Beste leden van het stadsbestuur en stadscommissie,
Graag willen wij, een groep bewoners van de Nieuwmarkt/Lastage buurt, kenbaar maken dat wij het niet eens zijn met het opheffen van de 19 parkeerplekken op de Binnenkant en de 7 parkeerplekken op de Kalkmarkt.
De stad moet leefbaar zijn voor iedereen en daarom willen wij als bewoners onze stem laten horen omdat de opheffing grote gevolgen heeft op ons dagelijks leven. Velen van ons hebben de auto dagelijks en soms meerdere malen per dag nodig voor werk, studie en/of zorg.
Daarnaast moeten wij bereikbaar blijven voor bezorgers, monteurs en ondernemers die het vaak laten afweten als zij weten dat er geen parkeermogelijkheid in de buurt is.
De bewoners hebben het gevoel dat het besluit al genomen is en dat er geen rekening wordt gehouden met de invloed die dit plan heeft op het dagelijkse leven en de bedrijvigheid voor ondernemers. De lijst van de 55 bewoners van de Binnenkant, die het eens zijn met het opheffen van de 26 parkeerplekken, wordt als leidend gezien om een beeld te schetsen van de situatie. Echter de opheffing van deze 26 parkeerplekken heeft betrekking op meer mensen dan de Binnenkant. Dit gaat alle bewoners en ondernemers aan uit de buurt voor de komende 10 jaar tot de nieuwe herinrichting definitief wordt. Tijdens de bewonersbijeenkomst werd duidelijk dat het voorstel tot opheffing, enkel tot doel had om de auto uit de stad te weren.
In de afgelopen jaren zijn al heel veel parkeerplekken verdwenen in de straten van de onze buurt (Prins Hendrikkade-twee zijden, Koningsstraat, Recht Boomsloot, Oude Waal, Kromboomsloot, Geldersekade, een groot aantal op de Binnenkant zelf etc). Hiervoor in de plaats is er weinig tot geen alternatief geboden vanuit de gemeente. Tijdens de bewonersbijeenkomst werd er gesproken over de parkeerbalans in de buurt. Deze is in onze beleving als bewoners zoek, er werd gesproken over 1000 vergunningen voor 800 parkeerplekken op straat waarvan 150 bijzondere plekken zijn zoals o.a. invalide plekken. In de 650 overgebleven parkeerplekken zijn er ook nog plekken gereserveerd voor verschillende deelauto’s naast het feit dat ze ook de gewone parkeerplekken mogen gebruiken. Uit informatie van de gemeente blijkt dat van die 650 plekken ook nog eens 15% bezet wordt door toerisme (in onze beleving vele malen hoger). Dit houdt in dat slechts de helft van de vergunninghouders in een best case scenario een kleine kans maakt om te kunnen parkeren op de huidige plekken waar in 2023 wel €600,- per vergunning voor wordt betaald.
Nu zijn er alternatieven geboden om in de Oosterdok garage en in de Piet Hein garage te parkeren. Ondanks dat wij blij zijn met deze alternatieven, is de reistijd vanaf de IJ-tunnel dagelijks 30 tot 45 minuten om deze te bereiken en eenmaal voor de slagboom, komt het regelmatig voor dat de garages vol zijn. De afstand vanaf de Kromme Waal tot de Piet Hein garage is volgens Google Maps 1,4 km, op een enkele reis is dat maar liefst 20 minuten lopen. Door de afgelegen ligging wordt de route niet als veilig ervaren in het donker.
Vooral de leefbaarheid en luchtkwaliteit baart ons zorgen in het centrum, sinds de rijbaan voor Centraal Station is afgesloten, is er congestie op de Prins Hendrikkade en is de luchtkwaliteit behoorlijk afgenomen. Als alle bewoners nu geacht worden in de garages te parkeren, zal de file langer worden en dus meer uitstoot opleveren. Voorheen waren er 3 routes om richting de snelweg te gaan: richting West via de achterzijde van Centraal Station, richting Noord via de Prins Hendrikkade en Oost via de Oude Waal & Jodenbreestraat naar de Wibautstraat. Sinds de rij richting veranderd is op de Oude Schans moet al het verkeer naar de Prins Hendrikkade. Dit zorgt voor meer congestie en rijbewegingen.
