Twee uitspraken die het voor oplichters lastiger maken om schadevergoeding te vorderen, maar liefst 5 stukjes over ANP, de juridische nachtmerrie van Jabbar die nog even door ging en hoe ik maar niet verder kom dan het kastje en de muur.
Fotojager VAAAM (Ryde, Kodakone)
Er is uitspraak inzake een claim voor 101 foto’s waar ik bij aanvang al vermoedde dat eisers hooguit de distributierechten hebben. Voor 100 van de 101 foto’s heeft VAAAM niet aangetoond de exclusieve rechten te hebben en zijn de vorderingen afgewezen. Met deze uitspraak kun je fotoclaims die niet namens de fotograaf zelf zijn afwimpelen. Gewoon even vragen naar de overeenkomst met de fotograaf.
Overigens had gedaagde dit ook gedaan, hij heeft echter geen antwoord gekregen en is gelijk gedagvaard. Mijn inziens is dat misbruik van recht. Schandalig vind ik dat de rechter een uitstapje naar Zwitsers recht maakt om voor slechts één foto een schadevergoeding toe te kunnen wijzen en dat het overgrote deel van de uitspraak dan daar over gaat.
Castorama-arrest
Europese Jurisprudentie waarbij is bevestigd dat je pas informatie hoeft te verstrekken als de verzoeker bewijs heeft geleverd auteursrechthebbende te zijn. Bij het gros van de claims die ik zie vermoed ik dat eisers hooguit de distributierechten hebben, soms zelfs dat niet. Vraag dus, voordat je informatie prijsgeeft, naar bewijs dat ze de exclusieve rechten hebben.
Door dit arrest kwam ik erachter dat je alleen informatie hoeft te verstrekken bij commerciële handelingen. Had ik eerder moeten weten.
Schandalig vind ik dat de verzoeker om informatie in deze kwestie een natuurlijk persoon is. Er zijn zoveel zaken van commerciële partijen die niet namens de makers zelf claimen waar deze rechter mee naar het Europese Hof had kunnen gaan. Nu zadelt de rechter een maker, mogelijk een kleine zelfstandige, op met een extra lange en kostbare procedure bij het Europese Hof.
Ervaringsverhalen ANP
Goed om te zien dat ontvangers van een fotoclaim van ANP hun ervaringen steeds vaker delen. Sinds de naamwijziging van Permission Machine naar Visual Rights Group lijkt er weinig veranderd:
Crowdfunding voor Jabbar
De inzamelingsactie voor taxichauffeur Jabbar, om het belabberde vonnis van tafel te krijgen, heb ik overgenomen en ging daarna weer een paar dagen offline omdat er geklaagd was. Ook kwam er nog een brief van de rechtbank waarin de tegenpartij een verzoek tot herstel deed en nakosten vorderde. En ondanks dat er direct vrijwillig betaald is, het meer of anders gevorderde was afgewezen, de rechter geïnformeerd is over de crowdfundingsactie, moest Jabbar €148,75 extra betalen.
Helaas is er niet op tijd voldoende geld ingezameld en heb ik geen advocaat kunnen vinden voor een appeldagvaarding, dan hadden we een jaartje uitstel gehad voor het hoger beroep. De crowdfunding blijft online, het doel is gewijzigd.
Klacht Europese Commissie
Zonder enige inhoudelijke reactie heeft de commissie mijn klacht gesloten. Ik heb ze met de laatste drie foute uitspraken dringend verzocht de klacht in behandeling te nemen. De misstanden duren voort. Het aantal gedupeerden wordt groter en groter.
Ik blijf vastleggen en aandacht vragen. De post Trias Politica en fotoclaimproblematiek is bijgewerkt met de bevindingen van afgelopen jaar.
Groet! De petitionaris, Martine Bakx
Het verwijderen van de speeltuin (planning eind wk 41, begin wk 42) is definitief opgeschort tot na de wijkschouw op 3 november (19:30 uur).
Kinderen rondom de speeltuin hebben spandoeken gemaakt en pamfletten opgehangen. In de wijken en op de scholen zijn er flyers uitgedeeld..
woensdag 05.10.2011 is er een uitgebreide brief aan het voltallig College van B&W gestuurd. Tot nu toe hebben we 3 reacties ontvangen: Fractievoorzitter Schutter (CU), Fractievoorzitter Boddeus (SP) en Fractievoorzitter Knijnenberg (Gemeentebelang).
woensdag 05 oktober: Artikel voorpagina Regionaal Nieuws inclusief foto: http://www.destentor.nl/regio/kampen/9608411/Verdriet-om-sluiten-speeltuin.ece.
Op 5 oktober 2011 is onderstaande tekst als tweede voortgangsbericht verzonden naar alle ondertekenaars van deze petitie die aangegeven hebben op de hoogte gehouden te willen worden. Geachte ondertekenaar, Op dinsdagmiddag 4 oktober heb ik volgens plan de petitie overhandigd aan de voorzitter van de Kamercommissie voor Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Hij vroeg me ook alles wat ik erbij vertelde te mailen zodat de hele commissie hier kennis van kan nemen.
