Gelijk hebben is nog geen gelijk krijgen bij de rechter…
Mijn verzoek aan de rechter om het vonnis van de legbatterijfoto te herroepen leek mij een te behappen risico. Het ergste dat er kon gebeuren is dat ANP bewijs overlegt waaruit blijkt dat ze uit eigen naam schade mocht vorderen. Zo’n bewijs is er wel of niet en dat kost geen uren om dat uit te zoeken. Ik had ingeschat dat ik bij verlies hooguit €1.000,- aan proceskosten kwijt zou zijn.
‘Je denkt nog steeds dat je gaat winnen hè?’ zei mijn gemachtigde toen hij weken later telefonisch een bericht van de advocaat van ANP doorgaf.
Eerlijk gezegd denk ik dat helemaal niet, ik vrees een achterkamertjesvonnis. Publiciteit kan dat voorkomen, dus het petitie-nieuwsbericht is dit keer geheel gewijd aan het opmerkelijke verloop.
De deurwaarder
De eerste deurwaarder die ik benaderde, zaak aangemeld per mail en paar uur later erachteraan gebeld, weigerde de zaak. Na nog 5 belletjes vond ik pas een deurwaarder.
Hollandse Hoogte B.V. bleek uitgeschreven in het handelsregister. Omdat Hollandse Hoogte al voor mijn rechtszaak was samengegaan met ANP gaf ik telefonisch door dat ANP B.V. gedaagd moest worden. Of ik dat per mail wilde bevestigen zei de deurwaarder. Met de wetenschap van nu had ik de deurwaarder uit moeten laten zoeken wie de rechtsopvolger is van Hollandse Hoogte B.V..
Ik had de deurwaarder opdracht gegeven de zaak aan te brengen bij de rechtbank. Omdat mijn gemachtigde aangaf nog steeds geen factuur voor het griffierecht te hebben ontvangen belde ik naar de rechtbank en kwam ik er zo nog net op tijd achter dat het aanbrengen niet gebeurd was.
De advocaat
Vooropgesteld. Voor het eerst in mijn ‘carrière’ dat ik een fatsoenlijke advocaat tref. Wellicht omdat hij in iets anders gespecialiseerd is dan Intellectueel Eigendom ;-).
De advocaat gaf aan dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd en stelde een ‘verzoeningsgesprek’ voor. Ik heb de advocaat vriendelijk bedankt voor de uitnodiging.
Vervolgens gaf de advocaat aan dat ANP zich zal verzetten tegen wijziging van de rechtspersoon en dat ANP inzet op een volledige proceskostenveroordeling. Of ik de procedure niet beter kon intrekken? Dit keer antwoordde ik kort, NEE.
Het verweer van ANP
Als eerste verweer uiteraard dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd. Dat is een onverwachts kadootje. Er blijkt een hele kerstboom te zijn opgetuigd, zoals mijn gemachtigde het prachtig verwoordde. Door Bas van Beek, mijn inziens het brein van de fototrollerij bij ANP. Hopelijk is dat voor de rechter voldoende reden om mijn verzoek de rechtspersoon te wijzigen te honoreren.
Als tweede verweer dat ik te laat ben met herroepen. Daarna het inhoudelijke verweer.
De eis van een volledige proceskostenveroordeling heeft ANP laten vervallen. Een hele geruststelling dat het me geen godsvermogen gaat kosten als de rechter de zaak niet-ontvankelijk verklaart omdat ik de verkeerde rechtspersoon heb gedaagd.
De rechtbank
Ik had mijn repliek (= de reactie op de verweren) al bijna klaar toen er bericht kwam dat de kantonrechter de zaak wil bespreken in een zitting. In deze fase van de procedure is dat ongebruikelijk en ik verzuchtte tegen mijn gemachtigde: “Tentakels ANP zijn lang”. Hij appte terug: “Die van jou zijn plakkerig haha”.
