Enkele gebruikers van de snelbuslijn 386 van Arriva hebben tegenover onze CDAfractie hun verontwaardiging geuit rondom het verdwijnen van deze snelbus. Ook Omroep West heeft hierover afgelopen maandag bericht: https://www.omroepwest.nl/nieuws/3962878/Arriva-stopt-met-forenzenbuslijn-tussenDen-Haag-en-Oegstgeest Het CDA hecht grote waarde aan goed Openbaar Vervoer. Niet alleen voor forensen maar ook vanwege de sociale functie van het Openbaar Vervoer en heeft daarom de volgende vragen:
Klopt het dat de snelbuslijn 386 geheel of gedeeltelijk gaat verdwijnen? Indien dit het geval is, kan het College antwoord geven op de volgende vragen:
Antwoord Het college hecht veel waarde aan goed openbaar vervoer. In het coalitieakkoord 2019-2023 is dan ook opgenomen dat we voor lijnen waar weinig reizigers gebruik van maken innovatieve alternatieven zoeken en ons hard maken voor overstappunten. Qliner 386 (snelbuslijn) wordt inderdaad per 15 december 2019 opgeheven maar er worden goede alternatieve aangeboden die aansluiten bij onze ambities. Er wordt nog wel één ochtendrit geboden als lijn 385 tussen Den Haag en Oegstgeest.
Wat is de reden voor het geheel of gedeeltelijk verdwijnen van deze snelbuslijn?
Antwoord Arriva heeft conform de concessievoorschriften Zuid-Holland Noord binnen randvoorwaarden ontwikkelvrijheid voor de inrichting van het openbaar vervoer in het concessiegebied. Vanuit die vrijheid bekijkt Arriva hoe zij het vervoer jaarlijks kunnen optimaliseren. Dit doen zij door in de concessie te kijken op welke corridors er groeikansen liggen in de markt maar ook om kritisch te kijken welke lijnen of lijngedeelten een relatief lage bezetting kennen en daarom niet meer aangeboden zullen worden. Deze vrijheid heeft de vervoerder in het contract gegeven de beschikbare middelen. Qliner 386 (snelbuslijn) kent een lage bezetting. Deze lijn heeft als primaire functie om inwoners van Oegstgeest naar Den Haag te brengen. Vanuit en naar Oegstgeest maken gemiddeld circa 2,5 reizigers per rit gebruik van de lijn, in de daluren zakt dit zelfs naar gemiddeld 1,9 reizigers per rit. Deze cijfers zijn afkomstig uit de beschikbare OV-chipkaartdata zoals Arriva en wij die hanteren. Op het traject door Wassenaar en Den Haag is de bezetting op deze lijn beter, maar met een gemiddelde bezetting van 5,7 reizigers nog steeds onvoldoende om de lijn te handhaven. Een middag- en twee ochtendspitsritten hebben vanuit of naar Oegstgeest een bezetting tussen de 14 en 18 reizigers. Er zijn diverse en soms snellere alternatieve reismogelijkheden per openbaar vervoer in de relatie Oegstgeest – Den Haag: 1. Diverse buslijnen rijden vanuit Oegstgeest naar Leiden Centraal waar kan worden overgestapt op a. de trein naar Den Haag Centraal. De trein rijdt 8 keer per uur; b. EBS-lijn 43 naar Wassenaar en Bezuidenhout. 2. De nieuwe stadslijn 8 uit Oegstgeest Haaswijk rijdt naar Leiden Centraal waar kan worden overstapt op de intercity naar Den Haag Centraal (overstaptijd ca. 4 minuten). De totale reistijd is ca. 10 minuten korter dan met Qliner 386. 3. Voor het Rijnlands Lyceum in Oegstgeest biedt Arriva in de ochtendspits een scholierenrit vanuit Den Haag naar Oegstgeest, aansluitend op de schooltijd. 4. De frequentie van lijn 385 tussen de Bollenstreek en Den Haag met extra ritten van- en naar Esa/Estec gaat wel omhoog. Dit geldt dus ook voor de relatie tussen Wassenaar en Den Haag.
Is dit een beslissing van de Provincie, gemeente(n) of de concessiehouder en mag dit volgens de afspraken die wij met hen hebben?
