adviezen. Hoe zou dat nu toch komen? Het blijkt steeds weer onmogelijk voor bedrijven om de eigen belangen te overstijgen. Wel, dat is voor bijna iedereen moeilijk.
Hoera! Het is gelukt om De Halm voor sloop te behoeden. Dank aan Gemeente Groningen en in het bijzonder wethouder Rik van Niejenhuis en raadsleden Tom Rustebiel en Benni Leemhuis.
Wat een fijn nieuws!
Inmiddels 400 handtekeningen in 24 uur, het leeft!! Dat is al een mooi resultaat, maar daar kunnen er nog bij. Ik ben in gesprek om het resultaat aan te kunnen bieden aan politiek.
Meer nieuws volgt.
Omdat er een nieuwe regering komt is de petitie "Een voldoende gebleken uiterste wil moet, ook zonder testament, worden gevolgd" heropend op verzoek van de petitionaris..
**AMSTERDAM - In de voortdurende strijd om de veiligheid op de werkplek te waarborgen, wordt steeds vaker de noodzaak benadrukt van de aanwezigheid van een Automatische Externe Defibrillator (AED) op elke werkplek. Deze apparaten, die levensreddende schokken kunnen toedienen aan personen die een hartstilstand hebben gehad, zijn momenteel nog geen verplicht onderdeel van de Arbowet.
Gezondheidsexperts, hulpverleners en beleidsmakers pleiten er echter sterk voor om dit te veranderen.**
Uit recent onderzoek is gebleken dat hartstilstanden op de werkplek helaas een al te vaak voorkomend scenario zijn. Volgens de Hartstichting treft plotselinge hartstilstand jaarlijks meer dan 15.000 mensen in Nederland, met een significant deel daarvan op de werkplek. Een snelle reactie is cruciaal - elke minuut vertraging in de behandeling vermindert de overlevingskans met 7 tot 10%.
Met de inzet van een AED binnen enkele minuten na een hartstilstand kan de overlevingskans met wel 70% toenemen. Desondanks blijkt uit een recente enquête dat bijna de helft van de Nederlandse bedrijven nog geen AED in huis heeft. Dit suggereert dat er een aanzienlijk potentieel is voor verbetering van de veiligheid op de werkplek.
Ondanks de hoge aanschafkosten is de implementatie van een AED in de Arbowet een kosteneffectieve manier om werknemersveiligheid te verbeteren. Het biedt niet alleen een vangnet voor werknemers in geval van een medische noodsituatie, maar draagt ook bij aan een algemene cultuur van veiligheid en welzijn op de werkplek.
"De kosten van een AED zijn klein in vergelijking met de prijs van een mensenleven. Met de juiste training kunnen medewerkers deze apparaten bedienen en mogelijk een leven redden," zegt Dr. Pieter van den Hoek, cardioloog en voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Cardiologie.
Daarnaast kunnen AED's de druk op de noodhulpdiensten verlichten, die vaak worstelen met krappe middelen en toenemende vraag. "Met de inzet van AED's op de werkplek kan de eerste noodhulp vaak ter plaatse worden gegeven, waardoor kostbare tijd wordt bespaard," voegt Van den Hoek toe.
Veiligheidsmaster vindt het tijd dat de Nederlandse overheid de Arbowet actualiseert om de veiligheid van werknemers te waarborgen. Een verplichte AED op elke werkplek kan talloze levens redden, de druk op de zorg verminderen en bijdragen aan een veiligere, gezondere werkomgeving voor iedereen
https://www.ad.nl/hardenberg/jonge-hardenberger-maakt-boek-en-film-over-strijd-tegen-de-kilo-s~a605f300/.
https://www.menshealth.com/nl/fit-journey/a43780772/kai-hagedoorn-verloor-100-kilo/.
https://www.nporadio1.nl/nieuws/binnenland/e3bdec0a-4dae-4c31-8855-a96d45b7b412/kai-viel-100-kilo-af-en-keert-zich-tegen-verzekeraars-vergoed-de-operatie-voor-overtollig-vel.