Antwoord op de petitie van de wethouder, misschien een stopverbod in de Spuistraat.
Behandeld door Bestuurlijke zaken V&OR
TA2022-000642/ZD2022-008765
Uw petitie/raadsadres van 20 juni 2022 over “Geef het fietspad terug in de Spuistraat”
Beste Amsterdammers,
Hartelijk dank voor uw petitie aan de gemeenteraad van 20 juni 2022 met als onderwerp “Geef het fietspad terug in de Spuistraat”.
In uw petitie vraagt u in de eerste plaats om zo snel mogelijk een tijdelijk fietspad af te tekenen op het nieuw aangelegde trottoir in de Spuistraat. In de tweede plaats doet u een procedurevoorstel om tot een nieuw besluit te komen in de gemeenteraad over een definitieve inrichting.
Daarbij doet u ook een suggestie voor een inrichtingsprincipe waarbij de rijbaan wordt verschoven en een nieuw fietspad wordt aangelegd. Dit gaat ten koste van de parkeerplaatsen aan beide zijden van de weg.
Op 13 juli 2022 heeft de gemeenteraad mij gevraagd om uw brief te beantwoorden.
Ik zal achtereenvolgens ingaan op de voorgeschiedenis en uw vragen.
Voorgeschiedenis
Tijdens de afgelopen coronaperiode, toen er ‘anderhalvemeter’-maatregelen moesten worden getroffen in de openbare ruimte, is het fietspad in de Spuistraat afgesloten om meer ruimte aan de voetganger te geven door de fietser gebruik te laten maken van de rijbaan. Dit is grotendeels als positief ervaren door zowel de buurt als de verkeersdeelnemers in de Spuistraat.
Daarnaast waren er ook kritische geluiden.
De stadsdeelcommissie Centrum heeft op 2 november 2021 nadrukkelijk verzocht om de Spuistraat definitief in te richten als fietsstraat waar de auto te gast is.
Vervolgens is de buurt geconsulteerd, is het voorstel onder andere besproken in de stadsdeelcommissie - met inspraak van voor- en tegenstanders –, besproken met Fietsersbond en getoetst in de Centrale Verkeerscommissie (CVC).
Dit heeft op 17 januari 2022 geresulteerd in een besluit van het Dagelijks Bestuur van stadsdeel Centrum waarin is besloten de Spuistraat definitief in te richten als fietsstraat, waar de auto te gast is. Ook de positieve en negatieve ervaringen uit de coronaperiode zijn meegewogen in het besluit.
De afgelopen maanden is het fietspad verwijderd en omgezet in trottoir. Ook wordt nieuwe bebording geplaatst en nieuwe markering op de rijbaan aangebracht, waaruit duidelijk blijkt dat de auto te gast is in de fietsstraat.
Andere afwegingen om definitief tot een inrichting als fietsstraat te besluiten
1. Historisch veranderende situatie
De Spuistraat met vrijliggend fietspad komt voort uit de situatie van de jaren ‘90 van de vorige eeuw waarbij de Spuistraat nog als hoofdnet voor auto’s fungeerde richting Raadhuisstraat, Rokin, Amstel en Vijzelstraat. Dit was een 50km/u hoofdweg met een veelvoud van de huidige hoeveelheid gemotoriseerd verkeer.
De afgelopen decennia is de functie van de Spuistraat en de wijze waarop de verkeerscirculatie in het stadshart is georganiseerd, veranderd. Zo is van de vroegere doorgaande ontsluitingswegen alleen de Raadhuisstraat nog bereikbaar via de Spuistraat en is de Nieuwezijds Voorburgwal de voornaamste en aangewezen hoofdroute om vanuit het noorden de Raadhuisstraat te bereiken. Dit betekent dat de Spuistraat voornamelijk een buurtfunctie heeft gekregen waar maximaal 30 km per uur mag worden gereden. De Spuistraat vervult nu dus een ondergeschikte rol ten opzichte van het hoofdnet auto. Dit moet ook duidelijk zijn in de wijze waarop een straat is ingericht. Een geasfalteerde vrijliggende rijbaan voor auto’s met een vrijliggend fietspad is niet de juiste indeling.
