Nieuws

Maar zou er structureel niet iets mis kunnen zijn? We volgden het geld vanaf het loonstrookje tot aan het bed. Na twee jaar wadlopen in een stroperige brij van beleidsinformatie was de conclusie schokkend: Wij betalen voldoende premie voor de zorg binnen de AWBZ. Vanaf 1996 hebben diverse regeringen echter besloten om een stijgend deel van de premies aan andere dingen uit te geven.VWS meldt regelmatig dat iedereen met inkomen zo'n euro 320 per maand aan AWBZ-premie betaalt. 'Volgens VWS levert dat de overheid euro 13 mrd aan premies op.' Verder was het duidelijker geweest als het premieplichtig inkomen in 2008 was vermeld: dat was volgens de overheid euro 243,8 mrd. Over dat bedrag werd 12,15% ingehouden voor de AWBZ. Dat is in totaal euro 29,6 mrd en niet euro 13 mrd. Genoeg om de AWBZ van te bekostigen en om (inclusief eigen bijdragen) nog euro 9,5 mrd over (2008) te houden. Volgens de wet dient de spaarpot, het AFBZ-fonds, daarmee gevuld te worden. Deze pot is echter leeg. Tussen 2001 en 2009 is door het afromen van de premies bijna euro 70 mrd verdwenen. Het recent gelanceerde idee van de aanvullende AWBZ-verzekering lijkt ons daarom bizar.De AWBZ is een verzekering, waarvan de premieopbrengst uitgegeven dient te worden aan ziektekosten die onder de AWBZ vallen. Dit in tegenstelling tot belastinggelden waarmee de regering kan doen en laten wat haar goeddunkt. Wij betalen de premie aan de overheid en de zorgverzekeraar is in de praktijk de uitvoerder van de AWBZ.Volgens de rechter mag zorgverzekeraar noch overheid zich voor de AWBZ beroepen op een tekort aan geld. Deze uitspraken zijn in 2003 de reden geweest dat het de LPF lukte de wachtlijsten weg te laten werken. Het lijkt erop dat het ministerie goed naar de rechter heeft geluisterd. Uit de laatste AWBZ-zorgoverzichten van het College voor Zorgverzekeraars blijkt dat er geen 'zorg' geleverd wordt, alleen 'aanvullende zorg'. Op 'zorg' mag van de rechter immers niet bezuinigd worden, op aanvullende zorg wel.Wat betekent dat bijvoorbeeld voor verpleegtehuizen? Er volgt altijd een oorverdovende stilte als weer een drama de televisie heeft gehaald. Een verpleeginstelling is verantwoordelijk voor de kwaliteit van de zorg. Maar het verhaal heeft ook een achterkant. Vanaf de jaren negentig is de overheid zich steeds meer met de inhoud van de zorg gaan bemoeien. Terecht stelden de zorgaanbieders dat de uitvoering van de zorg hun eigen terrein was. Dat leverde in 1996 de kwaliteitswet op, waarmee instellingen verantwoordelijk werden voor de kwaliteit van de zorg.Wie had toen verwacht dat de overheid zich niet gehouden voelde om marktconforme prijzen voor de zorg te betalen? Bij elk drama kan VWS naar de instelling wijzen; de overheid bemoeit zich immers niet met de kwaliteit van de zorg. Wat moet een instelling zeggen als er iets mis gaat? Dat ze bij lange na niet voldoende geld krijgt voor de zorg die ze moeten leveren? Dat is waar, maar tegelijk levert ze daarmee het bewijs van haar eigen onvermogen.Het is tijd voor transparantie over de AWBZ.10 maart 2010 | Het Financiële Dagblad

:-)

