Een korte inhoudelijke reactie op het artikel “Petitie kan eenheid met GGiN niet afdwingen” van het CIP. Zie voor dit artikel: https://cip.nl/68118-synodepreses-gergem-petitie-kan-eenheid-met-ggin-niet-afdwingen
Graag licht ik een aantal zaken toe om duidelijkheid te geven over mijn intenties.
Ds. Van Eckeveld “Mensen kunnen vanuit de beste bedoelingen brieven schrijven en petities starten, maar dergelijke initiatieven kunnen alleen op een kerkelijke wijze ter tafel komen. Als dat niet wordt gedaan wordt het in de gemeente des Heeren een verwarrende toestand. De Heere God is een God van orde.”
Helemaal mee eens! Mijn brief in het RD is dan ook in de eerste plaats een opiniebijdrage. Een persoonlijke reflectie over hoe ik het blijvend kerkelijk gescheiden voortleven voor mijzelf ervaar. Daarbij wil ik door middel van de petitie een zwijgende massa een stem geven. Niet meer en niet minder. Een signaal afgeven. Uiteindelijk moeten de personen, die de door God ingestelde ambten bekleden, onder de voorlichting van de Heilige Geest, besluiten wel of geen verdere stappen te ondernemen. Daar ga ik niet over; daarin moet je je plaats weten.
Ds. Van Eckeveld vervolgt: “De initiatiefnemer zou zijn wens kunnen delen met zijn kerkenraad. Vervolgens kan de kerkenraad daarmee naar de classis stappen. Via de classis kan dit initiatief vervolgens worden besproken op de generale synode.” Van Eckeveld voegt toe dat beide kerken via de Deputaatschap Kerkelijke Eenheid met elkaar in gesprek zijn. “Daar proberen we elkaar meer en meer te vinden.”
Vooralsnog ben ik niet voornemens om de formele kerkelijke weg te bewandelen. Dit omdat gesprekken op het hoogste kerkelijke niveau plaatsvinden sinds 2001. Ga ik de kerkelijke weg bewandelen, dan kom ik uit bij dezelfde mensen die deze gesprekken reeds voeren. Alleen omdat de gesprekken tot op heden niet leiden tot concrete stappen, om te komen tot kerkelijke eenheid, heb ik dit signaal willen afgeven. Voor alsnog zie ik in deze petitie nog niet het middel om een doorbraak hierin te bewerken. Ik denk dat de binnenkamer hierin een heilzamere weg is.
Dr. M. Golverdingen: “Toen ik over de petitie las, dacht ik: ‘deze man heeft de strekking van mijn boek begrepen”.
Dank u wel! U hartelijk dank voor het gedegen werk wat u geleverd hebt. Dat van mij is een eendagsvlinder, dat van u heeft blijvende waarde!
Dr. M. Golverdingen vervolgt: “Om die eenheid te bereiken moeten betrokkenen voorzichtig te werk blijven gaan. Met een petitie in de publiciteit treden kan de nodige emoties oproepen. Eenheid is in de eerste plaats geen zaak van actie, maar van gebed. En gebed kunnen we niet forceren, maar wordt bewerkt door de Heilige Geest.” Golverdingen juicht gesprekken naar aanleiding van de petitie binnen kerkelijke gemeenten toe.
Helemaal eens! Dat heeft voor mij ook de nodige worstelingen gezorgd. Met deze actie wil ik niets forceren, wel dat het juiste gesprek gevoerd wordt over: ‘Waarom gescheiden voortleven als er geen wezenlijk leerverschil is?’
Jan Zwemer is Zeeuws historicus van bevindelijk-gereformeerde afkomst. "Zulke initiatieven komen altijd onverwacht," merkt hij op. "Mijn aandacht werd meteen getrokken door de gesuggereerde toevoeging ‘onder het Kruis’ na ‘Gereformeerde Gemeenten’.
Deze toevoeging heb ik slechts gedaan in de lijn van de geest van het artikel ‘vooruit naar vroeger’. Niet om mensen of groeperingen uit te sluiten. Sterker, daar waar overeenstemming is in de waarheid, is eenheid onlosmakelijk aan verbonden.
Ds. Egas: “Ik ben blij met ieder initiatief dat eenheid aanspoort,” zegt Egas over de petitie. “Wat zou het voor de GerGem en GGiN mooi zijn als de breuk uit ’53 wordt geheeld. En wat mooi dat dit initiatief van onderop komt. Blijkbaar zijn er honderden gemeenteleden die dit verlangen delen… Het is duidelijk dat Rozendaal wordt gedreven door een hartelijk verlangen naar eenheid. Ik denk dat hij terecht constateert dat er theologisch geen wezenlijke verschillen zijn tussen de beide kerken. Er zou dan ook meer ruimte moeten komen om werk te maken aan eenheid.”
