U, de petitionaris

Nieuws

De rechtszaak met ANP

Gelijk hebben is nog geen gelijk krijgen bij de rechter…
Mijn verzoek aan de rechter om het vonnis van de legbatterijfoto te herroepen leek mij een te behappen risico. Het ergste dat er kon gebeuren is dat ANP bewijs overlegt waaruit blijkt dat ze uit eigen naam schade mocht vorderen. Zo’n bewijs is er wel of niet en dat kost geen uren om dat uit te zoeken. Ik had ingeschat dat ik bij verlies hooguit €1.000,- aan proceskosten kwijt zou zijn.
‘Je denkt nog steeds dat je gaat winnen hè?’ zei mijn gemachtigde toen hij weken later telefonisch een bericht van de advocaat van ANP doorgaf.
Eerlijk gezegd denk ik dat helemaal niet, ik vrees een achterkamertjesvonnis. Publiciteit kan dat voorkomen, dus het petitie-nieuwsbericht is dit keer geheel gewijd aan het opmerkelijke verloop.

De deurwaarder
De eerste deurwaarder die ik benaderde, zaak aangemeld per mail en paar uur later erachteraan gebeld, weigerde de zaak. Na nog 5 belletjes vond ik pas een deurwaarder.
Hollandse Hoogte B.V. bleek uitgeschreven in het handelsregister. Omdat Hollandse Hoogte al voor mijn rechtszaak was samengegaan met ANP gaf ik telefonisch door dat ANP B.V. gedaagd moest worden. Of ik dat per mail wilde bevestigen zei de deurwaarder. Met de wetenschap van nu had ik de deurwaarder uit moeten laten zoeken wie de rechtsopvolger is van Hollandse Hoogte B.V..
Ik had de deurwaarder opdracht gegeven de zaak aan te brengen bij de rechtbank. Omdat mijn gemachtigde aangaf nog steeds geen factuur voor het griffierecht te hebben ontvangen belde ik naar de rechtbank en kwam ik er zo nog net op tijd achter dat het aanbrengen niet gebeurd was.

De advocaat
Vooropgesteld. Voor het eerst in mijn ‘carrière’ dat ik een fatsoenlijke advocaat tref. Wellicht omdat hij in iets anders gespecialiseerd is dan Intellectueel Eigendom ;-).
De advocaat gaf aan dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd en stelde een ‘verzoeningsgesprek’ voor. Ik heb de advocaat vriendelijk bedankt voor de uitnodiging.
Vervolgens gaf de advocaat aan dat ANP zich zal verzetten tegen wijziging van de rechtspersoon en dat ANP inzet op een volledige proceskostenveroordeling. Of ik de procedure niet beter kon intrekken? Dit keer antwoordde ik kort, NEE.

Het verweer van ANP
Als eerste verweer uiteraard dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd. Dat is een onverwachts kadootje. Er blijkt een hele kerstboom te zijn opgetuigd, zoals mijn gemachtigde het prachtig verwoordde. Door Bas van Beek, mijn inziens het brein van de fototrollerij bij ANP. Hopelijk is dat voor de rechter voldoende reden om mijn verzoek de rechtspersoon te wijzigen te honoreren.
Als tweede verweer dat ik te laat ben met herroepen. Daarna het inhoudelijke verweer.
De eis van een volledige proceskostenveroordeling heeft ANP laten vervallen. Een hele geruststelling dat het me geen godsvermogen gaat kosten als de rechter de zaak niet-ontvankelijk verklaart omdat ik de verkeerde rechtspersoon heb gedaagd.

De rechtbank
Ik had mijn repliek (= de reactie op de verweren) al bijna klaar toen er bericht kwam dat de kantonrechter de zaak wil bespreken in een zitting. In deze fase van de procedure is dat ongebruikelijk en ik verzuchtte tegen mijn gemachtigde: “Tentakels ANP zijn lang”. Hij appte terug: “Die van jou zijn plakkerig haha”.
Met een zitting lopen de proceskosten stevig op en het lijkt me zinloos om het geschil inhoudelijk te bespreken als er nog niet geoordeeld is over de twee niet-inhoudelijke verweren van ANP. We hebben een verzoek ingediend om daar eerst uitspraak over te doen. Mocht de rechtbank dat verzoek niet honoreren neem ik het zekere voor het onzekere. Dan trek ik de zaak in en daag de juiste rechtspersoon.