Antwoord Zie het antwoord op vraag 2. Het voorstel van Arriva is goedgekeurd in de bestuurlijke stuurgroep van de concessie Zuid-Holland Noord. In deze stuurgroep zitten, naast de provinciale bestuurder, de bestuurlijke vertegenwoordigers van de regio’s Holland Rijnland en Midden- Holland. Voorafgaand aan het besluit heeft het reizigersplatform Rocov Hollands Midden op 17 juni 2019 positief gereageerd op het vervoerplan 2020. De goedkeuring van het vervoerplan 2020 is op 10 juli 2019 in de stuurgroep concessie Zuid-Holland Noord bekrachtigd. Daarmee is gehandeld volgens de wijze van besluitvorming over een vervoerplan zoals is vastgelegd in het Programma van Eisen dat aan de basis ligt van deze concessie.
Kan het College telcijfers verstrekken van de afgelopen 2 jaar van de haltes met betrekking tot deze snelbuslijn of de voorlopers hiervan?
Antwoord De telcijfers zoals bij het antwoord bij vraag 2 zijn weergegeven zijn de gemiddelden over de afgelopen twee jaar.
Is de overweging voor het geheel of gedeeltelijk opheffen van de snelbuslijn, van te voren voorgelegd aan de gemeente(n) waar deze bus doorheen rijdt en/of aan reizigersvereniging Rover? En zo ja, wat was hun reactie?
Antwoord Arriva consulteert elk jaar voorafgaand aan een besluit over het vervoerplan in het concessiegebied gelegen gemeenten waar veranderingen te voorzien zijn. Dit gebeurt zowel bestuurlijk als ambtelijk. Hiernaast wordt het reizigersoverleg Rocov Hollands Midden betrokken, waar Rover onderdeel van uitmaakt. De gemeente Oegstgeest heeft in die consultatieronde geen opmerkingen gemaakt over het voornemen om lijn 386 te laten vervallen en de gepresenteerde alternatieven. Rover heeft overigens per brief aan Gedeputeerde Staten op 11 november 2019 gevraagd of het mogelijk is om alsnog de spitsritten te handhaven.
Wordt er nog een alternatieve vorm van Openbaar Vervoer aangeboden aan reizigers die hierdoor gedupeerd worden? Zo nee, waarom niet? Zo ja, welk alternatief?
Antwoord In het antwoord van vraag 2 hebben wij de diverse alternatieven weergegeven.
Indien er geen alternatieve vorm van Openbaar Vervoer aangeboden gaat worden, kan het College aangeven wat er voor nodig is om de lijn toch te behouden?
Antwoord Wij zijn van mening dat er goede en soms snellere alternatieven worden geboden.
Gek toch, dat dit soort zaken GEHEIM zijn. De rijksinstructie WOO formuleerde het eigenlijk perfect.
“Een open overheid is essentieel voor het vertrouwen tussen de samenleving en haar overheid, een belangrijke pijler van onze democratie".
WOO verzoek m.b.t de nut/noodzak (onzin?) inzake de geheimhouding bod Chemours (en gang van zaken Ruben Schilt) ingediend vandaag.
Wordt vervolgd
Het verkeersbesluit is definitief gepubliceerd
Bij de eerste publicatie bleek dat de bijgevoegde situatietekening niet juist was conform onze overleggen en het ontwerp. Nadat wij de gemeente hiervan op de hoogte gesteld hebben, bleek het om een fout te gaan.
Dit is hersteld in bovenstaand verkeersbesluit.
Mochten jullie nog bezwaar hebben tegen dit ontwerp dan kan is het mogelijk om een bezwaarschrift in te dienen bij de gemeente.
De Bijstandsaffaire en de Toeslagenaffaire hebben het Nederlandse politieke en maatschappelijke landschap geschokt en verontwaardiging veroorzaakt. Wat opvalt, zijn de opmerkelijke raakvlakken tussen deze twee schandalen, die wijzen op een diepere en wijdverspreide problematiek binnen de overheidsinstellingen.
Gedeelde Kenmerken en Werkwijze
De gelijkenissen tussen de Bijstandsaffaire en de Toeslagenaffaire zijn frappant en onthullen een patroon van werkwijze en denkwijze. Beide affaires begonnen met vermeende fraudeverdenkingen tegenover burgers die sociale voorzieningen ontvingen. In beide gevallen werden er strenge controles opgelegd zonder afdoende bewijs en met minimale transparantie. Dit illustreert een diepgeworteld wantrouwen jegens burgers en een neiging om hen schuldig te achten voordat onschuld is bewezen.
Gebrek aan Transparantie en Verantwoording
Een belangrijk raakvlak tussen de affaires is het gebrek aan transparantie en verantwoording. In beide gevallen werden cruciale informatie en bewijs achtergehouden voor de getroffen burgers en zelfs voor het parlement. Dit gebrek aan openheid heeft het vertrouwen van de samenleving in de overheid ernstig geschaad en heeft de indruk gewekt dat ambtenaren zich boven de wet plaatsen.
