In het nieuwe jaar is het goed om nog eens terug te kijken naar het afgelopen jaar. 2016 stond in het teken van de inwerkingtreding van de nieuwe Erfgoedwet, maar ook het afschaffen van de fiscale aftrek was een belangrijk thema. Door samen te werken, zowel met andere erfgoedorganisaties, als met eigenaren van monumenten, hebben we als publiek met de politieke partijen daarin een mooi resultaat bereikt. De fiscale aftrek voor onderhoud aan rijksmonumenten blijft in 2017 gehandhaafd en de bezuiniging van 25 miljoen euro op het budget van OCW is teruggedraaid. Ook in 2017 blijft 57 miljoen op de balans staan voor de aftrekregeling. De Tweede Kamer heeft duidelijk gezegd: Minister, doe eerst gedegen onderzoek en ga met het veld en eigenaren praten over alternatieven voordat je een succesvolle regeling afschaft. Hieronder vindt u een verantwoording van ons lobbywerk.
Met Prinsjesdag 2015 werd aangekondigd dat het Kabinet werk ging maken van het vereenvoudigen van de belastingen. Allerlei regelingen, zoals van de aftrek van uitgaven voor monumentenpanden, zouden geëvalueerd worden en na een zorgvuldig besluitvormingsproces zou bekeken worden of en zo ja hoe de regeling zou kunnen veranderen. De middelen zouden behouden blijven. Met Prinsjesdag 2016 werden we allen verrast door het Kabinet dat ze middels een bezuiniging van 25 miljoen euro de fiscale aftrek voor onderhoud aan monumenten wilde afschaffen. Minister Bussemaker moest een bezuiniging op haar departement doorvoeren en koos voor het afschaffen van de fiscale aftrek. Ze diende samen met Staatssecretaris Wiebes een wetsvoorstel in om per 1 januari 2017 de fiscale aftrek te vervangen door een subsidieregeling. Ze vonden namelijk dat de fiscaliteit niet goed werkte. Er was sprake van oneigenlijk gebruik. Ook wilden ze het beheer en onderhoud van monumenten kunnen sturen. Daarnaast vonden ze de regeling niet eerlijk. Inmiddels weten we na de behandeling van het wetsvoorstel in de Tweede Kamer dat er geen evaluatieonderzoek had plaatsgevonden naar de werking van de fiscale aftrekregeling en dat er geen sprake was van een zorgvuldige besluitvorming. Het erfgoedveld en de eigenaren waren niet geraadpleegd. De overgangsregeling naar een subsidie moest nog worden uitgewerkt. Ook de motieven voor afschaffen klopten niet. De werkelijke reden voor afschaffing was de oplegging van een structurele bezuiniging van 25 miljoen euro aan het ministerie van OCW door het ministerie van Financiën.
Na het bekendmaken van de maatregel om de fiscale aftrek af te schaffen hebben een aantal organisaties, te weten Erfgoedvereniging Heemschut, Bewoond Bewaard, Hollandse Molen, Nederlandse Monumentenorganisatie, Federatie Grote Monumentengemeenten, Federatie Particulier Grondbezit, Vereniging Particuliere Historische Buitenplaatsen, en de erfgoedkoepels Kunsten 92 en Federatie Instandhouding Monumenten de handen ineengeslagen. Doel was de structurele bezuiniging op monumentenzorg van tafel te krijgen en pleiten voor het aanhouden van de fiscale aftrek tot de gehele herziening van het financieringsstelsel in de monumentenzorg in 2018. We legden contact met Tweede Kamerleden en met het Ministerie van OCW. We zijn uitgebreid met de Kamerleden gaan praten. Tevens werden verkennende gesprekken gevoerd met het ministerie. Daarnaast starten we een petitie om zoveel mogelijk handtekeningen te verzamelen. Via (lokale, regionale en landelijke) kranten, televisie en radio en nieuwsportals, werd aandacht gevraagd voor onze lobby. Ons doel was tweeledig: ten eerste het informeren van het publiek ten aanzien van de bezuinigingsmaatregel van het Kabinet en ten tweede de weerlegging van het beeld dat de fiscale aftrek van onderhoud aan monumenten oneigenlijk gebruikt werd en vooral ten goede kwam aan de mensen die het niet nodig hadden. Niet altijd kwam deze weerlegging van dat beeld in het begin goed naar voren. Daarom hebben we ook filmpjes laten maken om te laten zien dat de meeste monumenteigenaren een modaal inkomen hebben, liefde hebben voor hun eigendom en graag de oude panden willen behouden en in goede staat willen doorgeven aan de volgende generatie. Deze zijn via sociale media en Youtube verspreid. De fiscale aftrek is naast een bijdrage aan de meerkosten voor onderhoud ook een erkenning voor de inspanningen en inzet van de monumenteneigenaren. Ook voor historische binnensteden heeft de fiscale aftrek een enorme positief effect.
