The ombudsman, as it stands, is a shark without teeth. It cannot even smell a scandal if it was bleeding before their eyes — can’t sense, can’t bite, can’t act, can’t fix. It’s a watchdog with no jaws. So let’s give it an upgrade or even better give the government such an upgrade that Ombudsman loses the necessity for their entire existence.
This isn’t some grand ideological revolution. It’s just a silly idea for a public ticket system. Silly, but powerful.
Imagine a civic ticket system — not buried in obscure forms, not locked in back-office email chains. Just like an internal help-desk, but for governance. Public, structured, traceable. And smart.
This is what it looks like.
Core Idea
Citizens should be able to report issues publicly — not buried in anonymous inboxes, not hidden behind “ongoing investigation” seals. People already talk about public issues. If people can talk about public issues with their friends, why can’t they track them together too?
A government ticket system could work just like internal systems in IT or customer service — but with a civic twist.
This is not a place for endless debate. It’s a structure to frame problem → proposal → response, cleanly and traceable.
This system proposes a transparent, iterative problem-solving interface where AI is used not to obscure, but to clarify.
The System: Public, AI-Structured, and Transparent
The system is made up of 4 stages — and yes, it uses AI — but only as a tool to help people sharpen what they’re already saying.
Every issue goes through this cycle:
1. Problem Description
a) Citizens submit an issue.
b) The AI cleans up the language, consolidates overlapping inputs, and upgrades the coherence of the report.
c) A public change-log shows the input that evolved the description — all steps visible, all input attributable.
2. Proposed Solution
a) Based on the refined problem description, the AI drafts a solution or possible action path.
b) This is visible to the public as a formal response — no magic, just structured reasoning.
c) This is not a decision. It’s a draft — structured logic, not authority. Only advice.
3. Critique Layer
a) Citizens respond to the proposed solution — a structured challenge to the proposal..
b) Their remarks are also structured by AI — not censored, but upgraded for clarity and grouped by theme or angle.
c) Again, change-logs and input trails are visible. No anonymous edits. No hidden manipulations.
d) in a sense this is the same as step 1 (problem description)
4. Upgraded Solution
a) The AI integrates valid critiques and proposes a refined version of the solution.
b) This is the “feedback-reinforced” stage, where the system attempts synthesis, not endless argument loops.
All stages remain visible — including abandoned tickets, failed resolutions, and ongoing ones. This creates a living public record of issues and proposed governance responses.
This is the synthesis. 1 = 2 + 3 = 4.
Why This Matters
Business Model? Sure — But Keep It Public
Yes, this is a product. But no, it shouldn’t be commercialized. This is civic infrastructure. It belongs to the commons.
It could be sold to municipalities, NGOs, or transparency coalitions — but that defeats the purpose.
Build it, release it, and let it run at zero cost. The public has already paid for enough systems that don’t work. This one should.
The value lies not in monetization — but in legitimacy.
Expanded Use: From Complaint Board to Administrative Operating System
What starts as a feedback tool can evolve into a complete civic engine. The system can scale:
Each issue flows like a case file, but it’s public-facing and structurally transparent. Departments can adopt the system internally. Citizens and officials see the same state of the case. Updates are traceable.
With enough refinement, this system could even approach pre-judicial arbitration or replace lower-level administrative courts — especially for predictable, repeatable types of disputes (benefits, housing, permit denials, etc.).
At some point a judge and lawyer can then bend over the case after it went through these 3 steps.
Design Philosophy
Potential Impact:
If deployed at scale, this would:
Final Thought
Let’s stop treating public concern like noise.
Let’s give it a ticket.
Let’s give the ombudsman jaws.
Give people a way to speak clearly. Let the problems stay visible. Let the fixes be criticized. Let the system evolve in full view.
Democracy doesn’t die in darkness — it suffocates in forms. We’ve normalized arbitrary bureaucracy and opaque complaint systems. But the technology to upgrade them exists. All we’re missing is the will — and the will can be crowd-sourced.
Written by Artorius Magnus
https://tinyurl.com/laconic-utopia World-Peace suggestions @250 articles highschool dropout-autodidact (unofficially 5+ PhD's).
