Nieuws

Dat haar contract niet wordt verlengd, past volgens het bestuur echter bij een nieuwe fase in het bestaan van het Schoenenkwartier. Anouk van Heesch heeft inmiddels laten weten het vertrek aan te vechten.In een persbericht laat het bestuur van de Stichting Schoenenkwartier weten dat het eind augustus aan de directeur heeft laten weten haar tijdelijke contract niet te gaan verlengen. Het meldt: “Zij heeft als directeur een succesvolle bijdrage geleverd aan de start van het Schoenenkwartier in Waalwijk en het bestuur, medewerkers en vrijwilligers zijn haar zeer erkentelijk voor haar inzet in de afgelopen twee jaar. Het bestuur vond het voor de volgende fase van de ontwikkeling van het museum echter nodig om deze keuze te maken. ”Onbegrip" Het vertrek van Anouk van Heesch leidde tot boosheid en onbegrip tot ver buiten Waalwijk. Een petitie om haar aan te laten blijven kan op veel steun rekenen.Anouk van Heesch zelf is niet van plan zich bij haar vertrek neer te leggen. In het Brabants Dagblad zegt ze hier gerechtelijke stappen tegen te zullen ondernemen. Volgens het bestuur had Van Heesch nog even kunnen blijven, maar koos ze er zelf voor om op te stappen. * Mevrouw Van Heesch heeft besloten om op deze manier niet verder te gaan. We vinden het jammer ( * Brabants Dagblad 6-10-22) Citaat Woordvoerster bestuur. Het bestuur heeft besloten om per direct een interim-directeur aan te stellen. Volgens de woordvoerster was het niet de bedoeling om Van Heesch meteen als directeur te laten stoppen. ,,We hoopte dat ze tot 1 december zou blijven, in combinatie met de interim-directeur”, geeft ze aan. ,,Ze zouden dan zaken kunnen overdragen. Maar mevrouw Van Heesch heeft besloten om op deze manier niet verder te gaan. We vinden het jammer, maar het komt niet geheel onverwacht.” * Dat beeld klopt volgens Van Heesch niet. “Ik ben het helemaal niet eens met het besluit dat ik per direct vervangen word als directeur en dat ik vrijgesteld ben van werkzaamheden”, benadrukt ze. ”Er is mij geen keuze gegeven, omdat ik een volstrekt onwerkbaar voorstel voorgelegd kreeg. Ik zou alleen met vrijwilligers en personeel mogen praten na instemming van de interim-directeur”, stelt ze verder. “Daarmee plaatste het bestuur mij in een onmogelijke (werk)situatie. Daarop heeft het bestuur mij feitelijk op non actief gesteld. Ik ga dit aanvechten en zie de gerechtelijke procedure met vertrouwen tegemoet.” Vertrek zorgt voor onrustDe interim-directeur wacht een stevige klus. Het nieuwe museum aan het Raadhuisplein is pas sinds juni geopend. Het vertrek van Van Heesch zorgt voor onrust, onder meer onder de vele vrijwilligers. ,,We willen graag dat de rust terugkeert”, geeft de woordvoerster van het bestuur aan. ,,En daar zal de interim-directeur ook echt aan gaan werken.” Mechtild van den Hombergh heeft in ieder geval de nodige (management)ervaring bij internationale, maatschappelijke instellingen, onder meer op het gebied van kunst en cultuur. ( Brabants Dagblad 6-10-22) "Nieuwe fase" De aanstelling van Mechtild van den Hombergh als interim-directeur zal niet voor lange tijd zijn. Het Schoenenkwartier gaat na de concept- en realisatiefase namelijk een nieuwe fase in, waarin de aansturing gaat veranderen. Het bestuur meldt: “We gaan in deze fase naar het verder klaar maken van het museum voor de middellange en lange termijn. Er komt binnen afzienbare tijd ook een Raad van Toezicht in plaats van een bestuur. Zo’n Raad van Toezicht gaat op meer afstand besturen. Het huidige bestuur gaat dan vertrekken. In die nieuwe aansturing komt er dus uiteindelijk geen nieuwe directeur, maar een directeur-bestuurder met meer eindverantwoordelijkheid. De aanstelling van deze nieuwe directeur-bestuurder is de verantwoordelijkheid van de nieuwe Raad van Toezicht.” Zoveel Vragen ZONDER Antwoorden! Waarom wordt er nu pas een Raad Van Toezicht geïnstalleerd? Wat behelst die Nieuwe Fase waar het bestuur steeds mee schermt? Wie blijft hier in gebreke en maakt er een puinhoop van? Wie heeft al deze onrust veroorzaakt? De Chaos is Compleet!!!

Een epidemie van dodelijke slachtoffers zou niet nodig moeten zijn om structureel onrecht te corrigeren. Biomedische uitleg van verschillen in gedrag zou niet nodig moeten zijn om mensen te accepteren zoals ze zijn. Als dit het geval blijft, zoals met de drugswetgeving, zal onvergefelijk veel schade aangericht zijn voordat het onrecht wordt rechtgezet.

