Een korte inhoudelijke reactie op het artikel “Petitie kan eenheid met GGiN niet afdwingen” van het CIP. Zie voor dit artikel: https://cip.nl/68118-synodepreses-gergem-petitie-kan-eenheid-met-ggin-niet-afdwingen
Graag licht ik een aantal zaken toe om duidelijkheid te geven over mijn intenties.
Ds. Van Eckeveld “Mensen kunnen vanuit de beste bedoelingen brieven schrijven en petities starten, maar dergelijke initiatieven kunnen alleen op een kerkelijke wijze ter tafel komen. Als dat niet wordt gedaan wordt het in de gemeente des Heeren een verwarrende toestand. De Heere God is een God van orde.”
Helemaal mee eens! Mijn brief in het RD is dan ook in de eerste plaats een opiniebijdrage. Een persoonlijke reflectie over hoe ik het blijvend kerkelijk gescheiden voortleven voor mijzelf ervaar. Daarbij wil ik door middel van de petitie een zwijgende massa een stem geven. Niet meer en niet minder. Een signaal afgeven. Uiteindelijk moeten de personen, die de door God ingestelde ambten bekleden, onder de voorlichting van de Heilige Geest, besluiten wel of geen verdere stappen te ondernemen. Daar ga ik niet over; daarin moet je je plaats weten.
Ds. Van Eckeveld vervolgt: “De initiatiefnemer zou zijn wens kunnen delen met zijn kerkenraad. Vervolgens kan de kerkenraad daarmee naar de classis stappen. Via de classis kan dit initiatief vervolgens worden besproken op de generale synode.” Van Eckeveld voegt toe dat beide kerken via de Deputaatschap Kerkelijke Eenheid met elkaar in gesprek zijn. “Daar proberen we elkaar meer en meer te vinden.”
Vooralsnog ben ik niet voornemens om de formele kerkelijke weg te bewandelen. Dit omdat gesprekken op het hoogste kerkelijke niveau plaatsvinden sinds 2001. Ga ik de kerkelijke weg bewandelen, dan kom ik uit bij dezelfde mensen die deze gesprekken reeds voeren. Alleen omdat de gesprekken tot op heden niet leiden tot concrete stappen, om te komen tot kerkelijke eenheid, heb ik dit signaal willen afgeven. Voor alsnog zie ik in deze petitie nog niet het middel om een doorbraak hierin te bewerken. Ik denk dat de binnenkamer hierin een heilzamere weg is.
Dr. M. Golverdingen: “Toen ik over de petitie las, dacht ik: ‘deze man heeft de strekking van mijn boek begrepen”.
Dank u wel! U hartelijk dank voor het gedegen werk wat u geleverd hebt. Dat van mij is een eendagsvlinder, dat van u heeft blijvende waarde!
Dr. M. Golverdingen vervolgt: “Om die eenheid te bereiken moeten betrokkenen voorzichtig te werk blijven gaan. Met een petitie in de publiciteit treden kan de nodige emoties oproepen. Eenheid is in de eerste plaats geen zaak van actie, maar van gebed. En gebed kunnen we niet forceren, maar wordt bewerkt door de Heilige Geest.” Golverdingen juicht gesprekken naar aanleiding van de petitie binnen kerkelijke gemeenten toe.
Helemaal eens! Dat heeft voor mij ook de nodige worstelingen gezorgd. Met deze actie wil ik niets forceren, wel dat het juiste gesprek gevoerd wordt over: ‘Waarom gescheiden voortleven als er geen wezenlijk leerverschil is?’
Jan Zwemer is Zeeuws historicus van bevindelijk-gereformeerde afkomst. "Zulke initiatieven komen altijd onverwacht," merkt hij op. "Mijn aandacht werd meteen getrokken door de gesuggereerde toevoeging ‘onder het Kruis’ na ‘Gereformeerde Gemeenten’.
Deze toevoeging heb ik slechts gedaan in de lijn van de geest van het artikel ‘vooruit naar vroeger’. Niet om mensen of groeperingen uit te sluiten. Sterker, daar waar overeenstemming is in de waarheid, is eenheid onlosmakelijk aan verbonden.
