De petitionaris heeft haar studie Mediarecht afgerond en wacht op haar cijfer. Tijd voor een overzicht van gerechtelijke dwalingen die fototrollen gebruiken om mensen onder druk te zetten en te laten betalen.
Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.
Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.
Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.
Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.
Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.
Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.
Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.
Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.
Groet!
De petitionaris
Het is daar waar ik heenga als ik even niemand wil zien, even een vergezicht nodig heb. Vorige maand stond ik plots aan het graf van mijn jeugdvriendin.
Met het uitzicht op de akkers van de Boterbloem kon ik onbedaarlijk uithuilen, een torenvalk stond stil te 'bidden' boven me in de lucht. Een moment van grote waarde. Hier is nu nog ruimte voor contemplatie, voor ongestoorde eenzaamheid en voor verwondering over de veerkracht van de natuur. Wel eens een sneeuwuil gezien? Wij wel, in de lutkemeerpolder, hij vloog richting Westgaarde....
Als de rafelranden van de grote stad weer eens ruw aanvoelen is het zo heerlijk om hier te zijn.
Kunnen mensen die het voor het zeggen hebben alsjeblieft ook eens kiezen voor levenskwaliteit?
Dus, alsfalteer het niet, maak het niet stuk, gun mensen zoals ik die kostbare plek. En laat de mensen van de Boterbloem blijven doen waar ze goed in zijn, een zorgboerderij draaiende houden.
commentaar Trouw-lezer op actie Red de BoterbloemVogelaar Jan Blanken heeft twee broedparen veldleeuweriken gesignaleerd op de akker van de Boterbloem..
De vaste vrijwilligers van zorgboerderij De Boterbloem in Osdorp zijn een actie begonnen om de boerderij te behouden. Stadsdeel Osdorp heeft vergevorderde plannen om het gebied plat te gooien om er een groot bedrijventerrein neer te zetten.
Daarmee verdwijnen niet alleen de biologische producten maar ook de dagbesteding van tientallen mensen met psychiatrische, criminele of een verslavingsachtergrond. De vaste vrijwilligers zijn het er niet mee eens en zamelen nu handtekeningen in. Zorgboerderij de Boterbloem is het enige biologische akker en tuin-bouw bedrijf wat Amsterdam rijk is. Een uniek stukje natuur, ingeklemd tussen de westkant van Osdorp en de A9. Maar daar dreigt dus nu een einde aan te komen. Het actie-comité dat bestaat uit vrijwilligers en een groep boze Amsterdammers zullen er de komende tijd alles aan doen om de boerderij te behouden.
handtekeningenactie: http://deboterbloem.petities.nl
NU.nl over BoterbloemEen unieke boerderij in Osdorp moet verdwijnen voor een bedrijventerrein.
De vaste vrijwilligers van zorgboerderij De Boterbloem in Osdorp zijn een actie begonnen om de boerderij te behouden. Stadsdeel Osdorp heeft vergevorderde plannen om het gebied plat te gooien om er een groot bedrijventerrein neer te zetten.
Daarmee verdwijnen niet alleen de biologische producten maar ook de dagbesteding van tientallen mensen met psychiatrische, criminele of een verslavingsachtergrond. De vaste vrijwilligers zijn het er niet mee eens en zamelen nu handtekeningen in. Zorgboerderij de Boterbloem is het enige biologische akker en tuin-bouw bedrijf wat Amsterdam rijk is. Een uniek stukje natuur, ingeklemd tussen de westkant van Osdorp en de A9. Maar daar dreigt dus nu een einde aan te komen. Het actie-comité dat bestaat uit vrijwilligers en een groep boze Amsterdammers zullen er de komende tijd alles aan doen om de boerderij te behouden.
Kijk hier voor meer informatie over de handtekeningenactie
tekst op AT5: De enige biologische boerderij van de stad moet wegDeze brief stuurde een inwoner van Osdorp aan het DB van het stadsdeel:
"...Inzake De Boterbloem. Zal niet de enige bewoner van Osdorp-De Aker zijn die de wandel/fiets route langs de Ringvaart zeer op prijs stelt en regelmatig gebruikt.