Teken onze petitie NU, want het kan niet waar zijn dat dit kabinet ervoor zorgt dat goedkopere, kleinschalige woonvoorzieningen niet langer kunnen blijven bestaan!!!.
Aanwezig waren dhr. Joost Taverne (VVD), dhr.
C. v.d. Staaij (SGP) en Mw. L. Voortman (GroenLinks). De petitie zal behandeld worden in het eerstvolgende algemeen overleg waarbij adoptie op de agenda staat.
Op 26 mei 2011 houdt de commissie Veiligheid en Justitie een hoorzitting over kansspelen. Naar aanleiding daarvan hebben de woordvoerders van de verschillende partijen de volgen e-mail ontvangen. Geachte heer, mevrouw, Deze e-mail is gericht aan wie namens zijn/haar partij woordvoerder is in de hoorzitting kansspelen van a.s.
donderdag. Een m.i. onderbelicht aspect van met name de Nationale Postcodeloterij (NPL) is de psychische druk die wordt gelegd op alle inwoners van Nederland om (steeds meer) loten af te nemen. Deze psychische druk wordt niet door iedereen zo ervaren, maar dat doet niets af aan het effect ervan. De psychische druk van de NPL ligt in het gegeven dat na een trekking van de NPL iedereen die woont in het winnende postcodegebied met 100% zekerheid kan stellen dat... ...hij deelt in een grote prijs omdat hij een of meer loten heeft gekocht of ...hij zou hebben gedeeld in een grote prijs als hij een of meer loten zou hebben gekocht. In de uitingen van de NPL laat zij niet na in te spelen op het gevoel van spijt dat in situatie 2 ongetwijfeld zal ontstaan ("het zal u toch niet gebeuren..."). Het psychologische effect wordt nog versterkt door het gegeven dat de buren (waarschijnlijk) wel loten hebben, zodat je zonder loten in een "winnende" straat wel echt als loser te kakken staat. Uit een onderzoek aan de Universiteit van Tilburg is gebleken dat de psychische druk om loten te blijven kopen vooral ontstaat door het lotensysteem van de NPL. Iedere inwoner van Nederland met een vaste woon- of verblijfplaats (lees: een adres in Nederland) heeft feitelijk al bij voorbaat een lotnummer, de postcode. Het is volgens de regels van de NPL toegestaan te spelen met een andere postcode, maar in de praktijk komt dat alleen voor bij mensen die verhuizen en daardoor voor de keuze staan verder te spelen met de oude of de nieuwe postcode. Wie zijn verhuizing telefonisch doorgeeft, wordt door de medewerker van de NPL bewust gedirigeerd naar spelen met beide postcodes (want stel dat...). Ik ben zo vrij het onderzoeksrapport in deze als bijlage mee te sturen en hier een link naar een moderne gelijkenis (http://petities.nl/nieuws/parabel) in te voegen. De Bankgiroloterij lijkt een vergelijkbaar systeem te hebben met bankrekeningnummers, net als de Vriendenloterij dat heeft met mobiele nummers, maar bij deze loterijen wordt alleen getrokken uit de nummers waarmee deelnemers zich inschrijven. Achteraf met 100% zekerheid zeggen dat je een grote prijs zou hebben gehad als je had meegedaan, is hier niet aan de orde. Zo blijft de NPL de enige loterij in Nederland die een grote troef in handen heeft om mensen over te halen (steeds meer) loten te kopen. In een petitie die sinds oktober 2010 online staat (http://loterijen.petities.nl) pleit ik voor een lotnummersysteem voor alle loterijen, waarin voor elke trekking opnieuw willekeurige lotnummers worden toegekend aan de deelnemers. Een deelnemer krijgt pas een lotnummer toegewezen nadat hij zich tot deelname heeft verplicht. Alleen zo verdwijnt de psychologische druk om loten te kopen en moeten alleen de andere