Het College voor de Rechten van de Mens presenteerde vandaag (03 dec 2018) zijn jaarlijkse rapportage over het VN-verdrag Handicap. In de rapportage aan het VN-Comité voor de rechten van personen met een handicap geeft het College een beeld van hoe het er in Nederland voor staat met de implementatie van het verdrag. Het College uit in de rapportage aan het VN-Comité stevige kritiek, die Ieder(in) en veel andere belangenorganisaties delen. Het rapport bevestigt dat er nog veel moet gebeuren om van een goede implementatie te kunnen spreken.
Deze rapportage van het College is een van de drie manieren waarop de uitvoering van het verdrag wordt bijgehouden. De Nederlandse Staat rapporteert elke vier jaar aan het in Genève gevestigde Comité. Dat gebeurde afgelopen zomer voor het eerst. De derde manier is een schaduwrapportage die organisaties van mensen met een beperking, waaronder Ieder(in), elke vier jaar naar Genève sturen. De eerste schaduwrapportage wordt volgend jaar opgesteld. Het Comité beoordeelt op basis van deze drie rapportages de voortgang van de implementatie van het verdrag.
Rechtsongelijkheid door decentralisaties
Een van de zorgen die het College in het rapport uit, gaat over het grondbeginsel van het verdrag: nothing about us, without us. Niets over ons, zonder ons. Het College betwijfelt of mensen met een beperking al voldoende worden betrokken bij beleid en besluitvorming. Deels vanwege onze decentrale samenleving, waarin veel beleid per gemeente wordt gevormd.
Op de decentralisaties is meer kritiek. Het is in sommige gemeenten moeilijk je recht te verzilveren en de gemeentelijke beleidsvrijheid leidt tot grote verschillen in de kwaliteit van zorg en ondersteuning. Dit zorgt voor rechtsongelijkheid tussen gemeenten.
Onderwijs en arbeidsmarkt niet-inclusief
Het College heeft daarnaast kritiek op het uitblijven van inclusief onderwijs. Een inclusief onderwijssysteem moet ervoor zorgen dat kinderen met en zonder beperking zoveel mogelijk met elkaar naar school gaan. Ook de arbeidsmarkt is nog verre van inclusief. De stappen die de overheid op dat gebeeid heeft gezet, zijn volgens het College onvoldoende en hebben niet meer mensen met een arbeidsbeperking aan het werk geholpen.
Facultatief protocol
Het VN-verdrag kent nog een optionele aanvullende verklaring. Dit wordt het optioneel protocol genoemd en maakt het mogelijk om als persoon rechtstreeks een klacht in te dienen bij het Comité in Genève, als het VN-verdrag niet wordt nageleefd. Nederland tekende dit protocol in tegenstelling tot veel andere landen niet. Het College mist maatregelen om naleving van het verdrag te garanderen, en dringt er daarom nadrukkelijk op aan dat Nederland het protocol alsnog tekent.
In de tweede helft van 2019 dienen belangenorganisaties van en voor mensen met een beperking hun schaduwrapportage in. Daarin krijgt de kritiek van het College zonder meer een vervolg.
Link naar artikel:
https://iederin.nl/nieuws/18396/mensenrechtencollege-kritisch-over-implementatie-vn-verdrag/
Interview met Jan Langenkamp, fractievoorzitter van GroenLinks Drenthe. Hij is verbaasd dat de leden van Provinciale Staten niet zijn ingelicht door het provinciebestuur van Drenthe over de verkoop van Essent..
De fractie van GroenLinks in het Limburgs Parlement heeft uit de krant moeten vernemen dat RWE de beoogde exclusieve gegadigde is om Essent over te nemen. Dit bericht heeft niet alleen ons overvallen maar blijkbaar ook GS gezien de chaotische wijze waarop het Limburgs Parlement hierover wordt geraadpleegd.
Omdat we op het zeer kort vooraf en zonder overleg voorgesteld tijdstip ons niet meer kunnen vrijmaken, zijn we genoodzaakt onze vragen schriftelijk aan het College van Gedeputeerde Staten voor te leggen.
GroenLinks stelt vragen over overname Essent door RWEHet stadsdeel Westerpark heeft aangekondigd dat plastic afval ingezameld zal worden. Desondanks blijft de belangrijkste eis van de petitie staan: voor het wegbrengen van grof vuil heb je nog steeds een auto nodig.
Er moet iets binnen de ring op fietsafstand komen.
http://www.westerpark.amsterdam.nl/diversen/nieuws/2010/inzamelen_plasticVanaf heden is het mogelijk om aan meer organisaties petities te richten. Toegevoegd zijn: de Nederlandse Publieke Omroep, de vereniging Buma en de stichting Stemra, de Stichting Internet Domeinregistratie Nederland en de Stichting BREIN. Deze organisaties zijn monopolisten en belast met een taak die bijna iedereen raakt.