BRON: Virani, H. N., & Haines-Saah, R. J. (2020). Drug decriminalization: a matter of justice and equity, not just health. American journal of preventive medicine, 58(1), 161-164.

De hervormingen waren meer bescheiden dan gesuggereerd werd door de media-aandacht. Verrassend genoeg was een gevolg van de wetswijziging een waarneembare afname in bestraffing van drugssmokkelaars. Terwijl het aantal arrestaties voor smokkelen ongeveer gelijk bleef, was er een afname van bijna 50% wat betreft het aantal personen dat veroordeeld werd voor smokkelen (Laqueur, 2015). Verder bleek wanneer vergeleken met andere EU-landen dat de beleidswijziging die in Portugal is doorgevoerd bij heeft gedragen aan een afname in het aantal onderscheppingen van cocaïne en heroïne, een afname wat betreft het aantal overtredingen en een afname van drugsgerelateerde dodelijke slachtoffers. Bovendien was een afname zichtbaar van het aantal cliënten die aan verslavingsbehandeling begon, een teken dat minder mensen in de problemen zijn gekomen. Ook bleek dat onder mensen met HIV het aandeel drugsverslaafden af is genomen (Felix, Portugal & Tavares, 2017).

BRON: Félix, S., Portugal, P., & Tavares, A. S. (2017). Going after the addiction, not the addicted: The impact of drug decriminalization in Portugal.

Laqueur, H. (2015). Uses and abuses of drug decriminalization in Portugal. Law & Social Inquiry, 40(3), 746-781.

raid their homes, break up their meetings, and vilify them night after night on the evening news. Did we know we were lying about the drugs? Of course we did."

Ehrlichman's comment is the first time the war on drugs has been plainly characterized as a political assault designed to help Nixon win, and keep, the White House.

It's a stark departure from Nixon's public explanation for his first piece of legislation in the war on drugs, delivered in message to Congress in July 1969, which framed it as a response to an increase in heroin addiction and the rising use of marijuana and hallucinogens by students.

However, Nixon's political focus on white voters, the "Silent Majority," is well-known. And Nixon's derision for minorities in private is well-known from his White House recordings.

The comments come as there has been a marked shift in attitudes toward handling drug use -- ranging from the legalization of marijuana in various states to White House candidates focusing heavily on treatment as an answer to New Hampshire's heroin epidemic while they were campaigning across the state.

RELATED: 2016 candidates on the front lines of N.H. drug epidemic

Ehrlichman died in 1999, but his five children in questioned the veracity of the account.

"We never saw or heard anything from our dad, John Ehrlichman, that was derogatory about any person of color," wrote Peter Ehrlichman, Tom Ehrlichman, Jan Ehrlichman, Michael Ehrlichman and Jody E. Pineda in a statement provided to CNN.

"The 1994 alleged 'quote' we saw repeated in social media for the first time today does not square with what we know of our father. And collectively, that spans over 185 years of time with him," the Ehrlichman family wrote. "We do not subscribe to the alleged racist point of view that this writer now implies 22 years following the so-called interview of John and 16 years following our father's death, when dad can no longer respond. None of us have raised our kids that way, and that's because we were not raised that way."

Ehrlichman's comments did not surface until now after Baum remembered them while going back through old notes for the Harper's story. Baum said he had no reason to believe Ehrlichman was being dishonest and viewed them as "atonement" from a man long after his tumultuous run in the White House ended.

"I think Ehrlichman was waiting for someone to come and ask him. I think he felt bad about it. I think he had a lot to feel bad about, same with Egil Krogh, who was another Watergate guy." Baum told CNN.

Baum interviewed Ehrlichman and others for his 1996 book "Smoke and Mirrors," but said he left out the Ehrlichman comment from the book because it did not fit the narrative style focused on putting the readers in the middle of the backroom discussions themselves, without input from the author.

Baum equated Ehrlichman's admission with traumatic war stories that often take decades for veterans to talk about and said it clearly took time for Ehrlichman and other Nixon aides he interviewed to candidly explain the war on drugs.

"These guys, they knew they'd done bad things and they were glad finally when it was no longer going to cost them anything to be able to talk about it, to atone for it." Baum said. "Nobody goes in to public service, I don't think, on either side of the political aisle, to be repressive, to be evil. They go in because they care about the country."

In Engeland is een dergelijke rangschikking ook gedaan (Nutt et al., Lancet 2007). De scores van de Nederlanders komen overeen met die van de Engelsen.

Het onderzoek is in 2009 gedaan. Als het onderzoek nu opnieuw uitgevoerd zou worden, zouden sommige middelen anders scoren. Over GHB hebben we in de afgelopen 10 jaar geleerd dat het een erg verslavend middel is. Dit middel zou mogelijk hoger scoren dan het nu doet.

Bron: RIVM, Ranking van Drugs, 2009.