Het College voor de Rechten van de Mens presenteerde vandaag (03 dec 2018) zijn jaarlijkse rapportage over het VN-verdrag Handicap. In de rapportage aan het VN-Comité voor de rechten van personen met een handicap geeft het College een beeld van hoe het er in Nederland voor staat met de implementatie van het verdrag. Het College uit in de rapportage aan het VN-Comité stevige kritiek, die Ieder(in) en veel andere belangenorganisaties delen. Het rapport bevestigt dat er nog veel moet gebeuren om van een goede implementatie te kunnen spreken.
Deze rapportage van het College is een van de drie manieren waarop de uitvoering van het verdrag wordt bijgehouden. De Nederlandse Staat rapporteert elke vier jaar aan het in Genève gevestigde Comité. Dat gebeurde afgelopen zomer voor het eerst. De derde manier is een schaduwrapportage die organisaties van mensen met een beperking, waaronder Ieder(in), elke vier jaar naar Genève sturen. De eerste schaduwrapportage wordt volgend jaar opgesteld. Het Comité beoordeelt op basis van deze drie rapportages de voortgang van de implementatie van het verdrag.
Rechtsongelijkheid door decentralisaties
Een van de zorgen die het College in het rapport uit, gaat over het grondbeginsel van het verdrag: nothing about us, without us. Niets over ons, zonder ons. Het College betwijfelt of mensen met een beperking al voldoende worden betrokken bij beleid en besluitvorming. Deels vanwege onze decentrale samenleving, waarin veel beleid per gemeente wordt gevormd.
Op de decentralisaties is meer kritiek. Het is in sommige gemeenten moeilijk je recht te verzilveren en de gemeentelijke beleidsvrijheid leidt tot grote verschillen in de kwaliteit van zorg en ondersteuning. Dit zorgt voor rechtsongelijkheid tussen gemeenten.
Onderwijs en arbeidsmarkt niet-inclusief
Het College heeft daarnaast kritiek op het uitblijven van inclusief onderwijs. Een inclusief onderwijssysteem moet ervoor zorgen dat kinderen met en zonder beperking zoveel mogelijk met elkaar naar school gaan. Ook de arbeidsmarkt is nog verre van inclusief. De stappen die de overheid op dat gebeeid heeft gezet, zijn volgens het College onvoldoende en hebben niet meer mensen met een arbeidsbeperking aan het werk geholpen.
Facultatief protocol
Het VN-verdrag kent nog een optionele aanvullende verklaring. Dit wordt het optioneel protocol genoemd en maakt het mogelijk om als persoon rechtstreeks een klacht in te dienen bij het Comité in Genève, als het VN-verdrag niet wordt nageleefd. Nederland tekende dit protocol in tegenstelling tot veel andere landen niet. Het College mist maatregelen om naleving van het verdrag te garanderen, en dringt er daarom nadrukkelijk op aan dat Nederland het protocol alsnog tekent.
In de tweede helft van 2019 dienen belangenorganisaties van en voor mensen met een beperking hun schaduwrapportage in. Daarin krijgt de kritiek van het College zonder meer een vervolg.
Link naar artikel:
https://iederin.nl/nieuws/18396/mensenrechtencollege-kritisch-over-implementatie-vn-verdrag/
De petitie zal afgelopen zijn op 1 januari 2010. De 10 000 handtekeningen zijn (mede dankzij de schriftelijke petitie) bijna binnen! Toch willen we nog even beroep doen aan al degene die deze petitie volgen! vraag je vrienden, famillie en kenissen ook om de petitie te tekenenen. Elke stem telt en voor elke stem zijn we heel erg dankbaar! .
Op 27 augustus wordt om 13.30 de petitie fiets veiliger Amsterdam overhandigd aan wethouder Gerson. Kom ook.
Locatie is het plein bij de ingang van het Muziektheater aan de Amstel. Om 13.30 zullen 67 zwarte ballonnen worden opgelaten om aandacht te vragen voor de 67 blackspot die Amsterdam nog steeds telt. Daarna zal een ontmoeting plaatsvinden met de wethouder. Met de overhandiging van de petitie vraagt het comité van bezorgde ouders dat de petitie heeft gestart aandacht voor de fiets veiligheid van Amsterdam. Meer dan 7000 Amsterdammers hebben de petitie tot nu toe ondertekend en onderschrijven daarmee het 10-puntenplan dat van Amsterdam een fiets veiligere stad kan maken.
