Door mijn kennis te structureren en verder onderzoek te doen voor mijn boek over fotorecht is een ding wel duidelijk: De auteurswet is hopeloos gedateerd en dat lijkt geen toeval. Uitgevers hebben afgelopen jaren meer rechten gekregen en fotografen minder. De inningsindustrie lobbyt stevig.
Veel meer dan een desinfecterend zonnetje kan ik helaas niet doen. Dus daar gaan we weer:
45.000 euro boete voor Photoclaim en Fechner
Al in 2022 blijkt de beruchte fototrol Photoclaim met advocaat Robert Fechner beboet te zijn door de mededingingsautoriteit in Italië. Niets, echt niets, lazen we daarover in de Nederlandse pers. En ook na mijn stuk op Netkwesties is het vooralsnog niet opgepikt. Met ANP en DPG Media die zelf massaal onredelijke fotoclaims laten versturen niet verwonderlijk.
Ook Copytrack blijkt onderzocht te zijn
De Italiaanse mededingingsautoriteit blijkt ook Copytrack onderzocht te hebben. Zij heeft echter alle aantijgingen toegegeven en beloofd om haar leven te beteren. In Italië lijkt Copytrack niet meer actief.
De Nederlandse mededingingsautoriteit geeft aan dat zij in tegenstelling tot de Italiaanse mededingingsautoriteiten alleen de bevoegdheid heeft om namens particulieren op te treden. Ik betwijfel dat, ZZP-ers dienen mijns inziens dezelfde rechtsbescherming te krijgen als particulieren.
De Italiaanse auteurswet
Ik dook nog eens in oude Italiaanse nieuwsberichten over de twee fototrollen en ontdekte dat Italië een apart hoofdstuk heeft in de wet voor foto’s.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Nederland met opzet niks in de wet zet over hergebruik van foto’s op internet. Dan blijft er namelijk lekker veel over om over te bakkeleien. Kunnen er uurtjes geschreven worden. Met als triest dieptepunt de discussie of het portretrecht uit 1912 wel of niet geldt bij digitaal gebruik. Terwijl dat hele portretrecht met de komst van de AVG geschrapt kan worden uit de wet.
Ik heb de petitie Update de auteurswet nieuw leven ingeblazen, onder andere dus naar aanleiding van de Italiaanse auteurswet.
Onderzoeksrapport
Kort na start van deze petitie was er al een motie over en nu, ruim vier jaar, later ligt er een onderzoeksrapport. Het zoveelste zoethoudertje. De zelfbenoemde beschermers van het auteursrecht helpen het om zeep: Door keer op keer niet te benoemen dat de rechten van freelancers misbruikt worden door mediagiganten en de kleine fotogebruiker als zondebok aan te wijzen voor de dalende inkomsten.
Ik geloof dat ik dat het meest frustrerendste vind. Dat fotografen niet door hebben hoe hun auteursrecht uitgebuit wordt en meegaan in het frame dat de kleine fotogebruiker hun foto’s jat.
Vergeten groente
Ik zie regelmatig claims voor foto’s waarvan de rechten zijn vervallen en kwam zo een merkwaardig wetsartikel tegen. Met artikel 45o Aw blijkt een vervallen recht weer tot leven gewekt te kunnen worden: Van een werk dat nooit is uitgegeven en waarvan de rechten zijn vervallen krijgt de uitgever in Nederland 25 jaar lang het auteursrecht.
Bizar! Het betekent dat de partij die negatieven bemachtigd van een particulier die meer dan 70 jaar dood is auteursrechten krijgt als zij de foto’s publiceert. Mag je als ontvanger van zo’n claim gaan bewijzen dat de foto wél ooit is uitgegeven.
Het blijft voor mij dweilen met de kraan open. Voorlopig moet ik dus door met aan de bel trekken en uitleggen hoe het juridisch in elkaar steekt. Geen ambtenaar te vinden die wil helpen, laat staan dat er opgetreden wordt. En ik kan de mensen ook nog steeds niet doorverwijzen naar een betrouw- en betaalbaar loket.
Dat gezegd hebbende. Let op! Er zijn commerciële partijen, waaronder advocaten, die helpen met fotoclaims. Een eerste reactie is gratis of ze lokken je met een laag eenmalig bedrag. Doel van deze partijen is echter niet zo snel mogelijk oplossen maar een discussie uitlokken die soms zelfs bij de rechter belandt. En dan win je misschien wel, maar is de kans aanwezig dat je blijft zitten met stevige proceskosten. Zoals in de zaak die ANP verloor.
Teken en deel de petitie! Deel je ervaringen online. Een desinfecterend zonnetje is alles wat we kunnen doen.
En steun mijn gerechtelijke stappen tegen ANP door een donatie te doen of bekendheid te geven aan de crowdfunding: alle kleine beetjes helpen.
Groet! De petitionaris
We bieden de petitie aan de Provincie aan op de inloopavond op woensdagavond 16 april, 19.30 bij Dorst naar Kunst, Groenestraat 5 in Dorst. Komt allen! Samen staan we sterk!