Met een zitting lopen de proceskosten stevig op en het lijkt me zinloos om het geschil inhoudelijk te bespreken als er nog niet geoordeeld is over de twee niet-inhoudelijke verweren van ANP. We hebben een verzoek ingediend om daar eerst uitspraak over te doen. Mocht de rechtbank dat verzoek niet honoreren neem ik het zekere voor het onzekere. Dan trek ik de zaak in en daag de juiste rechtspersoon.
Privatieve lastgevingsovereenkomst
Er kwam nog een onverwachts kadootje voorbij: Een uitspraak met een andere fototrol. De rechter legt helder uit dat als je een recht niet bezit dat je dat recht alleen op eigen naam uit kunt oefenen met een privatieve lastgevingsovereenkomst, art. 7:423 BW. Vertaald naar fotoclaims betekent dat: Een rechthebbende fotograaf moet opdracht gegeven hebben aan de fototrol om te procederen en tegelijkertijd zijn recht op schadevergoeding opgeven. No way dat een fotograaf dat doet.
Ik weet al langere tijd dat als de rechten nog bij de fotograaf liggen dat een fototrol mede namens de fotograaf schadevergoeding moet vorderen. Het overgrote deel van de onredelijke fotoclaims dat ik onder ogen krijg zijn ermee af te wimpelen. In mijn verweren kan ik dat vanaf nu onderbouwen met het wetboek én jurisprudentie.
Van foto’s van ANP weet je niet of ANP ze bezit of beheert. ANP koopt foto’s aan, ANP had in het verleden fotografen in dienst waardoor ANP automatisch de rechten verwierf en freelancers kunnen de rechten overdragen.
Een rechter weet ook niet of een eiser de rechten bezit. En als je het als gedaagde niet betwist komt het als feit vast te staan. Breng je het wel ter sprake en de eiser blijkt de rechten slechts te beheren, dan win je als het goed is. Maar daarvoor moet je dus een dure jurist inschakelen of zelf juridisch onderlegd zijn. Dat maakt een rechtvaardig vonnis onhaalbaar voor de leek. Zo heeft de van ANP winnende gedaagde meer dan €7.000 uitgegeven aan een advocaat en slechts €150,- vergoed gekregen.
In dit kader: Copytrack heeft blijkbaar een nieuwe client, Yay Images, en heeft massaal sommaties verstuurd. Yay Images is een agency waar fotografen hun rechten behouden. De blafmails van Copytrack namens Yay Images kun je dus gerust negeren.
Wordt vervolgd
Ik heb in ieder geval veel zin in een zitting. Ik hoop dat er te zijner tijd wat mensen mee willen zodat ik niet zoals bijna 6 jaar geleden in mijn eentje tegenover 3 gemachtigden van ANP en een geïrriteerde rechter sta. Herstel, bijna in mijn eentje. Mijn man was destijds mee maar die probeerde me over te halen toch maar te schikken omdat hij meende dat de rechter de wet volgde...
Overig nieuws
Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online! Of steun mijn werk met een financiële bijdrage.
Groet! De petitionaris
Meer dan 60 vooraanstaande klimaat- en bestuurskundigen van over de wereld hebben een mondiaal initiatief opgezet waaruit een oproep wordt gedaan voor een internationale niet-gebruiksovereenkomst op zonnestralingsbeheer. Onder hen bevinden zich wetenschappers van de Universiteit Utrecht en Wageningen University & Research.
Tekenen kan via https://www.solargeoeng.org/
Professor Aarti Gupta, hoogleraar Global Environmental Governance bij de Leerstoelgroep Milieubeleid van Wageningen University & Research, is één van hen: ‘Het is tijd een duidelijk standpunt in te nemen tegen het meenemen van speculatieve zonnestralingsbeheertechnologieën als toekomstige optie voor klimaatbeleid. Het is gevaarlijk om met focus op zonnestralingsbeheer de aandacht af te leiden van dringende acties die we vandaag nog moeten ondernemen om klimaatverandering te bestrijden, te weten het verminderen van diepgewortelde ongelijkheden en het in één lijn brengen van onze politiek om een eerlijke wereldwijde transitie te kunnen bewerkstelligen.’
