Door mijn kennis te structureren en verder onderzoek te doen voor mijn boek over fotorecht is een ding wel duidelijk: De auteurswet is hopeloos gedateerd en dat lijkt geen toeval. Uitgevers hebben afgelopen jaren meer rechten gekregen en fotografen minder. De inningsindustrie lobbyt stevig.
Veel meer dan een desinfecterend zonnetje kan ik helaas niet doen. Dus daar gaan we weer:
45.000 euro boete voor Photoclaim en Fechner
Al in 2022 blijkt de beruchte fototrol Photoclaim met advocaat Robert Fechner beboet te zijn door de mededingingsautoriteit in Italië. Niets, echt niets, lazen we daarover in de Nederlandse pers. En ook na mijn stuk op Netkwesties is het vooralsnog niet opgepikt. Met ANP en DPG Media die zelf massaal onredelijke fotoclaims laten versturen niet verwonderlijk.
Ook Copytrack blijkt onderzocht te zijn
De Italiaanse mededingingsautoriteit blijkt ook Copytrack onderzocht te hebben. Zij heeft echter alle aantijgingen toegegeven en beloofd om haar leven te beteren. In Italië lijkt Copytrack niet meer actief.
De Nederlandse mededingingsautoriteit geeft aan dat zij in tegenstelling tot de Italiaanse mededingingsautoriteiten alleen de bevoegdheid heeft om namens particulieren op te treden. Ik betwijfel dat, ZZP-ers dienen mijns inziens dezelfde rechtsbescherming te krijgen als particulieren.
De Italiaanse auteurswet
Ik dook nog eens in oude Italiaanse nieuwsberichten over de twee fototrollen en ontdekte dat Italië een apart hoofdstuk heeft in de wet voor foto’s.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Nederland met opzet niks in de wet zet over hergebruik van foto’s op internet. Dan blijft er namelijk lekker veel over om over te bakkeleien. Kunnen er uurtjes geschreven worden. Met als triest dieptepunt de discussie of het portretrecht uit 1912 wel of niet geldt bij digitaal gebruik. Terwijl dat hele portretrecht met de komst van de AVG geschrapt kan worden uit de wet.
Ik heb de petitie Update de auteurswet nieuw leven ingeblazen, onder andere dus naar aanleiding van de Italiaanse auteurswet.
Onderzoeksrapport
Kort na start van deze petitie was er al een motie over en nu, ruim vier jaar, later ligt er een onderzoeksrapport. Het zoveelste zoethoudertje. De zelfbenoemde beschermers van het auteursrecht helpen het om zeep: Door keer op keer niet te benoemen dat de rechten van freelancers misbruikt worden door mediagiganten en de kleine fotogebruiker als zondebok aan te wijzen voor de dalende inkomsten.
Ik geloof dat ik dat het meest frustrerendste vind. Dat fotografen niet door hebben hoe hun auteursrecht uitgebuit wordt en meegaan in het frame dat de kleine fotogebruiker hun foto’s jat.
Vergeten groente
Ik zie regelmatig claims voor foto’s waarvan de rechten zijn vervallen en kwam zo een merkwaardig wetsartikel tegen. Met artikel 45o Aw blijkt een vervallen recht weer tot leven gewekt te kunnen worden: Van een werk dat nooit is uitgegeven en waarvan de rechten zijn vervallen krijgt de uitgever in Nederland 25 jaar lang het auteursrecht.
Bizar! Het betekent dat de partij die negatieven bemachtigd van een particulier die meer dan 70 jaar dood is auteursrechten krijgt als zij de foto’s publiceert. Mag je als ontvanger van zo’n claim gaan bewijzen dat de foto wél ooit is uitgegeven.
Het blijft voor mij dweilen met de kraan open. Voorlopig moet ik dus door met aan de bel trekken en uitleggen hoe het juridisch in elkaar steekt. Geen ambtenaar te vinden die wil helpen, laat staan dat er opgetreden wordt. En ik kan de mensen ook nog steeds niet doorverwijzen naar een betrouw- en betaalbaar loket.
