Antwoord op de petitie van de wethouder, misschien een stopverbod in de Spuistraat.
Behandeld door Bestuurlijke zaken V&OR
TA2022-000642/ZD2022-008765
Uw petitie/raadsadres van 20 juni 2022 over “Geef het fietspad terug in de Spuistraat”
Beste Amsterdammers,
Hartelijk dank voor uw petitie aan de gemeenteraad van 20 juni 2022 met als onderwerp “Geef het fietspad terug in de Spuistraat”.
In uw petitie vraagt u in de eerste plaats om zo snel mogelijk een tijdelijk fietspad af te tekenen op het nieuw aangelegde trottoir in de Spuistraat. In de tweede plaats doet u een procedurevoorstel om tot een nieuw besluit te komen in de gemeenteraad over een definitieve inrichting.
Daarbij doet u ook een suggestie voor een inrichtingsprincipe waarbij de rijbaan wordt verschoven en een nieuw fietspad wordt aangelegd. Dit gaat ten koste van de parkeerplaatsen aan beide zijden van de weg.
Op 13 juli 2022 heeft de gemeenteraad mij gevraagd om uw brief te beantwoorden.
Ik zal achtereenvolgens ingaan op de voorgeschiedenis en uw vragen.
Voorgeschiedenis
Tijdens de afgelopen coronaperiode, toen er ‘anderhalvemeter’-maatregelen moesten worden getroffen in de openbare ruimte, is het fietspad in de Spuistraat afgesloten om meer ruimte aan de voetganger te geven door de fietser gebruik te laten maken van de rijbaan. Dit is grotendeels als positief ervaren door zowel de buurt als de verkeersdeelnemers in de Spuistraat.
Daarnaast waren er ook kritische geluiden.
De stadsdeelcommissie Centrum heeft op 2 november 2021 nadrukkelijk verzocht om de Spuistraat definitief in te richten als fietsstraat waar de auto te gast is.
Vervolgens is de buurt geconsulteerd, is het voorstel onder andere besproken in de stadsdeelcommissie - met inspraak van voor- en tegenstanders –, besproken met Fietsersbond en getoetst in de Centrale Verkeerscommissie (CVC).
Dit heeft op 17 januari 2022 geresulteerd in een besluit van het Dagelijks Bestuur van stadsdeel Centrum waarin is besloten de Spuistraat definitief in te richten als fietsstraat, waar de auto te gast is. Ook de positieve en negatieve ervaringen uit de coronaperiode zijn meegewogen in het besluit.
De afgelopen maanden is het fietspad verwijderd en omgezet in trottoir. Ook wordt nieuwe bebording geplaatst en nieuwe markering op de rijbaan aangebracht, waaruit duidelijk blijkt dat de auto te gast is in de fietsstraat.
Andere afwegingen om definitief tot een inrichting als fietsstraat te besluiten
1. Historisch veranderende situatie
De Spuistraat met vrijliggend fietspad komt voort uit de situatie van de jaren ‘90 van de vorige eeuw waarbij de Spuistraat nog als hoofdnet voor auto’s fungeerde richting Raadhuisstraat, Rokin, Amstel en Vijzelstraat. Dit was een 50km/u hoofdweg met een veelvoud van de huidige hoeveelheid gemotoriseerd verkeer.
De afgelopen decennia is de functie van de Spuistraat en de wijze waarop de verkeerscirculatie in het stadshart is georganiseerd, veranderd. Zo is van de vroegere doorgaande ontsluitingswegen alleen de Raadhuisstraat nog bereikbaar via de Spuistraat en is de Nieuwezijds Voorburgwal de voornaamste en aangewezen hoofdroute om vanuit het noorden de Raadhuisstraat te bereiken. Dit betekent dat de Spuistraat voornamelijk een buurtfunctie heeft gekregen waar maximaal 30 km per uur mag worden gereden. De Spuistraat vervult nu dus een ondergeschikte rol ten opzichte van het hoofdnet auto. Dit moet ook duidelijk zijn in de wijze waarop een straat is ingericht. Een geasfalteerde vrijliggende rijbaan voor auto’s met een vrijliggend fietspad is niet de juiste indeling.
