Iemand denkt het beter te weten en schreef me:
“Met een gesubsidieerde advocaat en kleine rechtszaken komen we er niet, dat is in het verleden meermaals gebleken. (…) Ik wil je erop wijzen dat het uurtarief van het betreffende advocatenkantoor behoorlijk afwijkt van die van een gesubsidieerde jurist. Wij zijn bezig om landelijke aandacht te vragen via de media en doormiddel van een civiele zaak en een zeer gespecialiseerde jurist. Daarnaast is er contact met een online programma dat misstanden in de Nederlandse samenleving onderzoekt en met een bekende talkshow, om aan te kunnen schuiven voor ons verhaal.”
Blijkbaar weet de schrijver niet dat er geen gesubsidieerde jurist te vinden is die slachtoffers van fototrollen wil bij staan. En dat alle no cure no pay juristen aan de andere zijde zitten. Dat is nou net de reden waarom ik hier nog mee bezig ben.
Autoriteit Consument en Markt
Bizar die toestemming voor de overname van RTL door DPG Media. Nog meer samenklontering van de mediamacht. Arme, arme auteursrechthebbende freelancers.
Daarmee vergeleken valt mijn recente aanvaring met ACM weer mee. Ik had me, naar aanleiding van de boete in Italië voor fototrol Photoclaim, laten verleiden om nogmaals een handhavingsverzoek in te dienen. In tegenstelling tot de vorige keer heb ik nu namelijk een actueel en persoonlijk belang; de herroepingszaak! En het is echt de hoogste tijd dat de autoriteiten eens gaan ingrijpen. Omdat het onverteerbaar is dat ANP straffeloos kan blijven wapperen met de rechten van de bij haar aangesloten freelancers. Die daar vermoedelijk geen cent van terugzien.
Helaas, afgewezen! In eerste instantie omdat ik naast een persoonlijk belang ook een onderscheidend belang moet hebben. En na mijn protest beweren ze doodleuk dat ik geen persoonlijk belang heb.
Zomertijd
Ik zat destijds in de eerste lichting gedaagde fotogebruikers die opgespoord waren door Permission Machine. Zover ik weet ontving de hele groep in juni de dagvaarding. Afgelopen maand juni lijkt ANP weer een hele lichting ‘wanbetalers’ voor de rechter te slepen, want ik kreeg twee meldingen. Juni is een gunstige tijd voor deurwaarders om achter geld aan te gaan. Zo vlak voor de zomervakantie hebben mensen geen zin in gedoe en willen ze ervan af. Zo niet de twee melders.
Bij de een treed ik op als gemachtigde. Bij de ander was dat ook het plan, maar die ging halverwege door met een doorgewinterde jurist. Wat ik snap, want ik bezit geen diplomatieke kwaliteiten en heb weinig geduld. Dat zijn geen pluspunten in de rechtszaal. Want daar moet je oeverloos kunnen zwammen of een handhavingsverzoek aan de ACM nu ongegrond of niet-ontvankelijk moet worden verklaard.
Herroepingszaak
Na de zomer gaat mijn eigen rechtszaak met ANP weer verder. Het is spijtig dat ik mijn pijlen moet richten op de formele rechtsopvolger van Hollandse Hoogte. Omdat dat een ander BV is dan die van de beeldbank ANP, waar ik een vuistdik dossier van heb met lelijke zaken. Pluspunt is dan wel weer dat alle fotografen (afkomstig van Hollandse Hoogte) dus blijkbaar geen contract hebben met de partij die hun foto’s exploiteert...
Inhoudelijk win ik de zaak. Maar er ligt nog een tweede niet-inhoudelijk verweer. Dat ik te laat zou zijn met herroepen. Wat ik betwist want ik heb binnen 3 maanden nadat ik het contract met de fotograaf onder ogen kreeg, waaruit blijkt dat er namens hem geprocedeerd had moeten worden, de juiste BV gedagvaard. De tot nu toe gemaakte kosten zijn bijna bij elkaar gesprokkeld. Waarvoor dank. Doch de kosten gaan verder oplopen, donaties blijven welkom.