Ruimte voor Willekeur en Onrechtvaardigheid
Een dieperliggend raakvlak is de ruimte voor willekeur en onrechtvaardigheid die deze affaires hebben blootgelegd. Ambtenaren kregen de macht om straffen op te leggen, financiële middelen stop te zetten en zelfs levens van burgers te ontwrichten zonder duidelijke bewijslast. Dit heeft geleid tot schrijnende situaties waarin onschuldige burgers onherstelbare schade hebben geleden.
Ambtenareeed: Geschonden Vertrouwen
Ambtenaren leggen bij hun aanstelling een ambtenareeed af waarin ze beloven integer, objectief en onpartijdig te handelen. Het is pijnlijk duidelijk dat ambtenaren binnen zowel de Bijstandsaffaire als de Toeslagenaffaire hun ambtenareeed hebben geschonden. Door hun neiging tot ongefundeerde beschuldigingen, het ontzeggen van fundamentele rechten en het negeren van de zorgvuldigheid, hebben ze het publieke vertrouwen beschaamd.
Strafbaarheid en Gerechtigheid
Het schenden van de ambtenareeed is niet alleen een moreel verval, maar kan ook juridische consequenties hebben. Ambtenaren die willens en wetens hun plichten en de rechten van burgers hebben geschonden, kunnen zich schuldig maken aan misbruik van macht en zelfs schending van mensenrechten. De ernst van deze schendingen moet nauwgezet worden onderzocht om gerechtigheid te waarborgen en toekomstige herhaling te voorkomen.
Conclusie
De raakvlakken tussen de Bijstandsaffaire en de Toeslagenaffaire laten een angstaanjagend patroon zien van wantrouwen, willekeur en schending van burgerrechten binnen overheidsinstellingen. Deze problematiek overstijgt individuele gevallen en toont een diepere crisis in ambtelijke integriteit en rechtsstaat. Het is essentieel dat deze problemen niet alleen worden erkend, maar ook worden aangepakt met transparantie, verantwoording en gerechtigheid om het vertrouwen van het publiek te herstellen en een solide basis voor een rechtvaardige samenleving te creëren.
De Nederlandse overheid staat internationaal bekend om haar welvaartsstaat en sociale voorzieningen. Toch heeft een schokkend schandaal de oppervlakte bereikt en werpt het een duistere schaduw op het systeem van sociale bijstand.
De Bijstandsaffaire, ook wel bekend als de "toeslagenaffaire van de sociale diensten", heeft aan het licht gebracht dat het Nederlandse bijstandssysteem diep gewortelde problemen heeft. Dit schandaal onthult niet alleen een gebrek aan rechtvaardigheid en zorgvuldigheid, maar toont ook aan hoe mensenrechten worden geschonden en hoe dehumanisatie van kwetsbare burgers plaatsvindt.
Kern van de Bijstandsaffaire
De Bijstandsaffaire draait om het systematisch beschuldigen van mensen van bijstandsfraude zonder solide bewijs, waardoor hun levens volledig overhoop worden gehaald. Dit resulteerde in onterechte intrekkingen van bijstandsuitkeringen, zware boetes en zelfs strafrechtelijke vervolging. Wat begon als een poging om vermeende fraude op te sporen, escaleerde snel tot een ware nachtmerrie voor duizenden onschuldige burgers.
Schending van Mensenrechten
Een fundamenteel aspect van de Bijstandsaffaire is de schending van mensenrechten. Burgers hebben het recht om als onschuldig te worden beschouwd totdat hun schuld wettig is bewezen. Dit beginsel wordt echter grof geschonden wanneer mensen zonder voldoende bewijs als fraudeurs worden bestempeld en worden gestraft met financiële sancties en sociale uitsluiting. Het recht op eerlijkheid en rechtvaardige procedures wordt op grote schaal genegeerd, terwijl mensen machteloos moeten toezien hoe hun rechten worden vertrapt.
Werken met Targets: De Duistere Drijfveer
Een verontrustend aspect van de Bijstandsaffaire is het gebruik van targets door gemeenten om bijstandsfraude op te sporen. Handhavingsmedewerkers worden onder druk gezet om een vastgesteld aantal gevallen van fraude per jaar te ontdekken en te bestraffen. Dit leidt tot een giftige omgeving waarin het belang van kwantiteit boven kwaliteit wordt gesteld. Onder deze omstandigheden worden onschuldige burgers gemakkelijk het slachtoffer van ongefundeerde beschuldigingen om aan de gestelde doelen te voldoen.