redenen (goede doelen, kans op een grote prijs) voldoende zijn om te kiezen voor wel of niet deelnemen. Dat lotnummers dezelfde opbouw hebben als een postcode of mobiel nummer maakt nu niet meer uit. Dat verschillende deelnemers een lotnummer delen maakt ook niet meer uit. Het psychologische spel van de NPL is hiermee helemaal uitgespeeld. De NPL of beter, de Nationale Goede Doelen Loterijen NV zal zich dan kunnen toeleggen op het daadwerkelijk steunen van goede doelen met de inleg van haar loterijen. Een argument dat ik hoor om het systeem vooral niet te veranderen is dat de goede doelen dan veel minder geld te besteden hebben. Als dit het geval zou is (en ik verwacht zelf ook dat dit de keerzijde is) kan dit dan anders worden uitgelegd dan dat deelnemers zich nu wel durven terug te trekken? Dat zou dan juist een argument zijn om deze wijziging wel door te voeren, want het geld dat weg zou vallen is alleen geld dat nu door pressie (chantage?) wordt vergaard. Willen de besturen van de goed doende organisaties geld dat door chantage wordt verkregen? Waarschijnlijk niet. Met het oog op de verslavingszorg kan ik hier nog iets aan toevoegen. De NPL ziet het deelnemersveld vergrijzen. Enerzijds komt dat doordat ouderen gemakkelijker slachtoffer zijn van het systeem, anderzijds voelen jongeren zich niet aangetrokken tot de NPL en ze zijn kennelijk minder gevoelig voor de psychische druk. Om het tij te keren is de NPL met haar verkiezingen voor Goede Doelen Ambassadeur een charme-offensief tegen jongeren begonnen. De verkiezing zelf heeft flink wat publiciteit opgeleverd. In hoeverre dat ook heeft geleid tot een groter aantal jonge deelnemers is mij niet bekend. Wie eenmaal begint deel te nemen komt daar moeilijk weer van af. Is dat niet kenmerkend voor verslaving? Ik hoop van harte dat u bij de hoorzitting een herziening van het systeem van lotnummertoewijzing wilt overwegen. Met vriendelijke groet, Bert Zandbergen
Agenda van de hoorzittingNieuwsblad De Kaap weigert journalistiek verslag te doen van het aanbieden van de petitie d.d 16 mei 2011, van het feit dat initiatiefnemers hun motivatie gedurende 20 minuten uitvoerig hebben toegelicht is geen letter in de krant verschenen. Slechts een foto met bijschrift werd geplaatst. Het verzoek de tekst als open brief te publiceren is afgewezen. De vervolgens op de site van De Kaap geplaatste tekst onder :"het artikel" werd na enige tijd verwijderd door "de moderator" i.v.m.
het overtreden van de "spelregels"(te lang of te saai). Hoe was het ook al weer? "Gelukkig hebben we de foto's nog".....
Op vrijdag 20 mei is de petitie gesloten met in totaal (online en op papier) 2103 handtekeningen. Hierover is een bericht uitgegaan naar de media.
Burgemeester en wethouders zijn ook op de hoogte gebracht, evenals de lokale politieke partijen die in de komende tijd beslissen over de bezuinigingen. Er is een dringende oproep gedaan om het hertenkamp te behouden en buiten de voorgenomen bezuinigingen te houden. De groene locatie, het prachtige hertenkamp, de vele gebruikers ervan en de rust in combinatie met de begraafplaats aan de Varenlaan maken duidelijk dat we hier binnen Ermelo met een unieke locatie te maken hebben, waar de Ermelose overheid garant voor moet blijven staan.
Er zijn meer dan 200.000 uitkeringsgerechtigde en om die te kunnen bereiken hebben wij uw hulp nodig. Maakt u gebruik van sociale media of werkt u in de media, het zal erg fijn zijn dat dit meer bekendheid krijgt.