Privatieve lastgevingsovereenkomst
Er kwam nog een onverwachts kadootje voorbij: Een uitspraak met een andere fototrol. De rechter legt helder uit dat als je een recht niet bezit dat je dat recht alleen op eigen naam uit kunt oefenen met een privatieve lastgevingsovereenkomst, art. 7:423 BW. Vertaald naar fotoclaims betekent dat: Een rechthebbende fotograaf moet opdracht gegeven hebben aan de fototrol om te procederen en tegelijkertijd zijn recht op schadevergoeding opgeven. No way dat een fotograaf dat doet.

Ik weet al langere tijd dat als de rechten nog bij de fotograaf liggen dat een fototrol mede namens de fotograaf schadevergoeding moet vorderen. Het overgrote deel van de onredelijke fotoclaims dat ik onder ogen krijg zijn ermee af te wimpelen. In mijn verweren kan ik dat vanaf nu onderbouwen met het wetboek én jurisprudentie.

Van foto’s van ANP weet je niet of ANP ze bezit of beheert. ANP koopt foto’s aan, ANP had in het verleden fotografen in dienst waardoor ANP automatisch de rechten verwierf en freelancers kunnen de rechten overdragen.
Een rechter weet ook niet of een eiser de rechten bezit. En als je het als gedaagde niet betwist komt het als feit vast te staan. Breng je het wel ter sprake en de eiser blijkt de rechten slechts te beheren, dan win je als het goed is. Maar daarvoor moet je dus een dure jurist inschakelen of zelf juridisch onderlegd zijn. Dat maakt een rechtvaardig vonnis onhaalbaar voor de leek. Zo heeft de van ANP winnende gedaagde meer dan €7.000 uitgegeven aan een advocaat en slechts €150,- vergoed gekregen.

In dit kader: Copytrack heeft blijkbaar een nieuwe client, Yay Images, en heeft massaal sommaties verstuurd. Yay Images is een agency waar fotografen hun rechten behouden. De blafmails van Copytrack namens Yay Images kun je dus gerust negeren.

Wordt vervolgd
Ik heb in ieder geval veel zin in een zitting. Ik hoop dat er te zijner tijd wat mensen mee willen zodat ik niet zoals bijna 6 jaar geleden in mijn eentje tegenover 3 gemachtigden van ANP en een geïrriteerde rechter sta. Herstel, bijna in mijn eentje. Mijn man was destijds mee maar die probeerde me over te halen toch maar te schikken omdat hij meende dat de rechter de wet volgde...

Overig nieuws

Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online! Of steun mijn werk met een financiële bijdrage.

Groet! De petitionaris

14-08-2024 | Petitie Stop onredelijke fotoclaims

Decriminalisering van drugs: Een kwestie van rechtvaardigheid en gelijkheid, niet alleen gezondheid

Het toenemende aantal dodelijke slachtoffers zou een kans moeten bieden om de conservatieve politieke wereld op te roepen tot meer evidence-based drugsbeleid. Het herzien van drugswetgeving is slechts een klein onderdeel van onverdedigbaar onrecht dat mensen wordt aangedaan door armoede, dakloosheid, xenofobie (angst voor 'buitenlanders'), en de verovering van land waar al mensen woonden.

+Lees meer...

Dit onrecht valt niet los te zien van de gezondheidscrisis die veroorzaakt wordt door doden ten gevolge van overdosering. Een epidemie van dodelijke slachtoffers zou niet nodig moeten zijn om structureel onrecht te corrigeren. Biomedische uitleg van verschillen in gedrag zou niet nodig moeten zijn om mensen te accepteren zoals ze zijn. Als dit het geval blijft, zoals met de drugswetgeving, zal onvergefelijk veel schade aangericht zijn voordat het onrecht wordt rechtgezet.

BRON: Virani, H. N., & Haines-Saah, R. J. (2020). Drug decriminalization: a matter of justice and equity, not just health. American journal of preventive medicine, 58(1), 161-164.

Review van onderzoek naar decriminalisering van drugs

Een review van Vicknasingam et al. (2018) leidde tot de volgende conclusies over onderzoek naar decriminalisering van drugs:

  • Decriminalisering heeft geen invloed op de beginleeftijd van drugsgebruik

  • Prijzen van drugs zijn niet gezakt sinds de invoering van decriminaliserend beleid

  • De wetenschap ondersteunt het feit dat drugsverslaving geen moreel gebrek is maar een medisch probleem.