2. Toekomstbestendigheid
Wanneer het project de Oranje Loper is afgerond, met name de werkzaamheden op de Nieuwezijds Voorburgwal, is er een verdere afname van gemotoriseerd verkeer in de Spuistraat. Het Dagelijks Bestuur van stadsdeel Centrum heeft nadrukkelijk toegezegd, de punten die door de stadsdeelcommissie zijn gevraagd in het ontwerp voor herinrichting mee te nemen. Deze punten overlappen met uw petitie en betreffen:
a. Fietsverkeer richting het noorden mogelijk maken
b. Meer ruimte voor voetganger en fietser
c. Rekening houden met bewoners met een gehandicaptenparkeerplaats op kenteken.
Huidige situatie
Ik deel uw mening dat de huidige situatie in de Spuistraat niet ideaal is. Er wordt frequent geladen en gelost op de rijbaan, waarbij zowel het gemotoriseerd verkeer als het fietsverkeer wordt gehinderd en er soms zelfs gevaarlijke situaties ontstaan. Hierbij moet de kanttekening worden gemaakt dat dit met name in de ochtendspits tot problemen leidt en het buiten deze periode de doorstroming voldoende is en de situatie goed functioneert.
De problemen in de Spuistraat zijn te wijten aan de minimale breedte van de rijbaan. Ondanks het grote aantal laad- en losplekken waar gebruik van kan worden gemaakt, wordt nog veel stilgestaan op de rijbaan, waardoor fietsers gaan uitwijken over het trottoir.
Stadsdeel Centrum kijkt voortdurend naar mogelijkheden voor verdere verbeteringen om de verkeersveiligheid te vergroten en de situatie voor fietsers comfortabeler te maken. Nu wordt onderzocht of een stopverbod, dat samenvalt met de venstertijden voor laden en lossen, soelaas kan bieden. Daarnaast is stadsdeel Centrum in gesprek met Afval & Grondstoffen om te onderzoeken of andere ophaaltijden of -methoden voor het huis- en bedrijfsafval mogelijk zijn.
Volledige herinrichting voorlopig niet mogelijk
Het is de ambitie van het Dagelijks Bestuur van stadsdeel Centrum dat bij de eerstvolgende mogelijkheid de rijbaan van de Spuistraat te verbreden en dat de Spuistraat officieel tweerichtingsverkeer voor fietsers wordt. Er zijn meerdere redenen dat dit niet vóór 2027 kan worden opgepakt.
Denk aan de vele werkzaamheden die al plaatsvinden in dit gedeelte van de binnenstad aan zowel de weginfrastrucutuur (zoals Nieuwezijds Voorburgwal, Raadhuisstraat en Rozengracht) als aan de kademuren en bruggen, de lange voorbereidingstijd die een herinrichting met zich mee brengt en tenslotte de financiële uitdagingen waar de gemeente Amsterdam voor staat.
Geen nieuw besluit door de gemeenteraad
Zoals hiervoor gezegd, is een volledige herinrichting van de Spuistraat de komende jaren helaas niet aan de orde. De bevoegdheid om een besluit te nemen over een nieuwe inrichting van de Spuistraat ligt sinds de verkiezingen van 17 maart dit jaar bij het Dagelijks Bestuur van stadsdeel Centrum.
Daarom zal de gemeenteraad niet betrokken worden in de besluitvorming. Wél zal de projectvoorbereiding als het zover is de normale participatie- en inspraakprocedures doorlopen en zal het Dagelijks Bestuur, zoals gebruikelijk, de stadsdeelcommissie consulteren voorafgaand aan het besluit.
Het door u voorgestelde inrichtingsprincipe
Ik wil in deze brief niet vooruitlopen op hoe de nieuwe inrichting van de Spuistraat er uit moet komen te zien. Ik kan daarom niet ingaan op de door u voorgestelde definitieve oplossing. Er zijn wel enkele basisprincipes waar bij een nieuwe inrichting rekening mee moet worden gehouden. Denk aan de vele bedrijven en instellingen (o.a. OLVG) die in de Spuistraat gevestigd zijn en hun behoefte om te kunnen laden en lossen, de inrichtingsprincipes van Duurzaam Veilig en de transformatie van Amsterdam tot een Autoluwe Stad.
