Ik richt me tot u als directeur van Kunstenlab. Kunstenlab voert in gemeentelijke opdracht het atelierbeleid in Deventer uit.
De aanleiding is het ontwikkelperspectief dat voorligt voor de Van Hetenstraat (nummer 59 - redactie). (...) Een optimistisch plan waarbij voorzien wordt in de grote behoefte aan extra woningen. (...) Met als doel een inclusieve wijk. (...) En kunstenaars dragen bij aan die inclusiviteit. Helaas lezen we (ook - redactie) dat (zij - redactie) moeten vertrekken en (dat - redactie) er voor hen elders in de stad naar alternatieve huisvesting wordt gezocht. En daarom sta ik hier met een dubbel gevoel: (...) Deze 23 kunstenaars zijn hier 9 jaar geleden neergestreken nadat de meesten van hen het geliefde (Nieuw - redactie) Rollecate hebben moeten verlaten. En een aantal van hen ook de Houtmarkt, lang daarvoor. Nu moeten zij opnieuw het veld ruimen omdat een andere invulling, en andere bewoners blijkbaar belangrijker worden gevonden. Hoe inclusief zijn we dan?
(...) Elke verhuizing kost tijd, energie én geld die niet in het eigen werk gestoken kan worden. Dat is niet erg als je daar zelf voor kiest, maar als je tot verhuizen gedwongen wordt, is het een heel ander verhaal. (...) Kunstenaars (hebben) weinig keuze; de prijzen van vastgoed stijgen nog steeds gigantisch, waardoor deze met name voor de onderkant van de markt onbetaalbaar worden. Zoals u ongetwijfeld bekend is, behoren kunstenaars tot de zwaarst onderbetaalde beroepsgroepen in het land, alle ambities van Fair Pay ten spijt. En het maakt deze boodschap extra zuur in een tijd waarin cultuurmakers zwaar getroffen zijn door corona.
Er zit me nog wat anders dwars: ruim een jaar geleden ontvingen de kunstenaars en wij een eerste signaal over de mogelijke ontwikkeling van het gebouw. En vanaf dat moment hebben wij ons als Kunstenlab diverse malen aangeboden, (bij -redactie) meerdere ambtenaren; om mee te denken en mee te praten. Helaas is dit steeds afgehouden en nu ligt (deze brief - redactie) op de mat. Dat is geen communicatie, maar een eenzijdige mededeling.
We zien dit als een gemiste kans, omdat we verwachtten dat inmiddels wel duidelijk is wat de meerwaarde van kunstenaars is in dit soort ontwikkelingen. Niet alleen in denkkracht. Sterker nog: in het kader van vastgoedbeleid hebben kunstenaars ook een economische functie. Kijk naar het Havenkwartier waar dankzij onder meer pionierende kunstenaars een levendige, aantrekkelijke en inmiddels erg populaire wijk is ontstaan. Met sterk gestegen grondprijzen waarvan iedereen profiteert, …. met uitzondering van die kunstenaar die het niet langer kan betalen. Kunstenaars als opwarmers van de grond, aan de rafelranden van de stad…
Gelukkig bent u goed op de hoogte van de meerwaarde van cultuur én makers voor het leefklimaat. Dat wordt keer op keer bevestigd in door uw raad vastgestelde economische visies en cultuurvisies. En dit inzicht wordt breed gedeeld door regio, provincie en rijk. Er is echter wel wat voor nodig om hen in de stad te houden (...). Zeker voor steden als Deventer waar geen (kunstacademie - redactie) is, (en - redactie) er dus geen natuurlijke instroom is.
Wat is er nodig? Een goed cultuurbeleid, met maatwerk voor de schaal en het profiel van de stad. En fysieke ruimte om te (werken -redactie): het hebben van goede, betaalbare (werkruimten - redactie), met differentiatie op gebied van huurprijzen en voorzieningen, is daarin een hele belangrijke knop om aan te draaien. Wat contraproductief is voor het aantrekken en behouden van makers, is het afstoten van goed functionerende studios. En dat is wat er nu dreigt te gebeuren. Het lijkt erop alsof we niets leren.
(...) Het liefste zou ik pleiten voor behoud van Panta Rhei als ateliergebouw (...). Wat vraag ik u (verder - redactie)?
Maak kunstenaars niet tot speelbal; neem ze serieus, in een eerlijk gesprek, luister en kijk naar wat er mogelijk is;
Neem een echte verantwoordelijkheid tegenover makers: zij dragen bij aan die inclusieve samenleving die u nastreeft;
Onderzoek bijvoorbeeld Huurkoop als optie; een investering in geld, betrokkenheid, aarden op een plek levert wat op. En daardoor wordt een eigen vaste plek misschien ook voor hen mogelijk;
(...) Verdrijf kunstenaars niet naar de randen van de stad;
(...) En realiseer u dat er eigenlijk meer nodig om uw eigen ambities waar te maken.
Geachte raad: Zullen we nu een keer anders doen?
Vanaf 23 februari t/m 5 januari zal in het Amsterdam Museum een kleine tentoonstelling te zien zijn van het Pianola Museum. Het betreft een kleine selectie uit de talloze objecten in de museumcollectie die een relatie hebben met de stad Amsterdam.
