Een korte inhoudelijke reactie op het artikel “Petitie kan eenheid met GGiN niet afdwingen” van het CIP. Zie voor dit artikel: https://cip.nl/68118-synodepreses-gergem-petitie-kan-eenheid-met-ggin-niet-afdwingen
Graag licht ik een aantal zaken toe om duidelijkheid te geven over mijn intenties.
Ds. Van Eckeveld “Mensen kunnen vanuit de beste bedoelingen brieven schrijven en petities starten, maar dergelijke initiatieven kunnen alleen op een kerkelijke wijze ter tafel komen. Als dat niet wordt gedaan wordt het in de gemeente des Heeren een verwarrende toestand. De Heere God is een God van orde.”
Helemaal mee eens! Mijn brief in het RD is dan ook in de eerste plaats een opiniebijdrage. Een persoonlijke reflectie over hoe ik het blijvend kerkelijk gescheiden voortleven voor mijzelf ervaar. Daarbij wil ik door middel van de petitie een zwijgende massa een stem geven. Niet meer en niet minder. Een signaal afgeven. Uiteindelijk moeten de personen, die de door God ingestelde ambten bekleden, onder de voorlichting van de Heilige Geest, besluiten wel of geen verdere stappen te ondernemen. Daar ga ik niet over; daarin moet je je plaats weten.
Ds. Van Eckeveld vervolgt: “De initiatiefnemer zou zijn wens kunnen delen met zijn kerkenraad. Vervolgens kan de kerkenraad daarmee naar de classis stappen. Via de classis kan dit initiatief vervolgens worden besproken op de generale synode.” Van Eckeveld voegt toe dat beide kerken via de Deputaatschap Kerkelijke Eenheid met elkaar in gesprek zijn. “Daar proberen we elkaar meer en meer te vinden.”
Vooralsnog ben ik niet voornemens om de formele kerkelijke weg te bewandelen. Dit omdat gesprekken op het hoogste kerkelijke niveau plaatsvinden sinds 2001. Ga ik de kerkelijke weg bewandelen, dan kom ik uit bij dezelfde mensen die deze gesprekken reeds voeren. Alleen omdat de gesprekken tot op heden niet leiden tot concrete stappen, om te komen tot kerkelijke eenheid, heb ik dit signaal willen afgeven. Voor alsnog zie ik in deze petitie nog niet het middel om een doorbraak hierin te bewerken. Ik denk dat de binnenkamer hierin een heilzamere weg is.
Dr. M. Golverdingen: “Toen ik over de petitie las, dacht ik: ‘deze man heeft de strekking van mijn boek begrepen”.
Dank u wel! U hartelijk dank voor het gedegen werk wat u geleverd hebt. Dat van mij is een eendagsvlinder, dat van u heeft blijvende waarde!
Dr. M. Golverdingen vervolgt: “Om die eenheid te bereiken moeten betrokkenen voorzichtig te werk blijven gaan. Met een petitie in de publiciteit treden kan de nodige emoties oproepen. Eenheid is in de eerste plaats geen zaak van actie, maar van gebed. En gebed kunnen we niet forceren, maar wordt bewerkt door de Heilige Geest.” Golverdingen juicht gesprekken naar aanleiding van de petitie binnen kerkelijke gemeenten toe.
Helemaal eens! Dat heeft voor mij ook de nodige worstelingen gezorgd. Met deze actie wil ik niets forceren, wel dat het juiste gesprek gevoerd wordt over: ‘Waarom gescheiden voortleven als er geen wezenlijk leerverschil is?’
Jan Zwemer is Zeeuws historicus van bevindelijk-gereformeerde afkomst. "Zulke initiatieven komen altijd onverwacht," merkt hij op. "Mijn aandacht werd meteen getrokken door de gesuggereerde toevoeging ‘onder het Kruis’ na ‘Gereformeerde Gemeenten’.
Deze toevoeging heb ik slechts gedaan in de lijn van de geest van het artikel ‘vooruit naar vroeger’. Niet om mensen of groeperingen uit te sluiten. Sterker, daar waar overeenstemming is in de waarheid, is eenheid onlosmakelijk aan verbonden.