Zoals u aan de handtekeningen kunt zien, hebben vooral de professionals ondertekend. Het zijn artsen, behandelaars en verwijzers, die zelf in hun dagelijkse praktijk met de opvang van ongewenst zwangere vrouwen te maken hebben. Zij ondervinden nu de gevolgen van het sluiten van de ACSG/MR 70 kliniek.  Het bestuur van ACSG/MR70 heeft de kliniek gesloten zonder dat de door haar gewenste voorziening in het Slotervaartziekenhuis gereed was. De directeur van het Slotervaartziekenhuis heeft de toezegging deze gespecialiseerde hulpverlening over te zullen nemen niet op tijd kunnen realiseren. De situatie blijft zeer zorgelijk (zie bericht in Het Parool http://www.parool.nl/parool/nl/265/GEZONDHEID/article/detail/283548/2010/03/11/Abortusartsen-boycotten-Slotervaart.dhtmlDe voormalige Staatssecretaris heeft in het overleg met de Tweedekamercommissie op 10 februari 2010 verklaard zich verantwoordelijk te voelen voor de continuïteit van de abortushulpverlening in Amsterdam en omgeving.Wij Vrouwen Eisen vindt de huidige gang van zaken getuigen van onverantwoord beleid ten aanzien van de continuïteit van de abortushulpverlening. Het is u vast bekend, dat de helft van het aantal in Nederland uitgevoerde abortussen in de twee klinieken te Amsterdam plaatsvond. De vraag om hulpverlening wordt nu opgevangen via overwerk in de overgebleven en slecht behuisde Oosterparkkliniek. Ook wordt doorverwezen naar de klinieken in Heemstede en Leiden. De overige taken van de ACSG/MR70 kliniek - voorlichting over anticonceptie en seksualiteit, vruchtbaarheid, recidivepreventie - zijn deels opgesplitst en ondergebracht bij andere organisaties. De integrale seksuele gezondheidszorg is zodoende verdwenen. De in 40 jaar opgebouwde expertise wordt verkwanseld. Wij protesteren tegen deze gang van zaken. De kliniek had niet gesloten mogen worden, zonder eerst de voortgang van de laagdrempelige en kwalitatief hoogstaande integrale hulpverlening in Amsterdam te garanderen. Wij vragen u als lid van de Tweede Kamer en voorzitter van de commissie VWS alles te doen om de werkzaamheden van de overgebleven Oosterparkkliniek te Amsterdam in het belang van de hulpvragende vrouwen te waarborgen en dit op te nemen in het overdrachtsdossier voor de nieuwe commissie.  Hoogachtend, Namens abortuscomité Wij Vrouwen Eisen, Gemma PaganoHilda Passchierbijlage: Petitie Behoud Amsterdamse Abortusklinieken met ondertekenaars   PS voor de lezers van deze Nieuwsrubriek: Deze brief is in aangepaste vorm ook aan de Minister gestuurd.   

meer info: www.zorgcrisis.info uw petitionaris Irene Hadjidakis - van Schagen

Alle fractiesecretarissen krijgen ook een exemplaar met het verzoek het stuk en de begeleidende brief in het overdrachtsdossier voor de nieuwe Tweede Kamer op te nemen. De begeleidende brief bij de petitie zullen wij z.s.m. in deze rubriek Nieuws plaatsen.   Alle ondertekenaars heel erg bedankt!

