Twee uitspraken die het voor oplichters lastiger maken om schadevergoeding te vorderen, maar liefst 5 stukjes over ANP, de juridische nachtmerrie van Jabbar die nog even door ging en hoe ik maar niet verder kom dan het kastje en de muur.
Fotojager VAAAM (Ryde, Kodakone)
Er is uitspraak inzake een claim voor 101 foto’s waar ik bij aanvang al vermoedde dat eisers hooguit de distributierechten hebben. Voor 100 van de 101 foto’s heeft VAAAM niet aangetoond de exclusieve rechten te hebben en zijn de vorderingen afgewezen. Met deze uitspraak kun je fotoclaims die niet namens de fotograaf zelf zijn afwimpelen. Gewoon even vragen naar de overeenkomst met de fotograaf.
Overigens had gedaagde dit ook gedaan, hij heeft echter geen antwoord gekregen en is gelijk gedagvaard. Mijn inziens is dat misbruik van recht. Schandalig vind ik dat de rechter een uitstapje naar Zwitsers recht maakt om voor slechts één foto een schadevergoeding toe te kunnen wijzen en dat het overgrote deel van de uitspraak dan daar over gaat.
Castorama-arrest
Europese Jurisprudentie waarbij is bevestigd dat je pas informatie hoeft te verstrekken als de verzoeker bewijs heeft geleverd auteursrechthebbende te zijn. Bij het gros van de claims die ik zie vermoed ik dat eisers hooguit de distributierechten hebben, soms zelfs dat niet. Vraag dus, voordat je informatie prijsgeeft, naar bewijs dat ze de exclusieve rechten hebben.
Door dit arrest kwam ik erachter dat je alleen informatie hoeft te verstrekken bij commerciële handelingen. Had ik eerder moeten weten.
Schandalig vind ik dat de verzoeker om informatie in deze kwestie een natuurlijk persoon is. Er zijn zoveel zaken van commerciële partijen die niet namens de makers zelf claimen waar deze rechter mee naar het Europese Hof had kunnen gaan. Nu zadelt de rechter een maker, mogelijk een kleine zelfstandige, op met een extra lange en kostbare procedure bij het Europese Hof.
Ervaringsverhalen ANP
Goed om te zien dat ontvangers van een fotoclaim van ANP hun ervaringen steeds vaker delen. Sinds de naamwijziging van Permission Machine naar Visual Rights Group lijkt er weinig veranderd:
Crowdfunding voor Jabbar
De inzamelingsactie voor taxichauffeur Jabbar, om het belabberde vonnis van tafel te krijgen, heb ik overgenomen en ging daarna weer een paar dagen offline omdat er geklaagd was. Ook kwam er nog een brief van de rechtbank waarin de tegenpartij een verzoek tot herstel deed en nakosten vorderde. En ondanks dat er direct vrijwillig betaald is, het meer of anders gevorderde was afgewezen, de rechter geïnformeerd is over de crowdfundingsactie, moest Jabbar €148,75 extra betalen.
Helaas is er niet op tijd voldoende geld ingezameld en heb ik geen advocaat kunnen vinden voor een appeldagvaarding, dan hadden we een jaartje uitstel gehad voor het hoger beroep. De crowdfunding blijft online, het doel is gewijzigd.
Klacht Europese Commissie
Zonder enige inhoudelijke reactie heeft de commissie mijn klacht gesloten. Ik heb ze met de laatste drie foute uitspraken dringend verzocht de klacht in behandeling te nemen. De misstanden duren voort. Het aantal gedupeerden wordt groter en groter.
Ik blijf vastleggen en aandacht vragen. De post Trias Politica en fotoclaimproblematiek is bijgewerkt met de bevindingen van afgelopen jaar.
Groet! De petitionaris, Martine Bakx
‘Qua milieu wordt het er alleen maar beter op met die nieuwe stal’, zegt varkensboer Peters in Wijchen. Zou het? De vergunning voor het grote kippenbedrijf in Groesbeek is geschorst omdat de ventilatoren niet sterk genoeg zijn om van zoveel kippen de geur tegen te houden.