Ds. Egas geeft op een rake manier weer wat mijn intenties zijn. Dank daarvoor!
Namens de GGiN is ds. J. Roos nauw betrokken bij onderlinge gesprekken tussen beide kerken. Hij was niet bereid om commentaar te geven en verwees door naar het kerkelijk bureau van de GGiN. Ook het kerkelijke bureau wilde niet op de petitie reageren en verwees door naar ds. O. M. van der Tang. Ook de GGiN-predikant had geen behoefte aan commentaar. “Deze discussie zou niet via de media gevoerd moeten worden,” aldus de predikant uit Alblasserdam.
In mijn hart geef ik ds. Van der Tang gelijk! Dit geeft bij mij een grote spanning: Mag ik doen, wat ik gedaan heb? Anderzijds is het door het jarenlang onder embargo houden van een eigen kerkelijk onderzoek, is er een leerverschil of niet, een inhoudelijk gesprek moeilijk te voeren. Ik ben opgegroeid onder het idee dat er een leergeschil is. Sinds ca. 2007 moest dit op last van de synode onderzocht worden: Is er wel een leergeschil? Dit heeft blijkbaar tot een antwoord geleid, alleen wordt sinds die tijd onder embargo gehouden. Waarom mag hier niet in alle eerlijkheid in de openbaarheid over gesproken worden?
Geert Jan Rozendaal
Bierkaai,
Het bestuur van het fonkelnieuwe schoenenmuseum in Waalwijk, het Schoenenkwartier, dat bestond uit slechts twee personen, besloot direct na de succesvolle openingsperiode de alom gewaardeerde directeur Anouk van Heesch, van het toneel te laten verdwijnen. Van Heesch en velen om haar heen waren totaal verbijsterd over deze radicale en onbegrijpelijke stap, verbijstering die onmiddellijk overging in verontwaardiging.
Van Heesch was zorgvuldig geselecteerd uit meer dan veertig binnen en buitenlandse gegadigden en zij heeft er met groot succes alles aan gedaan om er samen met vele medewerkers en vrijwilligers die ze om zich heen verzameld had, van dit museum het allerbeste te maken. Het resultaat spreekt voor zichzelf. Wat heel veel mensen na deze kennisgeving bezig hield was de ‘waarom’-vraag. Waarom krijgt iemand die zo geschikt gebleken is voor haar taak op zo’n onmogelijk moment de bons en mag ze haar taak niet afmaken? Wat speelt hier? Hier moest wel iets héél ergs aan de hand zijn want waar rook is is vuur. Het bestuur was echter voor niets of niemand bereikbaar en hulde zich in stilzwijgen met als gevolg dat mensen zich van alles gingen afvragen en een proces van speculeren begon. Ook voor Van Heesch kwam de opzegging als een donderslag bij heldere hemel.
Christine Vesters was dusdanig verbolgen over de gang van zaken dat ze besloot een petitie actie op te zetten met het doel het museum te behoeden voor deze bestuurlijke dwaling en van Heesch als directeur te behouden. Het gevolg van de petitie was overweldigend, niet alleen omdat er binnen de kortste keren meer dan 2000 mensen hun handtekeningen plaatsten maar ook omdat zich spontaan een tiental gelijk-voelende mensen opwierpen om deze misstap en het afkeuren van de gang van zaken onder de aandacht te brengen. Daarbij waren ook vele grote namen uit de schoenen branche en van daarbuiten, tot het Rijksmuseum in Amsterdam aan toe. Dat tezamen was de aftrap van het CGBS; het Comité Goed Bestuur Schoenenkwartier.
De strategie van het museum bestuur bleek te zijn de ‘waarom-vraag’ onbeantwoord te laten. Het was een bestuurlijke kwestie en het kon, punt uit. Het kon, in welk belang dan ook. Zelfs een voorlopig bestuur dat slechts uit twee mensen bestaat voelde zich niet verplicht hierover verantwoording af te leggen, dus waarom zouden ze.
De radiostilte die volgde wakkerde het onbegrip, de verontwaardiging en het speculeren verder aan. Gevoelsmatig was hier sprake van een bestuurlijke impuls en onrecht en dat raakte veel mensen. Formeel gezien heeft een bestuur, ook al is het ‘voorlopig’ en ook al bestaat het maar uit twee mensen, het recht om vergaande beslissingen te nemen die in het belang van de zaak zijn, in dit geval van het museum. Maar juist bij dat laatste wringt de schoen.
Steeds duidelijker werd dat deze beslissing in feite niet zo zeer over het museum ging maar veel meer over personen die al dan niet achter de schermen aan de touwtjes bleken te trekken.