De wetenschappers stellen dat het inzetten van zonnestralingsbeheer niet op een eerlijke manier wereldwijd kan worden beheerd. Er ontstaat daarom een onaanvaardbaar risico wanneer het als toekomstige klimaatbeleidsoptie zou worden geïmplementeerd. De groep roept daarom collega-academici, maatschappelijke organisaties en bezorgde burgers op een open brief te tekenen die gericht is aan overheden, de Verenigde Naties en andere belanghebbenden om de ontwikkeling en mogelijke inzet van zonnestralingsbeheertechnologieën op planetaire schaal stil te leggen Het initiatief is gebaseerd op een artikel dat op 17 januari jl. is gepubliceerd in het academische tijdschrift WIREs Climate Change, dat gezamenlijk geschreven is door 16 wetenschappers en initiatiefnemers van deze groep. Een interview hierover met Aarti Gupta is te beluisteren bij de BBC-radio (laatste 5 minuten).
Aerosolen in de stratosfeer sproeien Het initiatief voor een niet-gebruiksovereenkomst is voornamelijk gericht tegen de meest betwiste speculatieve technologie: het massaal sproeien van aerosolen in de stratosfeer om een deel van het binnenkomende zonlicht tegen te houden en daarmee de planeet af te koelen. Zulke gevaarlijke interventies op planetaire schaal kunnen niet op een inclusieve, eerlijke en effectieve manier worden bestuurd en moeten daarom verboden worden, zegt deze groep wetenschappers en bestuurskundigen.
Technologie een halt toeroepen Professor Frank Biermann van de Universiteit Utrecht is een van de initiatiefnemers van de oproep voor een niet-gebruiksovereenkomst op zonnestralingsbeheer en hoofdauteur van het WIREs-artikel. Hij stelt: ‘De eerlijke, democratische en effectieve inzet van zonnestralingsbeheer is niet aan te sturen. In de laatste decennia is zonnestralingsbeheer het onderwerp van onderzoek geweest van slechts een kleine groep wetenschappers die voornamelijk werkzaam zijn bij elitaire universiteiten in de VS en de VK. Nu is het tijd dat andere wetenschappelijke gemeenschappen en de burgermaatschappij naar voren komen en hun stem laten horen. Overheden moeten de controle in de hand nemen. De ontwikkeling van zonnestralingsbeheertechnologieën moet een halt worden toegeroepen.’
Gevaar voor verplichtingen om te mitigeren De open brief belicht ook dat het inzetten op zonnestralingsbeheer als mogelijke toekomstige oplossing: de verplichtingen om te mitigeren in gevaar kan brengen. Het zou overheden, bedrijven en maatschappijen ontmoedigen hun uiterste best te doen om CO2-vermindering en koolstofneutraliteit zo spoedig mogelijk te behalen. ‘Er is een aanzienlijk risico dat de speculatieve mogelijkheid van toekomstige zonnestralingsbeheer een te sterk argument wordt dat gebruikt zal worden door industrielobby’s, klimaatontkenners en sommige overheden om het CO2-verminderingsbeleid uit te gaan stellen.’ zo staat in de brief.
Dit was dan ook een van de redenen die door de inheemse Saami Raad en milieu-gerichte ngo’s begin 2021 werd opgevoerd om een ballonproef van een zonnestralingsbeheeronderzoeksprogramma van de Harvard-universiteit tegen te houden. De proef die gepland stond voor juni 2021 en uitgevoerd zou worden boven inheems gebied in Zweden werd afgelast na aanzienlijke tegengeluiden vanuit de burgermaatschappij. De groep van meer dan 60 experts pleit nu dat zulke proeven wereldwijd verboden zouden moeten worden.
Onmiddellijke actie vereist voor niet-gebruiksovereenkomst De 60 vooraanstaande klimaatwetenschappers en bestuurskundigen vrezen tevens dat zonder internationaal verbod of restricties een aantal machtige landen met steun van grote bedrijven en filantropen alsnog aan de slag zouden kunnen gaan met zonnestralingsbeheer/ Ze kunnen dit ofwel eenzijdig of in kleine coalities doen, zelfs als de rest van de wereld tegen een dergelijke inzet zou zijn – of nog niet de tijd zou hebben gehad om de inzet en diens mogelijke gevaren te beoordelen. De groep stelt dat door dit gevaar onmiddellijke actie van overheden en de Verenigde Naties nodig is om een niet-gebruiksovereenkomst op zonnestralingsbeheer op te stellen.