Ds. Egas: “Ik ben blij met ieder initiatief dat eenheid aanspoort,” zegt Egas over de petitie. “Wat zou het voor de GerGem en GGiN mooi zijn als de breuk uit ’53 wordt geheeld. En wat mooi dat dit initiatief van onderop komt. Blijkbaar zijn er honderden gemeenteleden die dit verlangen delen… Het is duidelijk dat Rozendaal wordt gedreven door een hartelijk verlangen naar eenheid. Ik denk dat hij terecht constateert dat er theologisch geen wezenlijke verschillen zijn tussen de beide kerken. Er zou dan ook meer ruimte moeten komen om werk te maken aan eenheid.”
Ds. Egas geeft op een rake manier weer wat mijn intenties zijn. Dank daarvoor!
Namens de GGiN is ds. J. Roos nauw betrokken bij onderlinge gesprekken tussen beide kerken. Hij was niet bereid om commentaar te geven en verwees door naar het kerkelijk bureau van de GGiN. Ook het kerkelijke bureau wilde niet op de petitie reageren en verwees door naar ds. O. M. van der Tang. Ook de GGiN-predikant had geen behoefte aan commentaar. “Deze discussie zou niet via de media gevoerd moeten worden,” aldus de predikant uit Alblasserdam.
In mijn hart geef ik ds. Van der Tang gelijk! Dit geeft bij mij een grote spanning: Mag ik doen, wat ik gedaan heb? Anderzijds is het door het jarenlang onder embargo houden van een eigen kerkelijk onderzoek, is er een leerverschil of niet, een inhoudelijk gesprek moeilijk te voeren. Ik ben opgegroeid onder het idee dat er een leergeschil is. Sinds ca. 2007 moest dit op last van de synode onderzocht worden: Is er wel een leergeschil? Dit heeft blijkbaar tot een antwoord geleid, alleen wordt sinds die tijd onder embargo gehouden. Waarom mag hier niet in alle eerlijkheid in de openbaarheid over gesproken worden?
Geert Jan Rozendaal
Het toenemende aantal dodelijke slachtoffers zou een kans moeten bieden om de conservatieve politieke wereld op te roepen tot meer evidence-based drugsbeleid. Het herzien van drugswetgeving is slechts een klein onderdeel van onverdedigbaar onrecht dat mensen wordt aangedaan door armoede, dakloosheid, xenofobie (angst voor 'buitenlanders'), en de verovering van land waar al mensen woonden.
Dit onrecht valt niet los te zien van de gezondheidscrisis die veroorzaakt wordt door doden ten gevolge van overdosering. Een epidemie van dodelijke slachtoffers zou niet nodig moeten zijn om structureel onrecht te corrigeren. Biomedische uitleg van verschillen in gedrag zou niet nodig moeten zijn om mensen te accepteren zoals ze zijn. Als dit het geval blijft, zoals met de drugswetgeving, zal onvergefelijk veel schade aangericht zijn voordat het onrecht wordt rechtgezet.
BRON: Virani, H. N., & Haines-Saah, R. J. (2020). Drug decriminalization: a matter of justice and equity, not just health. American journal of preventive medicine, 58(1), 161-164.
Een review van Vicknasingam et al. (2018) leidde tot de volgende conclusies over onderzoek naar decriminalisering van drugs:
Decriminalisering heeft geen invloed op de beginleeftijd van drugsgebruik
Prijzen van drugs zijn niet gezakt sinds de invoering van decriminaliserend beleid
De wetenschap ondersteunt het feit dat drugsverslaving geen moreel gebrek is maar een medisch probleem.
Meer onderzoek naar de positieve effecten van decriminalisering is nodig, huidig onderzoek ondersteunt het idee dat decriminalisering helpt het aantal slachtoffers van de niet te winnen drugsoorlog te verminderen.
BRON: Vicknasingam, B., Narayanan, S., Singh, D., & Chawarski, M.