Ik verwacht u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Namens het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Amsterdam, Melanie van der Horst
Wethouder Verkeer, Vervoer en Luchtkwaliteit
De server van petities.nl heeft zich verslikt in het versturen van duizenden e-mails in korte tijd. Om 10:00 op 2 januari stonden er nog enkele duizenden in de wachtrij.
Mocht u niet direct een e-mail ontvangen dan hoeft u het probleem dus niet aan uw kant te zoeken. U kunt erop vertrouwen dat u vroeg of laat de bevestigingse-mail ontvangt. U kunt eventueel zelf controleren of uw ondertekening is aangekomen door opnieuw te ondertekenen met hetzelfde adres. Als u een foutmelding krijgt dat u al heeft ondertekend dan staat de bevestigingsmail nog in de wachtrij.
Onze excuses voor de tekortschietende dienstverlening. We werken aan verbeteringen
webmaster petities.nlPolitiek Den Haag kent onze petitie. Nu de veiling weer uitgesteld wordt, verlengen we de petitie tot aan Bevrijdingsdag.
Wilt u meer lezen over wat er gaat gebeuren, hoe mensen reageren of zelf met anderen discussiëren?
Kijk dan op de Hyves website http://rechten-kind.hyves.nl
Volg de link naar rechten-kind.hyves.nl.
Ondanks de vele steunbetuigingen is de subsidieaanvraag voor Skrien in het nieuwe Kunstenplan door het ministerie van OCW definitief afgewezen. Daarmee is voor Skrien een zeer moeilijke periode begonnen.
In overleg met andere partijen en mogelijke geldschieters wordt wel nog altijd naar een oplossing gezocht.
Zaterdag 29 november is het verzoek ingediend aan het ministerie van Wonen Wijken en Integratie om met de Molukse gemeenschap opnieuw deel te kunnen nemen aan het Landelijk Overleg Minderheden, kortweg het LOM. Het LOM biedt etnische gemeenschappen de kans om in een vroeg stadium op beleidsvoorstellen van de regering te reageren en verbeteringen aan te reiken of te wijzen op mogelijke effecten.
Daartegenover kunnen etnische gemeenschappen zelf ook beleidsvoorstellen voordragen en hebben zij de mogelijkheid om direct in contact te treden met de verschillende ministeries.
Het verzoek is zaterdag 29 november aangeboden aan mevrouw M. Haimé, directeur Inburgering en Integratie bij het Ministerie van VROM.
Het verzoek zou eerst rechtstreeks worden overhandigd aan de Minister van Wonen,Wijken en Integratie. Haar opvolger Eberhard van der Laan kon helaas niet aanwezig zijn omdat hij zich moest voorbereiden op de begrotingsbehandelingen van de komende weken in de Tweede Kamer. Wel heeft minister Van der Laan aangegeven dat hij belang hecht aan Molukse deelname aan het LOM. Samen met het verzoek is tevens de petitie overhandigd die op dat moment door ruim 1250 personen was ondertekend. Ondertussen staat de teller op 1259 handtekeningen. De petitie blijft overigens openstaan totdat de Molukse gemeenschap weer deelneemt aan het LOM.
Nu is het dus afwachten op een reactie van het ministerie. Er zal eerst een ambtelijk advies worden opgesteld. Vervolgens zal de minister hierover oordelen. Bij een positief oordeel wordt het voornemen tot erkenning van de Molukse deelname aan het LOM aan de Ministerraad en de Tweede Kamer voorgelegd. Hoe lang deze procedure gaat duren is niet bekend. Het is namelijk ook afhankelijk van het feit of er een representativiteitsonderzoek plaats vindt. De toets heeft betrekking op het toetsen van het draagvlak onder de Molukse gemeenschap en het feit of het bestuur bestaat uit 1/3 vrouw en 1/3 jonger dan 35 jaar. Een representativiteitstoets neemt waarschijnlijk 2 tot 3 maanden in beslag en zal door een extern bureau worden uitgevoerd.
De samenstelling van een representatief bestuur heeft daarom de hoogste prioriteit. De vacatures die sinds begin september zijn uitgezet hebben een aantal reacties opgeleverd. Een selectiecommissie bestaande uit Otjep Rahantoknam, stafmedewerker LSEM, Dita Vermeulen, voorzitter MUMA, Shirley Bernardus, personeelsadviseur in Amsterdam zullen de komende tijd deze reacties beoordelen en de bestuursleden selecteren.