2. Toekomstbestendigheid
Wanneer het project de Oranje Loper is afgerond, met name de werkzaamheden op de Nieuwezijds Voorburgwal, is er een verdere afname van gemotoriseerd verkeer in de Spuistraat. Het Dagelijks Bestuur van stadsdeel Centrum heeft nadrukkelijk toegezegd, de punten die door de stadsdeelcommissie zijn gevraagd in het ontwerp voor herinrichting mee te nemen. Deze punten overlappen met uw petitie en betreffen:
a. Fietsverkeer richting het noorden mogelijk maken
b. Meer ruimte voor voetganger en fietser
c. Rekening houden met bewoners met een gehandicaptenparkeerplaats op kenteken.
Huidige situatie
Ik deel uw mening dat de huidige situatie in de Spuistraat niet ideaal is. Er wordt frequent geladen en gelost op de rijbaan, waarbij zowel het gemotoriseerd verkeer als het fietsverkeer wordt gehinderd en er soms zelfs gevaarlijke situaties ontstaan. Hierbij moet de kanttekening worden gemaakt dat dit met name in de ochtendspits tot problemen leidt en het buiten deze periode de doorstroming voldoende is en de situatie goed functioneert.
De problemen in de Spuistraat zijn te wijten aan de minimale breedte van de rijbaan. Ondanks het grote aantal laad- en losplekken waar gebruik van kan worden gemaakt, wordt nog veel stilgestaan op de rijbaan, waardoor fietsers gaan uitwijken over het trottoir.
Stadsdeel Centrum kijkt voortdurend naar mogelijkheden voor verdere verbeteringen om de verkeersveiligheid te vergroten en de situatie voor fietsers comfortabeler te maken. Nu wordt onderzocht of een stopverbod, dat samenvalt met de venstertijden voor laden en lossen, soelaas kan bieden. Daarnaast is stadsdeel Centrum in gesprek met Afval & Grondstoffen om te onderzoeken of andere ophaaltijden of -methoden voor het huis- en bedrijfsafval mogelijk zijn.
Volledige herinrichting voorlopig niet mogelijk
Het is de ambitie van het Dagelijks Bestuur van stadsdeel Centrum dat bij de eerstvolgende mogelijkheid de rijbaan van de Spuistraat te verbreden en dat de Spuistraat officieel tweerichtingsverkeer voor fietsers wordt. Er zijn meerdere redenen dat dit niet vóór 2027 kan worden opgepakt.
Denk aan de vele werkzaamheden die al plaatsvinden in dit gedeelte van de binnenstad aan zowel de weginfrastrucutuur (zoals Nieuwezijds Voorburgwal, Raadhuisstraat en Rozengracht) als aan de kademuren en bruggen, de lange voorbereidingstijd die een herinrichting met zich mee brengt en tenslotte de financiële uitdagingen waar de gemeente Amsterdam voor staat.
Geen nieuw besluit door de gemeenteraad
Zoals hiervoor gezegd, is een volledige herinrichting van de Spuistraat de komende jaren helaas niet aan de orde. De bevoegdheid om een besluit te nemen over een nieuwe inrichting van de Spuistraat ligt sinds de verkiezingen van 17 maart dit jaar bij het Dagelijks Bestuur van stadsdeel Centrum.
Daarom zal de gemeenteraad niet betrokken worden in de besluitvorming. Wél zal de projectvoorbereiding als het zover is de normale participatie- en inspraakprocedures doorlopen en zal het Dagelijks Bestuur, zoals gebruikelijk, de stadsdeelcommissie consulteren voorafgaand aan het besluit.
Het door u voorgestelde inrichtingsprincipe
Ik wil in deze brief niet vooruitlopen op hoe de nieuwe inrichting van de Spuistraat er uit moet komen te zien. Ik kan daarom niet ingaan op de door u voorgestelde definitieve oplossing. Er zijn wel enkele basisprincipes waar bij een nieuwe inrichting rekening mee moet worden gehouden. Denk aan de vele bedrijven en instellingen (o.a. OLVG) die in de Spuistraat gevestigd zijn en hun behoefte om te kunnen laden en lossen, de inrichtingsprincipes van Duurzaam Veilig en de transformatie van Amsterdam tot een Autoluwe Stad.