Dat gezegd hebbende. Let op! Er zijn commerciële partijen, waaronder advocaten, die helpen met fotoclaims. Een eerste reactie is gratis of ze lokken je met een laag eenmalig bedrag. Doel van deze partijen is echter niet zo snel mogelijk oplossen maar een discussie uitlokken die soms zelfs bij de rechter belandt. En dan win je misschien wel, maar is de kans aanwezig dat je blijft zitten met stevige proceskosten. Zoals in de zaak die ANP verloor.
Teken en deel de petitie! Deel je ervaringen online. Een desinfecterend zonnetje is alles wat we kunnen doen.
En steun mijn gerechtelijke stappen tegen ANP door een donatie te doen of bekendheid te geven aan de crowdfunding: alle kleine beetjes helpen.
Groet! De petitionaris
Onderzoek vondst dode hond Groesbeek De Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming (LID) onderzoekt de vondst van een dode hond in de bossen van Groesbeek. Na regionale media-aandacht is er een aantal tips binnengekomen die nu nader worden bekeken. Medewerkers van de Dierenambulance Nijmegen (DAN) troffen op 30 december de dode hond aan op een parkeerplaats in de bossen bij Groesbeek.
Het vermagerde dier was gewikkeld in een zwart laken. De overleden hond had geen chip en ook geen tatoeage. Tips Tips die kunnen leiden naar de eigenaar van de hond kunnen gemeld worden bij het meldnummer van de Dierenbescherming 0900-2021210 0900-2021210. Meer informatie over het melden van dierenleed. De overleden hond had geen chip en ook geen tatoeage
http://inspectiedienst.dierenbescherming.nl/nieuws/2372Ondertussen hebben we de 5900 stemmen bereikt met de petitie. Echter hebben we nog veel meer stemmen nodig,om ook maar de petitie in behandeling te krijgen bij de regering. Via de Nuishetgenoeghyves.nl en sinds kort via de Zorgtekortenhyves.nl wordt er veel opgeroepen om deze petitie te tekenen.Het is duidelijk dat velen het niet eens zijn met de verhogingen.Schrijnende situaties over de zorg,de zorgpremies zijn te lezen op beide hyves groepen. Ook is ondertussen het email verkeer gestart naar de leden van de politiek door mij zelf,maar ook de beheerders van beide hyvesgroepen.Reakties hebben we helaas nog niet mogen ontvangen op onze emails.We hebben de personen in kwestie uitgenodigd eens een kijkje te nemen op de hyvesgroepen en eens de moeite te nemen om een aantal verhalen te lezen,een blik te werpen op de petitie die is opgestart. Op twitter,msn,Facebook,hyves enz worden oproepen gedaan om de petitie te tekenen,heb jij nog niet getekend en bij jij het ook niet eens met de stijging van de zorgpremie? Teken dan zeker deze petitie want samen staan we sterker en kunnen we er iets aan doen....
<!--[if gte mso 9]> Normal/w:View 0/w:Zoom 21/w:HyphenationZone false/w:SaveIfXMLInvalid false/w:IgnoreMixedContent false/w:AlwaysShowPlaceholderText NL/w:LidThemeOther X-NONE/w:LidThemeAsian X-NONE/w:LidThemeComplexScript /w:Compatibility MicrosoftInternetExplorer4/w:BrowserLevel /m:mathPr/w:WordDocument <![endif]--><!--[if gte mso 9]> /w:LatentStyles <![endif]--> AFSCHRIFT VAN EEN BRIEF Van: Dr. Rik H.W.