  • Meer onderzoek naar de positieve effecten van decriminalisering is nodig, huidig onderzoek ondersteunt het idee dat decriminalisering helpt het aantal slachtoffers van de niet te winnen drugsoorlog te verminderen.

BRON: Vicknasingam, B., Narayanan, S., Singh, D., & Chawarski, M.

+Lees meer...

(2018). Decriminalization of drug use. Current opinion in psychiatry, 31(4), 300–305. https://doi.org/10.1097/YCO.0000000000000429

Ook vaste borstimplantaten onveilig, onderzoekers willen ban op siliconen protheses

Ook bij vaste borstimplantaten, die tot dusver als veilig werden beschouwd, kunnen siliconendeeltjes loslaten. Dat blijkt uit internationaal onderzoek dat vandaag is gepubliceerd in het medische tijdschrift JAMA, meldt het AVROTROS-consumentenprogramma Radar.

Bij 87 procent van de 400 onderzochte vrouwen met vaste of vloeibare borstimplantaten zijn deeltjes van het implantaat op andere plekken in het lichaam aangetroffen, tot in de hersenen aan toe.

+Lees meer...

Bij 92,5 procent van de vrouwen werden bovendien ontstekingsreacties in het lichaam aangetoond.

Borstimplantaten van vaste siliconen gelden sinds de jaren negentig als de norm, omdat ze een veilig alternatief zouden zijn voor siliconen protheses met vloeibare gel. Maar nu blijkt uit onderzoek dat er qua gezondheidseffecten geen verschil is tussen de oude siliconen implantaten en de nieuwe.

Klachten hoogstens later "Uit het eerdere onderzoek uit de jaren negentig bleek al hoe slecht die vloeibare siliconen waren, en wat het causale verband is met klachten", zegt onderzoeker Henry Dijkman tegen Radar. "We laten nu zien: met de nieuwe is het net zo. Hoogstens treden de klachten bij de nieuwe producten later op."

Ook blijkt dat er in 99 procent van de gevallen siliconendeeltjes lekken of 'zweten'. "Het gebruik van de siliconen borstimplantaten moet, tot de veiligheid is bewezen, worden stilgelegd", zeggen de wetenschappers.

Onderzoeker Dijkman wil dat verzekeraars het verwijderen van implantaten bij vrouwen die er klachten door hebben, gaan vergoeden. Dat gebeurt nu niet altijd.

Onderzoek Afgelopen zomer startte het RIVM samen met onder meer huisartsen en onderwijsinstellingen een vier jaar durend onderzoek naar geïmplanteerde borstprotheses. Meer dan 200.000 vrouwen in Nederland hebben implantaten.

De instellingen onderzoeken of er een verband is tussen siliconen borstimplantaten en gezondheidsklachten, zoals chronische vermoeidheid en gewrichtsklachten.

Heer Wery met een wanhopig bericht op LinkedIn

Het bericht op LinkedIn

Wat een wonderlijk commentaar. Veel tekst met weinig inhoud.

+Lees meer...

Ik citeer:

"We zien nu echter dat ontkenners van de menselijke invloed op het klimaat en de tegenstanders van klimaatmaatregelen dit onderwerp aangrijpen om de toekenning van dit eredoctoraat te framen op een manier die niet terecht is."

Ik, en ik alleen, begon deze petitie uitsluitend vanwege de onzin die Frans Timmermans over de energietransitie uitkraamde. En de petitie richt zich niet op hem, maar op de Rector Magnificus.

Of ik wel of niet ontkenner van de menselijke invloed ben komt geheel uit uw fantasie. Van mij kan u het niet gehoord hebben.

Wat ik daar van vind: Nederland gebruikt een kleine 1.000 tWh per jaar aan energie, waarvan na één generatie groen ploeteren nog steeds 95% uit fossiele brandstoffen komt. Dat noem ik geen energietransitie, maar hobbyen. Vergeet niet, dat wij in anderhalve eeuw opstoken, wat 300 miljoen jaar geleden voor ons is vastgelegd. Ik noem dat immoreel. Kernenergie is echt de enige reële optie, leuk of niet.

En het verlaten van de twijfel is een universiteit onwaardig.

Ergernis en schrik brachten mij tot de petitie.

Het Parool, Theodor Holman: 'Een boekwinkel is als een gigantisch hoofd'

'Boekwinkels behoren tot de niet-essentiële winkels. Dus zijn ze gesloten tijdens de lockdown.

+Lees meer...