Ik verwacht u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Namens het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Amsterdam, Melanie van der Horst
Wethouder Verkeer, Vervoer en Luchtkwaliteit
Kinderen rondom de speeltuin hebben spandoeken gemaakt en pamfletten opgehangen. In de wijken en op de scholen zijn er flyers uitgedeeld..
woensdag 05.10.2011 is er een uitgebreide brief aan het voltallig College van B&W gestuurd. Tot nu toe hebben we 3 reacties ontvangen: Fractievoorzitter Schutter (CU), Fractievoorzitter Boddeus (SP) en Fractievoorzitter Knijnenberg (Gemeentebelang).
woensdag 05 oktober: Artikel voorpagina Regionaal Nieuws inclusief foto: http://www.destentor.nl/regio/kampen/9608411/Verdriet-om-sluiten-speeltuin.ece.
Op 5 oktober 2011 is onderstaande tekst als tweede voortgangsbericht verzonden naar alle ondertekenaars van deze petitie die aangegeven hebben op de hoogte gehouden te willen worden. Geachte ondertekenaar, Op dinsdagmiddag 4 oktober heb ik volgens plan de petitie overhandigd aan de voorzitter van de Kamercommissie voor Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Hij vroeg me ook alles wat ik erbij vertelde te mailen zodat de hele commissie hier kennis van kan nemen.
Dat werden de onderstaande 820 woorden, hoewel ik die niet letterlijk zo heb uitgesproken. Alles wat ik zei staat wel in onderstaande tekst. Hou ook totaaltv.nl in de gaten. Journalist Jarco Kriek volgt de ontwikkelingen rondom deze petitie op de voet. Met minstens één commissielid ga ik nog een keer uitgebreider praten over alle details. Er volgt nog één afsluitende e-mail na deze, als er een beslissing is. "Mijn petitie spreekt voor zich. We moeten af van programmaraden en dergelijke oplossingen. Maar werpt u tegen, dan blijven we wel met boze consumenten zitten! Die weer bij de politiek aankloppen omdat ze geen keuze hebben. Vergelijk het met supermarkten. Boze burgers komen pas aankloppen bij de politiek als er geen keuze is maar een monopoliesituatie. Dat is het geval. Mijn tegenvraag is: waarom hebben we alleen in Nederland dit probleem en in onze buurlanden niet? Dat is onze geschiedenis. We hadden in een vroeg stadium kabelnetten waar praktisch iedereen op was aangesloten. In onze grote buurlanden was het alleen via de ether mogelijk om iedereen te bereiken (bergen, dunbevolkte gebieden, etc). De kabel was daar lang een luxe-product voor stedelingen met bijbehorende luxe-prijs. Door de alom aanwezige kabel in onze polder is er nu de situatie dat iedereen een factuurrelatie heeft met een tv-provider, terwijl in het buitenland "gratis tv uit de ether plukken" de norm of in ieder geval het alternatief is. En wat ik nu ga zeggen is kan ik niet hard maken, maar het is de kern van het probleem. In Nederland kunnen de commerciële omroepen nu geld vragen voor hun signaal. Als de kabelaar ze niet betaalt, krijgen ze geen tv-signaal van een populaire omroep. Maar geen nood, de kabelaar verrekent het doodleuk bij de consument. Het is niet veel omdat zo al die miljoenen tv-kijkers tot meebetalen worden gedwongen. Dit verklaart waarom wij in Nederland disproportioneel veel nationale zenders hebben voor zo'n klein landje. Ook verklaart dit waarom het onmogelijk is om al die nationale zenders gratis te zien. Wat in het buitenland de norm is... Niet via de ether (niet over land noch via de ruimte), niet via internet, niet via de kabel. Overal moet je betalen, terwijl in het buitenland de zenders hun uiterste best doen om via alle infrastructuren beschikbaar te zijn. Anders lopen adverteerders weg of bedingen ze een lagere prijs. De financiering is