(2018). Decriminalization of drug use. Current opinion in psychiatry, 31(4), 300–305. https://doi.org/10.1097/YCO.0000000000000429
Ook bij vaste borstimplantaten, die tot dusver als veilig werden beschouwd, kunnen siliconendeeltjes loslaten. Dat blijkt uit internationaal onderzoek dat vandaag is gepubliceerd in het medische tijdschrift JAMA, meldt het AVROTROS-consumentenprogramma Radar.
Bij 87 procent van de 400 onderzochte vrouwen met vaste of vloeibare borstimplantaten zijn deeltjes van het implantaat op andere plekken in het lichaam aangetroffen, tot in de hersenen aan toe.
Bij 92,5 procent van de vrouwen werden bovendien ontstekingsreacties in het lichaam aangetoond.
Borstimplantaten van vaste siliconen gelden sinds de jaren negentig als de norm, omdat ze een veilig alternatief zouden zijn voor siliconen protheses met vloeibare gel. Maar nu blijkt uit onderzoek dat er qua gezondheidseffecten geen verschil is tussen de oude siliconen implantaten en de nieuwe.
Klachten hoogstens later "Uit het eerdere onderzoek uit de jaren negentig bleek al hoe slecht die vloeibare siliconen waren, en wat het causale verband is met klachten", zegt onderzoeker Henry Dijkman tegen Radar. "We laten nu zien: met de nieuwe is het net zo. Hoogstens treden de klachten bij de nieuwe producten later op."
Ook blijkt dat er in 99 procent van de gevallen siliconendeeltjes lekken of 'zweten'. "Het gebruik van de siliconen borstimplantaten moet, tot de veiligheid is bewezen, worden stilgelegd", zeggen de wetenschappers.
Onderzoeker Dijkman wil dat verzekeraars het verwijderen van implantaten bij vrouwen die er klachten door hebben, gaan vergoeden. Dat gebeurt nu niet altijd.
Onderzoek Afgelopen zomer startte het RIVM samen met onder meer huisartsen en onderwijsinstellingen een vier jaar durend onderzoek naar geïmplanteerde borstprotheses. Meer dan 200.000 vrouwen in Nederland hebben implantaten.
De instellingen onderzoeken of er een verband is tussen siliconen borstimplantaten en gezondheidsklachten, zoals chronische vermoeidheid en gewrichtsklachten.
Wat een wonderlijk commentaar. Veel tekst met weinig inhoud.
Ik citeer:
"We zien nu echter dat ontkenners van de menselijke invloed op het klimaat en de tegenstanders van klimaatmaatregelen dit onderwerp aangrijpen om de toekenning van dit eredoctoraat te framen op een manier die niet terecht is."
Ik, en ik alleen, begon deze petitie uitsluitend vanwege de onzin die Frans Timmermans over de energietransitie uitkraamde. En de petitie richt zich niet op hem, maar op de Rector Magnificus.
Of ik wel of niet ontkenner van de menselijke invloed ben komt geheel uit uw fantasie. Van mij kan u het niet gehoord hebben.
Wat ik daar van vind: Nederland gebruikt een kleine 1.000 tWh per jaar aan energie, waarvan na één generatie groen ploeteren nog steeds 95% uit fossiele brandstoffen komt. Dat noem ik geen energietransitie, maar hobbyen. Vergeet niet, dat wij in anderhalve eeuw opstoken, wat 300 miljoen jaar geleden voor ons is vastgelegd. Ik noem dat immoreel. Kernenergie is echt de enige reële optie, leuk of niet.
En het verlaten van de twijfel is een universiteit onwaardig.
Ergernis en schrik brachten mij tot de petitie.
'Boekwinkels behoren tot de niet-essentiële winkels. Dus zijn ze gesloten tijdens de lockdown.
Je kunt niet beweren dat ze dicht moeten blijven omdat er anders te veel reisbewegingen of boekenliefhebbersbewegingen zijn. In een boekhandel komen minder mensen dan in een supermarkt.