Je kunt niet beweren dat ze dicht moeten blijven omdat er anders te veel reisbewegingen of boekenliefhebbersbewegingen zijn. In een boekhandel komen minder mensen dan in een supermarkt.

Mij verbaast de vanzelfsprekendheid bij een hoger echelon dat zegt dat boekwinkels niet essentieel zijn. De redenering om ze gesloten te houden (...)' lees verder

04-01-2022 | Petitie Boekhandels zijn essentieel

Uitgebreide rectificatie in Volkskrant

Tot mijn blijdschap reageerde de redactie direct en boetvaardig.

Hier het nieuwe artikel:

https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/tu-delft-maakt-eurocommissaris-timmermans-eredoctor-en-alumni-protesteren-met-een-petitie~b5fcd6b7/.

De echte reden waarom Nixon de war on drugs is begonnen:

https://amp.cnn.com/cnn/2016/03/23/politics/john-ehrlichman-richard-nixon-drug-war-blacks-hippie/index.html

BRON: LoBianco, 2016

Washington(CNN) One of Richard Nixon's top advisers and a key figure in the Watergate scandal said the war on drugs was created as a political tool to fight blacks and hippies, according to a 22-year-old interview recently published in Harper's Magazine.

"The Nixon campaign in 1968, and the Nixon White House after that, had two enemies: the antiwar left and black people," former Nixon domestic policy chief John Ehrlichman told Harper's writer Dan Baum for the April cover story published Tuesday.

"You understand what I'm saying? We knew we couldn't make it illegal to be either against the war or black, but by getting the public to associate the hippies with marijuana and blacks with heroin. And then criminalizing both heavily, we could disrupt those communities," Ehrlichman said.

+Lees meer...

"We could arrest their leaders. raid their homes, break up their meetings, and vilify them night after night on the evening news. Did we know we were lying about the drugs? Of course we did."

Ehrlichman's comment is the first time the war on drugs has been plainly characterized as a political assault designed to help Nixon win, and keep, the White House.

It's a stark departure from Nixon's public explanation for his first piece of legislation in the war on drugs, delivered in message to Congress in July 1969, which framed it as a response to an increase in heroin addiction and the rising use of marijuana and hallucinogens by students.

However, Nixon's political focus on white voters, the "Silent Majority," is well-known. And Nixon's derision for minorities in private is well-known from his White House recordings.

The comments come as there has been a marked shift in attitudes toward handling drug use -- ranging from the legalization of marijuana in various states to White House candidates focusing heavily on treatment as an answer to New Hampshire's heroin epidemic while they were campaigning across the state.

RELATED: 2016 candidates on the front lines of N.H. drug epidemic

Ehrlichman died in 1999, but his five children in questioned the veracity of the account.

"We never saw or heard anything from our dad, John Ehrlichman, that was derogatory about any person of color," wrote Peter Ehrlichman, Tom Ehrlichman, Jan Ehrlichman, Michael Ehrlichman and Jody E. Pineda in a statement provided to CNN.

"The 1994 alleged 'quote' we saw repeated in social media for the first time today does not square with what we know of our father. And collectively, that spans over 185 years of time with him," the Ehrlichman family wrote. "We do not subscribe to the alleged racist point of view that this writer now implies 22 years following the so-called interview of John and 16 years following our father's death, when dad can no longer respond. None of us have raised our kids that way, and that's because we were not raised that way."

Ehrlichman's comments did not surface until now after Baum remembered them while going back through old notes for the Harper's story. Baum said he had no reason to believe Ehrlichman was being dishonest and viewed them as "atonement" from a man long after his tumultuous run in the White House ended.

"I think Ehrlichman was waiting for someone to come and ask him. I think he felt bad about it. I think he had a lot to feel bad about, same with Egil Krogh, who was another Watergate guy." Baum told CNN.

Baum interviewed Ehrlichman and others for his 1996 book "Smoke and Mirrors," but said he left out the Ehrlichman comment from the book because it did not fit the narrative style focused on putting the readers in the middle of the backroom discussions themselves, without input from the author.

Baum equated Ehrlichman's admission with traumatic war stories that often take decades for veterans to talk about and said it clearly took time for Ehrlichman and other Nixon aides he interviewed to candidly explain the war on drugs.

"These guys, they knew they'd done bad things and they were glad finally when it was no longer going to cost them anything to be able to talk about it, to atone for it." Baum said. "Nobody goes in to public service, I don't think, on either side of the political aisle, to be repressive, to be evil. They go in because they care about the country."