Groen temidden van een verstedelijkte omgeving. Met wat ondergetekende betreft qua groen en landschapsarchitectuur geslaagd nieuw natuurgebiedje voorbij Lutkemeerweg. Wel groen met vrijwel continue autogeluid van A9 en A10 en straks Westrandweg, Schiphol (zowel platformgeluid als uitvliegende vliegtuigen, laatste inclusief de absurde "korte bocht") en als de wind uit Oosten komt treinen. Kwam recent tijdens wandeling over dijk, Raasdorperweg, Osdorperweg en Lutkemeerweg langs De Boterbloem. Ging naar binnen. Positieve sfeer, oase in dit deel van Amsterdam. Meteen opgegeven als donateur en vrijwilliger. Maar dan de toekomst. Terwijl aan de Haarlemmermeer kant van het bedrijventerrein men nog iets probeert te maken van een bedrijventerrein (redelijke ontwerpen, gevelbekleding en groen) is het bedrijventerrein aan Amsterdamse kant tot nu toe een aanfluiting (verschil tussen eigen grond versus erfpacht?). De op de borden geclaimde groene werkomgeving is een gotspe. Het eerste gebouw dat is neergezet is een fort. Beton, nauwelijks ramen, camera's, hekken. Niet zo vreemd, de namens "Maasstede" neergezette bunker dient als uitvalsbasis van geldtransportauto's. Groen?????? De gebouwen die nu worden neergezet zijn walstaltig, bunkers met scheve ramen en tegen de Lutkemeerweg wordt soort hangar zonder ramen neergezet.
En dan nu De Boterbloem sluiten ten behoeve van nog meer beton treurnis? En wat helemaal de hoofdprijs qua cynisme wint, een jeugdgevangenis in plaats van De Boterbloem? In plaats van positieve benadering van onder andere ex-gedetineerden (en natuurlijk anderen die ondersteuning behoeven) in groene omgeving een betonnen klos met hekken voor huidige gedetineerden?
Dacht dat Amsterdam en het Stadsdeel Osdorp aandacht hebben voor upgraden van Nieuw-West en Osdorp. Osdorp komt al vrijwel dagelijks in landelijke nieuws met "De Bunker"(rechtbank). Straks ook met de Jeugdgevangenis?
Waarde Dagelijks Bestuur. Ga ervan uit dat U echt begaan bent met toekomst en uitstraling van Osdorp. Stop met beton en gebouwen met negatieve uitstraling. Besluit ten gunste van groen. Besluit ten gunste van De Boterbloem, groen, positief en behoeve van degenen die hulp behoeven.
Stel serieuze en inhoudelijke reactie op prijs. Vriendelijke groet."
Wat zouden ze hier nu weer op gaan antwoorden? Waarschijnlijk iets in de trant van: "Tsja, kan allemaal wel zijn, maar wat we 7 jaar geleden hebben afgesproken gaat vóór landschapsschoon, hoe dan ook. Wat de bevolking ervan denkt boeit ons Osdorpse regenten niet"?
Beste Femke, Uit de media ken ik je als een sympathieke, sterke vrouw met het (groene) hart op de juiste plaats en met principes die ik voor een groot gedeelte omarm. Deze principes staan heel mooi op jullie website beschreven:
Biologische landbouw
Op dit moment is maar 2% van de landbouw in Nederland biologisch GroenLinks wil dat dit aandeel in 2020 fors is gegroeid tot 25%.
GroenLinks wil boeren stimuleren om over schakelen naar biologische landbouw. Om de inkomsten van biologische boeren verder te verbeteren, wil GroenLinks jaarlijks 200 miljoen euro extra in de biologische landbouw investeren. GroenLinks wil dat boeren dit geld krijgen in de vorm van hectaresteun. Dat is een vast bedrag afhankelijk van het product dat ze verbouwen.
Milieu
Het mooie, typisch Nederlandse landschap hoeft niet te worden volgebouwd. GroenLinks kiest voor groene parken, grote speeltuinen en sportvelden in steden. We willen mooie, groene wijken en dorpen met woningen voor iedereen. We willen kunnen genieten van ons landschap. We moeten de boeren meer ruimte geven om biologisch te kunnen ondernemen.
De Boterbloem in Amsterdam-Osdorp
Aan de rand van Osdorp ligt een unieke biologische akkerbouw-boerderij. Hier wordt al 15 jaar biologisch verbouwd. De boerderij, een parel van Amsterdam, loopt goed, zonder overheidssubsidie, en past helemaal binnen het GroenLinks beleid. Behalve dat er ecologisch geboerd wordt heeft De Boterbloem Amsterdam nog meer moois te bieden. Doordat deze boerderij er nog steeds is, in de Lutkemeerpolder, is er een prachtig stuk typisch Nederlands cultuurlandschap bewaard gebleven. Inderdaad, ik ben het helemaal met jullie verkiezingsprogramma eens: zoiets moois hoeft niet te worden volgebouwd. Een oase van groen op een onverwachte plek, aan de rand van Amsterdam-West, en hier maken elk jaar kansarme schoolkinderen uit Amsterdam West kennis met de natuur en met het boerenbedrijf. Verder werken er tientallen kwetsbare Amsterdammers die vanwege hun psychiatrische achtergrond of om andere redenen niet in de gewone maatschappij kunnen functioneren. De Boterbloem is namelijk een zorgboerderij.
