De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
De petitie is op 7 november 2024 aan de gemeenteraad overhandigd.
beste brommobiellisten ! zoals u mag weten wil de overheid ons laten
aan rekenen als bromfietser op 2 wielen als langzame verkeersdeelnemer
wij als brommobiellisten niet aanvaarden en hierop een petitie tekenen
want wij behoren tot de categorie bijzondere voertuigen op 4 wielen
vallen onder de lichte kleine auto 50km/u met een AM4 OF AM rijbewijs
mag je deze voertuigen besturen , in de wetgeving voor motorvoertuigen
is er een verkeerde indeling gemaakt in voertuigklasse L1 voor bromfietsers
en scooters tweewielige voertuigen een Brommobiel is een 4 wielig voertuig
die maximaal 50km/u mag rijden en onder de kleine auto valt klasse M
die 45 km sticker is : dat als men op 80 km weg rijdt dat de gewone weggebruiker
de automobillist die dan 8o rijdt zich aan zal passen aan de brommobiel die 50km
rijdt de overheid instantie RDW wil ons blijven aan rekenen als bromfiets op 2 wielen beste brommobiellisten hier zullen we niet mee akkoord gaan
wij handhaven de regels voor de automobiellisten en hebben de zelfde regels
in het verkeer alleen wij mogen niet op de auto en snelwegen komen wel op alle
wegen in nederland dus vandaar wij ons recht zullen krijgen van het kabinet
dus beste mensen doe mee en teken deze petitie aan het kabinet .
Donderdag 14 november '24 is er een forumvergadering gepland over de woningbouwplannen van de gemeente op deze locaties. Er is een mogelijkheid om in te spreken tijdens deze vergadering. .
Hier vindt u allen een link met beknopte enquete. We nemen de enquete af om op deze manier de mensen te kunnen bereiken die graag mee denken/ hun mening willen delen als het gaat over het nieuwe plan voor ons stukje Edisonstraat! Dus woon jij in de wijk? Kom je er graag af en toe of regelmatig? Heb je belang bij een passende herinrichting? Vul dan deze enquete in als eerste stap!
Lieve groeten!.
Je moet je ondertekening bevestigen via de mail die je ontvangt. Vergeet het niet, anders is je ondertekening niet geldig..
Door zoveel mensen is de petitie ondertekend (ook fysiek) om te voorkomen dat het Natuurcentrum De Maashorst wordt gesloten.
Vandaag zijn al deze handtekeningen overhandigd aan de wethouders Jeroen van den Heuvel en Rien Wijdeven van respectievelijk Gemeente Maashorst en Bernheze.
Van deze gemeenten is bericht ontvangen dat ze in ieder geval in 2025 het natuurcentrum nog extra zullen ondersteunen. Ook hebben ze het bestuur aangeboden samen de kosten en baten nog eens tegen het licht te houden en in balans te brengen met de maatschappelijke opdracht waarvoor het natuurcentrum 47 jaar geleden is opgericht.
Of dat uiteindelijk het langjarig perspectief zal bieden waar de organisatie dringend behoefte aan heeft, zullen we moeten afwachten.
De sluiting op korte termijn lijkt voor nu in ieder geval van de baan. We willen dan ook alle ondertekenaars van de petitie enorm bedanken voor hun hartverwarmende steun.
Met jullie hopen we dat we ook in de toekomst nog vele duizenden schoolkinderen en bezoekers in het centrum mogen verwelkomen.
Beste ondertekenaars van de petitie “Hou het fietspad Blankensteinweg open“. Hartelijk dank voor uw steun aan deze petitie, de reacties zijn hartverwarmend en geven steun om door te gaan tegen deze plannen. Tijdens onze gesprekken krijgen wij veel vragen over de juridische aspecten omtrent het bestaande fietspad. Er is veel onduidelijkheid over het juridische eigendom van dit fietspad.
E.e.a. wordt hieronder door een jurist uitgelegd. Nogmaals dank voor uw steun en zegt het voort!
Blankensteinweg langs perceel nr. 53: zin en onzin
Er is momenteel veel discussie over het fietspad langs het perceel Blankensteinweg 53. Niet alle begrippen worden hierbij op de juiste manier gebruikt. Het gaat steeds over “eigen weg”, “recht van overpad” en “aansprakelijkheid” zonder dat deze begrippen in de juiste context worden gebruikt.
Dus: Rijdende Rechter, hoe zit dat nu juridisch?
Het fietspad langs Blankensteinweg 53 is een openbare weg, net als vele andere wegen en fietspaden in Meppel, zoals de Oosterboerweg, Engelgaarde en zelfs de Slotweg is een openbare weg. Weliswaar is de openbare weg langs Blankensteinweg 53 niet het eigendom van de gemeente, maar is deze weg in particulier eigendom. Strikter geformuleerd: de ondergrond van het huidige fietspad is particulier eigendom, maar de asfaltering, verlichting en veiligheid (ook wel genoemd de weguitrusting) is eigendom en verantwoordelijkheid van de wegbeheerder, in dit geval de gemeente Meppel.