Aangifte laster en smaad
Op LinkedIn ging een post over een fotoclaim van ANP viraal en die heb ik, met de naam van de auteur van die post, gebruikt om uit te leggen dat foto’s die automatisch verschijnen als je een hyperlink deelt geen inbreuk is. De dame in kwestie, stuurde agressieve mails dat ik haar naam moest verwijderen en toen ik daar niet gelijk gehoor aan gaf deed ze een melding bij de politie. Inmiddels heeft ze naar eigen zeggen aangifte gedaan.
Het is de dame van de grootste plannen om ANP aan te pakken uit het begin van dit nieuwsbericht. Aandacht voor de strijd tegen de fototrollerij is hard nodig, dus ik hoop haar spoedig te zien in een bekende talkshow. Heel benieuwd met welke dure advocaat ze zal verschijnen en of het er eentje is waarmee ik al eens in contact kwam.
Gratis foto’s
Flickr werkte nog met een sterk verouderde CC-licentie, namelijk de 2.0, die in 2004 geïntroduceerd is. De nieuwste versie (4.0) stamt uit 2013 en daarbij krijg je 30 dagen om een inbreuk te herstellen. Pas daarna handel je onrechtmatig. Flickr biedt sinds afgelopen juni eindelijk de 4.0 aan. Maar de oude variant kan ook nog steeds gebruikt worden. Sterker, fotografen kunnen switchen tussen de licenties. En dan mag de fotogebruiker jaren later gaan bewijzen dat er andere voorwaarden golden toen hij of zij de foto overnam. Het was voor mij aanleiding om nog maar eens te waarschuwen voor gratis foto’s.
Een onnozele fotograaf
De grootste claim die ik ooit zag, kreeg nog een venijnig staartje. Fototrol VAAAM is in hoger beroep gegaan, de advocaat is er tussenuit gepiept en het gerechtshof weigert, net als de rechtbank eerder, te benoemen dat er sprake is van misbruik van recht. Ik vond en vind dat overduidelijk.
Het arrest geeft een aardig inkijkje hoe malafide het eraan toe gaat. Zover ik kan afleiden uit de stukken, is er enkel een machtiging met de fotograaf overgelegd. Dat betekent dat VAAAM namens de fotograaf schadevergoeding had moeten vorderen en dat deed VAAAM niet. VAAAM vordert uit eigen naam en passeert daarmee de fotograaf.
In eerste aanleg ging het om één foto van de fotograaf. Het hof wijst echter schadevergoeding toe aan VAAAM voor zeven foto’s. Er bleken namelijk zes foto’s te zijn die via beeldbank Blaubut in het dossier terecht waren gekomen. De fotograaf heeft verklaringen afgelegd dat hij de foto’s bij Blaubut heeft weggehaald en VAAAM gemachtigd heeft om namens hem schadevergoeding te vorderen. Maar VAAAM vordert dus op EIGEN naam. De fotograaf helpt doodleuk VAAAM met het misbruiken van zijn auteursrechten. Hoe onnozel.
De uitspraak van zowel de rechtbank als het hof had moeten zijn dat VAAAM de wet overtreedt om schade te vorderen voor vermeende inbreuken op de rechten van een ander. VAAAM wappert met de auteursrechten van fotografen… En VAAAM is daar zeer zeker niet de enige in. Doch nu vind ik het nieuwsbericht wel weer lang genoeg ;-).
Deel de petitie! Deel je ervaringen online. Een desinfecterend zonnetje is alles wat we kunnen doen.
Groet! De petitionaris
Kleinschalige woonvormen zoals Thomashuizen en ouderinitiatieven worden gefinancierd met een PGB. Door voorgenomen bezuinigingen op het PGB wordt het voortbestaan van deze woonvormen ernstig bedreigd.
Een ongewenste situatie, want vaak is heel bewust gekozen voor deze woonvorm in plaats van een duurdere AWBZ-instelling.