Het Dagelijks Bestuur van Stadsdeel Osdorp wil De Boterbloem weghebben: er moet een bedrijventerrein komen
Het Dagelijks Bestuur van Stadsdeel Osdorp, waar GroenLinks wethouder Kees Steeman deel van uitmaakt, heeft het bruikleencontract met De Boterbloem per 1 november 2009 opgezegd. Het wil precies op deze prachtige plek het zoveelste bedrijventerrein neerzetten. Hiermee dreigt een unieke, groene, natuurlijke, ecologische plek voorgoed voor Amsterdam verloren te gaan. Gisteren zond het AT5 nieuws een item uit over een actie die wij begonnen zijn om De Boterbloem te behouden. In één week zijn al 1000 handtekeningen voor de actie Red de Boterbloem opgehaald. In het AT5 nieuws was te zien hoe vrijwilligers van de boerderij in Winkelcentrum Osdorp handtekeningen verzamelden. Ook GroenLinks wethouder Kees Steeman kwam aan het woord. Hij vertelde dat hij geen enkele reden zag om het bedrijventerrein NIET op dit prachtige biologische land neer te zetten, want: We hebben zeven jaar geleden al besloten dat daar een bedrijventerrein zou komen. Einde discussie, wat Kees Steeman en de overige leden van het Dagelijks Bestuur betreft. Hogelijk verbaasd heb ik naar het interview met Kees Steeman gekeken. Hoe kan het, hoe is het mogelijk, dat een GroenLinks bestuurder op zon hautaine manier het vestigen van een bedrijventerrein op één van de laatste stukjes mooi landschap van het stadsdeel verdedigt? Femke, ik richt me tot jou, omdat je misschien niet weet wat er op lokaal niveau gaande is bij GroenLinks bestuurders. En omdat ik hoop dat je het met me eens bent dat elk weldenkend mens alles moet doen wat in haar of zijn macht ligt om dit prachtige geheel te behouden. Mooi open groen typisch Nederlands landschap, een biologische boerderij, en opvang voor kwetsbare Nederlanders. Daar zou GroenLinks toch achter moeten staan? De Boterbloem heeft de publieke opinie en de media achter zich. Het is zeer schadelijk voor het imago van GroenLinks dat een wethouder van deze partij actief meewerkt aan het vernietigen van een prachtig stukje groen én biologisch én sociaal bewogen Amsterdam. Ik hoop dat je je invloed kunt gebruiken om de GroenLinks fractie in Osdorp tot bezinning te brengen.
Hoogachtend,
voorzitter actiecomité Red de Boterbloem
Deze mail heb ik vandaag aan Femke Halsema gestuurd. Ik ben benieuwd naar haar reactie!
GroenLinksActie voor behoud van De Boterbloem De strijders voor behoud van de ecologische zorgboerderij De Boterbloem, aan de rand van Osdorp in de Lutkemeerpolder, doen een uiterste poging om te voorkomen dat de boerderij moet wijken voor een bedrijventerrein. Op www.petities.nl kunnen sympathisanten een petitie tekenen tegen sluiting.
Het stadsdeel wil de boerderij voor 1 november weg hebben. De strijders voor behoud vinden dat er al genoeg bedrijventerreinen zijn in en rond Osdorp.
Dit artikel schreef ik in de Westerpost:
Wie door Nederland reist wordt steeds vaker geconfronteerd met het verschijnsel bedrijventerrein. De verrommeling van het landschap is me altijd door merg en been gegaan.
