Gelijk hebben is nog geen gelijk krijgen bij de rechter…
Mijn verzoek aan de rechter om het vonnis van de legbatterijfoto te herroepen leek mij een te behappen risico. Het ergste dat er kon gebeuren is dat ANP bewijs overlegt waaruit blijkt dat ze uit eigen naam schade mocht vorderen. Zo’n bewijs is er wel of niet en dat kost geen uren om dat uit te zoeken. Ik had ingeschat dat ik bij verlies hooguit €1.000,- aan proceskosten kwijt zou zijn.
‘Je denkt nog steeds dat je gaat winnen hè?’ zei mijn gemachtigde toen hij weken later telefonisch een bericht van de advocaat van ANP doorgaf.
Eerlijk gezegd denk ik dat helemaal niet, ik vrees een achterkamertjesvonnis. Publiciteit kan dat voorkomen, dus het petitie-nieuwsbericht is dit keer geheel gewijd aan het opmerkelijke verloop.
De deurwaarder
De eerste deurwaarder die ik benaderde, zaak aangemeld per mail en paar uur later erachteraan gebeld, weigerde de zaak. Na nog 5 belletjes vond ik pas een deurwaarder.
Hollandse Hoogte B.V. bleek uitgeschreven in het handelsregister. Omdat Hollandse Hoogte al voor mijn rechtszaak was samengegaan met ANP gaf ik telefonisch door dat ANP B.V. gedaagd moest worden. Of ik dat per mail wilde bevestigen zei de deurwaarder. Met de wetenschap van nu had ik de deurwaarder uit moeten laten zoeken wie de rechtsopvolger is van Hollandse Hoogte B.V..
Ik had de deurwaarder opdracht gegeven de zaak aan te brengen bij de rechtbank. Omdat mijn gemachtigde aangaf nog steeds geen factuur voor het griffierecht te hebben ontvangen belde ik naar de rechtbank en kwam ik er zo nog net op tijd achter dat het aanbrengen niet gebeurd was.
De advocaat
Vooropgesteld. Voor het eerst in mijn ‘carrière’ dat ik een fatsoenlijke advocaat tref. Wellicht omdat hij in iets anders gespecialiseerd is dan Intellectueel Eigendom ;-).
De advocaat gaf aan dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd en stelde een ‘verzoeningsgesprek’ voor. Ik heb de advocaat vriendelijk bedankt voor de uitnodiging.
Vervolgens gaf de advocaat aan dat ANP zich zal verzetten tegen wijziging van de rechtspersoon en dat ANP inzet op een volledige proceskostenveroordeling. Of ik de procedure niet beter kon intrekken? Dit keer antwoordde ik kort, NEE.
Het verweer van ANP
Als eerste verweer uiteraard dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd. Dat is een onverwachts kadootje. Er blijkt een hele kerstboom te zijn opgetuigd, zoals mijn gemachtigde het prachtig verwoordde. Door Bas van Beek, mijn inziens het brein van de fototrollerij bij ANP. Hopelijk is dat voor de rechter voldoende reden om mijn verzoek de rechtspersoon te wijzigen te honoreren.
Als tweede verweer dat ik te laat ben met herroepen. Daarna het inhoudelijke verweer.
De eis van een volledige proceskostenveroordeling heeft ANP laten vervallen. Een hele geruststelling dat het me geen godsvermogen gaat kosten als de rechter de zaak niet-ontvankelijk verklaart omdat ik de verkeerde rechtspersoon heb gedaagd.
De rechtbank
Ik had mijn repliek (= de reactie op de verweren) al bijna klaar toen er bericht kwam dat de kantonrechter de zaak wil bespreken in een zitting. In deze fase van de procedure is dat ongebruikelijk en ik verzuchtte tegen mijn gemachtigde: “Tentakels ANP zijn lang”. Hij appte terug: “Die van jou zijn plakkerig haha”.
Met een zitting lopen de proceskosten stevig op en het lijkt me zinloos om het geschil inhoudelijk te bespreken als er nog niet geoordeeld is over de twee niet-inhoudelijke verweren van ANP. We hebben een verzoek ingediend om daar eerst uitspraak over te doen. Mocht de rechtbank dat verzoek niet honoreren neem ik het zekere voor het onzekere. Dan trek ik de zaak in en daag de juiste rechtspersoon.