ONDERTEKENEN KAN NOG STEEDS!
Het schooljaar is weer begonnen. Fietsende kinderen en scholieren zijn kwetsbaar in het drukke Amsterdamse verkeer.Dodelijke ongelukken in de afgelopen jaren zijn de aanleiding om aan bestuurders en politici van Amsterdam te vragen fiets veiligheid hoog op de Amsterdamse politieke agenda te plaatsen. Amsterdam moet structureel aan de slag met fiets veiligheid, blackspots moeten direct worden aangepakt voordat er meer slachtoffers vallen.
Zoals uit het Parool artikel van 8 juli blijkt is er nog volop werk te verzetten in Amsterdam voordat Amsterdam fietsveiliger wordt. Een blackspot wordt een blackspot als er in 3 jaar tijd meer dan 6 ongelukken gebeuren met slachtoffers.
Ik ben benieuwd hoeveel plekken er zijn als we de definitie van blackspot veranderen naar bijvoorbeeld 3 ongelukken in 3 jaar hetgeen toch ook een teken is van een onveilige situatie.
Onder andere gebrek aan geld en politieke verdeeldheid zorgen er voor dat er niet doortastender wordt opgetreden.
Lees het hele artikel op:
http://bloggers.nl/fietsveiliger/
Dit is het adres van het blog dat hoort bij de petitie fiets veiliger Amsterdam. Alle Amsterdammers die hun ervaring willen delen over fiets veiligheid en alle Amsterdamse organisaties die al iets doen op het gebied van fietsveiligheid kunnen hier een reactie achterlaten.
op twitter worden berichten geplaatst op het adres
http://twitter.com/fietsveiliger.
Ondanks vele berichten van organisaties die tegen het fonds zijn is dit nog steeds niet officieel van de baan. Ondanks toezegging om voor de zomer een besluit te nemen. Zolang er geen toezegging is blijft de petitie open. Mocht iemand vernemen via welke weg og media bron dat er definitief een besluit is genomen dan hoor ik het graag via 1 van de fora die vermeld staan..
Het centrale register waar je je uit kan laten schrijven voor het ontvangen van reclame slaat niet op dit soort relatiemagazines.
Dit register zou een extra optie op kunnen nemen waarin je aan kan geven dat je er geen prijs op stelt om de krantjes te ontvangen van je provider, verzekeraar, en zo verder.
De petitie tegen de wettelijke discriminatie van homoseksuele leerlingen en docenten, Uit de kast, uit de klas?!, kan nog steeds ondertekend worden. De regering heeft inmiddels een standpunt over het onderwerp ingenomen, maar de Tweede Kamer moet nog besluiten of ze daarmee instemt.
Het debat hierover wordt steeds uitgesteld. We verwachten het nu begin februari 2010. Om de druk op de ketel te houden, loopt de petitie voorlopig gewoon door.
Op 29 september presenteerde COC Nederland de eerste ruim 21 duizend handtekeningen aan de Kamer. Diezelfde ochtend kwam de regering met een standpunt over het onderwerp.
Van de regen in de drup Dit standpunt brengt ons van de regen in de drup, stelt een verontwaardigde COC-voorzitter Wouter Neerings. Het kabinet stelt voor discriminatie niet langer als discriminatie te beschouwen wanneer scholen zich beroepen op hun grondslag. Dat geeft scholen een carte blanche om homoseksuele leerlingen en leerkrachten van school te sturen, aldus Neerings.
De COC-voorzitter wijst er op dat de regering met dit standpunt niet alleen voorbij gaat aan reprimandes van de Raad van Europa, de Europese Commissie en de Commissie Gelijke Behandeling, maar ook aan de mening van de ruim 21 duizend ondertekenaars van de petitie.
De Kamer besluit nu waarschijnlijk in november over het voortbestaan van de discriminerende wetsbepaling.