Door mijn kennis te structureren en verder onderzoek te doen voor mijn boek over fotorecht is een ding wel duidelijk: De auteurswet is hopeloos gedateerd en dat lijkt geen toeval. Uitgevers hebben afgelopen jaren meer rechten gekregen en fotografen minder. De inningsindustrie lobbyt stevig.
Veel meer dan een desinfecterend zonnetje kan ik helaas niet doen. Dus daar gaan we weer:
45.000 euro boete voor Photoclaim en Fechner
Al in 2022 blijkt de beruchte fototrol Photoclaim met advocaat Robert Fechner beboet te zijn door de mededingingsautoriteit in Italië. Niets, echt niets, lazen we daarover in de Nederlandse pers. En ook na mijn stuk op Netkwesties is het vooralsnog niet opgepikt. Met ANP en DPG Media die zelf massaal onredelijke fotoclaims laten versturen niet verwonderlijk.
Ook Copytrack blijkt onderzocht te zijn
De Italiaanse mededingingsautoriteit blijkt ook Copytrack onderzocht te hebben. Zij heeft echter alle aantijgingen toegegeven en beloofd om haar leven te beteren. In Italië lijkt Copytrack niet meer actief.
De Nederlandse mededingingsautoriteit geeft aan dat zij in tegenstelling tot de Italiaanse mededingingsautoriteiten alleen de bevoegdheid heeft om namens particulieren op te treden. Ik betwijfel dat, ZZP-ers dienen mijns inziens dezelfde rechtsbescherming te krijgen als particulieren.
De Italiaanse auteurswet
Ik dook nog eens in oude Italiaanse nieuwsberichten over de twee fototrollen en ontdekte dat Italië een apart hoofdstuk heeft in de wet voor foto’s.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Nederland met opzet niks in de wet zet over hergebruik van foto’s op internet. Dan blijft er namelijk lekker veel over om over te bakkeleien. Kunnen er uurtjes geschreven worden. Met als triest dieptepunt de discussie of het portretrecht uit 1912 wel of niet geldt bij digitaal gebruik. Terwijl dat hele portretrecht met de komst van de AVG geschrapt kan worden uit de wet.
Ik heb de petitie Update de auteurswet nieuw leven ingeblazen, onder andere dus naar aanleiding van de Italiaanse auteurswet.
Onderzoeksrapport
Kort na start van deze petitie was er al een motie over en nu, ruim vier jaar, later ligt er een onderzoeksrapport. Het zoveelste zoethoudertje. De zelfbenoemde beschermers van het auteursrecht helpen het om zeep: Door keer op keer niet te benoemen dat de rechten van freelancers misbruikt worden door mediagiganten en de kleine fotogebruiker als zondebok aan te wijzen voor de dalende inkomsten.
Ik geloof dat ik dat het meest frustrerendste vind. Dat fotografen niet door hebben hoe hun auteursrecht uitgebuit wordt en meegaan in het frame dat de kleine fotogebruiker hun foto’s jat.
Vergeten groente
Ik zie regelmatig claims voor foto’s waarvan de rechten zijn vervallen en kwam zo een merkwaardig wetsartikel tegen. Met artikel 45o Aw blijkt een vervallen recht weer tot leven gewekt te kunnen worden: Van een werk dat nooit is uitgegeven en waarvan de rechten zijn vervallen krijgt de uitgever in Nederland 25 jaar lang het auteursrecht.
Bizar! Het betekent dat de partij die negatieven bemachtigd van een particulier die meer dan 70 jaar dood is auteursrechten krijgt als zij de foto’s publiceert. Mag je als ontvanger van zo’n claim gaan bewijzen dat de foto wél ooit is uitgegeven.
Het blijft voor mij dweilen met de kraan open. Voorlopig moet ik dus door met aan de bel trekken en uitleggen hoe het juridisch in elkaar steekt. Geen ambtenaar te vinden die wil helpen, laat staan dat er opgetreden wordt. En ik kan de mensen ook nog steeds niet doorverwijzen naar een betrouw- en betaalbaar loket.
Dat gezegd hebbende. Let op! Er zijn commerciële partijen, waaronder advocaten, die helpen met fotoclaims. Een eerste reactie is gratis of ze lokken je met een laag eenmalig bedrag. Doel van deze partijen is echter niet zo snel mogelijk oplossen maar een discussie uitlokken die soms zelfs bij de rechter belandt. En dan win je misschien wel, maar is de kans aanwezig dat je blijft zitten met stevige proceskosten. Zoals in de zaak die ANP verloor.
Teken en deel de petitie! Deel je ervaringen online. Een desinfecterend zonnetje is alles wat we kunnen doen.
En steun mijn gerechtelijke stappen tegen ANP door een donatie te doen of bekendheid te geven aan de crowdfunding: alle kleine beetjes helpen.
Groet! De petitionaris
De petitie 'Verbied zwaar vuurwerk snel in heel Europa', wordt een beetje tot verrassing van de petitionaris, op dinsdag 05 maart 2024 aangeboden aan de Tweede Kamer in het Tweede Kamergebouw (de tijdelijke locatie), tussen 13:15 en 13:30 uur. Belangstellenden / ondersteuners van deze petitie die daar bij willen zijn kunnen zich melden bij de petitionaris.
Het aantal plekken is beperkt (8 - 1 = 7).
De verplaatsing van het hondenpad bij kinderdagverblijf Billie in het Westerpark is een stap dichterbij gekomen. Het dagelijks bestuur van stadsdeel West wil 75.000 euro uittrekken om het pad verder af te leggen van de speelplek van Billie.