van Lunsen, arts-seksuoloog NVVS Voormalig voorzitter bestuur ACSG/MR70 Marion E. Kreyenbroek , maatschappelijk werker Aan: Mw. Dr. J. Bussemaker, Staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, Postbus 20350 2500 EJ Den Haag Mw. Drs. M. Vos, Wethouder Zorg, Milieu, Personeel en Organisatie, Openbare Ruimte en Groen Amsterdam Betreft: hulpverlening seksuele gezondheid Amsterdam Amsterdam 4 februari 2010 Uwe Excellentie, In reactie op de berichtgeving in de media en de gebeurtenissen rond de financiële en ruimtelijke problemen bij het Amsterdams Centrum voor Seksuele Gezondheid ACSG(voorheen MR 70) en de Oosterparkkliniek vragen wij U aandacht voor onze grote bezorgdheid. Wij brengen in herinnering dat het in 1967 Prof. Dr. G.J.Kloosterman was, die als eerste in ons land in De Vrouwenkliniek van het Wilhelmina Gasthuis, overging tot het instellen van een “abortuscommissie” ter beoordeling van de aanvragen tot het afbreken van ongewenste zwangerschappen. Deze stap was even baanbrekend als de opening van een polikliniek voor geboorteregeling in 1965 om aankomend artsen te kunnen onderwijzen op het gebied van seksualiteit, vruchtbaarheid en anticonceptie. Niet lang daarna ontstonden de Oosterparkkliniek en het huidige ACSG vanuit de overtuiging dat deze zorg ook op een veilige, goed toegankelijke plaats buiten de muren van ziekenhuizen beschikbaar moest zijn, vooral ook om veiligheid, privacy en anonimiteit van vrouwen in nood te kunnen garanderen. Deze ontwikkelingen in Amsterdam hebben destijds een cruciale rol gespeeld bij de totstandkoming van een systeem van abortushulpverlening en seksuele gezondheidszorg dat Nederland een internationale voortrekkersrol heeft gegeven en heeft geleid tot de beste statistieken met betrekking tot vele aspecten van seksuele gezondheid ter wereld. Sinds vele jaren nemen de diverse extramurale eerstelijnsklinieken samen 90% van de abortushulpverlening voor hun rekening en hebben ziekenhuizen hierbij slechts een beperkte of aanvullende rol. Bij vragen en/of problemen op het gebied van seksuele gezondheid kan men zich bovendien veelal wenden tot dezelfde laagdrempelige extramurale instellingen, met veel zorg rond privacy en anonimiteit en met medewerkers die getraind en zeer ervaren zijn in het geven van adequate, empatische en niet-oordelende zorg, Dit model van zorg functioneert goed. Nog onlangs is een succesvolle aanvang gemaakt met specifieke seksualiteitshulpverlening voor jongeren onder de 25 jaar in de vorm van “Sense” hulpverlening, dat in Amsterdam naar volle tevredenheid en leidend tot wederzijdse deskundigheidsbevordering, georganiseerd is vanuit een samenwerkingsverband tussen GGD en ACSG. Het heeft er nu alle schijn van dat door het opheffen van de twee Amsterdamse klinieken en het “uit”plaatsen van abortushulpverlening naar één ziekenhuis een einde gaat komen aan de bestaande geïntegreerde en bovenal hooggekwalificeerde zorg rond seksuele gezondheid in Amsterdam. Het is onbegrijpelijk dat dit gebeurt juist op het moment dat u in uw beleidsbrief “seksuele gezondheid” d.d. 27 november 2009, waarvan wij met veel vreugde kennis hebben genomen, op afgewogen wijze en met veel kracht het belang heeft onderstreept van een geïntegreerd zorgaanbod rond seksuele gezondheid. De huidige ontwikkelingen in Amsterdam lijken echter een trendbreuk op te gaan leveren in een goed werkend zorgsysteem en zijn in flagrante tegenspraak met uw bovengenoemde beleidsbrief. Het exclusief onderbrengen van de abortushulpverlening in een ziekenhuis staat op gespannen voet met de eisen van keuzevrijheid, anonimiteit, veiligheid en laagdrempeligheid die aan deze hulpverlening gesteld moeten worden. Abortushulpverlening wordt hiermee bovendien geïsoleerd van de noodzakelijke