Updates

Op naar de 2000!

Door er minder rigide mee om te gaan, kunnen misdrijven worden voorkomen en sneller worden opgelost.

De vraag is wat er zwaarder moet wegen: het recht op privacy, of de veiligheid van de samenleving. Bij bekende verdachten als Thijs H. en Michael P. ontstaat er meteen discussie over. En er is nu een petitie gestart om wetgeving rondom het medisch beroepsgeheim aan te passen.

LEES OOK Nabestaande trekt ten strijde tegen medisch beroepsgeheim: 'Oplossing moord is belangrijker dan privacy cliënt' Van cruciaal belang "Voor wettig en overtuigend bewijs ontbreekt soms nog een stuk. En dat kan dan net in de medische dossiers liggen. Hiermee kan veel leed worden voorkomen." Dat zegt voorzitter Jan Struijs van de Nederlandse Politiebond. Alleen al om die reden is de bond er voorstander van dat inzage makkelijker wordt. De voorzitter noemt het zelfs van cruciaal belang voor de waarheidsvinding en opsporing.

Misdaadjournalist Peter R. de Vries praat uit eigen ervaring. "Ik heb het in een aantal zaken meegemaakt. Levensdelicten waarbij het van cruciaal belang was wat een medicus over bepaalde gedragingen en gebeurtenissen kon vertellen. Als er dan botweg wordt gezegd: 'We kunnen daar niets over vertellen vanwege medisch beroepsgeheim', dan is dat frustrerend."

Hoogste goed Volgens voorzitter Elnathan Prinsen van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie is het op dit moment al goed geregeld. Hij vindt het beroepsgeheim het hoogste goed. "Dat dateert al van ver voor Christus. Wat jou als dokter in vertrouwen is verteld, vertel je niet door." Iedereen moet volgens hem alles tegen een dokter kunnen zeggen, zonder zich zorgen te maken om privacy. "Dat dient een breder maatschappelijk belang."

Maar volgens De Vries denken veel medici dat ze onder geen enkele omstandigheid het beroepsgeheim mogen doorbreken. "Het punt is juist dat de wet hier best een aantal uitzonderingen op geeft." Als voorbeeld noemt hij de bebloede kleding van Thijs H., toen hij zich meldde bij een kliniek. "Hier waren alle omstandigheden aanwezig om het beroepsgeheim te doorbreken."

Bang voor maatregelen medisch tuchtcollege Struijs zegt dat artsen soms wel willen meewerken, uit gewetensnood, maar bang zijn voor wraak van patiënten of maatregelen van het medisch tuchtcollege. Daardoor kunnen ze hun baan kwijtraken. De Nederlandse Politiebond wil een discussie binnen de beroepsgroep. "Het is het uur U, omdat met die 80.000 meldingen van verwarde personen de tijden zo zijn veranderd."

Prinsen is het daar niet mee eens. "Als een hulpverlener denkt dat er een seriemoordenaar in zijn kliniek zit, dan moet hij het medisch beroepsgeheim zelfs doorbreken om nieuw gevaar te voorkomen. Op het niet schenden van je beroepsgeheim in zo'n geval kun je ook tuchtrechtelijk worden aangesproken."

Politiek wil aanpassingen Toch denken ook politieke partijen dat het anders moet. CDA-Tweede Kamerlid Joba van den Berg vindt dat de beroepsgroep het protocol moet aanpassen. "Het is nog maar iets meer dan 10 jaar geleden dat er bij seksueel misbruik en kindermishandeling aanpassingen zijn gedaan en er een meldrecht is gekomen." De arts voelt zich volgens haar dan vrijer om eerder aan de bel te trekken.

VVD en PvdA hebben in juni een motie ingediend. VVD-Tweede Kamerlid Hayke Veldman wil dat het kabinet een betere gegevensuitwisseling tussen GGZ, politie en justitie organiseert. "Dat betekent dat, als het nodig is, het geheim dat er nu op een medische dossier zit, moet worden opgeheven. Het gaat dan bijvoorbeeld om opsporing door politie, zodat voorkomen kan worden dat er meer slachtoffers vallen."

Taak van politie en rechter Prinsen vindt het niet wenselijk dat een psychiater het beroepsgeheim schendt voor waarheidsvinding en opsporing van verdachten. "Daar moet de politie zich mee bezig houden. Dat is niet onze taak." Thijs H. kwam met bloed op zijn kleren de kliniek binnen. Moet je dat dan melden? Prinsen denkt van niet. "Het zou anders zijn als hij had geroepen dat hij iemand ging vermoorden."

Volgens hem zouden personen als Thijs H. zich niet meer bij een kliniek melden als ze weten dat de politie meteen gebeld wordt. "Zou de maatschappij dan veiliger af zijn geweest?" En dan is er volgens Prinsen altijd nog de rechter om te laten toetsen of de hulpverlener de juiste keuze heeft gemaakt. "Op het moment dat de rechter denkt dat een dossier absoluut noodzakelijk is voor een onderzoek, kan hij dat vorderen en dat gebeurt ook."

https://eenvandaag.avrotros.nl/item/makkelijker-inzage-in-medische-dossier-kan-veel-leed-voorkomen/

Hij start nu een petitie. Het beroepsgeheim van de psychiater heeft, volgens hem, het politieonderzoek en de waarheidsvinding ernstig belemmerd.