Teken onze petitie NU, want het kan niet waar zijn dat dit kabinet ervoor zorgt dat goedkopere, kleinschalige woonvoorzieningen niet langer kunnen blijven bestaan!!!.
Aanwezig waren dhr. Joost Taverne (VVD), dhr.
C. v.d. Staaij (SGP) en Mw. L. Voortman (GroenLinks). De petitie zal behandeld worden in het eerstvolgende algemeen overleg waarbij adoptie op de agenda staat.
Op 26 mei 2011 houdt de commissie Veiligheid en Justitie een hoorzitting over kansspelen. Naar aanleiding daarvan hebben de woordvoerders van de verschillende partijen de volgen e-mail ontvangen. Geachte heer, mevrouw, Deze e-mail is gericht aan wie namens zijn/haar partij woordvoerder is in de hoorzitting kansspelen van a.s.
donderdag. Een m.i. onderbelicht aspect van met name de Nationale Postcodeloterij (NPL) is de psychische druk die wordt gelegd op alle inwoners van Nederland om (steeds meer) loten af te nemen. Deze psychische druk wordt niet door iedereen zo ervaren, maar dat doet niets af aan het effect ervan. De psychische druk van de NPL ligt in het gegeven dat na een trekking van de NPL iedereen die woont in het winnende postcodegebied met 100% zekerheid kan stellen dat... ...hij deelt in een grote prijs omdat hij een of meer loten heeft gekocht of ...hij zou hebben gedeeld in een grote prijs als hij een of meer loten zou hebben gekocht. In de uitingen van de NPL laat zij niet na in te spelen op het gevoel van spijt dat in situatie 2 ongetwijfeld zal ontstaan ("het zal u toch niet gebeuren..."). Het psychologische effect wordt nog versterkt door het gegeven dat de buren (waarschijnlijk) wel loten hebben, zodat je zonder loten in een "winnende" straat wel echt als loser te kakken staat. Uit een onderzoek aan de Universiteit van Tilburg is gebleken dat de psychische druk om loten te blijven kopen vooral ontstaat door het lotensysteem van de NPL. Iedere inwoner van Nederland met een vaste woon- of verblijfplaats (lees: een adres in Nederland) heeft feitelijk al bij voorbaat een lotnummer, de postcode. Het is volgens de regels van de NPL toegestaan te spelen met een andere postcode, maar in de praktijk komt dat alleen voor bij mensen die verhuizen en daardoor voor de keuze staan verder te spelen met de oude of de nieuwe postcode. Wie zijn verhuizing telefonisch doorgeeft, wordt door de medewerker van de NPL bewust gedirigeerd naar spelen met beide postcodes (want stel dat...). Ik ben zo vrij het onderzoeksrapport in deze als bijlage mee te sturen en hier een link naar een moderne gelijkenis (http://petities.nl/nieuws/parabel) in te voegen. De Bankgiroloterij lijkt een vergelijkbaar systeem te hebben met bankrekeningnummers, net als de Vriendenloterij dat heeft met mobiele nummers, maar bij deze loterijen wordt alleen getrokken uit de nummers waarmee deelnemers zich inschrijven. Achteraf met 100% zekerheid zeggen dat je een grote prijs zou hebben gehad als je had meegedaan, is hier niet aan de orde. Zo blijft de NPL de enige loterij in Nederland die een grote troef in handen heeft om mensen over te halen (steeds meer) loten te kopen. In een petitie die sinds oktober 2010 online staat (http://loterijen.petities.nl) pleit ik voor een lotnummersysteem voor alle loterijen, waarin voor elke trekking opnieuw willekeurige lotnummers worden toegekend aan de deelnemers. Een deelnemer krijgt pas een lotnummer toegewezen nadat hij zich tot deelname heeft verplicht. Alleen zo verdwijnt de psychologische druk om loten te kopen en moeten alleen de andere redenen (goede doelen, kans op een grote prijs) voldoende zijn