Dat werden de onderstaande 820 woorden, hoewel ik die niet letterlijk zo heb uitgesproken. Alles wat ik zei staat wel in onderstaande tekst. Hou ook totaaltv.nl in de gaten. Journalist Jarco Kriek volgt de ontwikkelingen rondom deze petitie op de voet. Met minstens één commissielid ga ik nog een keer uitgebreider praten over alle details. Er volgt nog één afsluitende e-mail na deze, als er een beslissing is. "Mijn petitie spreekt voor zich. We moeten af van programmaraden en dergelijke oplossingen. Maar werpt u tegen, dan blijven we wel met boze consumenten zitten! Die weer bij de politiek aankloppen omdat ze geen keuze hebben. Vergelijk het met supermarkten. Boze burgers komen pas aankloppen bij de politiek als er geen keuze is maar een monopoliesituatie. Dat is het geval. Mijn tegenvraag is: waarom hebben we alleen in Nederland dit probleem en in onze buurlanden niet? Dat is onze geschiedenis. We hadden in een vroeg stadium kabelnetten waar praktisch iedereen op was aangesloten. In onze grote buurlanden was het alleen via de ether mogelijk om iedereen te bereiken (bergen, dunbevolkte gebieden, etc). De kabel was daar lang een luxe-product voor stedelingen met bijbehorende luxe-prijs. Door de alom aanwezige kabel in onze polder is er nu de situatie dat iedereen een factuurrelatie heeft met een tv-provider, terwijl in het buitenland "gratis tv uit de ether plukken" de norm of in ieder geval het alternatief is. En wat ik nu ga zeggen is kan ik niet hard maken, maar het is de kern van het probleem. In Nederland kunnen de commerciële omroepen nu geld vragen voor hun signaal. Als de kabelaar ze niet betaalt, krijgen ze geen tv-signaal van een populaire omroep. Maar geen nood, de kabelaar verrekent het doodleuk bij de consument. Het is niet veel omdat zo al die miljoenen tv-kijkers tot meebetalen worden gedwongen. Dit verklaart waarom wij in Nederland disproportioneel veel nationale zenders hebben voor zo'n klein landje. Ook verklaart dit waarom het onmogelijk is om al die nationale zenders gratis te zien. Wat in het buitenland de norm is... Niet via de ether (niet over land noch via de ruimte), niet via internet, niet via de kabel. Overal moet je betalen, terwijl in het buitenland de zenders hun uiterste best doen om via alle infrastructuren beschikbaar te zijn. Anders lopen adverteerders weg of bedingen ze een lagere prijs. De financiering is daar ook uitsluitend met belastinggeld, reclame, sponsoring en dergelijke. Betaalzenders zijn daar marginale interessante uitzonderingen. In Nederland zijn de commerciële zenders in feite allemaal betaalzenders, terwijl ze in de beleving van de kijker gratis zijn! Het maandbedrag zou voor die kabelinfrastructuur. Ja, voor een gedeelte, maar er zit wat in verstopt... Het is duidelijk dat het niet in het belang is van één van de partijen om dit toe te geven of tarieven te verklappen. Kabelaars weten van elkaar niet hoe de deals eruit zien die ze hebben gemaakt met de omroepen. Vandaar dat de Nederlandse tv-kijker boos kan worden over het kabelaanbod. Er is geen alternatief. De kabel wordt door velen door het monopolistische karakter nog steeds gezien als een nutsdienst, maar is het niet. De tv via de ether is per definitie een publieke zaak (die ether is van ons allemaal immers), maar is in Nederland nota bene verkocht aan de KPN! Onder de voorwaarde dat ze Ned123 doorgeven. Niet eens het must-carry pakket, waar de kabelaars wel aan moeten voldoen. Daar klagen ze terecht over. Die Digitenne-geschiedenis is een schandaal op zich. Daardoor kan je niet zomaar een antenne in de lucht prikken. Nee, je moet een factuurrelatie aangaan met weer zo'n monopolist zodat die aan de omroepen kan betalen. Tot 2017 is die absurde situatie uit handen gegeven, maar wel gelegitimeerd door de overheid. Als de minister alle providers (internet, kabel, satelliet, digitenne) verplicht om 30 zenders door te geven zullen ze van de omroepen een factuur krijgen daarvoor en betaalt iedere burger mee aan het overaanbod van nationale tv-zenders. Ook als je maar een paar zenders kijkt. Voor de kabelaars zou dat extra vervelend zijn, want de marge op het doorgeven van die zenders is heel smal. Dat doen ze vooral om abonnees te houden. Allerlei diensten op verzoek zijn wel profijtelijk te maken. Legaal downloaden simpel gezegd, via de factuur van je kabelaar. Maar als een deel van die bandbreedte opgeofferd moet worden aan een verplicht aanbod dan is er minder ruimte voor. De kabelaar geeft liever op verzoek door waar men naar wil kijken. Op verzoek stream is veel efficiënter voor het benutten van de bandbreedte dan 30-kanalen tegelijk duwen terwijl je ze niet allemaal tegelijk kan kijken. De kabel is perfect voor tweerichtingsverkeer. De ether is juist perfect voor het uitstrooien van dezelfde data op hetzelfde moment over miljoenen afnemers. Denk aan de enorme verspilling als servers, switches en routers zoveel data die doodloopt in een settop-box moeten rondpompen. Beter gewoon uitzenden via een zendmast voor iedereen. En die klagende burgers? Laat de markt zijn werk doen en ruim belemmerende instituties eerst op. De zenders waar je belasting voor betaalt moeten vanzelfsprekend wel gratis, zonder contract of legitimatie via de ether anoniem te ontvangen zijn. Verder is het afwachten welke consumenten hoeveel willen betalen voor welke zenders. Het is zeker geen overheidstaak om met gedwongen winkelnering allerlei commerciële zenders in leven te houden zoals de minister voornemens is."