Het College voor de Rechten van de Mens presenteerde vandaag (03 dec 2018) zijn jaarlijkse rapportage over het VN-verdrag Handicap. In de rapportage aan het VN-Comité voor de rechten van personen met een handicap geeft het College een beeld van hoe het er in Nederland voor staat met de implementatie van het verdrag. Het College uit in de rapportage aan het VN-Comité stevige kritiek, die Ieder(in) en veel andere belangenorganisaties delen. Het rapport bevestigt dat er nog veel moet gebeuren om van een goede implementatie te kunnen spreken.
Deze rapportage van het College is een van de drie manieren waarop de uitvoering van het verdrag wordt bijgehouden. De Nederlandse Staat rapporteert elke vier jaar aan het in Genève gevestigde Comité. Dat gebeurde afgelopen zomer voor het eerst. De derde manier is een schaduwrapportage die organisaties van mensen met een beperking, waaronder Ieder(in), elke vier jaar naar Genève sturen. De eerste schaduwrapportage wordt volgend jaar opgesteld. Het Comité beoordeelt op basis van deze drie rapportages de voortgang van de implementatie van het verdrag.
Rechtsongelijkheid door decentralisaties
Een van de zorgen die het College in het rapport uit, gaat over het grondbeginsel van het verdrag: nothing about us, without us. Niets over ons, zonder ons. Het College betwijfelt of mensen met een beperking al voldoende worden betrokken bij beleid en besluitvorming. Deels vanwege onze decentrale samenleving, waarin veel beleid per gemeente wordt gevormd.
Op de decentralisaties is meer kritiek. Het is in sommige gemeenten moeilijk je recht te verzilveren en de gemeentelijke beleidsvrijheid leidt tot grote verschillen in de kwaliteit van zorg en ondersteuning. Dit zorgt voor rechtsongelijkheid tussen gemeenten.
Onderwijs en arbeidsmarkt niet-inclusief
Het College heeft daarnaast kritiek op het uitblijven van inclusief onderwijs. Een inclusief onderwijssysteem moet ervoor zorgen dat kinderen met en zonder beperking zoveel mogelijk met elkaar naar school gaan. Ook de arbeidsmarkt is nog verre van inclusief. De stappen die de overheid op dat gebeeid heeft gezet, zijn volgens het College onvoldoende en hebben niet meer mensen met een arbeidsbeperking aan het werk geholpen.
Facultatief protocol
Het VN-verdrag kent nog een optionele aanvullende verklaring. Dit wordt het optioneel protocol genoemd en maakt het mogelijk om als persoon rechtstreeks een klacht in te dienen bij het Comité in Genève, als het VN-verdrag niet wordt nageleefd. Nederland tekende dit protocol in tegenstelling tot veel andere landen niet. Het College mist maatregelen om naleving van het verdrag te garanderen, en dringt er daarom nadrukkelijk op aan dat Nederland het protocol alsnog tekent.
In de tweede helft van 2019 dienen belangenorganisaties van en voor mensen met een beperking hun schaduwrapportage in. Daarin krijgt de kritiek van het College zonder meer een vervolg.
Link naar artikel:
https://iederin.nl/nieuws/18396/mensenrechtencollege-kritisch-over-implementatie-vn-verdrag/
Iedereen is gestimuleerd om zonnepanelen op het dak te leggen en elektrisch te gaan rijden en nu wordt men gestraft met terugleverkosten en wegenbelasting op de elektrische auto die maakt dat het duurder wordt om elektrisch te rijden dan op benzine..
Deze petitie is verweesd en wordt gesloten..
Deze petitie is verweesd en wordt gesloten..
Deze petitie is verweesd en wordt gesloten..
Deze petitie is verweesd en wordt gesloten..
Na het aanbieden van de petitie gaat de gemeenteraad aankomende donderdag in gesprek over een laatste poging om de korting op abonnementen te behouden en de verhogingen terug te draaien. We hopen daarbij op steun van een meerderheid.
Meer weten? Lees het artikel van Almere Deze Week: https://www.almeredezeweek.nl/nieuws/algemeen/63091/parkeertarieven-blijven-twistpunt-in-gemeenteraad-vvd-heropen
Op de informatiebijeenkomsten hebben we vragen ingediend. Deze zijn door de gemeente "beantwoord".
Dat wil zeggen politiek correcte antwoorden zonder concrete inhoud. We blijven de gang van zaken actief volgen. Wilt u zich aansluiten en meedenken of praten: stuur een mail naar gft@gmail.com
Ongelijke toegang tot PGB en zorgvoorzieningen per gemeente • • In de ene gemeente krijgen ouders voldoende ondersteuning, terwijl in een andere gemeente aanvragen massaal worden afgewezen. Dit zorgt voor ongelijkheid en onzekerheid. • De toegang tot intensieve zorg wordt vaak geweigerd omdat autisme als een ‘psychische aandoening’ wordt beschouwd en niet als een structurele zorgbehoefte. • PGB moet weer landelijk geregeld worden • Het is onacceptabel dat gezinnen afhankelijk zijn van willekeurige gemeentelijke regels.
PGB en zorgvergoedingen moeten een landelijke standaard krijgen, zodat elk kind dezelfde kansen heeft. • Meer ondersteuning voor ouders en mantelzorgers • Een ouder die fulltime voor een zorgintensief kind zorgt, moet een financiële compensatie krijgen naast de vergoeding voor een KDC (Kinderdagcentrum). • Ouders moeten niet tegen muren van bureaucratie aanlopen en moeten makkelijker hulpmiddelen kunnen aanvragen, zoals een duo-fiets of aangepaste zorgproducten. • Betere kennis en voorzieningen in de zorg • In ziekenhuizen en bij artsen ontbreekt vaak kennis over autisme en ADHD. Kinderen met prikkelverwerkingsproblemen moeten niet in drukke wachtruimtes zitten, maar in een rustige omgeving. • De wachttijden voor diagnose en behandeling moeten drastisch verkort word.