Daarnaast zal de initiatiefgroep de komende tijd nog meer bekendheid en draagvlak te proberen te creëren binnen de Molukse gemeenschap en reeds bestaande Molukse organisaties. Zij wil dan ook graag persoonlijk tekst en uitleg komen geven indien daar behoefte aan is. Schroom dus niet om contact op te nemen met 1 van de leden van de initiatiefgroep indien er vragen of onduidelijkheden zijn, of zelfs twijfels over deelname aan het LOM.
Tot zover de stand van zaken.
Het gaat goed tot nu toe bedankt daarvoor. Diverse media en watersport gerelateerdebedrijven schrijft er over op internet of via een nieuwsbrief.
Als u lid bent van een vereniging m.b.t. de watersport, speel het aub dan door naar de overige leden, praat er over op de werf, attendeer de jachtmakelaars en winkeliers op het nut van ondertekening en het geven van ruchtbaarheid aan deze petitie. Het schijnt dat er om en de nabij 300.000 watersporters zijn in Nederland, daarvan hebben wij tenminste maar 40.000 stemmen nodig.
Gelukkig dat vele van u hier al mee bezig zijn, dank daarvoor.
Wilt u iets melden of tips geven, probeer dit dan via 1 van de forums waarvan ik de link heb geplaatst.
Wie weet hoe we meer ruchtbaarheid kunnen geven, mag het zeggen..
Deze samenvatting is mede gebaseerd op gesprekken met enkele deskundigen op het gebied van het Europese natuurbeschermingsrecht en is door hen op juistheid nagechequed.
Instandhoudingsplicht van de Nederlandse overheid Het IJmeer is door de Nederlandse overheid aangewezen als speciale beschermingszone (SBZ) van de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn.
Deze geeft vrij harde kaders. Het ligt juridisch allemaal vrij duidelijk. Feitelijk zijn er twee rechtsgevolgen:
1. Artikel 6.2: De Nederlandse overheid heeft een instandhoudingsplicht ten aanzien van de aangewezen gebieden. Dat betekent dat
a. de overheid sowieso achteruitgang zoveel mogelijk moet voorkomen en tegengaan
b. Als er verslechtering optreedt, moet de overheid daar actief maatregelen tegen nemen.
2. Artikel 6.3: Als nieuwe projecten en plannen significante effecten kunnen hebben, dan is het alleen geoorloofd dergelijke ingrepen toe te staan als
a. er geen alternatieven zijn
b. het om dwingende redenen van groot openbaar belang gaat en
c. de ecologische functies compenseerd worden in de regel voorafgaand aan de ingreep.
En wel in deze volgorde, Alternatieven,
Dwingend openbaar belang en
Compensatie.
De saldo-benadering kan niet De plannen voor dubbelstad Amsterdam-Almere van het Noordvleugel-overleg zijn gebaseerd op de gedachte dat er gebouwd mag worden in een speciale beschermingszone (SBZ) als er maar voldoende gecompenseerd wordt door nieuwe natuur te ontwikkelen. Een dergelijke saldo-benadering of saldering, kort uitgedrukt in de slagzin groen en blauw voor rood en grijs (of vice versa) is echter niet in overeenstemming met het Europees en nationaal natuurbeschermingsrecht.
Juridisch risicovolle weg In het Noordvleugel overleg heeft men voor een zeer risicovolle weg gekozen. De saldo-benadering of saldering is een onjuiste redenering omdat hiermee het toetsingskader van art. 6, lid 3 en lid 4 van de Habitatrichtlijn zou worden omzeild. Een rechter zal daar niet in mee gaan. Kortom, de benadering, zoals deze thans wordt voorgesteld, hoe integraal ook, kan echt niet. In andere gevallen zoals bij geluidoverlast of luchtverontreiniging is salderen in bijzondere gevallen soms wel mogelijk, in het geval van de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn is het juridisch echter zeer risicovol.