Na 3 dagen te zijn vermist, werd Peters moeder in november 2007 dood gevonden in een ondiep slootje nabij een psychiatrische kliniek van de Parnassia Groep in Den Haag. Tinekes dood werd gezien als een ongeluk of zelfmoord. Maar Peter weet zeker dat zijn moeder Tineke geen natuurlijke dood is gestorven.

Verdrinken in een ondiep slootje "Na het overlijden van mijn vader kort daarvoor raakte ze geestelijk in de war, maar verder was ze lichamelijk gezond", zegt Peter. "Verdrinken in een ondiep slootje, terwijl mijn moeder goed kon zwemmen. Dat kan toch geen ongeluk of zelfmoord zijn?"

Een maand na de dood van Tineke werden bij dezelfde inrichting ook een 60-jarige moeder en haar zoon van 32 dood in het water aangetroffen. Zij zijn vermoedelijk met geweld om het leven gebracht. Weer een paar maanden later ligt er een 78-jarige patiënte uit de kliniek levenloos op het terrein, eveneens in een slootje. Het is de reden dat er in die tijd gesproken wordt over de 'Parnassia-moorden'.

Tineke Tineke werd in november 2007 dood gevonden in een ondiep slootje nabij een psychiatrische kliniek van de Parnassia Groep in Den Haag. Geen inzage, geen antwoorden Ook de politie vond de 4 overleden personen verdacht. De recherche deed lang onderzoek naar een mogelijk verband tussen verschillende zaken. Helaas werd het mysterie nooit opgelost, terwijl er volgens Peter en andere nabestaanden sterke aanwijzingen waren dat een patiënt uit de kliniek de dader was.

"Als de politie in de dossiers had mogen kijken, hadden we misschien antwoorden gekregen", denkt Peter. "Maar de kliniek weigerde inzage. "De kliniek beriep zich namelijk op de privacy van patiënten en het medisch beroepsgeheim. "Onbegrijpelijk", vindt Peter.

Makkelijkere inzage in medisch dossier 'kan veel leed voorkomen' Gezwegen over bloed De dood van Peters moeder werd weer opgerakeld toen recentelijk de zaken van Michael P. en Thijs H. in de publiciteit komen. "Daar lag het medisch beroepsgeheim en de privacy van de patiënt onder vuur, net zoals bij mijn moeder", zegt Peter. "Michael P. kreeg hierdoor een verkeerde behandeling. En bij Thijs H. zweeg de kliniek in het begin over het bloed op zijn kleding."

Peter vindt het medisch beroepsgeheim een groot goed, maar niet als het gaat om moord. "Is de psychiatrie er voor om criminelen te beschermen? Er bestaat toch zoiets als gewetensnood? Bij moord moet de psychiater verplicht melden."

Worstelen met de angst dat er een dader vrij rondloopt Momenteel trekt Peter het land in om voor een petitie handtekeningen te verzamelen. "Ik wil dat de wet wordt aangepast, waardoor artsen bij moord openheid van zaken moeten geven. Het is vreemd dat de rechten van patiënten zo veel zwaarder wegen dan die van nabestaanden."

Volgens Peter willen nabestaanden weten wat de ware toedracht is geweest. "Anders worstel je met vragen en de angst dat een levensgevaarlijke dader nog steeds vrij rondloopt. Dat is een gevaar voor de samenleving." De politie is sinds 2012 gestopt met onderzoek naar de 4 doden. Het ligt nu op de plank bij een coldcaseteam. Het onderzoek wordt pas weer heropend op het moment dat er nieuwe aanwijzingen zijn.

INFO Misdaadjournalist Peter R. de Vries besteedde op 5 december 2010 in zijn programma aandacht aan de zogenaamde Parnassia-moorden. "Dat was een zaak waarbij in vrij kort tijdsbestek een aantal mensen levenloos op het terrein van Parnassia Groep werden gevonden. Onder hele verdachte, dubieuze omstandigheden. In een heel ondiep slootje bijvoorbeeld."

Het riep bij de Vries heel veel vragen en argwaan op. "Mijn herinnering is dat Parnassia absoluut niet volledig en op royale wijze heeft meegewerkt. Ik dacht: 'Waarom niet wat meer openheid?'" Het is volgens De Vries heel frustrerend als hulpverleners vanwege hun beroepsgeheim niets vertellen.

Reactie kliniek De Parnassia Groep betreurt dat met de media-aandacht voor de petitie ook de Parnassia-moorden opnieuw in de publiciteit komen. "Er bestaat geen samenhang tussen de gevonden doden. Enkel bij het tragisch overlijden van de moeder en haar zoon zou sprake zijn van moord. Bij de andere gevallen wordt uitgegaan van zelfmoord of een ongeluk", zegt de woordvoerder.

De kliniek zegt destijds volledig te hebben meegewerkt aan het politieonderzoek. "We hebben het beroepsgeheim ruimhartig opengebroken en doorgegeven wat volgens de toenmalige geneeskundig directeur relevante informatie was, en zijn daarin gesteund door de rechter."

https://eenvandaag.avrotros.nl/item/nabestaande-trekt-ten-strijde-tegen-medisch-beroepsgeheim-oplossing-moord-is-belangrijker-dan-priv/