om te kiezen voor wel of niet deelnemen. Dat lotnummers dezelfde opbouw hebben als een postcode of mobiel nummer maakt nu niet meer uit. Dat verschillende deelnemers een lotnummer delen maakt ook niet meer uit. Het psychologische spel van de NPL is hiermee helemaal uitgespeeld. De NPL of beter, de Nationale Goede Doelen Loterijen NV zal zich dan kunnen toeleggen op het daadwerkelijk steunen van goede doelen met de inleg van haar loterijen. Een argument dat ik hoor om het systeem vooral niet te veranderen is dat de goede doelen dan veel minder geld te besteden hebben. Als dit het geval zou is (en ik verwacht zelf ook dat dit de keerzijde is) kan dit dan anders worden uitgelegd dan dat deelnemers zich nu wel durven terug te trekken? Dat zou dan juist een argument zijn om deze wijziging wel door te voeren, want het geld dat weg zou vallen is alleen geld dat nu door pressie (chantage?) wordt vergaard. Willen de besturen van de goed doende organisaties geld dat door chantage wordt verkregen? Waarschijnlijk niet. Met het oog op de verslavingszorg kan ik hier nog iets aan toevoegen. De NPL ziet het deelnemersveld vergrijzen. Enerzijds komt dat doordat ouderen gemakkelijker slachtoffer zijn van het systeem, anderzijds voelen jongeren zich niet aangetrokken tot de NPL en ze zijn kennelijk minder gevoelig voor de psychische druk. Om het tij te keren is de NPL met haar verkiezingen voor Goede Doelen Ambassadeur een charme-offensief tegen jongeren begonnen. De verkiezing zelf heeft flink wat publiciteit opgeleverd. In hoeverre dat ook heeft geleid tot een groter aantal jonge deelnemers is mij niet bekend. Wie eenmaal begint deel te nemen komt daar moeilijk weer van af. Is dat niet kenmerkend voor verslaving? Ik hoop van harte dat u bij de hoorzitting een herziening van het systeem van lotnummertoewijzing wilt overwegen. Met vriendelijke groet, Bert Zandbergen
Agenda van de hoorzittingNieuwsblad De Kaap weigert journalistiek verslag te doen van het aanbieden van de petitie d.d 16 mei 2011, van het feit dat initiatiefnemers hun motivatie gedurende 20 minuten uitvoerig hebben toegelicht is geen letter in de krant verschenen. Slechts een foto met bijschrift werd geplaatst. Het verzoek de tekst als open brief te publiceren is afgewezen. De vervolgens op de site van De Kaap geplaatste tekst onder :"het artikel" werd na enige tijd verwijderd door "de moderator" i.v.m.
het overtreden van de "spelregels"(te lang of te saai). Hoe was het ook al weer? "Gelukkig hebben we de foto's nog".....
Op vrijdag 20 mei is de petitie gesloten met in totaal (online en op papier) 2103 handtekeningen. Hierover is een bericht uitgegaan naar de media.
Burgemeester en wethouders zijn ook op de hoogte gebracht, evenals de lokale politieke partijen die in de komende tijd beslissen over de bezuinigingen. Er is een dringende oproep gedaan om het hertenkamp te behouden en buiten de voorgenomen bezuinigingen te houden. De groene locatie, het prachtige hertenkamp, de vele gebruikers ervan en de rust in combinatie met de begraafplaats aan de Varenlaan maken duidelijk dat we hier binnen Ermelo met een unieke locatie te maken hebben, waar de Ermelose overheid garant voor moet blijven staan.
Er zijn meer dan 200.000 uitkeringsgerechtigde en om die te kunnen bereiken hebben wij uw hulp nodig. Maakt u gebruik van sociale media of werkt u in de media, het zal erg fijn zijn dat dit meer bekendheid krijgt.
Want hoe meer petities, hoe groter de kans dat het uitstel word afgeblazen of de extra dagen vergoed worden. Bij voorbaat dank!