Iedereen die ooit hulp heeft gezocht in de GGZ weet het: je moet wachten. Weken. Maanden. Soms te lang.
En terwijl iemand wacht, kan alles kapotgaan. Een gezin. Een mens. Een leven.
Ik zag het de afgelopen tijd twee keer van dichtbij gebeuren. Hulp kwam te laat. Wat volgde was onvoorstelbaar. Kinderen die erbij waren. Familieleden die ermee moeten leven. Trauma’s die zich vastzetten. In lichamen. In huizen. In stiltes.
Meer dan 60.000 mensen wachten nu al langer dan de maximale norm. Dat zijn geen cijfers. Dat zijn mensen.
Laat zien dat je dit niet normaal vindt. Teken deze petitie. Maak de tweede kamer wakker!
afhankelijk van GGZ, naasten, hulpverleners, medestanders