Updates

Hij zal dit doen uit naam van alle honden in Zwijndrecht.    

Als de kwaliteit van de reacties niet toeneemt, dan zal de vraag naar bijvoorbeeld burgerinitiatieven toenemen, terwijl dat instrument veel bureaucratischer en onflexibeler is dan de petitie. Feedback op deze tekst is van harte welkom op webmaster@petities.nl. Dit is de versie 4-4-2014 van het lemma: Hoe antwoorden op een petitie? Als u een petitie ontvangt als Kamerlid dan is het belangrijk om te beseffen dat burgers een inhoudelijk antwoord verwachten. Wat schrijft u in uw antwoord? - Zoals in een gesprek, herhaal eerst de punten zoals u die heeft begrepen. Formuleer ze opnieuw, in uw eigen woorden, zodat het duidelijk is dat u er inhoudelijk over heeft nagedacht. NIET: 'uw brief van datum x.' - Verbind de petitie met het parlement. Bijvoorbeeld door de petitie te herformuleren in de woorden die ervoor gebruikt worden in het hoogdrempelige parlementaire debat. Het bijbehorende beleidsterrein ontsluit u daarmee als de petitionaris en ondertekenaars nu eerdere debatten met de juiste sleutelwoorden kunnen op- en doorzoeken. - Maak de petitie vindbaar en zichtbaar in het parlementaire proces, minstens met het nummer van het document in het parlementaire informatiesysteem, bijbehorende dossiers, inclusief een uitleg naar hoe men daar toegang toe kan krijgen. Zo kan de petitionaris ook zelf actief volgen hoe het debat verder gaat. - Geef context. U heeft veel beter zicht op eerder beleid en de overkoepelende dossiers waar deze petitie onder valt. Het is noodzakelijk om dit inzichtelijk te maken voor de burger die hier niet vertrouwd mee is. Er is bijna altijd een voorgeschiedenis waar de petitionaris niet helemaal/geen zicht op heeft. - Antwoord niet defensief, maar inclusief. U bent ingevoerd in het beleidsproces en de burger, een amateur, niet. Hoe meer de burger dat wel heeft, hoe beter de term 'lobbyist' van toepassing is op die burger (en hoe minder moeite u hoeft te doen). Maar de burger met de petitie heeft ervaringen en emoties waar u zelf geen directe toegang toe heeft. Bedenk dat dit perspectief voor de burger veel belangrijker is dan het beleidsperspectief. In uw antwoord vertaalt u die van de burger in die van het beleid. - Leg uit wie u bent. Kamerlid, voorzitter van een Kamercommissie, een griffier van een Kamercommissie? Het verschil tussen Tweede Kamer en regering uitleggen (en coalitie en oppositie) aan de hand van deze petitie kan erg verhelderend werken. Een schets van de politieke verhoudingen kunnen ook duidelijk maken dat Den Haag uit meer bestaat dan een regering. Is er een Kamermeerderheid te vinden voor de petitie (eventueel in een andere vorm)? - Wees helder over de termijn en de procedure, gekoppeld aan de politieke agenda. Kwam de petitie net te laat of na een belangrijk besluit, leg dat uit. Wanneer kan het eventueel wel op de agenda komen? Wat is uw rol en positie daarin? U kunt hiermee de petitionaris een concreet handelingsperspectief bieden. - Antwoord desnoods negatief. Een duidelijke uitleg waarom het verzoek uit een petitie niet haalbaar is geeft een handelingsperspectief. Geen antwoord is onbevredigend en voedt het politiek cynisme. In uw antwoord verwijst u naar uw politieke positie, welke belangen er spelen, waarom eventueel de belangen van minderheden beschermd moeten worden, welke (natuur)wetten het verzoek onmogelijk maken, etc. Ook als u het verzoek in prinicpe steunt, maar in de afweging met andere beleidskeuzes negatief beslist kunt u wijzen op het belang of de prijs van de beleidskeuzes. - Publiceer uw antwoord. Bijvoorbeeld op uw eigen website/blog. De petitionaris kan daarnaar verwijzen en ondertekenaars kunnen u/uw partij op die manier leren/her-kennen. Een dergelijke transparantie versterkt de band tussen volksvertegenwoordigers en burgers en daarmee het draagvlak voor het bestel als geheel. De website petities.nl kan uw antwoord per e-mail versturen naar de ondertekenaars van petities die op petities.nl staan. Mailt u naar webmaster@petities.nl.

Een strand wordt het niet. Wel wordt het terrein netjes ingericht, mogelijk in samenwerking met de buurt en de Vrienden van het Singelpark. Dank voor uw steun. 