Want hoe meer petities, hoe groter de kans dat het uitstel word afgeblazen of de extra dagen vergoed worden. Bij voorbaat dank!
http://petities.nl/petitie/stop-stalken http://feeds.nps.nl/hollanddocradio Wat is de impact van een stalker op het slachtoffer? Zijn het psychopaten in spé of zijn het controlefreaks die uiteindelijk de controle over zichzelf verliezen? Documentairemaker René Oomen reconstrueert het huiveringwekkende verhaal van Lucienne en stelt zichzelf de vraag of we in de psyche van een stalker kunnen kijken om deze ernstige vorm van belaging af te stoppen. Eén op de vier vrouwen krijgt in Nederland te maken met stalking (hoewel ook mannen slachtoffer kunnen worden). Dat varieert van nachtelijke telefoontjes tot het ontvangen van begrafeniskransen en kogels, "maar ik heb ook wel een verhaal van iemand gehoord die een brandend kruis in haar tuin aantrof", zegt onderzoek-ster Suzan van der Aa van de Universiteit Tilburg, die ook aan het woord komt in de documentaire.
"De meeste stalkers bedienen zich van hetzelfde scala aan mid-delen; voortdurend aanbellen, telefoneren, sms?en en achtervolgen. Maar doordat stalken vaak hand in hand gaat met huiselijk geweld heeft het een enorme impact op het slachtoffer." Door de opkomst van de sociale media, zoals facebook en twitter, is daar het digi-tale stalken bijgekomen. ********* René Oomen (Breda 1956) maakt inmiddels bijna 25 jaar culturele radioprogrammas voor StadsRadio Breda. Hij is eindredacteur en presentator bij het kunst & cultuurpro-gramma GrensGeluiden. In die hoedanigheid maakte hij de afgelopen decennia diverse radiodocumentaires waarvan verschillende producties werden bekroond in RTV festi-vals van de OLON (Organisatie Lokale Omroepen Nederland). Vanaf 1999 werkt hij enkele jaren als freelancer voor de Humanistische Omroep en maakt daar specials en documentaires voor de programma?s Spektakel? en Dinsdag Desmet?. Ook levert hij regelmatig een bijdrage voor Het Radioverhaal, een rubriek van één kwartier waarin geëxperimenteerd mag worden met het medium. Zijn eerste documentaire voor Holland Doc Radio (NTR/VPRO) Het Jaar van Leon werd in 2009 genomineerd voor de Prix Europa in Berlijn (categorie radiodocumentai-re). De documentaire is een egodocument over een klasgenootje van de maker die in 1966 verongelukte bij een viaduct in aanbouw (in die tijd werd de zuidelijke rondweg in Breda werd aangelegd). Maker en getuigen vertellen over de stilte na het ongeluk, in een tijd waarin de katholie-ke moraal het dagelijks leven nog bepaalde De radiodocumentaire Ik weet je te vinden..dag en nacht wordt uitgezonden op zondag 29 mei om 21.00 uur, Radio 1 in het programma Holland Doc Radio. Over René Oomen: Ik weet je te vinden .dag en nacht. Ik maak jullie graag attent op mijn 5e documentaire voor Holland Doc Radio en de NTR. Wie mijn vorige productie Het Briefje gehoord heeft, zal merken dat Ik weet je te vinden.. ongeveer in dezelfde sfeer zit; mijn aandacht voor hoofdrolspe-lers in een slachtofferrol is, overigens niet opzettelijk, een rode draad in mijn werk aan het worden (Het Briefje, uitzenddatum 10-10-2010, is nog terug te horen via www.hollanddoc.nl). Nog voordat er ook maar één letter was opgenomen wist ik dat de muziek van de Noorse trompettist/componist Nils Petter Molvaer (CD re-vision) de themamuziek zou worden. Het past precies in de beklemmende sfeer van het verhaal van de hoofdpersoon en wat de andere personages vertellen. Na een relatie van zestien jaar valt Lucienne als een blok voor een nieuwe liefde. Hij is stoer, knap en charmant en overlaadt haar met bloemen en lieve smsjes. Lucienne krijgt de aandacht die ze al die tijd gemist heeft. Maar na drie weken bekruipt haar het gevoel dat zijn liefde nogal afwijkend is. De nieuwe romance is het begin van een jarenlange nachtmerrie. Haar nieuwe vriend ontpopt zich als een obsessieve stalker. Lucienne raakt verstrikt in een relatie waarin ze gecontroleerd wordt en op allerlei mogelijke manieren mishandeld. Nachtenlang aanbellen bij haar flat, haar auto met ba-mi besmeurd, gevaarlijke achtervolgingen in de auto, bedreigingen en fysiek geweld totdat het uiteindelijk escaleert.