Om de leefbaarheid in de Nieuwmarkt/Lastage buurt te verhogen, zou er juist gekeken moeten worden naar alternatieven, zoals de buurt alleen toegankelijk te maken voor bewoners en bestemmingsverkeer, door middel van intelligente palen.
Dit zal voor minder verkeer zorgen (betere luchtkwaliteit), de bestaande parkeerplaatsen zouden dan bezet worden door vergunninghouders (gezonde parkeerbalans) en voor minder overlast zorgen (toerisme en rijbewegingen van auto's). Op dit moment wordt de Binnenkant vaak gebruikt als sluiproute om de file te vermijden op de Prins Hendrikkade.
Wat ook een grote impact heeft op de buurt is het toerisme, of ze nu per auto of te voet komen, de hoeveelheid is veel te intens voor het karakter van de buurt.
De weinige parkeerplekken die er nog zijn, worden vaak bezet door buitenlandse kentekens. Het gedrag van vele toeristen die per auto onze wijk bezoeken is zorgelijk, ze slapen in de auto, deponeren vuilnis op de kade/stoep en gebruiken onze gevels vaak om zich te ontdoen van hun behoeften. Daarbij is het ook gepaard met het gebruik van drugs en of alcohol, waardoor er onveilige situaties ontstaan. Daarnaast respecteren zij de invalide, car share vakken en de stoep niet. Regelmatig parkeren zij op de stoep bij het Amrath hotel waardoor de hulpdiensten er bij nood niet langs kunnen. Nu de Corona maatregelingen zijn opgeheven, is het massa toerisme toegenomen, ze worden met grote tour bussen afgezet op de Prins Hendrikkade. Te voet gaan ze in grote groepen de wijk in, door de breedte van de stoep op de Binnenkant en de Oude Waal wordt er voor een alternatieve route gekozen om richting de Wallen te gaan. De beperkte ruimte en de geparkeerde auto’s dienen als het ware als een buffer, opdat de toeristen niet blijven hangen in de straat (vorm van crowd management). Wij zijn daarom juist blij met de parkeervakken. Daar waar de parkeerplekken zijn opgeheven, zijn plantenbakken neergezet, die een uitstekende plek voor de toerist blijken, om te gaan zitten en een maaltijd te nuttigen. Vaak zonder het netjes achter te laten, tot grote ergernis van de bewoners van de woonboten en tot grote genoegen van ongedierte.
Door de initiatiefnemers en de gemeente wordt beweerd dat de stoep niet breed genoeg zou zijn voor 2 voetgangers of mensen met een beperking en zij daardoor noodgedwongen de weg op moeten. Nu is er al een behoorlijk stuk brede stoep op de Binnenkant, de vrije weg wordt daar beperkt doordat juist dààr de vuilnis en het grof vuil wordt gedeponeerd. Ondanks de vele fietsnietjes die op de kade zijn geplaatst (ten koste van parkeerplekken) is er een wildgroei aan fietsen op de stoep. Hierdoor is er alsnog geen vrije doorgang mogelijk.
De stoep wordt ook door de bewoners als een extensie van hun woning gebruikt door gevel tuintjes aan te leggen (hoe schattig ze ook zijn) en doordat men bij mooi weer, tafels en stoelen neerzet om van de zon te genieten. Ten tijde van de Corona maatregelen is het gebleken dat dit juist voor overlast zorgde doordat er tot diep in de nacht wordt nagetafeld of geborreld, zeker bij de verschillende studentenhuizen op de Binnenkant en de Kalkmarkt.
