Vorige week maandag was het media-overleg in de Kamer (op tweedekamer.nl als mp4 met srt-ondertiteling te downloaden.) Helaas is het onderwerp van onze petitie daarbij niet aan bod gekomen, ondanks eerdere interesse getoond door enkele Kamerleden. Ik verwacht zelf niet dat dit nog een politiek vervolg zal krijgen.
De redenen daarvoor zijn mijns inziens divers. Ten eerste leeft het onderwerp niet zo in de samenleving. Het is een wat technisch onderwerp. Veel mensen hebben geen beeld bij versleuteling, DRM etc. Daarnaast is er relatief weinig discussie en berichtgeving over digitale burgerrechten. Daardoor leeft de gedachte niet zo dat we als publiek ook eigenaar zouden moeten zijn van publiek gefinancierde producties van de NPO. Ook is het niet een onderwerp dat veel emotie opwekt, zoals identity / migratie / veiligheid / seksualiteit / etc. Het aantal ondertekeningen, 852, is electoraal gezien natuurlijk niet zo beduidend. Dit is duidelijk geen massabeweging waar politici rekening mee hoeven te houden. Niet alleen voor de massa is dit onderwerp wat te technisch; ook voor veel politici is het te technisch. Kamerdebatten zijn mijns inziens vaak een wedstrijd in spitsvondigheden.
Niettemin hebben we, ook dankzij uw ondertekening, dit wel weer onder de aandacht kunnen brengen van enkele Kamerleden. Zo blijft de discussie toch een beetje voortkabbelen. Willen we een samenleving waarin we als burgers de controle behouden over een steeds meer digitale wereld, dan zullen we die discussie niet moeten opgeven. Ook mogen we van politici eisen dat ze inhoudelijke en technische kennis hebben of verwerven. (Dat had bijvoorbeeld de Fyra miskleun en het stikstofdrama kunnen voorkomen.)
Daarom nogmaals mijn dank voor uw aandacht en ondertekening. Ik hoop ook dat u zelf die discussie bij de juiste gelegenheden, formeel of informeel, voortzet.
Ook wil ik u erop wijzen dat via de website Downloadgemist het momenteel weer mogelijk lijkt om NPO uitzendingen te downloaden. Zelf heb ik het niet uitgeprobeerd, maar van twee mensen begreep ik dat die dienst het weer doet. Dit is natuurlijk geen officiële dienst en het is dan ook nog maar te bezien hoelang dit blijft werken.
Nogmaals dank,
Hartelijke groet,
Evert Mouw
Kleinschalige woonvormen zoals Thomashuizen en ouderinitiatieven worden gefinancierd met een PGB. Door voorgenomen bezuinigingen op het PGB wordt het voortbestaan van deze woonvormen ernstig bedreigd.
Een ongewenste situatie, want vaak is heel bewust gekozen voor deze woonvorm in plaats van een duurdere AWBZ-instelling.
Teken onze petitie NU, want het kan niet waar zijn dat dit kabinet ervoor zorgt dat goedkopere, kleinschalige woonvoorzieningen niet langer kunnen blijven bestaan!!!.
Aanwezig waren dhr. Joost Taverne (VVD), dhr.
C. v.d. Staaij (SGP) en Mw. L. Voortman (GroenLinks). De petitie zal behandeld worden in het eerstvolgende algemeen overleg waarbij adoptie op de agenda staat.
Op 26 mei 2011 houdt de commissie Veiligheid en Justitie een hoorzitting over kansspelen. Naar aanleiding daarvan hebben de woordvoerders van de verschillende partijen de volgen e-mail ontvangen. Geachte heer, mevrouw, Deze e-mail is gericht aan wie namens zijn/haar partij woordvoerder is in de hoorzitting kansspelen van a.s.
donderdag. Een m.i. onderbelicht aspect van met name de Nationale Postcodeloterij (NPL) is de psychische druk die wordt gelegd op alle inwoners van Nederland om (steeds meer) loten af te nemen. Deze psychische druk wordt niet door iedereen zo ervaren, maar dat doet niets af aan het effect ervan. De psychische druk van de NPL ligt in het gegeven dat na een trekking van de NPL iedereen die woont in het winnende postcodegebied met 100% zekerheid kan stellen dat... ...hij deelt in een grote prijs omdat hij een of meer loten heeft gekocht of ...hij zou hebben gedeeld in een grote prijs als hij een of meer loten zou hebben gekocht. In de uitingen van de NPL laat zij niet na in te spelen op het gevoel van spijt dat in situatie 2 ongetwijfeld zal ontstaan ("het zal u toch niet gebeuren..."). Het psychologische effect wordt nog versterkt door het gegeven dat de buren (waarschijnlijk) wel loten hebben, zodat je zonder loten in een "winnende" straat wel echt als loser te kakken staat. Uit een onderzoek aan de Universiteit van Tilburg is gebleken dat de psychische druk om loten te blijven kopen vooral ontstaat door het lotensysteem van de NPL. Iedere inwoner van Nederland met een vaste woon- of verblijfplaats (lees: een adres in Nederland) heeft feitelijk al bij voorbaat een lotnummer, de postcode. Het is volgens de regels van de NPL toegestaan te spelen met een andere postcode, maar in de praktijk komt dat alleen voor bij mensen die verhuizen en daardoor voor de keuze staan verder te spelen met de oude of de nieuwe postcode. Wie zijn verhuizing