http://petities.nl/petitie/stop-stalkenPetitie Stop de bouw Gemeentekantoor: t klinkt goed, maar t klopt nietMarian van der Linden uit Leersum en Anne van Doorn uit Doornzijn uit onvrede met de gang van zaken een actie begonnen omde bouw van het Gemeentekantoor alsnog tegen te houden.Omdat veel van de argumenten en kreten logisch en sympathiekogen (bescherm onze portemonnee, behoed de burger en hunkinderen voor een financiële ramp, een op hol geslagenHeuvelrugtrein dendert door, geen geld voor Tafeltje-Dek-je en sport, wel voor de duurstehuisvesting van ambtenaren in heel Nederland) zal er vast veel belangstelling bestaan voor deactie.Stevige discussie geweest in onze achterbanOok in onze achterban is er steeds discussie gevoerd over de eisen voor een adequaatonderkomen voor ambtenaren aan de ene kant en de vrees voor megalomane plannen aan deandere kant. In Sociaal en Groen van 9 oktober 2010 heeft Joost Scheltinga, lid van desteunfractie GroenLinks/PvdA, en specialist op het terrein van overheidsfinanciën, uitgebreid devraagtekens die door onze leden werden gezet bij de plannen voor het nieuwegemeentekantoor, voorzien van kanttekeningen en een antwoord.
Samengevat: Ja , het is eenduur plan, maar het is bovenal een duurzaam plan. Ja, het is een flinke investering, maar weverwachten een veel efficiënter energieverbruik, een forse daling van de steeds verderoplopende onderhoudskosten van de oude gebouwen én een sterke daling van kosten van hetinterne verkeer tussen verschillende locaties.3FractieDe fractie heeft niet op een achternamiddag ingestemd met de voorstellen, maar heeft er, óókmet geïnteresseerde leden van onze partijen, veel tijd en aandacht aan besteed. De discussieging niet in de laatste plaats over nut en noodzaak van een parkeergarage onder het kantoor enover de omvang van het gebouw. Het eerste levert een bijdrage aan de landschappelijke,groene uitstraling; over het tweede was de fractie van meet af aan duidelijk: mocht het gebouwte groot worden, dan kan een deel afgeschermd en verhuurd worden. Leegstand inkantorenland doet zich voor in grootschalige kantoorwijken in de steden, niet of nauwelijks in dedorpen in Midden-Nederland.Ook de discussie over het wijzigen of aanpassen van de plannen is tijdens decampagneperiode voor de gemeenteraadsverkiezingen uitgebreid aan de orde geweest. In juni2010 zei Hans Waaldijk, fractievoorzitter, daarover in Sociaal en Groen: Als we de plannenwillen aanpassen, dan moeten we alle aanbestedingen opnieuw uitbrengen. En de bedrijvenwaaraan een werk is gegund moeten schadeloos gesteld worden. Wij zien dit liever als eengoed voorbeeld: de overheid investeert, ondanks de crisis, in de economie.Reactie B&WDe fractie verwijst op dit moment vooral naar de uitgebreide reactie diehet college van B&W heeft gegeven op de aangekondigde petitie.Kern van de boodschap: veel van de vooronderstellingen van deprotestactie zijn niet juist of niet geheel juist. Er nu al van uitgaan dat de bouw 27 miljoen zalkosten, terwijl de gemeente de kosten berekent op 25 miljoen is zon voorbeeld. Er van uitgaan dat de gemeente kosten per definitie overschrijft, verwerpt het college ook. Eerder al werdhet argument aangedragen dat bv het Cultuurhuis in Doorn goedkoper is gebouw dat begroot.BezorgdHet college van B&W toont zich vooral bezorgd over het feit dat de ondertekening van de petitieop dit moment gebeurt op basis van onjuiste of onvolledige informatie en dat het advies vanstopzetting alleen maar leidt tot lastenverzwaring voor de inwoners.De volledige tekst van de reactie van het college staat op www.gemeenteutrechtseheuvelrug.nl Uit Sociaal en Groen nr.4 mei 2011