Allereerst heeft de petitie Stop de bezuinigingen op ons erfgoed!, via petities.nl, die 3 oktober 2016 is gestart tot 2 november 2016 ruim 11.000 handtekeningen opgehaald. De commissie Financiën van de Tweede Kamer heeft deze petitie op 2 november 2016 aangeboden gekregen. Daarnaast heeft onze lobby in de Tweede Kamer gezorgd dat zowel op maandag 31 oktober en maandag 7 november bij de behandeling van het Belastingplan 2017 de meeste aandacht en tijd uitging naar het wetsvoorstel tot afschaffing van de monumentenaftrek. Toen op 7 november bleek dat het Kabinet uit de Tweede en Eerste Kamer geen steun zou krijgen voor haar wetsvoorstel, heeft de minister het niet aan laten komen op een stemming, maar heeft ze op 9 november laten weten het plan aan te houden. Dat betekent dat de fiscale aftrek voor monumentenpanden in 2017 gehandhaafd blijft. Een amendement van Van Weyenberg van D66 om het wetsvoorstel terug te draaien is op 17 november door de Kamer nipt verworpen. Alleen de regeringspartijen VVD en PvdA stemden tegen. Gelukkig heeft de Kamer ook dekking gevonden voor de bezuiniging van 25 miljoen euro op monumentenzorg. Op 8 december 2016 stemde de Kamer voor een amendement van Mark Harbers (VVD) en Henk Nijboer (PvdA) die zorgt dat het budget van 57 miljoen voor monumentenaftrek gehandhaafd blijft. Alleen PVV, 50 PLUS en Lijst Roland van Vliet waren tegen.
Heemschut heeft via haar website, nieuwsbrief, twitteraccount en facebookaccount aandacht gevraagd voor de petitie, en heeft haar achterban geïnformeerd over haar lobbywerkzaamheden richting Tweede Kamer. Voor sociale media heeft Heemschut drie filmpjes laten maken die door een ieder verspreid konden worden. Vooral het bereik van Facebook was een groot succes. Via Facebook hebben we de filmpjes actief gepromoot onder geïnteresseerde doelgroepen. Met behulp van een kleine investering hebben we het bereik van de berichten vergroot. De filmpjes zijn ieder ongeveer 40.000 keer bekeken! Via twitter zijn de berichten over onze campagne ongeveer tot 5000 keer per keer bekeken. Onze website heeft ongeveer 1000 unieke bezoekers per bericht gehad. Een extra nieuwsbrief van Heemschut is uitgestuurd en heeft 2.500 mensen bereikt. Via televisie is Nieuwsuur op 6 oktober 2016 en 1 Vandaag op 1 november 2016 beiden ongeveer 600.000 keer bekeken.
Een aantal van u heeft via petities.nl aangegeven geld te storten voor onze campagne. Dat is ruimhartig gebeurd. Tot nog toe is aan giften een bedrag binnengekomen. € 3.984,75. Dank daarvoor! Een klein deel van dit bedrag is overgemaakt via www.geef.nl. Een groot deel is via de website van Heemschut binnen gekomen. Daarnaast is ook rechtstreeks geld gestort op de rekening van Heemschut.
We hebben voor de campagne afgerond de volgende (extra) kosten gemaakt:
3.000 euro voor het maken van spotjes voor gebruik op YouTube, de social media (Facebook, Twitter) en op websites
1.000 euro advertentieruimte op social media (Facebook, Twitter)
400 euro donatie aan de Stichting Petities.nl
In 2017 blijft de aftrek voor onderhoud aan monumenten via de inkomstenbelasting bestaan. Blijft wel staan dat het wetsvoorstel daarmee niet van tafel is. Of en hoe verder wordt besloten hangt echter deels ook af van de Tweede Kamerverkiezingen in maart aanstaande. Het ministerie van OCW gaat de komende maanden met de erfgoedorganisaties praten over aanpassingen of veranderingen in de financiering van het stelsel van de monumentenzorg. De huidige minister lijkt hierin deels al een richting te hebben gegeven. Zo is het idee dat er geld komt voor langjarig onderhoud aan grote monumenten, duurzaamheidsmaatregelen en herbestemming. Onderhoud aan rijksmonumenten door particulieren lijkt de huidige minister minder belangrijk te vinden.