Effecten van Dehumanisatie
De Bijstandsaffaire onthult een diepgewortelde dehumanisatie van kwetsbare burgers. De mensen die recht hebben op bijstand worden niet langer als individuen met rechten en waardigheid gezien, maar als cijfers op een lijst. Dit gebrek aan empathie en respect heeft verwoestende gevolgen voor de fysieke en mentale gezondheid van mensen. Het leidt tot een verlies van vertrouwen in de overheid en veroorzaakt een grotere kloof tussen burgers en autoriteiten.
Conclusie
De Bijstandsaffaire werpt een schrijnend licht op de donkere kant van het Nederlandse bijstandssysteem. Het schandaal onthult niet alleen een gebrek aan respect voor mensenrechten, maar benadrukt ook de dringende behoefte aan hervormingen en verantwoordelijkheid binnen overheidsinstanties. Het is hoog tijd dat de focus verschuift van kwantiteit naar kwaliteit en dat de waardigheid van elke burger wordt hersteld. De Bijstandsaffaire dient als een alarmerend wake-up call om rechtvaardigheid, transparantie en menselijkheid terug te brengen in het hart van het bijstandssysteem.
De echte debatten vinden niet plaats bij de NPO of RTL, maar in de Tweede Kamer. Allemaal terug te zien.
Lijsttrekker Pieter Omtzigt van NSC heeft weinig trek in een campagne vol lijsttrekkersdebatten met veel deelnemers en soundbites. Omtzigt wil ‘diepgaande gesprekken’ en debatten met hooguit twee of drie deelnemers. Of hij de grote tv-debatten werkelijk zal mijden, is nog niet duidelijk.
https://www.ad.nl/politiek/omtzigt-ziet-weinig-in-campagne-als-spelshow-met-grote-tv-debatten-liever-diepgaand-gesprek~a4c4d28d6/
Antwoorden op Kamervragen van de leden Van Esch (PvdD) en Ellemeet (GroenLinks) over het niet uitvoeren van de aangenomen motie Van Esch/Ellemeet over het verder uitbreiden van de pilot met heruitgifte van medicijnen (2023Z10101, ingezonden 6 juni 2023).
Met betrekking tot de antwoorden van de Minister op de Kamervragen over heruitgifte van medicijnen vragen de antwoorden op de aangedragen punten om verdere verduidelijking
Opmerkingen 1 t/m 22
1) Minister weet zich zijn weigering te herinneren. 2) Verheugend dat de Minister zich wil inspannen om verspilling tegen te gaan en heruitgifte als een mogelijkheid ziet en daarvoor op Europees niveau de juridische basis zal zoeken.
Helaas is onderzoek naar heruitgifte van dure oncolytica geen logische stap naar de veel bredere geneesmiddelen markt in de eerste lijn. Gezien de omvang van verspilling van deze Bulk-medicatie is de evaluatie en de doorstart van succesvolle proefprojecten zoals die van het LCB een veel betere en efficiëntere opmaat voor het instappen van een breed opgezette verduurzaming van het geneesmiddelen beleid. Op welke punten was de veiligheid en de kwaliteit binnen het proefproject van het LCB een breukpunt voor de continuering? Breed bekend onderzoek dat aantoont dat veel medicijnen na verloop van tijd nog steeds veilig en effectief zijn moet op Europees niveau worden meegenomen. Is de Minister op de hoogte van het bestaan van dit onderzoek? Zo ja, verwijst de Minister naar de studies die aantonen dat de chemische samenstelling van de meeste Bulk medicijnen stabiel blijft, in extreme omstandigheden, zelfs na lange tijd. Kunnen wij schriftelijk op de hoogte worden gehouden van de gehanteerde argumentatie en gebruikte wetenschappelijke onderbouwing.
Vandaag 15 september, de Dag van de Democratie, de gemeenteraad geïnformeerd over onderstaand succesvol voorbeeld van participatie op het hoogste niveau. Zoiets kunnen wij voor de 2e arm van de Piushaven ook!
https://www.vpng.nl/nieuws/verslag-laat-de-inwoners-zelf-beslissen/
.
De gemeente Midden Delfland heeft een bewonersbijeenkomst gepland. Laat je stem horen! Wanneer: Maandag 18 september Tijd: 20:00 uur Waar: Hoornbloem, Kon. Julianaplein 1, 2635 HD Den Hoorn
Samen staan we sterk.