Mij verbaast de vanzelfsprekendheid bij een hoger echelon dat zegt dat boekwinkels niet essentieel zijn. De redenering om ze gesloten te houden (...)' lees verder
Tot mijn blijdschap reageerde de redactie direct en boetvaardig.
Hier het nieuwe artikel:
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/tu-delft-maakt-eurocommissaris-timmermans-eredoctor-en-alumni-protesteren-met-een-petitie~b5fcd6b7/.
https://amp.cnn.com/cnn/2016/03/23/politics/john-ehrlichman-richard-nixon-drug-war-blacks-hippie/index.html
BRON: LoBianco, 2016
Washington(CNN) One of Richard Nixon's top advisers and a key figure in the Watergate scandal said the war on drugs was created as a political tool to fight blacks and hippies, according to a 22-year-old interview recently published in Harper's Magazine.
"The Nixon campaign in 1968, and the Nixon White House after that, had two enemies: the antiwar left and black people," former Nixon domestic policy chief John Ehrlichman told Harper's writer Dan Baum for the April cover story published Tuesday.
"You understand what I'm saying? We knew we couldn't make it illegal to be either against the war or black, but by getting the public to associate the hippies with marijuana and blacks with heroin. And then criminalizing both heavily, we could disrupt those communities," Ehrlichman said.
"We could arrest their leaders. raid their homes, break up their meetings, and vilify them night after night on the evening news. Did we know we were lying about the drugs? Of course we did."
Ehrlichman's comment is the first time the war on drugs has been plainly characterized as a political assault designed to help Nixon win, and keep, the White House.
It's a stark departure from Nixon's public explanation for his first piece of legislation in the war on drugs, delivered in message to Congress in July 1969, which framed it as a response to an increase in heroin addiction and the rising use of marijuana and hallucinogens by students.
However, Nixon's political focus on white voters, the "Silent Majority," is well-known. And Nixon's derision for minorities in private is well-known from his White House recordings.
The comments come as there has been a marked shift in attitudes toward handling drug use -- ranging from the legalization of marijuana in various states to White House candidates focusing heavily on treatment as an answer to New Hampshire's heroin epidemic while they were campaigning across the state.
RELATED: 2016 candidates on the front lines of N.H. drug epidemic
Ehrlichman died in 1999, but his five children in questioned the veracity of the account.
"We never saw or heard anything from our dad, John Ehrlichman, that was derogatory about any person of color," wrote Peter Ehrlichman, Tom Ehrlichman, Jan Ehrlichman, Michael Ehrlichman and Jody E. Pineda in a statement provided to CNN.
"The 1994 alleged 'quote' we saw repeated in social media for the first time today does not square with what we know of our father. And collectively, that spans over 185 years of time with him," the Ehrlichman family wrote. "We do not subscribe to the alleged racist point of view that this writer now implies 22 years following the so-called interview of John and 16 years following our father's death, when dad can no longer respond. None of us have raised our kids that way, and that's because we were not raised that way."
Ehrlichman's comments did not surface until now after Baum remembered them while going back through old notes for the Harper's story. Baum said he had no reason to believe Ehrlichman was being dishonest and viewed them as "atonement" from a man long after his tumultuous run in the White House ended.
"I think Ehrlichman was waiting for someone to come and ask him. I think he felt bad about it. I think he had a lot to feel bad about, same with Egil Krogh, who was another Watergate guy." Baum told CNN.
Baum interviewed Ehrlichman and others for his 1996 book "Smoke and Mirrors," but said he left out the Ehrlichman comment from the book because it did not fit the narrative style focused on putting the readers in the middle of the backroom discussions themselves, without input from the author.
Baum equated Ehrlichman's admission with traumatic war stories that often take decades for veterans to talk about and said it clearly took time for Ehrlichman and other Nixon aides he interviewed to candidly explain the war on drugs.
"These guys, they knew they'd done bad things and they were glad finally when it was no longer going to cost them anything to be able to talk about it, to atone for it." Baum said. "Nobody goes in to public service, I don't think, on either side of the political aisle, to be repressive, to be evil. They go in because they care about the country."