Ds. Egas: “Ik ben blij met ieder initiatief dat eenheid aanspoort,” zegt Egas over de petitie. “Wat zou het voor de GerGem en GGiN mooi zijn als de breuk uit ’53 wordt geheeld. En wat mooi dat dit initiatief van onderop komt. Blijkbaar zijn er honderden gemeenteleden die dit verlangen delen… Het is duidelijk dat Rozendaal wordt gedreven door een hartelijk verlangen naar eenheid. Ik denk dat hij terecht constateert dat er theologisch geen wezenlijke verschillen zijn tussen de beide kerken. Er zou dan ook meer ruimte moeten komen om werk te maken aan eenheid.”
Ds. Egas geeft op een rake manier weer wat mijn intenties zijn. Dank daarvoor!
Namens de GGiN is ds. J. Roos nauw betrokken bij onderlinge gesprekken tussen beide kerken. Hij was niet bereid om commentaar te geven en verwees door naar het kerkelijk bureau van de GGiN. Ook het kerkelijke bureau wilde niet op de petitie reageren en verwees door naar ds. O. M. van der Tang. Ook de GGiN-predikant had geen behoefte aan commentaar. “Deze discussie zou niet via de media gevoerd moeten worden,” aldus de predikant uit Alblasserdam.
In mijn hart geef ik ds. Van der Tang gelijk! Dit geeft bij mij een grote spanning: Mag ik doen, wat ik gedaan heb? Anderzijds is het door het jarenlang onder embargo houden van een eigen kerkelijk onderzoek, is er een leerverschil of niet, een inhoudelijk gesprek moeilijk te voeren. Ik ben opgegroeid onder het idee dat er een leergeschil is. Sinds ca. 2007 moest dit op last van de synode onderzocht worden: Is er wel een leergeschil? Dit heeft blijkbaar tot een antwoord geleid, alleen wordt sinds die tijd onder embargo gehouden. Waarom mag hier niet in alle eerlijkheid in de openbaarheid over gesproken worden?
Geert Jan Rozendaal
Bestuurders van een scooter met geel kenteken worden vanaf vandaag standaard bekeurd. De kentekencamera's die eind vorige maand geplaatst werden doen het inmiddels.
Handhavers van de gemeente bekijken de foto's, stadsdeel Oost hoopt op 'gedragsverandering'.
Deze zomer startte IJburger Nadam Schmidt een petitie waarin hij de gemeente (...) lees verder
De petitionaris van de petitie Vraag geen adres meer bij aangifte nu vuurwerkbommen gangbaar zijn vraagt u de petitie te ondertekenen:
"Als je aangifte doet wordt je adres standaard zichtbaar voor de tegenpartij. Dat is achterhaald en maakt intimidatie mogelijk.
Laat dat adres weg."
https://aangifteanders.petities.nl
Wilt u deze of een andere petitie ook aandacht geven hier?
De petitie is elders te ondertekenen, op StopExtraBierbelasting.nl.
Een Blik op het Onmenselijke Dilemma
Stel je voor dat je financieel aan de grond zit. De bijstandsaffaire heeft je leven overhoop gegooid, en je worstelt om je hoofd boven water te houden.
Je hebt geen andere optie dan schuldhulp aan te vragen om uit de financiële misère te komen. Maar dan ontdek je dat er een onmenselijk dilemma op je wacht: schuldhulp aanvragen terwijl je nog lopende rechtszaken hebt.
Het Doel van Schuldhulp
Schuldhulp is bedoeld om mensen te helpen die verstrikt zijn geraakt in een woud van schulden. Het biedt een kans op een schone lei en een nieuw begin. Maar voor slachtoffers van de bijstandsaffaire is schuldhulp niet de eenvoudige uitweg die het zou moeten zijn.
Het Onontkoombare Dilemma
De kern van het probleem is dat de wetten met betrekking tot schuldhulp vereisen dat alle schulden worden erkend voordat het traject kan beginnen. Dit betekent dat je schuld moet bekennen aan de instantie die je juist heeft beschuldigd van bijstandsfraude.
De Lopende Rechtszaken
Voor slachtoffers die volharden in lopende rechtszaken, is dit een onoverkomelijke hindernis. Het voortzetten van juridische procedures wordt gezien als het niet erkennen van de schuld. Als gevolg daarvan worden ze uitgesloten van schuldhulp. Deze bizarre situatie is alsof de wet bedoeld is om hen verder de afgrond in te duwen.