Het comité heeft de buitengewoon breed gedragen petitie tijdens een z.g.n. Podium bijeenkomst op 8 september jl. toegelicht en uitgereikt aan de gemeenteraad. Hierbij schitterde de burgemeester door afwezigheid en de stapel petitie papieren verdween binnen de kortste keren onder tafel. Daar werd ook later niet meer op terug gekomen, wat op zichzelf nog steeds buitengewoon kwetsend is omdat hiermee in feite aan de hele gemeenschap voorbij gegaan wordt.
Na een indrukwekkend pleidooi van Joep Hamburg kwam wethouder Odabasi daarna niet verder dan dat ze zich niet bemoeide met personeelsbeleid en daarom niet van plan was om op enigerlei wijze te bemiddelen. Het feit dat dit niet primair ging over personeelszaken, maar over de beweegreden van het bestuur en het belang in deze voor het museum veegde ze meermalen van tafel met herhaling van haar insteek tot personeelszaken.
Door het comité werd op geen enkele manier gehoor gevonden aan de kant van het Waalwijkse gemeente bestuur. Bestuurders hebben gewoonlijk hun mondvol over transparantie maar in Waalwijk was daar duidelijk geen sprake van. Samen met een intussen voor veel geld ingehuurde interim bestuurster word simpelweg gewacht op de dag dat de termijn van Van Heesch verlopen is. Daarna valt dan inderdaad niets meer terug te draaien en kan het overwaaien beginnen.
Een veelzeggend detail in dit steekspel is dat het bestuur inmiddels heeft laten weten dat er m.b.t. Anouk van Heesch geen zwaarwegende argumenten zijn voor de aanzegging noch de vrijstelling van werk. Maar door alles wat zij sinds de opening over zich heen gekregen heeft is het intussen niet meer realistisch dat zij überhaupt haar job terug zou willen, daarvoor zijn grenzen veel te ver overschreden. Alle kansen zijn verkeken en het bestuur heeft hiermee uiteindelijk, tot grote spijt van allen die in Van Heesch geloofden, aan het langste eind getrokken.
Verder ageren vanuit het ons comité vinden wij, gelet op de opstelling van he bestuur van het Schoenenkwartier, niet gehinderd door het gemeentebestuur, zinloos. Wij hebben blijkbaar het onmogelijke geprobeerd te bereiken. Het comité heeft zich met de beste bedoelingen ingezet voor een museum zonder haken en ogen, een museum waar we met z’n allen trots op kunnen zijn.
Het is vechten tegen de bierkaai gebleken en daarom heffen we ons comité bij deze op!
Ons rest niet meer dan de hoop dat de nog te installeren “Raad van toezicht” (zonder oud-bestuursleden) er in slaagt op zeer korte termijn de (op een na) beste directeur te benoemen, een die niet uit de gelederen van de Waalwijkse gemeente gaat komen. Daarmee wensen wij hen heel veel succes.
Buiten dat hopen we ook dat Anouk van Heesch dit ingrijpende en voor haar zeer kwetsende gebeuren achter zich kan laten en een passende weg vind voor haar verdere carrière.
Comité Goed Bestuur Schoenenkwartier.
Graag wil ik als petitionaris jullie allen heel hartelijk danken voor het vertrouwen en alle onvoorwaardelijke steun die jullie gegeven hebben door deze petitie te onderteken. Helaas kunnen wij allen nu niets meer betekenen in deze oneerlijke strijd! En kunnen nu alleen maar hopen dat het prachtige Schoenenkwartier kan blijven gloren en de continuïteit gewaarborgd blijft!
Hartelijke groet, Christine Vesters
Uitnodiging Gemeenteraadsvergadering
Hoera! Dinsdag 22 november om half 8 wordt de petitie ‘bescherm het bos achter Nieuwendijk’ overhandigt aan de gemeenteraad. Zonder jullie steun was dit nooit gelukt.
Hartelijk bedankt!
De petitie wordt overhandigt in de gemeenteraadsvergadering. Deze vergadering mag door iedereen bijgewoond worden. Graag nodigen wij u uit om bij de overhandiging aanwezig te zijn.
Waarom aanwezig zijn? Uw aanwezigheid telt! Als er veel mensen bij de overhandiging van de petitie zijn toont dit aan de gemeenteraad dat het echt een belangrijk onderwerp is voor de inwoners uit de Hoeksche Waard.
Hoe werkt het? In de raadsvergadering vertel ik kort waar de petitie overgaat en overhandigen we deze aan een van de raadsleden. Hierna kunnen raadsleden vragen stellen of afspraken maken over nader contact.