Graag willen wij het stadsbestuur en de commissie vragen te kijken naar "the bigger picture" om de leefbaarheid te verhogen in de buurt en niet enkel voor een korte termijn oplossing te kiezen die toevallig de politieke doelstelling van het verbreden van de stoepen waarmaakt. We hopen dat u openstaat voor onze bezorgdheid en input, zodat we de buurt voor iedereen leefbaar houden.
De bewoners en ondernemers van Nieuwmarkt/Lestage
De petitionaris van de petitie Behoud De Speeldoos voor Baarn vraagt u de petitie te ondertekenen:
"De Speeldoos trekt jaarlijks duizenden enthousiaste bezoekers uit Baarn en wijde omgeving. Het gebouw is dringend aan een toekomstbestendige renovatie toe.
De gemeenteraad heeft een eerder besluit voor vernieuwbouw, met ook ruimte voor een bibliotheek, terzijde geschoven en zette zo de toekomst van het theater op het spel."
https://despeeldoosbaarn.petities.nl
Wilt u deze of een andere petitie ook aandacht geven hier?
Op de website van de Speeldoos is een aan de inwoners van Baarn gerichte noodkreet geplaatst met het nodige aan achtergrondinformatie. Lees de brief: Red Theater de Speeldoos.
Beste ondertekenaars,
We zitten in de laatste maand van onze petitie maar dit is uiteraard nog niet het einde van de strijd om de afdeling Verloskunde met bijbehorende Verloskamers in Zoetermeer te behouden. We hebben inmiddels meer dan 14.000 ondertekeningen.
Dit is inclusief de fysieke ondertekeningen op papier!
Er is beweging! Nogmaals willen wij, als klein inwonerscomité, u hartelijk bedanken voor uw ondertekening en het steunen van onze petitie. Mede hierdoor, hebben we de boel namelijk aardig in beweging weten te krijgen en zijn er sinds afgelopen week door drie verschillende partijen onderzoeken gestart. Dit is een mooi resultaat van onze acties en die van onze strijdlustige wethouder Ingeborg ter Laak.
Eerst onderzoeken dan pas besluiten De onderzoeken vinden vanuit verschillende perspectieven plaats maar hebben allen tot doel om de risico’s in kaart te brengen wanneer de afdeling Verloskunde zou verdwijnen. Daarnaast is het doel om de mogelijke alternatieven te onderzoeken met veiligheid van moeder en kind voorop. De resultaten hiervan worden begin 2024 gepresenteerd waarna definitief een besluit wordt genomen door het bestuur van het Hagaziekenhuis.
Eindsprint en hulp gevraagd We hopen de komende twee weken nog een eindsprint te kunnen maken. Er zijn nog steeds mensen die niet gehoord hebben van de mogelijke sluiting en/of onze petitie. Help ons nog een beetje door in uw omgeving te vragen of mensen bereid zijn om te tekenen. Wij zijn er van overtuigd dat elke ondertekening helpt.
In de volgende update zullen de data van het aanbieden van de petitie bekend zijn. Wordt vervolgd…
Vriendelijke groet,
Namens alle bezorgde inwoners,
Linda Bregman-Labrujère Petitionaris
Gek toch, dat dit soort zaken GEHEIM zijn. De rijksinstructie WOO formuleerde het eigenlijk perfect.
“Een open overheid is essentieel voor het vertrouwen tussen de samenleving en haar overheid, een belangrijke pijler van onze democratie".
WOO verzoek m.b.t de nut/noodzak (onzin?) inzake de geheimhouding bod Chemours (en gang van zaken Ruben Schilt) ingediend vandaag.
Wordt vervolgd
Het verkeersbesluit is definitief gepubliceerd
Bij de eerste publicatie bleek dat de bijgevoegde situatietekening niet juist was conform onze overleggen en het ontwerp. Nadat wij de gemeente hiervan op de hoogte gesteld hebben, bleek het om een fout te gaan.
Dit is hersteld in bovenstaand verkeersbesluit.