Om precies te zijn roept de open brief overheden op om vijf kernverboden en -maatregelen te steunen:
Een verbod op de steun voor ontwikkeling van zonnestralingsbeheertechnologieën door nationale financieringsinstanties, zowel in eigen land als via internationale instellingen.
Een verbod op buitenexperimenten met zonnestralingsbeheertechnologieën in gebieden die onder hun bevoegdheid vallen.
Patentrechten weigeren op technologieën voor zonnestralingsbeheer, inclusief ondersteunende technologieën zoals voor het achteraf uitrusten van vliegtuigen voor de injectie van aerosolen.
Geen inzet van technologieën voor zonnestralingsbeheer als deze ontwikkeld zijn door derden.
Bezwaar uitspreken tegen toekomstige institutionalisering van zonnestralingsbeheer op planetaire schaal als beleidsoptie bij internationale instellingen, ook bij beoordelingen door de Intergouvernementele Werkgroep inzake Klimaatverandering.
De website van het initiatief voorziet in de meest actuele wetenschappelijke informatie betreffende de verscheidene risico’s van zonnestralingsbeheer en diens hypothetische technologieën, informatie over de ruim 60 ondertekenaars en een ‘Take Action’-knop waar academici en andere de open brief kunnen steunen.
Hallo!
In aanloop van de verkiezingen hebben wij als inwoners van Berg&Dal onze krachten gebundeld voor het behoud van de stuwwal en omgeving.
Doe mee en teken de petitie!!.
site: https://www.nhnieuws.nl/nieuws/299023/raad-legt-bezwaren-uithoornaars-naast-zich-neer-torenhoog-flatgebouw-komt-er
.
Deze petitie heeft niet tot resultaat geleid. Margriet van de Vooren is politiek 'verketterd' doordat ze haar hart volgde en zich onttrok aan de kadaverdiscipline van het CDA. Daarmee heeft de overwinning door het NNNetwerk op Verwelius, maar vooral op de gemeente de Bilt en de provincie Utrecht, wel een hele nare bijsmaak gekregen.
In nog geen week tijd hebben nagenoeg 500 ondertekenaars hun steun uitgesproken voor Margriet. Voor de democratie, de nieuwe bestuurscultuur en het zorgvuldig afwegen van natuurbelangen is het te hopen dat zij aan haar politieke loopbaan een vervolg kan geven. De petitie wordt hiermee gesloten..
Op 3 februari hebben ouders en vaktherapeuten in de vergadering van de commissie Samenleving in Haarlem ingesproken over hun ervaringen met vaktherapie en PGB-aanvragen. Daarop aansluitend is de petitie aangeboden.
Het is nu afwachten of de raadsleden verder willen met ons voorstel voor een pilot om vaktherapie buiten de aanbesteding om te contracteren. We gaan later nog naar wethouders van andere gemeenten.
Geachte leden van de gemeenteraad,
Ik stel het bijzonder op prijs de gelegenheid te krijgen om inspraak te hebben op het voorstel voor het verstrekken van een krediet voor de realisatie van Flexwoningen op het terrein van de Hoge Heide. Ik verzoek u om uw beslissing hiervoor aan te houden. Wij vinden namelijk dat het echt noodzakelijk is dat er eerst een visie komt op de ontwikkeling van de wijk.
