Zojuist is door de directeur een brief via de email verstuurd met uitleg over het voorgenomen plan. Dat is enigszins voorbarig omdat het plan gisteren nog niet definitief was en hij op de hoogte was gesteld van de bezwaren die er leven onder de ouders.
Kernpunten die er in terug te vinden zijn zijn: Er komt een groep 5 van 32 kinderen Er komt een combigroep 5/6 van 30 kinderen met juf Milou Er komt een groep 6 van 33 kinderen
Om nog enigszins kwaliteit proberen te gaan leveren krijgen we IPads en extra ondersteuning (in de vorm van 3 dagen klasse-assistenten voor de combiklas). Eigenlijk staat daar: We weten dat klassen van 30+ eigenlijk niet kunnen en dat de werkdruk daardoor enorm hoog is en dat gaan we bestrijden door extra middelen. Je kan er natuurlijk ook niet aan beginnen.
Er komt een ervaren Rotonda combiklas docent voor nieuwe combiklas. Ze heeft zich de afgelopen jaren bewezen in een combigroep en komt nu 5 dagen in de week voor de nieuwe combiklas 5/6. Het is belangrijk dat de school nadenkt over vervanging bij ziekte, want wie neemt dan zo'n zware combiklas over? Ons is bekend dat de SKOR personeelspool leeg is. Gaan we dan de klas verdelen over groepen 5 en 6 waar er al 32 en 33 in zitten. Stapelen?
Feit is simpel dat er ruim 90 kinderen van één of meer van hun vriendjes worden gescheiden en dat de groepsdynamiek geheel op zijn kop komt te staan. Voor sommige in een klas is dat helemaal niet erg, maar sommige kinderen worden daar behoorlijk verdrietig van. OK, er is een sociogram gemaakt, ofwel kinderen is in de klas gevraagd naar hun vriendjes. Maar realiseerden de kinderen ook waarom deze vraag begin juni werd gesteld? Als ze dat wel hadden geweten, hadden ze dan hetzelfde antwoord gegeven? Hoe zit het met leermaatjes in de klas? Niet naar gevraagd. Positief punt: de buitenspeeltijden van groepen 5, 5/6 en 6 zijn gelijk, evenals de middaglunch tijden.
Ik hoop door voldoende informatie te geven u een goede keuze kunt maken tussen het door laten gaan van het plan van school, of ons voorstel om dit plan in de ijskast te zetten en het komende jaar zorgvuldig en in overleg uit te werken en bijvoorbeeld vooraf de kinderen al met elkaar samen te laten werken zodat een herindeling van de klassen niet zo'n grote sociale impact heeft op de kinderen.
Ik hoop dat u allen (ook familieleden) deze petitie wilt tekenen.
Artsen kunnen aansprakelijk zijn voor gezondheidsschade die het door hen toegediende Covid-19 vaccin onverhoopt teweegbrengt, waarschuwt oud-advocaat Frank Stadermann. Het verhaal is hier te lezen.
Huisartsen vaccineren nu met AstraZeneca.
We zijn met dit onderwerp bezig. Nadere info over informed consent en te nemen juridische stappen volgt..
Op vrijdag 4 juni a.s zal deze petitie worden aangeboden aan de wethouder Verkeer Egbert de Vries. Tijdstip en locatie moeten nog bevestigd worden.
Verhuizen of misschien zelfs stoppen, kunstenaars Fikret Devedzic en Lies Kortenhorst zien het totaal niet zitten. Al tien jaar schilderen, beeldhouwen of geven ze cursussen in het Panta Rhei studiogebouw, een kunstzinnige broedplaats aan de Van Hetenstraat 59.
Dat kan volgend jaar zomaar klaar zijn: de gemeente wil er huizen gaan bouwen. (Castor van Dillen 12-05-21, onder redactie van Werkgroep Panta Rhei)
Achter de lindebomen en de grasveldjes is het Panta Rhei-gebouw niet te missen. De teksten op de gevels - een werk van Kortenhorst - maken meteen duidelijk waar het kunstwalhalla van Keizerslanden is. Schilder Kortenhorst (68) en beeldend kunstenaar Devedzic (‘60+’) zijn samen met zo’n twintig andere kunstenaars en creatieve beroepen verknocht geraakt aan de Van Hetenstraat. Jonge, startende beroepsbeoefenaars, enkele oudere, en veel op de leeftijden van de werkzame beroepsbevolking.
Na tien jaar kan het zomaar klaar zijn. Recent ontdekten ze dat er plannen zijn bij het college van Burgermeester en Wethouders om hun werkplekken te slopen, of dat er appartementen in komen. De klappen van corona voelen ze extra hard. Bovendien is het niet de eerste keer dat dit gebeurt, weet Kortenhorst.