Hier hadden vele grote pianowinkels die pianola's verkochten hun hoofdvestiging. Er waren alleen al vier grote bibliotheken van muziekrollen in Amsterdam: die van Bender, van Kettner, van Goldschmeding en van Duwaer en Naessens. Aan de Lijnbaansgracht op nummer 56 was de muziekrollenfabriek van Hollandia gevestigd, bij ons in de Jordaan, op ongeveer 500 meter van het museumpand. Op 500 meter aan de andere zijde was de muziekrollenfabriek van Euterpe in het pand, dat nu bekend is als het Anne Frank Huis. Daar maakte Carl Hubert van 1928 tot 1939 speciale muziekrollen voor de instrumenten die ook volop in Amsterdamse café's te vinden waren. Tal van Amsterdammers hadden een pianola in huis, zoals de Steinway Pianola Piano die de heer Th.W. Theunissen, hoofdingenieur bij Werkspoor in Amsterdam in 1912 bij pianohandel Bender aanschafte, en die nu in de tentoonstelling te zien is. Een uniek instrument met een Amsterdamse connectie is wel het Aeolian Pipe Organ uit het landhuis Kareol van de Amsterdamse zakenman Julius Carl Bunge, dat nog steeds op herbouw wacht vanwege het feit, dat er geen ruimte voor is in de huidige situatie. Ook de prachtig gedecoreerde vleugel met bijbehorend voorzetapparaat uit de Amsterdamse Villa Betty is van de vele unieke objecten, waarvoor geen ruimte is om deze tentoon te stellen.
De petitie is op 15 februari 2024 overhandigd aan de wethouder, we wachten af!.
Vandaag in de Gelderlander: Vrijwilligers van de schoolbibliotheek in het dorp Middelaar, ook wel bekend als de bieb-oma's, komen in opstand: er zijn niet genoeg boeken voor de leerlingen. Terwijl er landelijk wordt geïnvesteerd in voorzieningen om de leesvaardigheid op te krikken, blijft Mook en Middelaar achter, vinden ze.
In de kasten van Sterrenschool EigenWijs in Middelaar lijken zo op het eerste oog redelijk wat boeken te staan.
Het zijn er zo'n driehonderd, maar wel voor alle leeftijden bij elkaar. ,,We hebben hier zestig kinderen, dat betekent dus zes boeken per kind”, vertelt Petra Zwartjes, een van de vrijwilligers. ,,Dat houdt dus niet over. We horen van kinderen die boeken zelfs voor de derde keer gaan lezen. Dat stimuleert het leesplezier natuurlijk niet.”
De moeilijkheid is dat de gemeente Mook en Middelaar al jaren geen openbare bibliotheek meer heeft. Kinderen moeten het dus grotendeels hebben van de boekenkasten op school, ook kinderen op scholen in Mook of Molenhoek. Er gaat weliswaar ieder jaar wat geld naar de scholen waarmee ze hun boekencollectie deels kunnen vernieuwen, maar is niet genoeg, zeggen de vrijwilligers beslist. Al helemaal niet in een tijd waarin de leesvaardigheid van jongeren zo achteruit gaat.
Ze trekken daarom aan de bel. Er is een petitie gestart en samen met de bibliotheekvrijwilligers van Mook en Molenhoek hebben ze een brief geschreven aan de gemeenteraad. De strekking: kom toch met iets meer geld over de brug zodat de scholen in Mook en Middelaar kunnen aanhaken bij BiblioPlus, een programma vanuit de bibliotheek dat toegang geeft tot enorme hoeveelheden boeken en tijdschiften, maar ook tot activiteiten die het lezen bevorderen en leesconsulenten. Schooldirecteur Charlotte Medendorp steunt de oproep volledig. Ze kent het programma omdat ze ook werkt op een school in Milsbeek in de gemeente Gennep waar het wel draait. ,,Het biedt zoveel meerwaarde, ook voor kinderen met speciale behoeftes zoals dyslexie of wat zwakkere lezertjes. Dat kunnen de kinderen hier ook goed gebruiken. Het is ook apart, alle omringende gemeenten in Noord-Limburg doen mee aan BiblioPlus, Mook en Middelaar verkeert wat dat betreft in een uitzonderinspositie.” Petra Zwartjes hoopt dat de politiek er iets aan wil doen. ,,Het gaat niet om grote bedragen, in plaats van 18.000 euro per jaar zou het naar 36.000 gaan. Maar het bevorderen van de leesvaardigheid en tegengaan van laaggeletterdheid is belangrijk, niet voor niets wil de landelijke overheid er zoveel aan doen. Wat dat betreft kan de gemeente ook proberen daar wat extra budget te krijgen. Iedereen hoort gelijke kansen te krijgen, of je nu in Gennep of in Middelaar woont." (tekst Margriet Verschoor De Gelderlander)
Doordat mensen niet meer kunnen rondkomen gaan kinderen vaak zonder lunch naar school. Dit kan echt niet! Kinderen moeten kunnen lunchen op school.
Stem op onze petitie!
https://bestuur.gooisemeren.nl/plannen-en-projecten/dossier/zonnegeluidswal-naarderbos/.
Omdat we willen bijdragen aan de discussie die op gang moet komen over wat er wel en niet mag wijken aan landschap, natuur of bomen voor de ‘energietransitie’ heb ik met Stichting Groen Muiderberg deze petitie online gezet. Goed om na te denken over de enorme impact die al die hoogspanningsmasten, transformatorhuizen, zonnepanelen weides of zonnegeluidswallen en windmolens op ons landschap gaan hebben. Moeten we niet eens echt gaan minderen in plaats van dassenburchten, bomen en natura 2000 gebieden op te offeren?
.
Dus kom om 19:30 naar het gemeente huis in zwolle!!!.