Staatssecretaris Van Rijn moet ingrijpen want dit is ondoordacht slepen met bejaarden", zegt Wilna Wind van de patiëntenfederatie NPCF. Van Rijn zegt dat hij het meldpunt steunt. Hij neemt "de meldingen en de beelden die het oproept zeer serieus". De staatssecretaris wil dat de tehuizen voorzichtig omgaan met bewoners. Hij belooft dat hij daar op zal toezien. Initiatief Het meldpunt is een initiatief van de patiëntenfederatie, het Nationaal Ouderenfonds en ouderenkoepel CSO. "In het Voorjaarsakkoord is afgesproken dat de ouderenzorg verandert. Dit is simpelweg de uitvoering van die afspraken. Maar de manier waarop vind ik niet kunnen", zegt Wind. "Coördinatie ontbreekt en vaak mist een logische menselijke benadering." Ook Jan Romme van het Nationaal Ouderenfonds is geschrokken. "Ik had de indruk dat het toch allemaal zorgvuldiger ging. We kregen vooral meldingen van familieleden of naasten, dus van de grote groep ouderen die niemand heeft om voor hen te spreken weten we niet eens hoe het hen vergaat." Menselijke maat Als voorbeeld noemt Wind dat mensen een paar weken voor een verhuizing pas horen dat ze weg moeten. "Soms vragen buren of ze samen naar een ander tehuis kunnen omdat ze zo aan elkaar gehecht zijn. Die krijgen gewoon geen antwoord." Veel melders geven aan dat ze meer zeggenschap zouden willen hebben bij een verhuizing. Zo zegt een van de melders dat ze naar een tehuis moet waar geen kapel is, en dat ze daardoor niet meer naar de kerk kan. De NPCF wil dat de staatssecretaris centraal toezicht op de verhuizingen gaat organiseren. Wind: "Op de transitie Jeugdzorg is ook een toezicht autoriteit gezet. Ze moeten hier ook een orgaan met deskundigen opzetten om de boel in de gaten te houden." De Ouderenombudsman Romme vindt dat er een landelijk protocol voor het verhuizingsproces moet komen. Onzekerheid De meeste meldingen gaan over de gevolgen voor mensen als ze van de ene naar de andere locatie moeten. De meeste ouderen die verhuizen, verliezen vertrouwde sociale contacten. Ze vinden het moeilijk opnieuw te beginnen. Relatief veel meldingen gaan ook over de onzekerheid. Ouderen zien hun gebouw steeds leger staan, maar krijgen weinig informatie over hun toekomst. Dat kan tot stress leiden. In een aantal gevallen is al duidelijk dat het nieuwe onderkomen tijdelijk is, omdat de bewoners over 2 jaar weer ergens anders naartoe moeten. "Client leidend" Aad Koster van brancheorganisatie zorg Actiz benadrukt dat de voorlichting zorgvuldig moet zijn. "Gelukkig gebeurt dat meestal ook. Een verhuizing is ingrijpend, zeker voor ouderen. Soms verhuist personeel mee zodat mensen de vertrouwde gezichten houden. Dat zijn mooie voorbeelden. Maar wanneer het niet goed gaat, zoals in deze meldingen, zullen we onze leden daar op aanspreken." De wensen en keuzes van de cliënt zouden leidend moeten zijn, zegt Koster. Hij vindt ook dat het proces van sluitingen en verhuizingen te snel gaat. "Soms zouden mensen prima kunnen blijven op hun locatie in een andere huurconstructie. Maar dat moet de politiek dat wel mogelijk maken." Wat ook meespeelt, zegt Koster, is dat zorgkantoren al minder inkopen voor mensen die wel een geldige indicatie hebben. "Daardoor moeten verzorgingshuizen onnodig sluiten, met alle consequenties van dien." Van Rijn "Als iemand graag bij zijn buurman in de buurt wil blijven wonen, moet dat kunnen", zegt staatssecretaris Van Rijn in een reactie. " Zorgkantoren en aanbieders kunnen samen afspraken maken om de afbouw van plekken in een instelling zo zorgvuldig mogelijk te laten verlopen. Ouderen die nu in een instelling wonen, houden het recht op verblijf in een instelling. Niemand komt op straat te staan" , vervolgt hij. Volgens Van Rijn betekent minder mensen in een instelling ook minder instellingen. Als een instelling concludeert dat een locatie niet toekomstbestendig is en niet voldoet aan de wensen van bewoners, kan besloten worden een locatie te sluiten. "Gedwongen verhuizen is sowieso vervelend, zeker voor mensen op leeftijd voor wie de huidige locatie (nog) wel voldoet aan hun wensen. Daarbij moeten we bedenken dat het vaak zo is dat een nieuwe, andere locatie van hogere kwaliteit is dan de oude instelling die wordt gesloten", zegt Van Rijn. De staatssecretaris wijst erop dat hij vorige week met alle betrokken partijen heeft afgesproken dat de belangen van de cliënt altijd het uitgangspunt vormen van de transitie van de langdurige zorg. "Dat geldt ook bij deze verhuizingen. Daarom roep ik de zorginstellingen nogmaals op om uiterste zorgvuldigheid te betrachten, tijdig te communiceren en rekening te houden met de wensen van bewoners bij onvermijdelijke verhuizingen." Vragen of opmerkingen mail ardi.vleugels@nos.nl.  