Heemschut zet in op behoud van de bestaande middelen en extra inzet van middelen uit andere aandachtsgebieden/beleidsterreinen. Alleen hierdoor kan de erfgoedzorg op peil blijven en een effectieve bijdrage blijven leveren aan onze samenleving. Om sterk te staan en ook om te zorgen dat uw belang wordt gehoord vragen wij u om ons te steunen en lid te worden van Heemschut. Erfgoedvereniging Heemschut bestaat sinds 1911 en is met bijna 5.000 leden een van de grotere erfgoedorganisaties.
Luister naar de loze beloften http://www.youtube.com/watch?v=b44Z8IQ04dM en na een week dit teleurstellende antwoord Hartelijk dank voor de nadere mail aan Dhr. Krol (en aan Dhr.
Klein). Daarin verzoekt u om een gesprek met beide heren. Helaas zijn zij beiden niet in de gelegenheid op uw verzoek in te gaan de komende maanden. .................... . Als u nog aanvullende punten heeft, kunt u die het beste ook op schrift aan onze kleine fractie doen toekomen. . Wanneer er dan vanuit de beleidsmedewerkers en/of vanuit de Kamerleden zelf nog vragen zijn, kunnen wij contact met u opnemen om een afspraak te maken Gelukkig dat Vera Bergkamp - D66 en Mona Keijzer - CDA onder de indruk zijn en zich wel inzetten voor verbeteringen.
.
Bijna 6.750 Amsterdamse woningbezitters spraken zich uit voor een dergelijke volksraadpleging, mede dankzij een e-mail van Vereniging Eigen Huis aan 22.000 leden in de hoofdstad. Volgens Steven Wayenberg, juridisch beleidsmedewerker bij Vereniging Eigen Huis, is massaal gereageerd op de e-mail.
'Door het tekenen van petitie van de erfpachterstichting SEBA is een referendum over het Amsterdamse erfpachtstelsel een stuk dichterbij gekomen', zegt Wagenberg.
De president brengt hier zijn stem uit bij de verkiezingen in mei De Bulgaarse president Rosen Plevneliev heeft vrijdag opgeroepen tot nieuwe parlementsverkiezingen. Volgens hem is dit de enige weg uit de politieke chaos die het land al het hele jaar lamlegt. Bulgaarse kiezers zijn amper bekomen van de vorige verkiezingen, die op 2 mei zijn gehouden.
De regering was toen opgestapt na hevige protesten tegen de gestegen energieprijzen. Nu zijn ontevreden Bulgaren opnieuw massaal de straat opgegaan. De protesten begonnen nadat de nieuwe regering, een minderheidscoalitie van socialisten en liberalen, een omstreden mediamagnaat benoemde als hoofd van de veiligheidsdienst. Die benoeming is inmiddels teruggedraaid, maar de demonstranten zijn niet tevreden. Steeds luider eisen zij het vertrek van de coalitie. Premier Oresharski heeft herhaaldelijk gezegd dat hij niet aftreedt, maar nu ook de president pleit voor vervroegde verkiezingen, lijkt de val van het kabinet een kwestie van tijd.
De demonstraties zijn doorgegaan voor de 26e achtereenvolgende dag in de hoofdstad Sofia;waarbij het doel nog steeds is dat de regering aftreedt. Critici beschuldigen de socialistische premier Plamen Oresharski van corruptie en een gebrekaan transparantie. .
Impressie Manifestatie van 4 juli op het Plein voor de Tweede Kamer. Er zijn verschillende Kamerleden naar ons toe gekomen, die veel aandacht hadden voor de problemen in de jeugdzorg. Hierbij waren o.a.