En om tegen te houden wat je NIET ruikt: het fijnstof, en micro-organismen. Het blijkt dat luchtwassers heel precies moeten worden schoongehouden om goed te functioneren, en daar komt het vaak niet van. Maar het grootste bezwaar, ook van de vijf of zes varkensbedrijven in de buurt van Wijchen. is nog dat dieren vatbaar voor ziektes worden als ze levenslang worden opgesloten zonder bewegingsruimte, daglicht of frisse lucht. Dus het antibioticagebruik is heel sterk toegenomen, en door het uitrijden van mest zitten er in Nederland zelfs overal in de grond bacteriën die resistent zijn tegen antibiotica. Veel mensen die er werken of wonen hebben MRSA onder de leden. Als de stallen nog groter worden moeten er buitenlandse werknemers aangetrokken worden, zoals de Polen in de Rips, waarvoor extra huisvesting moest worden gevonden. Het is eentonig en stoffig werk dat Nederlanders liever niet doen. De werknemers krijgen gezondheidsklachtenklachten, zoals klachten aan de luchtwegen. We kunnen er de boeren er niet op aankijken, zij moeten werken binnen de grenzen van het huidige beleid en door dit beleid zit de helft van de boeren op het minimum-inkomen of minder. De nieuwe initiatieven voor coöperatieve samenbundeling en directe verkoop zoals 'Oregional' doet, bieden sommige boeren uitkomst, want dat scheelt hen 15 à 30 % in de winstmarge. En de milieu-doelstellingen van die coöperatie werpen hun vruchten al af: een varkensbedrijf in de Ooij voert nu hun biggen en zeugen met graan van eigen grond. Eerst werden de biggen verkocht aan een handelaar, maar nu houden ze minder zeugen en ze laten de biggen op hun eigen bedrijf verder groeien in hun ‘gesloten kringloop’ (voer - varken - mest op eigen bedrijf) . Voor die boer is het prettig te weten dat deze goede kwaliteit varkensvlees waar geen Braziliaanse soja aan te pas is gekomen niet als kiloknaller eindigt maar tegen een betere, redelijke prijs op de borden van de patiënten van de St Maartenskliniek in Nijmegen belandt. Maar dit soort ontwikkelingen moet niet alleen van onderop komen, en dat kan ook niet altijd. Onze overheid moet vanwege onze gezondheid en ons milieu een ander beleid voeren. En dan hoort het probleem van de schaalvergroting niet bij de provincies, waar het nu is neergelegd. Het hoort op het bordje van onze regering te liggen, en van Europa. Daar moeten ze het beleid een andere kant op gaan sturen, en daar kunnen de burgers op aandringen. Zeker dit jaar, nu het Gemeenschappelijk landbouwbeleid in Euraopa ter discussie staat. Het huidige beleid werkt grootschaligheid in de hand: we richten ons naar de wereldmarktprijzen dankzij de 'vrije' markt ideologie, ook al gaat maar 10% van de Europese producten uiteindelijk naar de wereldmarkt. Dat betekent dat de laagste prijzen de richtprijzen zijn. Dus zo efficiënt mogelijk produceren is het devies, in plaats van dat we onze gezondheid, het milieu, een fatsoenlijk inkomen voor de boer, en eerlijkheid tegenover de ontwikkelingslanden als richtsnoer nemen. Op andere terreinen hebben we inmiddels ingezien dat die zogenaamde vrije markt helemaal niet zo ideaal is, denk aan de banken, de zorg, de spoorwegen. Waarom is dan die eerste levensbehoefte, ons voedsel, nog steeds aan die waan onderworpen? De politiek kan ook andere keuzes maken. In Canada bijvoorbeeld bepalen boeren en de overheid samen dat er van bepaalde producten, genoeg geproduceerd wordt voor het eigen gebied, en wat de prijs en kwaliteit zijn. De agrifood bedrijven en de supermarkten mogen meepraten maar zij krijgen niet het heft in handen, zoals hier in Europa. Resultaat? Prima kwaliteit, een consumentenprijs zoals in andere landen, en een fatsoenlijk inkomen voor de boer. Neem de melk. Afgelopen zomer kregen de Canadese boeren nog steeds 40 cent voor een liter melk, terwijl het hier 20 cent was dankzij overproductie op de wereldmarkt. Veel Nederlandse melkveehouders moesten ophouden, en hun grond kwam te koop voor grootschaliger bedrijven. Willen we verder die kant op, of gaan we de Canadese kant op van meer overheidsregulering? Als de boer een fatsoenlijke prijs krijgt kun je eisen stellen wat betreft afmetingen van het bedrijf, milieu en onderhoud van het platteland. Dit jaar wordt in Europa over het landbouwbeleid gepraat. Wil je je stem daarover laten horen teken dan s.v.p. op www.voedselbeleid.petities.nl G.Goverde-Lips, secretaris van Platform Aarde Boer Consument, www.aardeboerconsument.nl
Wanneer u flyers wilt verspreiden over het aanbieden van de petitie , dan kunt u deze opvragen via de e-mail: secretariaat@zorgcrisis.info Vergeet niet uw adres erbij te vermelden.