Uiteraard heeft de burgemeester een belangrijke taak om burgers zo snel mogelijk te informeren over uitbraken van besmettelijke ziekten. Maar juist op dat punt gaat hij minder voortvarend te werk. Volgens de GGD is de burgemeester van Gemert-Bakel al in augustus 2009 schriftelijk geïnformeerd over een besmette geitenhouderij op Grotel. Pas nadat het tv-programma Zembla in december aandacht besteedde aan de Q-koorts kwamen de feiten geleidelijk naar buiten. Intussen waren ruim driehonderd mensen, met name in Helmond, besmet. Later werd pas duidelijk waarom de betrokken burgemeesters niets hadden gezegd: ze kregen een zwijgplicht opgelegd door de Voedsel en Waren Autoriteit, een onderdeel van het ministerie van Landbouw. Het ministerie van Volksgezondheid greep niet in. Toeval? Op beide ministeries zit een CDA-er. Gelet op de uitbreidingsplannen van de intensieve veehouderij in Gemert-Bakel is er alle reden voor een openbare discussie. Wethouder Verkampen stelt daar tegenover dat het “in ieders belang is dat bestaande bedrijven kunnen blijven investeren in verbetering van de luchtkwaliteit.” Hij zegt er niet bij dat deze veehouderijen fors meer dieren mogen gaan houden als er een luchtwasser wordt geïnstalleerd. Daarmee gaat hij voorbij aan de huidige luchtkwaliteit in Oost-Brabant die te boek staat als ‘slecht’. Er is dus eerder reden om de veestapel in te krimpen, dan te laten groeien. Verkampen klaagt verder dat er een verkeerd beeld is ontstaan over de wijze waarop Gemert-Bakel omgaat met het thema gezondheid en landbouwontwikkeling. De vraag is wiens schuld dat is? Afgelopen maandag vertelden Verkampen en raadslid Frans Meulemeesters in De Rips dat er binnen de reconstructie nooit is gesproken over ‘volksgezondheid’. Inwoners van De Rips bestrijden dat en geven aan dat zij al in 2003 bezwaar hebben aangetekend tegen de aanleg van een landbouwontwikkelingsgebied vanwege effecten op de volksgezondheid. Nu maant Van Maasakkers deskundigen voorzichtig en zuiver om te springen met de volksgezondheid. “Iedereen mag zijn zorgen uiten, maar op basis van veronderstellingen op voorhand conclusies trekken is niet verstandig.” Opmerkelijk is dat zijn rechterhand Verkampen deze oproep direct op ‘deskundige wijze’ teniet doet: “Luchtkwaliteitmetingen tonen vooralsnog aan dat er in De Rips veel minder fijnstof wordt uitgestoten dan in een stad als Eindhoven. Verkeer stoot veel meer fijnstof uit dan de landbouw. Ik zou me dus eerder zorgen maken als ik in Eindhoven woonde.” Waarop dit is gebaseerd, zegt Verkampen er niet bij. Uit een rapport van het Planbureau voor de Leefomgeving blijkt dat verkeer en landbouw in ongeveer gelijke mate verantwoordelijk zijn voor de uitstoot van PM2,5. Bovendien negeert Verkampen de verschillen tussen PM10 en het nog schadelijkere fijnstof PM2,5. Van Maasakkers stelt verder dat in afwachting van gezondheidsonderzoek al eerder een stop op nieuwvestiging in landbouwontwikkelingsgebieden is afgekondigd. Dat klinkt mooi, maar uitbreidingen van bestaande bedrijven gaan gewoon door, waaronder een nertsenhouderij en een nieuw kippenbedrijf bij Elsendorp. Het RIVM vindt dat huisvesting van kippen en varkens op korte afstand van elkaar niet meer kan vanwege het risico op kruisbesmettingen (pest). Het college negeert deze waarschuwingen en plaatst inwoners voor voldongen feiten. Elders in het artikel stelt Van Maasakkers dat hij de mogelijkheid wil laten onderzoeken om strengere voorwaarden te stellen aan duurzame locaties in verwevingsgebieden. “In verwevingsgebieden is in principe geen nieuwvestiging van agrarische bedrijven toegestaan. Agrarische bedrijven die als duurzaam zijn aangemerkt, kunnen wel uitbreiden.” Met andere woorden: uitbreiden op deze locaties mag eigenlijk niet, maar we doen het toch. En dat onderzoek komt er zodra de zaken zijn geregeld. Juist om deze voldongen feiten te voorkomen beroepen wij ons in de petitie op het voorzorgbeginsel. Dat het college deze argumenten terzijde schuift met ‘voegt niets toe’ is veelzeggend. De verkiezingsuitslag laat zien dat veel inwoners dit niet langer pikken en een openbare discussie willen over de intensieve veehouderij.