daar ook uitsluitend met belastinggeld, reclame, sponsoring en dergelijke. Betaalzenders zijn daar marginale interessante uitzonderingen. In Nederland zijn de commerciële zenders in feite allemaal betaalzenders, terwijl ze in de beleving van de kijker gratis zijn! Het maandbedrag zou voor die kabelinfrastructuur. Ja, voor een gedeelte, maar er zit wat in verstopt... Het is duidelijk dat het niet in het belang is van één van de partijen om dit toe te geven of tarieven te verklappen. Kabelaars weten van elkaar niet hoe de deals eruit zien die ze hebben gemaakt met de omroepen. Vandaar dat de Nederlandse tv-kijker boos kan worden over het kabelaanbod. Er is geen alternatief. De kabel wordt door velen door het monopolistische karakter nog steeds gezien als een nutsdienst, maar is het niet. De tv via de ether is per definitie een publieke zaak (die ether is van ons allemaal immers), maar is in Nederland nota bene verkocht aan de KPN! Onder de voorwaarde dat ze Ned123 doorgeven. Niet eens het must-carry pakket, waar de kabelaars wel aan moeten voldoen. Daar klagen ze terecht over. Die Digitenne-geschiedenis is een schandaal op zich. Daardoor kan je niet zomaar een antenne in de lucht prikken. Nee, je moet een factuurrelatie aangaan met weer zo'n monopolist zodat die aan de omroepen kan betalen. Tot 2017 is die absurde situatie uit handen gegeven, maar wel gelegitimeerd door de overheid. Als de minister alle providers (internet, kabel, satelliet, digitenne) verplicht om 30 zenders door te geven zullen ze van de omroepen een factuur krijgen daarvoor en betaalt iedere burger mee aan het overaanbod van nationale tv-zenders. Ook als je maar een paar zenders kijkt. Voor de kabelaars zou dat extra vervelend zijn, want de marge op het doorgeven van die zenders is heel smal. Dat doen ze vooral om abonnees te houden. Allerlei diensten op verzoek zijn wel profijtelijk te maken. Legaal downloaden simpel gezegd, via de factuur van je kabelaar. Maar als een deel van die bandbreedte opgeofferd moet worden aan een verplicht aanbod dan is er minder ruimte voor. De kabelaar geeft liever op verzoek door waar men naar wil kijken. Op verzoek stream is veel efficiënter voor het benutten van de bandbreedte dan 30-kanalen tegelijk duwen terwijl je ze niet allemaal tegelijk kan kijken. De kabel is perfect voor tweerichtingsverkeer. De ether is juist perfect voor het uitstrooien van dezelfde data op hetzelfde moment over miljoenen afnemers. Denk aan de enorme verspilling als servers, switches en routers zoveel data die doodloopt in een settop-box moeten rondpompen. Beter gewoon uitzenden via een zendmast voor iedereen. En die klagende burgers? Laat de markt zijn werk doen en ruim belemmerende instituties eerst op. De zenders waar je belasting voor betaalt moeten vanzelfsprekend wel gratis, zonder contract of legitimatie via de ether anoniem te ontvangen zijn. Verder is het afwachten welke consumenten hoeveel willen betalen voor welke zenders. Het is zeker geen overheidstaak om met gedwongen winkelnering allerlei commerciële zenders in leven te houden zoals de minister voornemens is."
Op dinsdag 27 september is de petitie met in totaal 588 ondertekenaars aangeboden aan de leden van de Eerste Kamer. Deze werd in ontvangst genomen door mevr.Mr.Drs.M.A.H. T.
Strik, Eerste Kamerlid voor Groen Links in bijzijn van haar collega Dr.G.A.T.M.Reuten senator voor SP. Ons werd de toezegging gedaan dat er via de Eerste Kamer alsnog bij de Tweede Kamerfracties op zal worden aangedrongen om de minister zich aan zijn belofte te laten houden, en anders rechtstreeks via de EK actie te ondernemen.