Het fietspad is openbare weg omdat deze gedurende (meer dan) 30 achtereenvolgende jaren voor een ieder onbelemmerd toegankelijk is geweest en/of minstens 10 achtereenvolgende jaren is onderhouden door de gemeente. Met “recht van overpad” heeft dit niets (meer) te maken. Omdat het fietspad dus openbare weg is, kan de eigenaar hiervan niet zelf bepalen wie er van deze weg gebruik mag maken. Ook het plaatsen van bordjes zoals “eigen weg” of “privé” of “particuliere weg” kan de openbaarheid niet opheffen. De eigenaar van deze openbare weg, ongeacht wie dit is, kan deze dus ook niet zelf afsluiten.
Alle weggebruikers en dus ook het gemotoriseerd bestemmingsverkeer van het openbare fietspad langs de Blankensteinweg 53 hebben zich te houden aan de normaal geldende verkeersregels. Hierbij mag geen hinder ontstaan voor andere weggebruikers en dient iedereen die deze weg gebruikt, gewoon een beetje rekening met elkaar te houden, net als bij iedere andere weg. De weggebruikers mogen geen gevaarlijke situaties laten ontstaan en dienen elkaar te respecteren en niet onheus te bejegenen.
Mocht er ondanks de prudentie van iedereen toch iets gebeuren of een verkeersonveilige situatie ontstaan (wat op dit fietspad de afgelopen meer dan 30 jaar nog nooit is voorgekomen), dan kan het bevoegd gezag, zoals politie en handhavers, optreden. Aansprakelijkheid voor schade of ongeval komt voor rekening van de veroorzaker, zonder aanziens des persoons, net als op iedere andere weg. Fietsers en wandelaars staan hierbij wettelijk sterker in geval van schade of ongeval dan automobilisten en andere gemotoriseerde voertuigen.
Voor schade die ontstaat buiten de weguitrusting om, zoals vallende/loszittende takken, is in beginsel de eigenaar van het veroorzakende object (zoals bijvoorbeeld een boom) aansprakelijk. De eigenaar van dergelijke objecten heeft een zorgplicht om te voorkomen dat er schade ontstaat.
Hoe een openbare weg wordt ingericht en gebruikt, is de bevoegdheid van de gemeente. In een gemeente is de gemeenteraad het hoogst bevoegde orgaan, de “baas” dus eigenlijk. Dat is niet de burgemeester, en ook niet een wethouder en ook geen ambtenaar. Ook een eventuele overeenkomst tussen eigenaar en gemeente omtrent gewoon gebruik van deze openbare weg is niet rechtmatig en derhalve nietig.
In dit geval is er sprake van dat het gedeelte van het fietspad langs de Blankensteinweg 53 als openbare weg zal worden afgesloten. De gemeenteraad heeft de bevoegdheid hierover een besluit te nemen. Het afsluiten van een openbare weg is namelijk een ingrijpende maatregel die gevolgen heeft voor de hele gemeenschap.
De gemeente hanteert bij het plan voor aanleg van een nieuw betonnen fietspad langs de brede singel achter de scholen de IJsvogel en de Akker het begrip verkeersveiligheid als reden voor noodzaak van de aanleg. Het besluit tot afsluiting van het bestaande fietspad moet goed onderbouwd worden met feiten en cijfers, bijvoorbeeld een gedegen verkeerskundig onderzoek.
Zodra het besluit tot afsluiting in alle zorgvuldigheid en met voldoende inspraakmogelijkheden is genomen, kan iedere belanghebbende (en dat kunnen alle gebruikers van het huidige fietspad zijn) bezwaar aantekenen bij de bezwaarcommissie van de gemeente. Mocht dit worden afgewezen kan bij de bestuursrechter beroep worden aangetekend en indien dit ook wordt afgewezen kan er hoger beroep aangetekend worden bij de Raad van State.
Dit kunnen lange procedures zijn en in de tussentijd mag er aan de huidige situatie helemaal niets veranderen. Mocht de gemeente of eigenaar, hangende alle procedures, anders besluiten door bijvoorbeeld een hek te plaatsen of anderszins, kan bij de voorzieningenrechter een verzoek worden ingediend deze belemmering weg te nemen of werkzaamheden te stoppen.
(...) Kamerleden van onder meer SP, CDA, ChristenUnie en D66 (...) verwijten de minister niet met antwoorden op vragen te komen. Ze vinden Faber onduidelijk en hebben de indruk dat ze niet genoeg kennis van zaken heeft en dingen door elkaar haalt.
Bron: NOS.nl