,,Ik vind het vreselijk. Ik ben ontzettend gehecht aan mijn atelier. Ik voel me hier thuis. Dit was in de Rollecate-tijd precies hetzelfde.’’ Want ook in 2011 moesten kunstenaars deze ateliers waar ze al jaren werkten verlaten. ,,Een verhuizing van een atelier is een hele ingrijpende gebeurtenis. Het kost veel tijd. En ook veel tijd om op andere plek in te burgeren.’’
Devedzic knikt en vult aan: ,,Stel je voor: je bent een jonge vluchteling die naar Nederland komt. Dat is voor een bepaalde tijd. Maar op een of andere manier wordt het steeds verlengd. Na tien jaar ben je volledig geïntegreerd hier. Je spreekt perfect Nederlands. Je hebt vrienden hier, maar van je oorspronkelijke land weet je niets. En dan komt de brief: je mag niet meer hier blijven. Zoiets maken wij nu ook mee. Men beseft niet dat je na tien jaar vastgegroeid bent aan de omgeving.’’
Het is niet gek dat Devedzic met dit voorbeeld komt. De kunstenaar vluchtte zelf in 1992 voor de oorlog in het voormalige Joegoslavië naar Nederland. Devedzic kwam in 1996 in de Houtmarktschool terecht, tegenover het huidige winkelcentrum Boreel. Daar moest hij weg. Daarna naar Nieuw Rollecate, maar ook die werkplek kreeg een andere bestemming.
En zo worden ze steeds verder weg gedreven uit de Deventer binnenstad. Devedzic: ,,Jan Slijkhuis, een andere kunstenaar die hier werkt, zegt: ‘Als ik naar Colmschate moet, stop ik ermee!’’’ Devedzic kan dat gevoel begrijpen. Telkens opnieuw bouwde hij zijn ateliers vanaf nul op, maar dat moet niet te vaak gebeuren. ,,Het is absoluut een inbreuk op mijn ontwikkeling als kunstenaar. Een verhuizing kost kapitalen. Het heeft mij telkens twee à drie jaar gekost om te acclimatiseren.’’
In het Panta Rhei-studiogebouw gebeurt sowieso meer dan alleen kunst maken. Devedzic begeleidt bijvoorbeeld wekelijks tien zorg-cliënten, mensen met bijvoorbeeld een zware vorm van autisme. ,,Die wonen allemaal om mij heen. Op fiets- of loopafstand.’’ Juist die nabijheid waarderen ze, volgens hem. En ook worden er cursussen gegeven. De resultaten vallen op in zijn atelier.
Kortenhorst en Devedzic hebben het gevoel dat de gemeente bij de ontwerpplannen geen rekening houdt met de wijkfunctie van het Panta Rhei gebouw. Kortenhorst: ,,Er wordt over ons heen gewalst. Dat is heel kwalijk.’’
De kunstenaars van het Panta Rhei-gebouw laten de laatste maanden op meerdere manieren van zich horen. Er gaat een online petitie rond, die op het moment van schrijven 700 keer ondertekend is (Zie bovenaan deze pagina hoever de teller nu staat). Eerder bleek al dat ook de buurtbewoners liever niet hebben dat de kunstenaars hun studio's moeten verlaten.
lees het hele artikel op: https://www.destentor.nl/deventer/deventer-kunstenaars-fikret-en-lies-dreigen-hun-ateliers-te-verliezen-er-wordt-over-ons-heen-gewalst~ae8504c2/
Er komt steeds meer aandacht voor ons probleem. Vandaag ook weer in BD .
Na het succes van de vorige demonstratie op 12 mei pakken we nu door. Op 9 juni, om 15:00, gaan we weer demonstreren voor een generaal pardon, op het plein in Den Haag.
Vorige keer hebben we een brief aangeboden aan alle 2e kamer fracties en ook deze keer zullen we er voor zorgen dat de politiek weet dat we er staan. Ook kwamen delegaties van Bij1 en de PvdD naar buiten om ons te steunen en onze verhalen te horen. Nu gaan we door! Steun ons door dit bericht te delen en ook vooral door deze petitie viraal te laten gaan. Dank!
De petitionaris van de petitie Extraparlementair kabinet nu vraagt u de petitie te ondertekenen:
"Nu is het moment. Meerderheidscoalitie lukt niet, minderheidscoalitie moeilijk, nieuwe bestuurscultuur nodig.
Daarom, een extraparlementair kabinet nu!"
https://extraparlementairnu.petities.nl
"Teken ook en nodig daarna anderen uit dat ook te doen."
Wilt u deze of een andere petitie ook aandacht geven hier?