De koninklijke weg is als volgt: als er significante effecten zijn (en die zijn er volgens het RIZA en Alterra), dan is een ingreep alleen toegestaan als er aantoonbaar geen Alternatieven zijn, als er aantoonbaar Dwingende redenen van groot maatschappelijk belang zijn en bij gelijke, functionele Compensatie. Aan alle drie moet aantoonbaar worden voldaan, en wel in deze volgorde. Dit is het toetsingskader van de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn. En dat is vrij helder. Theoretisch is er nog een andere weg: breng de kwaliteit van het gebied eerst op een dusdanig niveau dat vervolgens de beoogde activiteit geen significante gevolgen meer heeft. Het gebied is dan ecologisch zo stabiel dat wetenschappelijk met zekerheid aangetoond kan worden dat de negatieve gevolgen van de beoogde ingreep de instandhoudingsdoelstellingen niet in gevaar kunnen brengen. Het is echter de vraag of een dergelijke weg in het IJmeer feitelijk succesvol bewandeld kan worden.
Criteria voor de compensatie Het gaat om een functionele compensatie, daarom geldt een gelijke hoeveelheid ruimte niet zonder meer als compensatie. Het gaat erom dat de ecologische functie in tact blijft. Het idee van de Europese natuurbeschermingsrichtlijnen hangt samen met dat van een ecologisch netwerk voor de betreffende beschermde soorten en habitattypes. Als er een stuk verstoord wordt, moet er bijvoorbeeld een omweg worden gelegd voor de beschermde soorten en die omweg moet echt werken. Het gaat er om dat de functie wordt hersteld. De ecologische functies kunnen soms wel één op één vervangen worden door ruimte van dezelfde kwaliteit, soms niet. Er kan bijvoorbeeld zelfs een één op honderd vervanging in ruimtelijk opzicht nodig zijn om dezelfde ecologische functie te kunnen herstellen. Voorbeelden zijn: - Om het verlies aan zee door de aanleg Maasvlakte II te compenseren, kun je moeilijk elders een stuk zee erbij maken. Daarom wordt gekeken of het mogelijk is een ongeveer tien keer zo groot stuk zee elders af te schermen om de ecologische functies van kraamkamer, kweekplaats en voedselgebied voor de vogel- en vissensoorten gelijkelijk te compenseren. - Bij de Westerschelde is de oorspronkelijk voorgestelde compensatie afgewezen. De Europese Commissie vond compensatie binnendijks geen vervanging voor de verloren gegane buitendijkse schorren en slikken met getijden en zoutwater gradiënt. Ecologisch gaat het immers om gebieden met twee verschillende functies.
De relatie tussen de mogelijke alternatieven en het maatschappelijk belang Er moet altijd een link zijn tussen het ontbreken van alternatieven en de dwingende redenen van groot maatschappelijk belang. De redenen om alternatieven af te wijzen als een reëel alternatief moeten zelf ook weer een voldoende dwingende reden van openbaar belang zijn. Bijvoorbeeld: - Als alternatief kan er in Flevoland wellicht naar het Oosten gebouwd worden om in de grote woningbehoefte te voorzien. Het afwijzen van dit alternatief omdat men liever woningen aan het water wil bouwen, is zelf waarschijnlijk geen dwingend openbaar belang. De rechter bepaalt hierbij wat een dwingende reden van groot openbaar belang is. - In de zaak van het bedrijventerrein in Heerlen/Aken versus het voortbestaan van de korenwolf (een zeldzame wilde hamstersoort) werd het aangedragen alternatief afgewezen door de gemeente, omdat het geen grensoverschríjdend bedrijventerrein betrof. Deze speciale wens werd door de rechter echter niet geaccepteerd als een voldoende dwingend openbaar belang. - Als er geen container terminal in de Westerschelde kon worden aangelegd, zou de haven van Vlissingen erg achteruitgaan. Driekwart van de arbeidsplaatsen, zo berekende men, zou erdoor verloren gaan. De rechter vond echter dat er ook buiten de haven gezocht zou moeten worden naar arbeidsmogelijkheden. Uit dit voorbeeld blijkt dat de rechter, voorzover hij hieraan is toegekomen, tot nu toe zeer streng heeft geoordeeld bij de alternatieventoets.
De gronden om af te wijken van de instandhoudingplicht in de SBZs moeten aantoonbaar zijn en goed onderbouwd. Het toetsingskader van de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn kan niet worden omzeild.