Dat wil zeggen dat u praktisch geen vrije keuze heeft. De afgelopen jaren zijn er dan ook regelmatig petities aan deze organisaties geadresseerd. Mist u nog organisaties in deze opsomming? Laat het ons weten, bijvoorbeeld via webmaster@petities.nl. Omroepen zijn niet 'petitionabel' omdat u alternatieven heeft; u kunt zich tot andere omroepen wenden of zelf een omroep oprichten. Als lid van een omroep heeft u ook zeggenschap over de keuzes van uw omroep. In het geval van commerciële omroepen kunt u zich tot de klantenservice richten zoals dat bij willekeurig welk bedrijf kan. Ze zijn ook geen monopolist bij het uitvoeren van een publieke taak. De vuistregel 'alleen monopolisten zijn petitionabel' gaat niet helemaal op omdat ook het generieke 'schoolbestuur' en 'werkgever' zijn toegevoegd. In theorie kunt u altijd uw kind bij een andere school inschrijven en kunt u elk moment ontslag nemen als u het niet eens bent met uw werkgever. Maar omdat er in dit land inspraak- en overlegstructuren zijn in die organisaties (medezeggenschapsraad en ondernemingsraad) is er voor gekozen om ook petities door burgers aan die 'autoriteiten' te faciliteren.
contactformulier stichting Petities.nlhttp://www.almerevandaag.nl/nieuws/almere/article5664202.ece/Onvoldoende-voor-sportnota.
Vandaag is de petitie over de verkiezingsborden in Amsterdam per e-mail ingeleverd als 'raadsadres' bij de gemeenteraad van Amsterdam: "Bij elke verkiezingen zijn de verkiezingsborden in Amsterdam een rommeltje. Er is een strijd gaande om een plekje op het bord, waarbij iedereen de verliezer is.
Iedereen plakt over elkaars posters heen. Vrijwilligers van politieke partijen plakken, maar ook ingehuurde professionele plakkers. De ingehuurde plakkers plakken voor meerdere opdrachtgevers en plakken de concurrerende posters naast elkaar. Om nog enigszins de garantie te hebben niet overplakt te worden moet je als politieke partij daarom een plakker inhuren, een soort van afpersing. Diens werk wordt uiteindelijk weer overplakt door activistische vrijwilligers van enkele politieke partijen, zodat die plakker weer een nieuwe ronde kan gaan maken. Uiteindelijk is de burger hier op geen enkele manier mee gediend, want de boodschap is immers om te laten zien welke partijen mee doen met de verkiezingen en iets herkenbaars mee te geven in diens herinnering: een lijstnummer, een slogan, een logo, een portret, een uitbeelding of een combinatie daarvan. Nu zijn de borden onoverzichtelijk en worden ze genegeerd door de meeste mensen.Elders in Europa (Frankrijk) en in Nederland (Hilversum) deelt de gemeente de borden in met gereserveerde ruimtes voor de geregistreerde partijen, ook voor de partijen die geen affiches hebben. Sommige gemeenten laten eigen ambtenaren vooraf ingeleverde affiches opplakken (wat de partijen veel geld en organisatie bespaart) en andere gemeenten laten de partijen zelf vooraf aangemelde affiches op de afgesproken plekken plakken. De gemeente Amsterdam zou voor de komende verkiezingen op alle borden in alle stadsdelen genummerde kaders moeten aftekenen voor de affiches van alle geregistreerde partijen. De partijen die op tijd affiches hebben aangeleverd worden eenmalig op kosten van de gemeente op de juiste plek geplakt. Dit dient de democratie het beste. De partijen zijn daarna zelf verantwoordelijk voor het onderhoud van de affiches die onleesbaar worden door weersinvloeden of vandalisme. Wetshandhavers moeten plakkers die niet-geregistreerde affiches opplakken of affiches op de verkeerde plek plakken beboeten op grond van vandalisme. Op de website van de gemeente moet dan een overzicht verschijnen met aangemelde affiches: een virtueel verkiezingsbord. Hierover heb ik samen met Veronique Swinkels van de Europese partij Newropeans een petitie op de website <http://verkiezingsborden.petities.nl/> geplaatst en AT5 heeft hierover een item met mij opgenomen tijdens de Europese verkiezingen. Newropeans doet niet mee met de gemeenteverkiezingen.Graag zou ik dit voorstel willen laten bespreken door de gemeenteraad en door de raden van de stadsdelen." Amsterdam.nl zegt over het raadsadres: "De gemeente moet een raadsadres altijd beantwoorden als de brief gericht is "aan de gemeenteraad", ondertekend is (dus niet anoniem) en iets vraagt. De gemeenteraad besluit in de eerstvolgende vergadering welke wethouder en raadscommissie de brief zal behandelen. De schrijver krijgt een brief met de behandelprocedure en als zijn brief in een raadscommissie wordt besproken, zal hij of zij uitgenodigd worden."
Invloed uitoefenen op de gemeenteraad - Brief schrijven aan de gemeenteraad