Mochten jullie nog bezwaar hebben tegen dit ontwerp dan kan is het mogelijk om een bezwaarschrift in te dienen bij de gemeente.
De Bijstandsaffaire en de Toeslagenaffaire hebben het Nederlandse politieke en maatschappelijke landschap geschokt en verontwaardiging veroorzaakt. Wat opvalt, zijn de opmerkelijke raakvlakken tussen deze twee schandalen, die wijzen op een diepere en wijdverspreide problematiek binnen de overheidsinstellingen.
Gedeelde Kenmerken en Werkwijze
De gelijkenissen tussen de Bijstandsaffaire en de Toeslagenaffaire zijn frappant en onthullen een patroon van werkwijze en denkwijze. Beide affaires begonnen met vermeende fraudeverdenkingen tegenover burgers die sociale voorzieningen ontvingen. In beide gevallen werden er strenge controles opgelegd zonder afdoende bewijs en met minimale transparantie. Dit illustreert een diepgeworteld wantrouwen jegens burgers en een neiging om hen schuldig te achten voordat onschuld is bewezen.
Gebrek aan Transparantie en Verantwoording
Een belangrijk raakvlak tussen de affaires is het gebrek aan transparantie en verantwoording. In beide gevallen werden cruciale informatie en bewijs achtergehouden voor de getroffen burgers en zelfs voor het parlement. Dit gebrek aan openheid heeft het vertrouwen van de samenleving in de overheid ernstig geschaad en heeft de indruk gewekt dat ambtenaren zich boven de wet plaatsen.
Ruimte voor Willekeur en Onrechtvaardigheid
Een dieperliggend raakvlak is de ruimte voor willekeur en onrechtvaardigheid die deze affaires hebben blootgelegd. Ambtenaren kregen de macht om straffen op te leggen, financiële middelen stop te zetten en zelfs levens van burgers te ontwrichten zonder duidelijke bewijslast. Dit heeft geleid tot schrijnende situaties waarin onschuldige burgers onherstelbare schade hebben geleden.
Ambtenareeed: Geschonden Vertrouwen
Ambtenaren leggen bij hun aanstelling een ambtenareeed af waarin ze beloven integer, objectief en onpartijdig te handelen. Het is pijnlijk duidelijk dat ambtenaren binnen zowel de Bijstandsaffaire als de Toeslagenaffaire hun ambtenareeed hebben geschonden. Door hun neiging tot ongefundeerde beschuldigingen, het ontzeggen van fundamentele rechten en het negeren van de zorgvuldigheid, hebben ze het publieke vertrouwen beschaamd.
Strafbaarheid en Gerechtigheid
Het schenden van de ambtenareeed is niet alleen een moreel verval, maar kan ook juridische consequenties hebben. Ambtenaren die willens en wetens hun plichten en de rechten van burgers hebben geschonden, kunnen zich schuldig maken aan misbruik van macht en zelfs schending van mensenrechten. De ernst van deze schendingen moet nauwgezet worden onderzocht om gerechtigheid te waarborgen en toekomstige herhaling te voorkomen.
Conclusie
De raakvlakken tussen de Bijstandsaffaire en de Toeslagenaffaire laten een angstaanjagend patroon zien van wantrouwen, willekeur en schending van burgerrechten binnen overheidsinstellingen. Deze problematiek overstijgt individuele gevallen en toont een diepere crisis in ambtelijke integriteit en rechtsstaat. Het is essentieel dat deze problemen niet alleen worden erkend, maar ook worden aangepakt met transparantie, verantwoording en gerechtigheid om het vertrouwen van het publiek te herstellen en een solide basis voor een rechtvaardige samenleving te creëren.
De Nederlandse overheid staat internationaal bekend om haar welvaartsstaat en sociale voorzieningen. Toch heeft een schokkend schandaal de oppervlakte bereikt en werpt het een duistere schaduw op het systeem van sociale bijstand.