recidivepreventie en daarmee samenhangende hulpverlening rond anticonceptie, seksueel functioneren en seksuele dwang. Het exclusief onderbrengen van abortushulpverlening in een ziekenhuis, waar per definitie de noodzakelijke expertise op het brede terrein van seksuele gezondheid ontbreekt, is een uiterst onwenselijke ontwikkeling met mogelijk grote gevolgen voor de abortushulpverlening in ons land. Als er één schaap over de dam is, volgen er ongetwijfeld meer die abortushulpverlening tegen commerciële tarieven gaan aanbieden ontdaan van de noodzakelijke randvoorwaarden voor vrouwengezondheid. Wordt een dergelijke ontwikkeling door het College voor Zorgverzekeringen (CVZ) wellicht om economische redenen toegejuicht? Vrouwen in Amsterdam en wellicht in Nederland hebben hier echter weinig goeds van te verwachten, zoals ten overvloede geïllustreerd wordt door volkomen onoordeelkundige en ten hemel schreiende uitlatingen van de directeur van het betrokken Amsterdamse ziekenhuis in de pers. Wij verzoeken U dan ook dringend om er zorg voor te dragen dat er in Amsterdam een oplossing komt die het voortbestaan van samenhangende extramurale en hooggekwalificeerde zorg op het gebied van seksualiteit, vruchtbaarheid, anticonceptie en ongewenste zwangerschap garandeert. Hoogachtend, Rik van Lunsen en Marion Kreyenbroek Verontrustte Amsterdammers
Deze petitie zal ik, ReindeR Rustema, toelichten op woensdagavond 10 februari 2010 in de commissievergadering Algemene Zaken op 10 februari 2010 in de Boekmanzaal in de Stopera op Amstel 1. De vergadering begint om 20:00 en insprekers krijgen 3 minuten de tijd..
De centrale stad heeft de petitie als raadsadres ontvangen en doorgestuurd naar alle stadsdelen. Vorige week is dit papier gestuurd naar het algemene postbusadres van de verschillende stadsdelen.
Alleen Zeeburg en Noord hebben dit raadsadres inmiddels ontvangen en op de agenda geplaatst van de stadsdeelraad. Bij de andere stadsdelen is het klaarblijkelijk nog intern onderweg naar de griffie. Vandaag heb ik de stadsdelen Oud-Zuid, Baarsjes, Bos en Lommer, Zuid-oost, Slotervaart, Zuideramstel, Centrum, Osdorp opnieuw per e-mail gevraagd of het raadsadres inmiddels al binnengekomen is bij de griffie. Zo niet, of ze dan contact op zouden willen nemen met de raadsgriffie van de centrale stad. De stadsdelen Westerpark, Geuzenveld, Oud-West en Oost-Watergraafsmeer.nl hadden nog niets laten weten en hebben opnieuw het verzoek van vorige week ontvangen.
vorige week ontvangstbevestiging gevraagd bij alle stadsdelenOuderen die urenlang in hun eigen ontlasting moeten zitten, vastgebonden worden in een isoleerkamer, of zelfs geslagen worden door verplegers. Tegen dit soort misstanden in de zorg moeten ouderen beschermd worden.
Dat is het uitgangspunt van een nieuw burgerinitiatief: Meldpunt Ouderenbescherming Nederland. Podcast
AVRO: De PraktijkHet aantal digitale ondertekeningen is aanzienlijk gestegen nav de uitzending van eenvandaag op 1 febr. Kijk de uitzending nog eens na op www.eenvandaag.nl Daar doen we het voor, het aantal benodigde ( 40.000) ondertekeningen is nog lang niet in zicht.
http://www.tweedekamer.nl/vergaderingen/commissievergaderingen/volgende_weken/details.jsp?parlisnummer=2010A00223&dayofweek=Woensdag&his=0 Op bovenstaande site van de Tweede Kamer staat te lezen dat de vaste commissie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport op 10 februari a.s. om 11.30 uur (tot 12.30 uur) op zijn agenda met staatssecretaris Jet Bussemaker het punt van de abortusklinieken in Amsterdam heeft staan.
De vergadering is openbaar en is in de Suze Groenewegzaal, Tweede Kamergebouw. Kamercommissies kunnen zo maar opschuiven vanwege diverse redenen, als dat het geval is zal hier op 9 februari een bericht staan.