Privatieve lastgevingsovereenkomst
Er kwam nog een onverwachts kadootje voorbij: Een uitspraak met een andere fototrol. De rechter legt helder uit dat als je een recht niet bezit dat je dat recht alleen op eigen naam uit kunt oefenen met een privatieve lastgevingsovereenkomst, art. 7:423 BW. Vertaald naar fotoclaims betekent dat: Een rechthebbende fotograaf moet opdracht gegeven hebben aan de fototrol om te procederen en tegelijkertijd zijn recht op schadevergoeding opgeven. No way dat een fotograaf dat doet.
Ik weet al langere tijd dat als de rechten nog bij de fotograaf liggen dat een fototrol mede namens de fotograaf schadevergoeding moet vorderen. Het overgrote deel van de onredelijke fotoclaims dat ik onder ogen krijg zijn ermee af te wimpelen. In mijn verweren kan ik dat vanaf nu onderbouwen met het wetboek én jurisprudentie.
Van foto’s van ANP weet je niet of ANP ze bezit of beheert. ANP koopt foto’s aan, ANP had in het verleden fotografen in dienst waardoor ANP automatisch de rechten verwierf en freelancers kunnen de rechten overdragen.
Een rechter weet ook niet of een eiser de rechten bezit. En als je het als gedaagde niet betwist komt het als feit vast te staan. Breng je het wel ter sprake en de eiser blijkt de rechten slechts te beheren, dan win je als het goed is. Maar daarvoor moet je dus een dure jurist inschakelen of zelf juridisch onderlegd zijn. Dat maakt een rechtvaardig vonnis onhaalbaar voor de leek. Zo heeft de van ANP winnende gedaagde meer dan €7.000 uitgegeven aan een advocaat en slechts €150,- vergoed gekregen.
In dit kader: Copytrack heeft blijkbaar een nieuwe client, Yay Images, en heeft massaal sommaties verstuurd. Yay Images is een agency waar fotografen hun rechten behouden. De blafmails van Copytrack namens Yay Images kun je dus gerust negeren.
Wordt vervolgd
Ik heb in ieder geval veel zin in een zitting. Ik hoop dat er te zijner tijd wat mensen mee willen zodat ik niet zoals bijna 6 jaar geleden in mijn eentje tegenover 3 gemachtigden van ANP en een geïrriteerde rechter sta. Herstel, bijna in mijn eentje. Mijn man was destijds mee maar die probeerde me over te halen toch maar te schikken omdat hij meende dat de rechter de wet volgde...
Overig nieuws
Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online! Of steun mijn werk met een financiële bijdrage.
Groet! De petitionaris
Op 20 april heeft het Algemeen Bestuur van Stadsdeel Zuid de Nota van Uitgangspunten aangenomen. Tijdens deze vergadering is deze petitie overhandigd. Het aantal ondertekeningen stond op 1.350, met daarnaast 40 handtekeningen op papier.
Slettenhaar neemt 1350 handtekeningen in ontvangst voor verkeersveiligheid Van Woustraat tijdens verg.
alg.bestuur pic.twitter.com/jIMlPK0cs4— 020 stadsdeel Zuid (@StadsdeelZuid) April 20, 2016
De Nota van Uitgangspunten is door de politieke partijen aangepast. Naast de (volgens de Centrale Verkeerscommissie) onveilige variant met weinig ruimte voor voetgangers (autoparkeerplaatsen op de stoep), wordt een variant uitgewerkt met vrijliggende fietspaden en een variant zonder parkeren. De onveilige variant met weinig ruimte voor voetgangers is echter niet van tafel. De voorgestelde tijdelijke maatregelen om de straat nu al veiliger te maken, kregen geen meerderheid.
In het Voorlopig Ontwerp worden zodoende drie varianten uitgewerkt. Dit ontwerp kunnen we in de tweede helft van dit jaar verwachten.
Veiligheid en ruimte voor fietser en voetgangers is een stapje dichterbij gekomen, maar er is nog niet voor gekozen. Deze petitie blijft dus erg waardevol voor het vervolgtraject.
De Amsterdamse gemeenteraad heeft vandaag besloten het ja-ja systeem voor reclamefolderverspreiding per 1 januari 2017 in te voeren!
http://www.nu.nl/amsterdam/4250170/raad-akkoord-met-invoering-ja-ja-sticker-reclamefolders.html
Jaja2013 gaat voor landelijke invoer, teken daarom deze petitie!.
https://t.co/0Voz7YOetd nieuwe #petitie "Vernieuwing erfpachtstelsel Amsterdam" #Amsterdam— petities (@petities) April 21, 2016 .