We geven niet op.

“Dit gaat minister Crevits nog zuur opbreken”, aldus Jan Peumans (N-VA), voorzitter van het Vlaams Parlement. Op 22 maart organiseerden de actiegroepen tegen het Limburgse Spartacusplan een debat in de Standaard Boekhandel in Hasselt. Het plan voorziet drie lightraillijnen die voor een betere ontsluiting van de provincie moeten zorgen. Een daarvan is Lijn 1, de tramlijn tussen Hasselt en Maastricht. Op 11 maart ondertekende Vlaams minister van Mobiliteit Hilde Crevits (CD&V), samen met vervoersmaatschappij De Lijn, de samenwerkingsovereenkomst voor de aanleg van deze sneltramverbinding. 200 vs. 700 miljoen Enkele actiegroepen bieden echter nog hardnekkig weerstand tegen de plannen van De Lijn. Ook Jan Peumans (N-VA), voorzitter van het Vlaamse Parlement, laat zich niet onbetuigd. “Ik heb al meermaals tegen minister Crevits gezegd dat dit project haar zuur gaat opbreken. Deze tramlijn zal op niets uitdraaien: het Rekenhof geeft aanbevelingen, maar de regering legt dit naast zich neer. En ook de baas van de NMBS heeft er niets meer over te zeggen”, stelt de voormalig burgemeester van Riemst. Een eerste punt van kritiek is het kostenplaatje. De Vlaamse regering schat de totale kosten voor de aanleg van Lijn 1 op ongeveer 200 miljoen euro. Volgens Hilaire Haesevoets, voormalig bediende bij Infrabel, liggen de werkelijke kosten veel hoger. “We hebben de kosten vergeleken met soortgelijke projecten in het buitenland. Op basis van de bedragen die daar aan uitgegeven zijn, hebben we berekend hoeveel het zou kosten om hetzelfde aan te leggen op een traject van 32 kilometer, de lengte van de Spartacuslijn. Onze schatting komt uit op om en bij de 700 miljoen euro”, aldus Haesevoets. 36 minuten De Lijn belooft ook dat de tram het traject zal afleggen in zesendertig minuten, met een gemiddelde snelheid van tweeënvijftig kilometer per uur. Volgens de berekening van Haesevoets zal dat in drieënzestig minuten zijn, bijna dubbel zo lang. Vijfentwintig minuten daarvan gaan naar het afleggen van de afstand tussen de halte Hasselt Station en Campus Diepenbeek. “Ik heb dat samen met een ingenieur berekend op basis van de vrijgegeven haltes van de tram. Dat is met een gemiddelde snelheid van dertig kilometer per uur, zonder incidentele vertragingen”, zegt hij. Negatief advies “In 2011 kwam er een negatief advies van de Inspectie van Financiën boven over het Spartacusplan. Het dossier was onvolledig en niet transparant. De kostprijs was verdubbeld en de inkomstencijfers te vaag. Het geschatte reizigersaantal van 6.000 per dag berust op speculatieve gegevens. Dat advies is in de wind geslagen. De inkomsten worden overschat en de uitgaven onderschat. Het alternatief is de reactivering van de internationale spoorlijn, lijn 20”, stelt Haesevoets voor. De aanleg van de tramlijn kan voorlopig nog niet van start gaan. Eerst moeten er nog enkele juridische procedures en studies doorlopen worden. Zo is er bijvoorbeeld het milieueffectenrapport (MER) van het Vlaamse Departement Leefmilieu, Natuur en Energie. “De resultaten van de MER-studie zijn niet voorgelegd aan de inwoners van Maastricht. Ze werken nu ook een ander tracé uit dan eerst aangegeven. Ik ben ervan overtuigd dat de studie opnieuw zal moeten worden gedaan”, zegt Leo Maathuis, voorzitter van Op het goede spoor. “Let op: een goede verbinding moet er zijn. Maar we vinden dat er beter geïnvesteerd moet worden in de bussen en treinlijnen, in plaats van een veel te dure tramlijn aan te leggen”, besluit Maathuis. © 2014 – C.H.I.P.S. StampMedia – Stef Vananderoye, illustratie: Nick Baelemans Meer info: http://www.stampmedia.be/2014/03/actiecomites-willen-tram-hasselt-maastricht-op-goederenspoor/