Steeds weer als ik zon werklandschap zag werd ik erg treurig over de teloorgang van het Nederlandse landschap (werklandschap: een eufemistische term die ik nog niet kende, maar deze week las op de website van de projectontwikkelaar die op het land van Trijntje betonkolossen wil neer gaan zetten). Ik begrijp niet waar het voor nodig is, en wie er gebaat is bij het feit dat Nederland geheel dreigt overwoekerd te raken met bedrijventerreinen. Het is allemaal een gevolg van de decentralisering van het ruimtelijke ordeningsbeleid, waardoor gemeenten (en in Amsterdam: stadsdelen), aangespoord door projectontwikkelaars,ongestoord hun gang kunnen gaan in de schaarse groene ruimte die Nederland nog heeft. Het lijkt in Amsterdam, en met name in Amsterdam-West, of sommige stadsdeelbestuurders het idee hebben dat ze pas echt iets betekenen wanneer het ze lukt, vaak ondanks massale protesten van bewoners, weer iets van die schaarse groene ruimte voorgoed te vernietigen door er vaak overbodige bouwprojecten op los te laten. Denk aan de weg door het Rembrandtpark, de geplande bebouwing langs de oevers van de Sloterplas en de vernietiging van het laatste authentieke cultuurlandschap dat Osdorp rijk was: de Lutkemeerpolder. Overal staat bedrijfsruimte leeg, en toch wordt er steeds meer bijgebouwd. Wie heeft daar baat bij? Alleen de projectontwikkelaars. De rand van Osdorp, de overgang van stad naar platteland, is voor een groot gedeelte een voorbeeld van verrommeling bij uitstek. Het lijkt een onvermijdelijk en onstuitbaar proces, maar is het dat wel? Valt er nu echt niets aan te doen? Komt er dan nooit een keer een bestuurder tot inzicht, die de moed heeft om nu eens echt het algemeen belang te dienen en NEE te zeggen tegen de neiging om WEER een bedrijventerrein aan te leggen, of schaarse natuur vrij te geven aan de hoogste bieder?
Het is werkelijk een wonder, maar in dat woekerende gebied aan de rand van Osdorp is NU NOG een prachtige ongerepte plek, waar je een weids uitzicht hebt dat niet verpest wordt door blokkendozen of werklandschappen. Als je voor Trijntjes boerderij staat kun je tot zo ver het oog reikt uitkijken over akkerland, bomenrijen, bosjes, sloten, velden. Het is NOG prachtig cultuurlandschap, en iedereen die daar ooit geweest is weet hoe bijzonder dat is, juist in die omgeving.
Voor veel bewoners van Osdorp is De Boterbloem een kleine oase waar ze graag vertoeven om bij te tanken. Trijntje ontvangt bijvoorbeeld op haar boerderij met erf, boomgaard, tuin en akkers heel vaak schoolklassen uit de omringende buurten in Osdorp, en de kinderen vinden het heerlijk bij haar op de boerderij, zo vlakbij en toch alsof je opeens middenin het boerenland bent.
Stadskinderen hebben door De Boterbloem de unieke kans kennis te maken met het boerenbedrijf en met de natuur. De Boterbloem is een plek waar kinderen (én volwassenen) uit de stad met eigen ogen kunnen zien hoe groente, fruit, graan en aardappelen groeien, zodat winkelproducten hun anonimiteit verliezen.
Prinses Irene kwam deze week nog in de Tweede Kamer vertellen hoe ontzettend belangrijk het is dat juist stadskinderen de kans hebben om natuur te ervaren. Dat kan en dat gebeurt op de Boterbloem. Zet er een bedrijventerrein neer, en die kans is voorgoed verkeken. De Boterbloem is een financieel gezond bedrijf, dat geheel functioneert zonder enige overheidssubsidie. Trijntje biedt op haar boerderij 15 kansarme, kwetsbare Amsterdammers een zinvolle dagbesteding.
Deze mensen zijn bij haar gelukkig en vinden het heerlijk om op de boerderij te werken en zich nuttig te weten. Als de Boterbloem niet meer zou bestaan, zouden zij geen enkele kans maken een baan te verwerven in een van de blokkendozen op het geplande bedrijventerrein. Ze zouden misschien gaan zwerven, of depressief thuis gaan zitten, of wellicht in criminaliteit vervallen met alle ellende voor de maatschappij van dien. De Boterbloem is dus een maatschappelijk zeer relevante organisatie die Amsterdam op allerlei manieren veel toegevoegde waarde biedt.
En er wordt op de Boterbloem ecologisch geboerd. Duurzaamheid en klimaatneutraliteit worden hier zonder enige stimulans of subsidie van de gemeente al jaren uitgedragen en doorleefd. De grond is gifvrij. De polder dateert van 1865 en is jachtgebied voor de vos, de bosuil, de buizerd, kiekendief, sperwer, en de torenvalk. De kievieten en de kluten nestelen in het gebied. Maar ook kleine vogels als de mus, boomklever, roodborst, gele en zwarte kwikstaart en de kleine bonte specht kun je hier zien. Zet er een bedrijventerrein neer, en de hele biodiversiteit is voorgoed verdwenen en die krijg je nooit meer terug.
Stadsdeelbestuurders, komt tot bezinning, wijzig het bestemmingsplan zodat er tot in lengte der dagen, in het belang van alle Amsterdammers, biologische landbouw kan blijven in de Lutkemeerpolder. Vele volgende generaties Amsterdammers en met name Osdorpers zullen jullie zeer dankbaar zijn.