Lees onderstaand stukje; (informatie vanuit gesprek tussen gemeente Harlingen, wetterskip Fryslân en de provincie in het kader van het Programma “De Nieuwe Afsluitdijk”)
Harlingen-Zuid is in de huidige situatie een enigszins verrommeld gebied. Het herbergt de volgende functies: sporthal en sportvelden, braakliggende gronden, supermarkt, brandweerkazerne, gemeentewerf en camping.
Het gebied maakt deel uit van het waterfrontgebied van de gemeente Harlingen.
Ter hoogte van Harlingen-Zuid is de reserveringszone maar liefst 130 meter breed. In principe mag binnen deze zone niets worden ontwikkeld. De wens is om deze zone terug te brengen naar 70 meter, zodat ontwikkelingen in het Westerzeedijkgebied mogelijk worden gemaakt. Voor een duurzame opwaardering van Harlingen-Zuid hebben wij gekeken naar de breedte van de reserveringszone en mogelijke combinaties tussen dijkversterking, (verblijfs)recreatie/ toerisme en natuurontwikkeling. Het gebied biedt diverse mogelijkheden. In onze voorstellen houden wij rekening met de wensen van de gemeente Harlingen met betrekking tot hoogwaardige, duurzame verblijfsaccommodaties en vergroting van het zandstrand aan buitendijkse zijde.
Laten we de discussie proberen aan te gaan en teken de petitie!
6 april 2016 Door Hagar Roijackers Ondernemers willen het niet meer. De laatste tijd krijgen we steeds meer telefoon en mail van campingeigenaren, manegehouders en voormalig veehouders die iets nieuws willen beginnen.
Het lukt niet meer om klanten naar hun gebied te krijgen. De omgeving wordt te eentonig, de lucht ruikt te vies, het uitzicht is niet meer aantrekkelijk. Deze lokale ondernemers, die goed zijn voor heel wat werkgelegenheid, sluiten zich aan in een lange rij met Brabanders die zich keren tegen de industrialisering in het buitengebied.
‘Dertig kilometer varkens in je achtertuin’, kopte het Brabants Dagblad op 6 april. In Nijnsel verrijst mogelijk opnieuw een megastal, dit keer met 18.000 varkens. Onze fractie bezocht het gebied kort geleden op uitnodiging van een groep ondernemers en bewoners. In de Kempen liggen nog prachtige landschappen. Maar zeker rond voormalige LOG’s (landbouwontwikkelingsgebieden) wordt het saaier en naargeestig: megastallenland. In De Peel zijn er al hele gebieden onleefbaar en industrieel gemaakt, in De Kempen gaat het rap dezelfde kant op. Vele plannen voor mestfabrieken maken het daar alleen maar erger. De enorme stallen die nu weer verrijzen, zijn vaak jaren geleden al ingetekend op de Brabantse kaart. Gemeentebesturen en ons Brabantse College kunnen niet anders dan toestemmen met de bouw, omdat anders schadeclaims te verwachten zijn. Brabantse agrarische gemeenten die zo verstandig zijn om een aanhoudingsbesluit te nemen, een dierstop, zien de megabedrijven verhuizen naar een nabije gemeenten. Zo kunnen dierrechten van Deurne en Reusel-De Mierde meegenomen worden naar gemeenten die het niet zo nauw nemen met de dierindustrie, zoals Bergeijk, Sint Anthonis en Sint Oedenrode.
Wie profiteert er toch van de groeiende industriële veehouderij in Brabant? Niet de omgeving, want het vormt een grote belasting voor lucht, water en bodem en daarmee voor onze gezondheid. Niet de lokale economie, want in megastallen werken nauwelijks mensen (de genoemde stal in Nijnsel geeft werkgelegenheid aan 1,5 fte voor de verzorging van 18.000 varkens) en het houdt bezoekers eerder op afstand dan dat het toeristen aantrekt. Niet ondernemers zelf, want zoveel levert de veehouderij niet op deze jaren. Met uitzondering van het biologische segment, daarin stijgen de melk- en vleesprijzen consistent. We moeten zelfs biologisch vlees en zuivel importeren om te voldoen aan de Nederlandse vraag, terwijl alleen al van de bijna 6 miljoen Brabantse varkens 70% over de grens verdwijnt.