Nu worden steeds individuele bouwplannen gerealiseerd, zonder een visie op de ontwikkeling van de wijk. De wijk heeft tot zes jaar geleden positieve impulsen gekend vanuit de gemeente en inwoners van de wijk. Zo zijn er mooie nieuwe appartementen gerealiseerd, is het nieuwe buurtcentrum de Caleidoscoop gebouwd en hebben de buurtbewoners zelf in afstemming met de gemeente een grote speeltuin gerealiseerd. We zagen in die periode de wijk zienderogen verbeteren en de bewoners hecht samenwerken. De laatste jaren zien we het echter weer achteruit gaan. Er is een nieuw bedrijvencentrum gekomen, het vrachtverkeer van Koninklijke Sanders neemt sterk toe, de exploitatie van de Hoge Heide met bowling, fittness en horeca gelegenheid, breidt steeds verder uit. Verkeer en geluidsoverlast neemt daarbij ook toe. De jeugd vindt ook nog maar moeilijk een plek in de wijk, het buurtcentrum is immers afgebroken en het crossveldje verdwijnt. Ook het schaarse groen moet steeds vaker wijken voor nieuwbouw. Kortom door alle ontwikkelingen gaat de wijk achteruit en dat kan op termijn een serieus risico gaan vormen voor de leefbaarheid in de wijk. En we weten allemaal dat het dat weer veel moeilijker is om het daarna weer goed te krijgen als het eenmaal de verkeerde kant op is gegaan. Juist nu zou een goede visie het tij kunnen keren. Echter puur om bedrijfseconomische redenen (als argument wordt steeds gehanteerd dat de ondergrondse infra er al ligt en de grond in eigendom is van de gemeente) wordt er kort door de bocht een oplossing gezocht voor de bouw van woningen voor spoedzoekers. Het zal opnieuw afbreuk doen aan de leefbaarheid van de wijk. Het realiseren van 19 flexwoningen op die plek blokkeert ook nog eens een kans op de ontwikkeling van naar verwachting veel betere plannen. Bijvoorbeeld het uitbreiden van het sportpark. Of te kiezen voor een veel breder bouwplan in die hoek waarbij ook de woningen voor spoedzoekers meer geïntegreerd kunnen worden in een mooie wijk met voorzieningen voor de jeugd. Wellicht kan met een bredere visie ook een betere ontsluiting van het verkeer worden gerealiseerd. Kortom, wij zijn dus niet tegen een oplossing van de huisvestingsproblematiek en een oplossing voor spoedzoekers, maar dan wel eerst bekeken vanuit een veel bredere visie waarmee er weer meer zicht komt op een positieve ontwikkeling van onze wijk, waarbij ook de inwoners weer gemotiveerd raken om daaraan bij te dragen. Wij mogen toch van de gemeente verwachten dat er een visie ligt en niet dat een kleinstukje grond om bedrijfseconomische redenen wordt ingezet voor een experiment met dan als uiteindelijk rendement 19 woningen en daarbij een vervlogen kans op een veel mooier perspectief dat uiteindelijk bijdraagt aan de leefbaarheid van 4500 inwoners. Bij de herhaalde gesprekken die we hebben gevoerd hebben wij echter niks van een visie mogen ontdekken. Dit ondanks herhaaldelijk aandringen en ook aandragen van alternatieven. Ik vraag u daarom dus nogmaals te beslissen tot uitstel en eerst toch B&W te vragen met de inwoners van de wijk, sportverenigingen en ondernemers de visie te maken. Ik zou het overigens ook wel opmerkelijk vinden als nog voordat de Gemeente definitief de vergunning kan verlenen, al wel goedkeuring wordt verleend voor krediet van 200.000 euro en impliciet daarmee toestemming wordt gegeven om met de woningbouwvereniging een overeenkomst aan te gaan. Dus wij zouden zeggen eerste goedkeuring voor een goed een plan en dan pas goedkeuring voor Flex. Of nog krachtiger gezegd: Geen plan, Geen Flex
Nederland heeft vijf IS-vrouwen en hun elf kinderen opgehaald uit het Koerdische vluchtelingenkamp Al Roj in het noorden van Syrië. Dat zeggen bronnen tegen de NOS.
Ze zijn vanochtend uit het kamp opgehaald, maar het is (...) lees verder.
‘Laten we niet blijven dralen en haast maken met het doortrekken van de Noord/Zuidlijn naar Schiphol en Hoofddorp’, zegt bestuurslid van de Vervoerregio Marja Ruigrok. ‘We hebben nu echt bewijs op tafel dat (...) lees verder bij de Vervoerregio Amsterdam.