Momenteel is de enige optie van de rechthebbende en (vermeend) inbreukmaker, als ze er onderling niet uitkomen, het dossier voorleggen aan de rechter. Kosten lopen dan voor beide partijen op en ons rechtssysteem wordt overspoeld met fotoclaims. Een rechter toetst alleen de punten die ingebracht worden waardoor je zonder inschakeling van een gespecialiseerde jurist bijna altijd verliest. Voor de rechthebbende is het een routineklus, voor de (vermeend) inbreukmaker niet. Er wordt misbruik gemaakt van de kennis-ongelijkheid.
Uit de brandbrief van NVF: "Mogelijkheden te creëren om een vereenvoudigde procedure te voeren in daadwerkelijke zeer eenvoudige, niet bewerkelijke zaken." In feite vragen we de minister hetzelfde:
Een commissie waar beide partijen een sommatiebrief aan voor kunnen leggen. De commissie controleert of het daadwerkelijk een inbreuk is en of de onderbouwing van de schade klopt. Blijkt het geen inbreuk of is er geen schade dan betaalt de rechthebbende de leges. Overvraagt de rechthebbende dan betaalt hij (een deel van) de leges. In alle andere gevallen betaalt de inbreukmaker de leges. Dat komt bovenop het toegewezen schadebedrag waardoor het als een boete gezien kan worden waar een preventieve werking vanuit gaat. Het is vergelijkbaar met een huurcommissie of de wet Mulder. Mocht een van de partijen het niet eens zijn met de uitkomst dan kan het alsnog aan de rechter voorgelegd worden.
Er is verse jurisprudentie gepubliceerd waar de aansluiting bij de tarieven van Stichting Foto Anoniem goed betwist is en waar opslagen voor ontbreken naam en verminking van tafel zijn geveegd.
Uit het vonnis: "Hij bestrijdt dat aansluiting gezocht moet worden bij de tarievenlijst van Stichting Foto Anoniem en wijst daarvoor op de tarieven die [eiseres] hanteert…" "Onweersproken is gebleven dat [gedaagde] [eiseres] heeft verzocht om een setje foto’s met daarin haar logo voor plaatsing op social media. [eiseres] heeft aan dat verzoek geen gehoor gegeven. [gedaagde] mocht daar naar het oordeel van de kantonrechter redelijkerwijze uit afleiden dat [eiseres] geen bijzonder belang hechtte aan het vermelden van haar naam bij iedere openbaarmaking op de Facebookpagina’s." "Het moet bij verminking of misvorming gaan om ‘een aantasting van dat werk die tot reputatieschade kan leiden'…"
Je kunt met dit vonnis de opgeklopte schade gemotiveerd betwisten.
Dank voor alle ondertekeningen tot op heden. Mocht je hem nog willen aanpassen, klik opnieuw op de link die je kreeg in de e-mail ter bevestiging. Heb je die e-mail niet meer? Teken opnieuw en je krijgt die e-mail weer.
We hopen dat meer mensen hun ervaring met een onredelijke fotoclaim onder deze petitie willen delen! Liefst met naam van de auteursrecht-trol.
Op 11 juni 2007 heeft Carla Obbens de petitie 'Nederland leest een vrouw' met 164 handtekeningen overhandigd aan Paul Mosterd, adjunct-directeur van het CPNB.
Het CPNB heeft grote waardering voor dit initiatief en vindt het belangrijk dat er een brede discussie gevoerd wordt om erkenning van de professionele kwaliteiten van vrouwen te bevorderen.
"Maatschappelijke en politieke organisaties dienen hier hun beleid op aan te passen. Dit geldt niet voor de kunsten, waaronder de literatuur, omdat in deze sector alleen op de kwaliteit van het werk wordt geselecteerd", aldus het CPNB.
De aanleiding voor de petitie is het fenomeen dat literaire prijzen alleen aan mannen toegekend worden.
Vrouwelijke romanauteurs worden wel genomineerd, maar winnen geeen prijzen. Door nu te vragen aan het CPNB om evenveel aandacht te schenken aan vrouwelijke als mannelijke auteurs in de campagne Nederland Leest komt er een evenredige aandacht voor vrouwelijke en mannelijke romanschrijvers.