Een Gedwongen Erkenning van Schuld
Slachtoffers worden dus gedwongen tot een bekentenis, niet vanwege hun daden, maar vanwege hun omstandigheden. Ze moeten toegeven dat ze de wet hebben overtreden om te kunnen overleven. Dit is een flagrante schending van hun mensenrechten.
De Belangenverstrengeling
Wat deze situatie nog erger maakt, is dat de gemeenten die verantwoordelijk zijn voor de veroordelingen ook degenen zijn die de schuldhulp uitvoeren. Dit schept een ernstige belangenverstrengeling en geeft de slachtoffers het gevoel dat ze geen enkele kans hebben om gerechtigheid te krijgen.
De Menselijke Tol
Deze onmogelijke situatie eist een menselijke tol. Slachtoffers worden financieel geruïneerd en verliezen hun rechtsmiddelen, terwijl ze gedwongen worden om schuld te erkennen voor daden waarvan ze beweren onschuldig te zijn.
Een Schending van Mensenrechten
Het is tijd om deze flagrante schending van mensenrechten en grondwettelijke rechten aan de kaak te stellen. Schuldhulp zou een bron van opluchting moeten zijn, geen valkuil voor degenen die al genoeg hebben geleden.
12/10/23 Bericht in de Gelderlander Petitie voor behoud hospice binnen dag 11.000 keer ondertekend: ‘Protest verspreidt zich als een olievlek, onze harten maken een sprongetje’
Omdat er veel nieuws verschijnt over ons hospice, hebben we alle krantenartikelen verzameld. Onze Vrienden van Hospice Rozenheuvel zijn zo aardig om deze op hun website te plaatsen.
Kijk op: https://www.vriendenvanhospicerozenheuvel.nl/nieuws
Wat zijn we blij met uw steun! Enorm veel dank!
Al meer dan 1.500 mensen hebben de petitie ondertekend. Dat zijn al heel veel mensen, maar nog meer is mogelijk.
Eind deze maand gaan we de petitie aanbieden aan de gemeente. Hoe meer ondertekenaars, hoe krachtiger het signaal. Wilt u helpen? Deel de link naar petitie op uw socials en vraag uw buren, vrienden, familie en collega's om te ondertekenen.
In de bebouwde kom van Amsterdam gaat vanaf 9 december op zo'n 80% van de wegen de maximumsnelheid naar 30 km per uur, inclusief snelheidsbeperkende maatregelen.
Het hele paradigma rond mobiliteit en het gebruik van de openbare weg verandert. Het gaat niet langer om het recht van de sterkste.
De veiligheid, leefbaarheid en het terugdringen van de hectiek en overlast prevaleren. Fietsers en wandelaars krijgen meer ruimte, de auto is te gast.
Voor welke straten gaat dit gelden:
Als we deze criteria hanteren, zou de Dorpsstraat in Zwaag hier zeker onder vallen. En er is nog een belangrijke reden waarom de Dorpsstraat in Zwaag een straat zou moeten worden waar de auto te gast is, zeker met de aanbouw van alle nieuwe wijken rondom de Dorpsstraat, en dus met de toename van nog meer auto's.
De Verkeerswethouder van Amsterdam zegt hierover in het Parool: 'Het wordt steeds drukker, het autobezit groeit, fietsers en voetgangers komen in het nauw, het leidt tot onveiligheid, ongevallen en het is niet toekomstbestendig.'
Niet toekomstbestendig! Of zoals ondertekenaars van onze petitie schrijven: de Dorpsstraat is verworden tot een racebaan, auto's rijden veel te hard en roekeloos, slalommen vlak langs fietsers, bussen scheren met een noodgang op 20 centimeter langs de enkels van wandelaars op de wankele trottoirs, onhoudbaar. Het is wachten op een dodelijk ongeluk.
Kortom: het tempo en de hectiek in het verkeer op de Dorpsstraat moet eruit:
Als je nog niet hebt getekend, teken de petitie nu!
De online petitie is gestart. Op donderdag 16 november 2023 wordt de petitie namens alle ondertekenaars formeel aangeboden aan de gemeenteraad.
Dit zal gebeuren tijdens de gemeenteraadsvergadering.