Het antwoord op de profijtvraag is simpel: banken die agrarische leningen verstrekken en grootindustriële veeboeren die vaak ergens anders wonen. Die partijen geven we blijkbaar de dominantie over delen van ons Brabantse buitengebied. Hele stukken Brabant zijn afgeschreven voor natuurbeleving, toerisme en recreatie. Voor het soort ondernemerschap waar Brabanders wél blijer van worden, omdat ze er graag komen en omdat ze er graag werken. Omdat mooie grondgebonden gemengde bedrijven plezierig zijn om je kinderen mee naar toe te nemen en je producten te kopen. Omdat een bed & breakfast op een boerderij met bijvoorbeeld paarden, koeien en weideschapen leerzaam en leuk is voor stedelingen. Omdat een huifkartocht door de Peel of Kempen ons kan onderdompelen in de Brabantse geschiedenis. Nog even los van de slimme kansen die innovatieve ondernemers in de plantaardige landbouw zien.
Als het aan GroenLinks - en steeds meer andere partijen – ligt, komt er veel meer ruimte voor dat soort ondernemerschap. Waarbij je aan de omgeving geeft, in plaats van er een zware wissel op trekt. Waarin welzijn van mens, dier en natuur vanzelfsprekend centraal staat. En waardoor we ook onze kinderen een kans geven gezond op te groeien in het buitengebied.
Onze overheid zou eens wat beter naar ondernemers moeten luisteren en besluiten te stoppen met industrie waar niemand blij van wordt. Oplossingen liggen er genoeg, als we maar willen.
.
Walik is het onderhand beu
WALIK Buurtcomité voelt zich gesteund door inwoners en strijdt tegen de komst van grote kippenboer uit Veldhoven DOOR PATRICK WIERCX E-MAIL: P.WIERCX@ED.NL Ze wonen al jaren met hun gezinnen met veel plezier in Walik, maar Kees Stam en Peter Ingenegeren voelen de druk op hun leefomgeving al jaren toenemen. En zij niet alleen.
Een ruime meerderheid van Walik steunt het bewonerscomité dat de twee hebben opgericht. De boodschap: Walik heeft er onderhand schoon genoeg van. Walik is platteland en telt al het nodige aan kippen, koeien en geiten. "Wij zijn niet tegen de individuele boeren hier als ze zich correct gedragen en dat doen ze", zegt Stam. "We wonen hier samen. De contacten zijn goed." De druppel die de Walikse emmer doet overstromen, is de aangekondigde vestiging van een grote pluimveeboer uit Veldhoven. De gemeente Bergeijk wil daaraan meewerken. De boer krijgt een vergunning voor 138.720 kuikens. Het comité is mordicus tegen. "Veel mensen in Walik hebben er ooit voor gekozen rustig te wonen in het groen", zegt Stam. "Dat wordt verstoord. Het is mooi geweest, dit willen we niet." Comitéleden zijn handtekeningen gaan ophalen. Van de 150 huishoudens ontvingen ze 142 steunbetuigingen. De boer wil aan de Schaiksedijk stallen bouwen. Vanuit de woningen aan de Lijsterlaan kijken inwoners van Walik daar straks op uit. "Het is een mooi natuurgebied hierachter", aldus Stam. "Wij wandelen, fietsen en recreëren daar. De boer wil daar zo'n 1,5 ha aan stallen bouwen. Dat is een gebouw zo groot als De Ploeg. Hoe verzin je het?" Het is aantasting van de natuur, vindt ook Ingenegeren. "Het is nergens voor nodig om op deze plek zomaar weer iets nieuws te beginnen. We voelen ons als buurt overvallen door die plannen." De twee schatten de kansen van het comité hoog in. Stam: "We gaan naar de rechter. Persoonlijk heb ik niks tegen die boer. Die moet ook wat. Maar hij wordt misleid door de gemeente. Hem wordt wat voorgespiegeld. Hij neemt een risico. Ik zou hem aanraden zijn boerderij te verkopen en in Walik een bungalowtje te kopen. Koop vijf kippetjes en laat ze lekker door de tuin rennen." Stam schat de kansen van zowel de boer als de gemeente laag in. "Het CDA heeft in Bergeijk de meerderheid en drukt er van alles door. Maar die tijd is voorbij en die partij gaat dat bij de volgende verkiezingen merken. Wat we nu meemaken, is een stuiptrekking van een oude politieke cultuur. Veel meer is het niet. De provincie wordt steeds strenger als het om de natuur gaat. Die plannen maken geen schijn van kans."
Tussenstand van het aantal handtekeningen dat we huis-aan-huis op papier ophalen is ruim 1200 handtekeningen. Samen met de meer dan 1300 ondertekeningen via deze site, hebben we nu in totaal ruim 2500 ondertekeningen.
We gaan door.