NIJMEGEN - De intensieve veehouderij moet worden gesaneerd en omgevormd tot een dier-, mens- en milieuvriendelijk systeem dat tegemoetkomt aan de natuur en behoeftes van alle levende wezens. Dit schrijven ruim honderd hoogleraren in een artikel in NRC Handelsblad. De hoogleraren mengen zich in een debat dat de laatste jaren aan intensiteit wint door een groeiend besef van bedreigingen voor de volksgezondheid (antibioticaresistentie, Q-koorts of vogelgriep) of het klimaat (uitstoot van broeikasgassen).Volgens de hoogleraren wil het ministerie van Landbouw slechts kleine stappen zetten naar een duurzamere veehouderij, waarbij het vooral gaat om dierenwelzijn en belasting voor het milieu.
Tot dusver heeft de landbouwlobby in het parlement grootschalige aanvallen op de veehouderij, zoals het burgerinitiatief ‘Stop Fout Vlees’ van Milieudefensie in 2007, weten af te slaan. De toekomst van de veehouderij staat binnenkort opnieuw op de agenda van de Tweede Kamer in verband met de effecten op de volksgezondheid waar het ministerie nu onderzoek naar laat doen. Teken het manifest: www.duurzameveeteelt.nl
In slechts 10 dagen hebben ruim 1000 mensen hun handtekening onder de petitie gezet. De familie weet dat ze niet alleen staat!! Vandaag heeft de familie de petitie overhandigd aan de ambtenaar van de IND die hun aanvraag voor een verblijfsvergunning op schrijnende gronden in behandeling heeft genomen.
De aanvraag moest gedaan worden in Rijswijk. Het was erg spannend voor de familie, want als de IND de aanvraag meteen af zou wijzen had de familie in vreemdelingendetentie gezet kunnen worden. Dat gebeurde gelukkig niet. De aanvraag wordt in behandeling genomen. De burgemeester van Wageningen heeft een brief gestuurd naar de Minister van Justitie waarin hij aandacht vraagt voor de situatie van het gezin en de aanvraag voor een verblijfsvergunning ondersteunt. Nu is het wachten op de beslissing van de minister.
De actie van de schoonmakers is intussen beëindigd en er is een voor de schoonmakers gunstig cao-akkoord gesloten. De schoonmakers bedanken iedereen voor de steun bij deze petitie.
Alle kleine beetjes hebben bijgedragen aan en goed resultaat. De NS nemen hun verantwoordelijkheid door een convenant te sluiten met de vakbonden waardoor de schoonmakers niet meer de dupe kunnen worden van inhuur van schoonmaakwerk voor een te lage prijs. De petitie is nu gesloten en de lijst met ondertekeningen wordt op 1 mei vanaf 14.00 uur op het Beursplein in Amsterdam aangeboden aan vertegenwoordigers van de schoonmakers.
Beste mensen, Van Ada Busman kreeg ik de inloggegevens om me rechtstreeks tot u te kunnen wenden. Allereerst om mijn dank uit de spreken voor het vertrouwen dat jullie in mij gesteld hebben. Ik was zeer gemotiveerd om door te gaan in de Tweede Kamer en me in te zetten voor mensen die op een of andere manier knel zaten tussen regels op papier en de dagelijkse werkelijkheid.
Vandaag werd definitief duidelijk dat ik niet op de lijst van het CDA sta voor de komende verkiezingen. Ik vind het erg voor al die mensen die hoopte dat ik die zaken in Den Haag kon aanpakken die in de dagelijkse praktijk voor veel ellende zorgen. Maar ondanks dat ik niet terugkeer in de Kamer, zal mijn partij het CDA, mijn pleidooi voor waarheidsvinding binnen de jeugdzorg en verbetering van de veteranenzorg doorzetten en ik zal achter de schermen de zaak blijven volgen en me er mee bemoeien als het nodig is. Na 9 juni zal ik mijn bedrijfje Tobas dienstverlening uit de winterslaap laten ontwaken en zal ik met name die zaken aanpakken waar ik echt het verschil kan maken voor mensen. Tot slot, dank ik jullie nogmaals voor het vertrouwen dat u in mij stelden. Ine Aasted-Madsen
de zorgmanifestatie van 12 mei op het Plein in Den Haag begint zijn vorm aan te nemen, en er zijn nu flyers. Wanneer u flyers op wilt hangen of verspreiden, dan kunt u ze opvragen via email: secretariaat@zorgcrisis.info vergeet niet het aantal te melden en het adres waarheen we ze kunnen sturen. Nog drie weken mogelik om de petitie te ondertekenen: SPREAD THE WORD .
De Gemeente Oldenzaal heeft Konijnenasiel Goofy toch toestemming gegeven voor het opvangen van 50 konijnen met een maximum van 80. Gelukkig kunnen zo weer een heleboel konijnen een veilig onderkomen krijgen tot ze een definitief baasje vinden. Via deze weg willen wij u bedanken voor het ondertekenen van de petitie en de steun die u zo aan Goofy heeft gegeven! Dit heeft zeker geholpen om de Gemeente op andere gedachten te brengen! Namens Stichting KonijnenBelangen, Ingrid Ebbelink .