De Bijstandsaffaire, ook wel bekend als de "toeslagenaffaire van de sociale diensten", heeft aan het licht gebracht dat het Nederlandse bijstandssysteem diep gewortelde problemen heeft. Dit schandaal onthult niet alleen een gebrek aan rechtvaardigheid en zorgvuldigheid, maar toont ook aan hoe mensenrechten worden geschonden en hoe dehumanisatie van kwetsbare burgers plaatsvindt.
Kern van de Bijstandsaffaire
De Bijstandsaffaire draait om het systematisch beschuldigen van mensen van bijstandsfraude zonder solide bewijs, waardoor hun levens volledig overhoop worden gehaald. Dit resulteerde in onterechte intrekkingen van bijstandsuitkeringen, zware boetes en zelfs strafrechtelijke vervolging. Wat begon als een poging om vermeende fraude op te sporen, escaleerde snel tot een ware nachtmerrie voor duizenden onschuldige burgers.
Schending van Mensenrechten
Een fundamenteel aspect van de Bijstandsaffaire is de schending van mensenrechten. Burgers hebben het recht om als onschuldig te worden beschouwd totdat hun schuld wettig is bewezen. Dit beginsel wordt echter grof geschonden wanneer mensen zonder voldoende bewijs als fraudeurs worden bestempeld en worden gestraft met financiële sancties en sociale uitsluiting. Het recht op eerlijkheid en rechtvaardige procedures wordt op grote schaal genegeerd, terwijl mensen machteloos moeten toezien hoe hun rechten worden vertrapt.
Werken met Targets: De Duistere Drijfveer
Een verontrustend aspect van de Bijstandsaffaire is het gebruik van targets door gemeenten om bijstandsfraude op te sporen. Handhavingsmedewerkers worden onder druk gezet om een vastgesteld aantal gevallen van fraude per jaar te ontdekken en te bestraffen. Dit leidt tot een giftige omgeving waarin het belang van kwantiteit boven kwaliteit wordt gesteld. Onder deze omstandigheden worden onschuldige burgers gemakkelijk het slachtoffer van ongefundeerde beschuldigingen om aan de gestelde doelen te voldoen.
Effecten van Dehumanisatie
De Bijstandsaffaire onthult een diepgewortelde dehumanisatie van kwetsbare burgers. De mensen die recht hebben op bijstand worden niet langer als individuen met rechten en waardigheid gezien, maar als cijfers op een lijst. Dit gebrek aan empathie en respect heeft verwoestende gevolgen voor de fysieke en mentale gezondheid van mensen. Het leidt tot een verlies van vertrouwen in de overheid en veroorzaakt een grotere kloof tussen burgers en autoriteiten.
Conclusie
De Bijstandsaffaire werpt een schrijnend licht op de donkere kant van het Nederlandse bijstandssysteem. Het schandaal onthult niet alleen een gebrek aan respect voor mensenrechten, maar benadrukt ook de dringende behoefte aan hervormingen en verantwoordelijkheid binnen overheidsinstanties. Het is hoog tijd dat de focus verschuift van kwantiteit naar kwaliteit en dat de waardigheid van elke burger wordt hersteld. De Bijstandsaffaire dient als een alarmerend wake-up call om rechtvaardigheid, transparantie en menselijkheid terug te brengen in het hart van het bijstandssysteem.
De echte debatten vinden niet plaats bij de NPO of RTL, maar in de Tweede Kamer. Allemaal terug te zien.
Lijsttrekker Pieter Omtzigt van NSC heeft weinig trek in een campagne vol lijsttrekkersdebatten met veel deelnemers en soundbites. Omtzigt wil ‘diepgaande gesprekken’ en debatten met hooguit twee of drie deelnemers. Of hij de grote tv-debatten werkelijk zal mijden, is nog niet duidelijk.
https://www.ad.nl/politiek/omtzigt-ziet-weinig-in-campagne-als-spelshow-met-grote-tv-debatten-liever-diepgaand-gesprek~a4c4d28d6/