De entree van (...) lees verder
Zoveel mogelijk laat ze de bar code foto scannen .
Vanaf 23 februari t/m 5 januari zal in het Amsterdam Museum een kleine tentoonstelling te zien zijn van het Pianola Museum. Het betreft een kleine selectie uit de talloze objecten in de museumcollectie die een relatie hebben met de stad Amsterdam.
Hier hadden vele grote pianowinkels die pianola's verkochten hun hoofdvestiging. Er waren alleen al vier grote bibliotheken van muziekrollen in Amsterdam: die van Bender, van Kettner, van Goldschmeding en van Duwaer en Naessens. Aan de Lijnbaansgracht op nummer 56 was de muziekrollenfabriek van Hollandia gevestigd, bij ons in de Jordaan, op ongeveer 500 meter van het museumpand. Op 500 meter aan de andere zijde was de muziekrollenfabriek van Euterpe in het pand, dat nu bekend is als het Anne Frank Huis. Daar maakte Carl Hubert van 1928 tot 1939 speciale muziekrollen voor de instrumenten die ook volop in Amsterdamse café's te vinden waren. Tal van Amsterdammers hadden een pianola in huis, zoals de Steinway Pianola Piano die de heer Th.W. Theunissen, hoofdingenieur bij Werkspoor in Amsterdam in 1912 bij pianohandel Bender aanschafte, en die nu in de tentoonstelling te zien is. Een uniek instrument met een Amsterdamse connectie is wel het Aeolian Pipe Organ uit het landhuis Kareol van de Amsterdamse zakenman Julius Carl Bunge, dat nog steeds op herbouw wacht vanwege het feit, dat er geen ruimte voor is in de huidige situatie. Ook de prachtig gedecoreerde vleugel met bijbehorend voorzetapparaat uit de Amsterdamse Villa Betty is van de vele unieke objecten, waarvoor geen ruimte is om deze tentoon te stellen.
De petitie is op 15 februari 2024 overhandigd aan de wethouder, we wachten af!.
Vandaag in de Gelderlander: Vrijwilligers van de schoolbibliotheek in het dorp Middelaar, ook wel bekend als de bieb-oma's, komen in opstand: er zijn niet genoeg boeken voor de leerlingen. Terwijl er landelijk wordt geïnvesteerd in voorzieningen om de leesvaardigheid op te krikken, blijft Mook en Middelaar achter, vinden ze.
In de kasten van Sterrenschool EigenWijs in Middelaar lijken zo op het eerste oog redelijk wat boeken te staan.
Het zijn er zo'n driehonderd, maar wel voor alle leeftijden bij elkaar. ,,We hebben hier zestig kinderen, dat betekent dus zes boeken per kind”, vertelt Petra Zwartjes, een van de vrijwilligers. ,,Dat houdt dus niet over. We horen van kinderen die boeken zelfs voor de derde keer gaan lezen. Dat stimuleert het leesplezier natuurlijk niet.”
De moeilijkheid is dat de gemeente Mook en Middelaar al jaren geen openbare bibliotheek meer heeft. Kinderen moeten het dus grotendeels hebben van de boekenkasten op school, ook kinderen op scholen in Mook of Molenhoek. Er gaat weliswaar ieder jaar wat geld naar de scholen waarmee ze hun boekencollectie deels kunnen vernieuwen, maar is niet genoeg, zeggen de vrijwilligers beslist. Al helemaal niet in een tijd waarin de leesvaardigheid van jongeren zo achteruit gaat.
Ze trekken daarom aan de bel. Er is een petitie gestart en samen met de bibliotheekvrijwilligers van Mook en Molenhoek hebben ze een brief geschreven aan de gemeenteraad. De strekking: kom toch met iets meer geld over de brug zodat de scholen in Mook en Middelaar kunnen aanhaken bij BiblioPlus, een programma vanuit de bibliotheek dat toegang geeft tot enorme hoeveelheden boeken en tijdschiften, maar ook tot activiteiten die het lezen bevorderen en leesconsulenten. Schooldirecteur Charlotte Medendorp steunt de oproep volledig. Ze kent het programma omdat ze ook werkt op een school in Milsbeek in de gemeente Gennep waar het wel draait. ,,Het biedt zoveel meerwaarde, ook voor kinderen met speciale behoeftes zoals dyslexie of wat zwakkere lezertjes. Dat kunnen de kinderen hier ook goed gebruiken. Het is ook apart, alle omringende gemeenten in Noord-Limburg doen mee aan BiblioPlus, Mook en Middelaar verkeert wat dat betreft in een uitzonderinspositie.” Petra Zwartjes hoopt dat de politiek er iets aan wil doen. ,,Het gaat niet om grote bedragen, in plaats van 18.000 euro per jaar zou het naar 36.000 gaan. Maar het bevorderen van de leesvaardigheid en tegengaan van laaggeletterdheid is belangrijk, niet voor niets wil de landelijke overheid er zoveel aan doen. Wat dat betreft kan de gemeente ook proberen daar wat extra budget te krijgen. Iedereen hoort gelijke kansen te krijgen, of je nu in Gennep of in Middelaar woont." (tekst Margriet Verschoor De Gelderlander)
Doordat mensen niet meer kunnen rondkomen gaan kinderen vaak zonder lunch naar school. Dit kan echt niet! Kinderen moeten kunnen lunchen op school.
Stem op onze petitie!