Henk Krol (50Plus), Vera Bergkamp (D66), Mona Keijzer (CDA), Harry van Bommel (SP) Hoewel aan aanwezige ouders beloften waren gedaan door Nine Kooiman (SP) en Loeps Ypma (PvdA) om ons te bezoeken, blaakten deze door afwezigheid. Jammer en een teleurstelling voor de ouders die op hun rekenden. Dit werd echter ruimschoots goedgemaakt door de duidelijke interesse van de Kamerleden die wel kwamen en zoveel tijd voor ons namen. Daarom mijn speciale dank voor Vera Bergkamp, Mona Keyzer, Henk Krol en Harry Bommel. Bovendien hebben we de toezegging dat er na het reces verdere gesprekken met ons zullen zijn. ik dacht dat we hierin vooral weer duidelijk over waarheidsvinding en sancties tegen opzettelijk verkondigen van onwaarheden moeten aankaarten. Een ander erg onder belicht punt is de rol van grootouders na een uhp en ook gisteren bleek dat de Kamerleden hiervan niet goed op de hoogte zijn en dat we dit punt het verdient om extra onder de aandacht te worden gebracht. Mocht u zelf nog andere punten op de agenda willen zetten, kunt u ze hier vermelden. Wij zullen dan t.z.t een agenda opstellen en de gisteren aanwezige ouders uitnodigen voor een gesprek. voor beelden zie: http://www.youtube.com/watch?v=b44Z8IQ04dM http://petities.nl/nieuws/petities-manifestatie-op-4-juli-geslaagd http://www.hyves.nl/externalRedirect/?url=http%3A%2F%2Fwww.flickr.com%2F%2Fphotos%2F98442846%40N05%2Fsets%2F72157634489554111%2Fshow%2F
Bulgaarse protesten in Sofia houden aan Demonstranten hebben zich verzameld in de Bulgaarse hoofdstad voor de 24e achtereenvolgende dag. Ze uiten hun ongenoegen ten aanzien van Premier Plamen Oresharski en zijn benoemingvan de controversiële mediamagnaat Delyan Peevski als Voorzitter van 'State Agency for National Security' (?.?.?.?). Ondanks het feit dat Peevski afziet van zijn benoeming, vragen de demonstranten omhet aftreden van de regering en om veranderingen in het electorale systeem om het Bulgaarse volk beter te representeren in het parlement. .
Who are the Bulgarian protesters? 06/07 08:53 CET According to the CIAs official statistics, Bulgarias death rate is the eighth highest in the world. Afghanistan, war-torn for decades, is seventh.
Somalia is ninth. A handful of countries before Bulgaria have gone through sustained armed conflict, famine, genocide, apartheid and a nuclear disaster. And Bulgarians? Bulgarians went through 23 years of democratic transition. The above fact hints at a key reason for the protests that have marked 2013 and are still drawing thousands of people to anti-government protests day after day: ever since the democratic changes of 1989, life in Bulgaria has been unduly hard. The protesters presently crowding the plaza surrounding the Bulgarian National Assembly and demanding the Cabinets resignation, belong to the generation which was in primary school circa 1989. They belong to the generation which grew up in a deprived society of clashing values and persistent uncertainty. But crucially, they also belong to the generation which, for the first time in Bulgarian modern history, could read world news, travel widely and compare. The contrast they found between their reality and the rest of European civilization was devastating. It still is today and the protesters are tired of living in limbo. The thirty-somethings of Bulgaria had been silent till now too busy trying to sort out their careers and families in an ever-contracting economy and an environment of growing lawlessness and nepotism. Sometimes, too busy planning emigration. This is their first mass outing, their first show of concerted citizen will an organized discontent, growing out of several green movements which gained traction in the countrysince the mid-00s precisely because they offered a politically unaffiliated i.e. unsullied outlet for the frustrations Bulgarians had with a long line of resource-stripping, land-grabbing, neglectful and polluting governments. The people protesting in front of the Parliament today feel cheated out of their youth, dreams and hopes: after nearly a quarter century of change, nothing in their lives has actually changed for good. Their formative years were spent in conditions of deepening nihilism between 1994 and 2012 dabbling in Bulgarian politics morphed from a challenging, ideal-bound job into a bona fide criminal career. Ministries became the front-facing shops of the proliferating mafia structures, manned by ousted, but well-connected Communist functionaries, and hundreds of disaffected secret police agents and prospectless young wrestlers and boxers, let down by the sudden loss of state subsidy for their local clubs (such were established in most towns in Communist times). As children and teens, the current protest generation had to endure the doomed attempts of a nascent political scene to generate elites untainted by Communist ties a near impossibility in a society where access to power was so tightly controlled that there was virtually no other way in. Having actual political experience equaled a compromised background. To illustrate: as of this year, more than half of the currently serving Bulgarian diplomats are still persons