Paul Mosterd ontvangt petitie van Carla Obbens. De foto is gemaakt door Peter Rosendaal (persvoorlichter CPNB).
De stichting Spreeksteen heeft op 31 mei een petitie overhandigd aan Burgemeester Cohen van Amsterdam. In reactie hierop heeft raadslid Eric van der Burg een debat aangevraagd over de vraag "wat vinden wij als gemeenteraad de juiste verhouding tussen openbare orde en vrijheid van meningsuiting?"
Spreeksteen.tv biedt een interessante video van het overhandigen van de petitie. De indiener krijgt als 'inspreker' een tafel, stoel en microfoon op grote afstand van een commissie van raadsleden en krijgt tijdens het agendapunt 'verzoekschriften' een paar minuten om toelichting te geven, waarna de raadsleden nog wat vragen kunnen stellen.
Voor het hele agendapunt is standaard dertig minuten gereserveerd
Pogue beschrijft hoeveel potentie hij ziet in websites die gevuld worden door ons, gebruikers van de sites. Omdat we met z'n allen een beetje doen krijg je waardevolle totaaloverzichten die anders onzichtbaar zouden blijven.
Precies waar Petities.nl in 2005 voor opgezet is.
Pogue haalde de Engelse petitie website aan in zijn blog: "Another idea: only yesterday, I shared a cab with a man who serves as an information officer in Britain. He told me about a popular petition site there, a centralized, government-run place where people start and maintain petitions. Some of the issues under discussion are minor (repair a pothole) and others are huge (go to war), but anyone can weigh in. (The site is at http/petitions.pm.gov.uk/.)
The results are nonbinding and unmoderated theres nothing to stop somebody from voting more than once under assumed names, for example. But it gets the lawmakers attention, it brings issues to the public and it serves as a barometer of public opinion."
Vandaag is de petitie over studentenhuisvesting overhandigd aan minister Plasterk van Onderwijs. De 1681 ondertekenaars van de petitie vragen de minister het normbudget voor uitwonende studenten te verhogen omdat studentenkamers duurder worden, terwijl de toelage niet verandert.
Het is de eerste petitie van deze site die rechtstreeks aan een minister is overhandigd en de eerste petitie die gestart is door een gevestigde organisatie, de Landelijke Studentenvakbond.
De petitie die vraagt om aktie om het leed van reptielen te voorkomen heeft in de eerste dag al 50 ondertekenaars getrokken.
De wetgever wordt gevraagd om het houden van reptielen als huisdier verantwoordelijker te laten gebeuren.
Betere informatie en het beïnvloeden van de 'wildvang' praktijk
De nieuwste petitie is gericht aan de stichting Collectieve Propaganda voor het Nederlandse Boek: graag ook de boeken van vrouwen promoten.
Een petitie hoeft dus niet aan 'Den Haag' of de gemeenteraad geadresseerd te worden, het kan ook gebruikt worden om "niet gouvermentele organisaties" te vragen hun beleid aan te passen.
Sinds eind oktober staat hier al een petitie over het aandeel van hun toelage die studenten krijgen voor hun huisvesting. De petitie sluit op 24 maart en recentelijk stijgt het aantal ondertekenaars per dag opvallend! Op de valreep weten studenten de weg ernaar te vinden..
Een petitie is niet per se louter tegen iets. In de nieuwe petitie over een snelweg bij Amsterdam wordt ervoor gepleit de weg in te passen in het landschap.
Op deze manier krijg je niet alleen makkelijker mensen aan je kant, het wordt doorgaans ook door beleidsmakers gewaardeerd. Het zegt niet alleen 'nee!' maar ook hoe het wel moet.
Het doel van een petitie is om de politieke agenda te beïnvloeden. Door gelijk met alternatieven te komen kan dat krachtiger zijn dan alleen een tegenstem laten horen.
Het pragmatische karakter van een constructieve petitie wordt in Nederland doorgaans gewaardeerd door ontvanger en ondertekenaar.
Zoiets is niet makkelijk, want het succes van de petitie is ook afhankelijk van de kwaliteit van het alternatief. Daar hoef je bij een 'nee!'-petitie niet over in te zitten.