Het College voor de Rechten van de Mens presenteerde vandaag (03 dec 2018) zijn jaarlijkse rapportage over het VN-verdrag Handicap. In de rapportage aan het VN-Comité voor de rechten van personen met een handicap geeft het College een beeld van hoe het er in Nederland voor staat met de implementatie van het verdrag. Het College uit in de rapportage aan het VN-Comité stevige kritiek, die Ieder(in) en veel andere belangenorganisaties delen. Het rapport bevestigt dat er nog veel moet gebeuren om van een goede implementatie te kunnen spreken.
Deze rapportage van het College is een van de drie manieren waarop de uitvoering van het verdrag wordt bijgehouden. De Nederlandse Staat rapporteert elke vier jaar aan het in Genève gevestigde Comité. Dat gebeurde afgelopen zomer voor het eerst. De derde manier is een schaduwrapportage die organisaties van mensen met een beperking, waaronder Ieder(in), elke vier jaar naar Genève sturen. De eerste schaduwrapportage wordt volgend jaar opgesteld. Het Comité beoordeelt op basis van deze drie rapportages de voortgang van de implementatie van het verdrag.
Rechtsongelijkheid door decentralisaties
Een van de zorgen die het College in het rapport uit, gaat over het grondbeginsel van het verdrag: nothing about us, without us. Niets over ons, zonder ons. Het College betwijfelt of mensen met een beperking al voldoende worden betrokken bij beleid en besluitvorming. Deels vanwege onze decentrale samenleving, waarin veel beleid per gemeente wordt gevormd.
Op de decentralisaties is meer kritiek. Het is in sommige gemeenten moeilijk je recht te verzilveren en de gemeentelijke beleidsvrijheid leidt tot grote verschillen in de kwaliteit van zorg en ondersteuning. Dit zorgt voor rechtsongelijkheid tussen gemeenten.
Onderwijs en arbeidsmarkt niet-inclusief
Het College heeft daarnaast kritiek op het uitblijven van inclusief onderwijs. Een inclusief onderwijssysteem moet ervoor zorgen dat kinderen met en zonder beperking zoveel mogelijk met elkaar naar school gaan. Ook de arbeidsmarkt is nog verre van inclusief. De stappen die de overheid op dat gebeeid heeft gezet, zijn volgens het College onvoldoende en hebben niet meer mensen met een arbeidsbeperking aan het werk geholpen.
Facultatief protocol
Het VN-verdrag kent nog een optionele aanvullende verklaring. Dit wordt het optioneel protocol genoemd en maakt het mogelijk om als persoon rechtstreeks een klacht in te dienen bij het Comité in Genève, als het VN-verdrag niet wordt nageleefd. Nederland tekende dit protocol in tegenstelling tot veel andere landen niet. Het College mist maatregelen om naleving van het verdrag te garanderen, en dringt er daarom nadrukkelijk op aan dat Nederland het protocol alsnog tekent.
In de tweede helft van 2019 dienen belangenorganisaties van en voor mensen met een beperking hun schaduwrapportage in. Daarin krijgt de kritiek van het College zonder meer een vervolg.
Link naar artikel:
https://iederin.nl/nieuws/18396/mensenrechtencollege-kritisch-over-implementatie-vn-verdrag/
Na overleg met verschillende collega's wil ik hierbij de tekst in deze petitie kort nuanceren.
https://www.ad.nl/dossier-coronavirus/verontruste-topdokters-slaan-alarm-alle-landen-moeten-in-totale-lockdown-er-is-geen-tijd-meer~ac8264b3/.
Vandaag heb ik een petitie tegen collecteren aan de deur aangemaakt. Tal van organisaties werven collectanten en de week van de collecte komt er ook weer aan.
In discussies merkte ik dat men niet bereidwillig is om over de risico's ervan na te denken tenzij er een dwingend advies van het RIVM komt. Ik hoop dat als genoeg mensen deze petitie tekenen dat net zo goed werkt als zo'n advies. En verder raad ik iedereen aan om gewoon niet open te doen voor collectanten en digitaal een donatie over te maken
https://hcnieuws.nl/lokaal/onderwijs/gedwongen-sluiting-basisschool-de-meiboom-hoofddorp-690299.
Nog een kleine persoonlijke toelichting: ik claim absoluut geen deskundige op dit thema te zijn, en heb veel respect voor de deskundigheid die er wel is bij het RIVM, de GGD's, etcetera.
Maar ik maak me wel zorgen. Die worden deels ingegeven door veel deskundigen die oproepen om harde(re) actie.
Zie de oproep van de voorzitter van de WHO tot radicale maatregelen, zie de oproep van hoogleraar Marc van Ranst (KU Leuven) tot het stopzetten van alle evenementen, zie het optreden van hoogleraar Andreas Voss vanavond (11/3) in Nieuwsuur, etcetera.
Bovendien: je hoeft geen deskudige te zijn om te willen dat er alles op alles gezet wordt dat we een situatie in Italië voorkomen, waar de zorg zwaar overbelast is en er pijnlijke keuzes over leven en dood gemaakt worden - én dat we maar pak 'm beet twee weken af zitten van een 'scenario Italië'. In dat licht snap ik niet dat bijvoorbeeld massale evenementen met tienduizenden mensen gewoon kunnen doorgaan.
Bovendien hoef je geen deskundige te zijn om te constateren dat andere landen op basis van hún RIVM's tot andere, radicalere keuzes komen.
Deze petitie is dan ook niet bedoeld als twijfel aan de deskundigheid van het RIVM of de GGD's, maar wel om een signaal af te geven dat ik en mijn mede-ondertekenaars open staan voor radicalere maatregelen, ook als dit mijn/ons leven sterk beïnvloedt of de economie negatief raakt, en als aansporing om die radicalere maatregelen te nemen.
(Verder: het belangrijkste is natuurlijk dat je zelf je verantwoordelijkheid neemt om verspreiding tegen te gaan! Dus volg de adviezen van het RIVM op (was je handen, hoest in je elleboog, etc), en zet desgewenst nog een stap verder - bijv. thuiswerken als dat kan).
WE GAAN VAN START!!! DEEL DEZE PETITIE!!!! WE GAAN VOOR DE 6.000.