telefonisch doorgeeft, wordt door de medewerker van de NPL bewust gedirigeerd naar spelen met beide postcodes (want stel dat...). Ik ben zo vrij het onderzoeksrapport in deze als bijlage mee te sturen en hier een link naar een moderne gelijkenis (http://petities.nl/nieuws/parabel) in te voegen. De Bankgiroloterij lijkt een vergelijkbaar systeem te hebben met bankrekeningnummers, net als de Vriendenloterij dat heeft met mobiele nummers, maar bij deze loterijen wordt alleen getrokken uit de nummers waarmee deelnemers zich inschrijven. Achteraf met 100% zekerheid zeggen dat je een grote prijs zou hebben gehad als je had meegedaan, is hier niet aan de orde. Zo blijft de NPL de enige loterij in Nederland die een grote troef in handen heeft om mensen over te halen (steeds meer) loten te kopen. In een petitie die sinds oktober 2010 online staat (http://loterijen.petities.nl) pleit ik voor een lotnummersysteem voor alle loterijen, waarin voor elke trekking opnieuw willekeurige lotnummers worden toegekend aan de deelnemers. Een deelnemer krijgt pas een lotnummer toegewezen nadat hij zich tot deelname heeft verplicht. Alleen zo verdwijnt de psychologische druk om loten te kopen en moeten alleen de andere redenen (goede doelen, kans op een grote prijs) voldoende zijn om te kiezen voor wel of niet deelnemen. Dat lotnummers dezelfde opbouw hebben als een postcode of mobiel nummer maakt nu niet meer uit. Dat verschillende deelnemers een lotnummer delen maakt ook niet meer uit. Het psychologische spel van de NPL is hiermee helemaal uitgespeeld. De NPL of beter, de Nationale Goede Doelen Loterijen NV zal zich dan kunnen toeleggen op het daadwerkelijk steunen van goede doelen met de inleg van haar loterijen. Een argument dat ik hoor om het systeem vooral niet te veranderen is dat de goede doelen dan veel minder geld te besteden hebben. Als dit het geval zou is (en ik verwacht zelf ook dat dit de keerzijde is) kan dit dan anders worden uitgelegd dan dat deelnemers zich nu wel durven terug te trekken? Dat zou dan juist een argument zijn om deze wijziging wel door te voeren, want het geld dat weg zou vallen is alleen geld dat nu door pressie (chantage?) wordt vergaard. Willen de besturen van de goed doende organisaties geld dat door chantage wordt verkregen? Waarschijnlijk niet. Met het oog op de verslavingszorg kan ik hier nog iets aan toevoegen. De NPL ziet het deelnemersveld vergrijzen. Enerzijds komt dat doordat ouderen gemakkelijker slachtoffer zijn van het systeem, anderzijds voelen jongeren zich niet aangetrokken tot de NPL en ze zijn kennelijk minder gevoelig voor de psychische druk. Om het tij te keren is de NPL met haar verkiezingen voor Goede Doelen Ambassadeur een charme-offensief tegen jongeren begonnen. De verkiezing zelf heeft flink wat publiciteit opgeleverd. In hoeverre dat ook heeft geleid tot een groter aantal jonge deelnemers is mij niet bekend. Wie eenmaal begint deel te nemen komt daar moeilijk weer van af. Is dat niet kenmerkend voor verslaving? Ik hoop van harte dat u bij de hoorzitting een herziening van het systeem van lotnummertoewijzing wilt overwegen. Met vriendelijke groet, Bert Zandbergen
Agenda van de hoorzittingNieuwsblad De Kaap weigert journalistiek verslag te doen van het aanbieden van de petitie d.d 16 mei 2011, van het feit dat initiatiefnemers hun motivatie gedurende 20 minuten uitvoerig hebben toegelicht is geen letter in de krant verschenen. Slechts een foto met bijschrift werd geplaatst. Het verzoek de tekst als open brief te publiceren is afgewezen. De vervolgens op de site van De Kaap geplaatste tekst onder :"het artikel" werd na enige tijd verwijderd door "de moderator" i.v.m.
het overtreden van de "spelregels"(te lang of te saai). Hoe was het ook al weer? "Gelukkig hebben we de foto's nog".....
Op vrijdag 20 mei is de petitie gesloten met in totaal (online en op papier) 2103 handtekeningen. Hierover is een bericht uitgegaan naar de media.
Burgemeester en wethouders zijn ook op de hoogte gebracht, evenals de lokale politieke partijen die in de komende tijd beslissen over de bezuinigingen. Er is een dringende oproep gedaan om het hertenkamp te behouden en buiten de voorgenomen bezuinigingen te houden. De groene locatie, het prachtige hertenkamp, de vele gebruikers ervan en de rust in combinatie met de begraafplaats aan de Varenlaan maken duidelijk dat we hier binnen Ermelo met een unieke locatie te maken hebben, waar de Ermelose overheid garant voor moet blijven staan.
Er zijn meer dan 200.000 uitkeringsgerechtigde en om die te kunnen bereiken hebben wij uw hulp nodig. Maakt u gebruik van sociale media of werkt u in de media, het zal erg fijn zijn dat dit meer bekendheid krijgt.
Want hoe meer petities, hoe groter de kans dat het uitstel word afgeblazen of de extra dagen vergoed worden. Bij voorbaat dank!