Waar staat de petitie voor? De petitie wil er voor zorgen dat het Bos van Los niet gekapt wordt voor woningbouw. Woningbouw in het bos vernietigt de natuur en is schadelijk voor de dieren. Er nestelen bijvoorbeeld buizerds in het bos en er leven reeën. Daarnaast is het bos een ontspanningsplek voor inwoners uit Nieuwendijk en omliggende dorpen. Eerder is al meer dan de helft van het bos gekapt. Wij willen dit laatste stukje beschermen voor de inwoners uit de Hoeksche Waard.
Waar en wanneer? In de raadzaal op de begane grond in het gemeentehuis. Locatie: Oud-Beijerland, W. van Vlietstraat 6 Start: 22 november om 19:30.
Heb je vragen? Bel of app dan even naar mij (0637352598)
Met vriendelijke groet,
Heiltje Karels
Ik wil graag zoveel mogelijk handtekeningen!!.
Commentaar: Ook de Apotheker zou hiervoor een vergoeding moeten/kunnen krijgen. Ik heb het vernietigen van nog bruikbare geneesmiddelen (maar ook van o.a.
verbandmiddelen) zolang ik dokter ben vreemd gevonden en zeker nu in een tijd van bezuinigen stel ik voor om daar verandering in aan te brengen.
Analoog aan de Voedselbank dus de Medicijnbank. Het principe is simpel: mensen kunnen overgebleven geneesmiddelen inleveren bij een apotheker en ontvangen daarvoor 'statiegeld' afhankelijk van de prijs en hoeveelheid van het medicijn. De apotheker controleert uiteraard het middel op houdbaarheidsdatum, verpakking etc. Patiënten die een geneesmiddel nodig hebben kijken op de website Medicijnbank.nl of dit geneesmiddel op voorraad is en betalen hiervoor een bedrag wat aanzienlijk lager is dan de officiële verkoopprijs, ook natuurlijk weer afgeleverd door de apotheker en uiteraard na overleggen van een doktersrecept. Deze afhandelingen zouden wat mij betreft via internet betaling en per post kunnen.
Een win win situatie. De patiënt die inlevert krijgt nog wat terug voor het overgebleven geneesmiddel en de patiënt die een geneesmiddel bestelt, betaalt minder.
Chronische patiënten spinnen hier geen garen bij omdat hun eigen bijdrage waarschijnlijk toch al overschreden wordt, maar er zijn ook nog veel mensen gelukkig die niet 'chronisch' zijn en af en toe iets nodig hebben, bv. een antibioticakuurtje, paar weken maagzuurremmers of misschien orale anticonceptiva.
Toch nog 'n voordeeltje ook voor de chronische patiënt: medicatie die zij niet meer gebruiken kunnen ze voor 'n zacht prijsje van de hand doen. Scheelt toch weer in een tijd waarin met name deze patiëntengroep het financiëel moeilijk heeft. Ik realiseer mij dat het hier gaat om een eerste concept wat uitwerking verdient. Wat ik hoop is dat het een aanzet zal zijn voor discussie en bestudering van de verdere mogelijkheden en onmogelijkheden.
René Fonville, huisarts, Elst (GLD)
Het nieuws was vals alarm van de Gemeente Peel en Maas. Iedereen met een extra hoog stroomverbruik door medische apparatuur komen ver boven dit plafond. Dit ook voor grote gezinnen en ondernemers. Vanaf 01-01-2023 gaat de btw energie weer naar 21% vanwegen het plafond en dan vallen er weer veel mensen tussen wal en schip. Gemiddelde verbruik plafond 2400 Kwh stroom en 1400 kub gas per jaar. Een zuurstofconsentrator verbruikt alleen al gemiddeld 3000Kwh per jaar dus wordt je twee keer gestraft. 1 COPD en 2 alles boven de 2400 Kwh de volle mep betalen.. Dit kan niet langer zo doorgaan en dan ook nog eens horen dat de grote oliemaatschappijen nog nooit zoveel winst hebben gemaakt. Supermarkten hebben niet genoeg aan miljoenen winst en doen ook mee aan deze gekte. Waarom zetten ze daarop geen prijsplafond zolang deze crisis gaande is. Teken a.u.b.
en deel https://vergoedstroomkosten.petities.nl
https://www.parool.nl/a-b3ffc258.
De Noord/Zuidlijn wordt doorgetrokken via Schiphol naar Hoofddorp, het Rijk maakt geld vrij om het Zuidasdok af te maken en 175.000 woningen kunnen versneld gebouwd worden in de regio. Amsterdam staat voor een grote verbouwing nu het een deal heeft met het Rijk.
Een mooi artikel verscheen vandaag in het Algemeen Dagblad.