with proven links to the oppressive apparatus of the former Communist state security services. The latest protests were triggered by the same legacy of entrenched, deeply illegitimate power: the snap elections on May 11 produced the current stillborn coalition between the Bulgarian Socialist Party (heir to the seemingly dismantled all-powerful Communist Party) and ethnic Turkish party Movement for Rights and Freedoms, with Plamen Oresharski as Prime Minister. In its first days in power, the new government, aided by a largely unchanged Parliament, attempted to shoo in Delyan Peevski (a widely reviled protégé of massive criminal monopolies, under multiple investigations himself) as head of DANS an ill-conceived, yet highly powerful national security structure tasked with investigating organized crime activity. This paradox was seen as a monstrous gesture of contempt towards the Bulgarian people: it is one thing to tacitly advance the toxic meshing of democratic institutions and organized crime structures. It is quite another to rub it in the face of a nation that just ousted another primitive and abusive government. When todays protesters were growing up, they witnessed the progressive deterioration of vital institutions, the arbitrary change of governments, but not of attitudes and political practices each Cabinet appeared more absurd, incompetent and unprincipled than the last. The currency crashed, the shops had no food. The abrupt change from command economy to free market capitalism plunged vast swathes of the population into sudden, shocking poverty, accompanied by loss of dignity, status and security. Stunned, disoriented and angry, Bulgarians went to the ballot in ever dwindling numbers, mostly to avenge themselves against the latest government that overpromised and underdelivered. Elections became the public executions of politicians and parties, and, finally, of the concept of government itself. This is how beginning with 2000, Bulgarians voted in a progression of ever odder political entities from one-man parties such as the National Movement Simeon II (which produced the paradox of installing deposed prince Simeon Saxe-Coburg-Gotha as a republican Prime Minister without formally rescinding his royal claims) and GERB (the charismatic movement around strongman Boyko Borisov, ousted by protests in February this year), to ultranationalist scandal-mongers Ataka, busy inciting ethnic hatred against the significant minority of Bulgarian Turks. It continued thus until no party, no politician was able to claim an ounce of decency or respect. This mutual schism in Bulgarian public consciousness, pitting everybody who was in politics against everybody who was not, helped Bulgarian society arrive where it stands today. Party lines, for purposes other than public debates and election campaigns, are blurred beyond recognition. Trust in institutions is practically nil. Voters struggle to identify a true, meaningful alternative in terms of viable political opposition. Bulgarians either avoid voting altogether, disgusted with the mere thought of enabling the same revolving set of failed politicians, or go to the ballot not with their future in mind, but to punish, to lash out, to tear down. Everything that seemed new and untried before appeared preferable to whatever current government was in charge, so no Cabinet was actually allowed space and time to see though meaningful reforms. In turn, each successive Cabinet busied itself predominantly with undoing what the previous ones had done and reallocating resources to insiders a party mandate didnt mean governing a country, but simply draining it for personal gain and exploiting it as a vast sweatshop. To quote a recent Reuters publication: Were effectively dealing with a Wild West country, said an EU official who handles east Europe, voicing doubts about Bulgarias ability to enforce the law and live by democratic norms. This stinging judgment echoes ominously for the future of Bulgarian statehood it indicates that the country has exhausted its credit of post-Cold War good will in the eyes of its aspirational model Western Europe. While in the 90s the West may have been willing to help Bulgaria along, now the country is viewed more as a grand nuisance, a baffling liability in the periphery of the European Union. The demonstrators standing vigil in the cold nights of November 1989, shouting Times are changing! Its our time! felt the world was watching. The free world was behind them, the Iron Curtain was melting, help was on its way. It was an illusion, ultimately, but it sustained them. Today, the children of those same protesters doggedly demand the resignation of another morally bankrupt government the last, ugly spawn of a transition whose course was fatally perverted from the very start. They stand in the sweltering July evenings on the same yellow-bricked plaza, in front of the same Parliament building. They know now times have not changed. They know they stand alone. Maria Spirova Maria Spirova is an award-winning Bulgarian journalist with over 10 years of agency and long-form experience. Copyright © 2013 euronews