Een petitie moet kort zijn, daarom geven we bij het aanbieden een uitgebreidere toelichting en verwoording van de wensen en bezwaren.
bewonerscomité Rijksweg Dorst
Er is gestemd, maar aan de voorwaarden van de vvd is nog niet voldaan. Misschien als dat niet gebeurt, krijgen we wel een meerjarenplan.
Donderdagavond 10 april wordt de petitie aangeboden aan de burgemeester van de gemeente Castricum de heer Ben Tap. De aanbieding is om 22.30 uur in het gemeentehuis voorafgaand aan de gemeenteraadsvergadering.
Iedereen die dat wil kan hier bij zijn.
De petitie is 8 april 2025 aangeboden aan de gemeenteraad. De petitie is door de gemeenteraad betrokken bij de inhoudelijk bespreking op 8 april.
De vergadering kun je hier terug kijken
Op 15 april neemt de raad een besluit. Deze vergadering kun je hier bekijken
Griffie gemeenteraad Eindhoven
Petitie: Blanke Zuid-Afrikanen moeten asiel krijgen in Nederland
Inleiding
In de afgelopen jaren zijn er steeds meer zorgen over de veiligheid en het welzijn van blanke Zuid-Afrikanen, die geconfronteerd worden met toenemende vormen van geweld, discriminatie en onrecht in Zuid-Afrika. Het is van essentieel belang dat Nederland zich inzet voor het bieden van bescherming aan deze kwetsbare groep door hen asiel te verlenen.
De situatie in Zuid-Afrika, gekenmerkt door sociaal-politieke instabiliteit, heeft geleid tot een diepgewortelde angst onder blanke Zuid-Afrikanen voor hun veiligheid en toekomst. Daarom pleiten wij voor het verlenen van asiel aan blanke Zuid-Afrikanen in Nederland.
De huidige situatie in Zuid-Afrika
Zuid-Afrika, hoewel het zich sinds het einde van de apartheid officieel heeft gepositioneerd als een democratisch land, kampt nog steeds met ernstige ongelijkheid en geweld. Blanke Zuid-Afrikanen, die vaak landbezit hebben, worden steeds vaker het doelwit van gewelddadige aanvallen. Deze aanvallen zijn vaak niet alleen financieel gemotiveerd, maar ook etnisch en politiek van aard, wat de situatie voor blanke Zuid-Afrikanen bijzonder problematisch maakt.
Statistieken tonen aan dat er in Zuid-Afrika een stijging is van het aantal moorden op boerderijen, waar veel blanke Zuid-Afrikanen wonen. Deze moorden gaan vaak gepaard met brute gewelddaden en lijken regelmatig politiek gemotiveerd te zijn. De overheid heeft moeite om deze criminaliteit effectief aan te pakken, wat de gevoel van onveiligheid onder blanke Zuid-Afrikanen vergroot.
Discriminatie en verlies van eigendom
Naast de directe bedreigingen voor hun leven, worden blanke Zuid-Afrikanen ook geconfronteerd met systematische discriminatie en dreigingen met onteigening van land zonder compensatie. De controversiële landhervormingswetgeving die in Zuid-Afrika wordt besproken, zorgt voor verdere onzekerheid voor blanke Zuid-Afrikanen, vooral boeren die afhankelijk zijn van hun land voor hun inkomen en levensonderhoud. De angst om hun eigendommen te verliezen zonder enige vorm van compensatie, gecombineerd met de verhoogde criminaliteit, maakt het voor veel blanke Zuid-Afrikanen onmogelijk om een toekomst op te bouwen in hun eigen land.
Het recht op bescherming
Zoals vastgelegd in internationale verdragen zoals het Vluchtelingenverdrag van de Verenigde Naties, heeft Nederland de verplichting om bescherming te bieden aan mensen die in hun eigen land gevaar lopen vanwege hun etniciteit, politieke overtuiging of sociale status. Het verlenen van asiel aan blanke Zuid-Afrikanen is niet alleen een morele plicht, maar ook een juridische verplichting vanuit het oogpunt van mensenrechten.
Nederland heeft altijd zijn deuren opengehouden voor mensen die vervolgd worden vanwege hun afkomst of overtuigingen, en het zou een belangrijke stap zijn om deze traditie voort te zetten door blanke Zuid-Afrikanen de bescherming te bieden die ze nodig hebben. Door hen asiel te verlenen, kan Nederland hen een veilige haven bieden waar ze hun leven opnieuw kunnen opbouwen, weg van de dreiging van geweld en onrecht in Zuid-Afrika.
Waarom Nederland?
Nederland heeft een lange geschiedenis van het bieden van asiel aan mensen die vervolgd worden in hun thuisland. Het land heeft bovendien een stabiel politiek klimaat, een hoge levensstandaard, en is bekend om zijn toewijding aan mensenrechten en internationale normen. Het bieden van asiel aan blanke Zuid-Afrikanen zou niet alleen bijdragen aan het beschermen van mensen die in gevaar verkeren, maar ook het internationale imago van Nederland als land van bescherming en rechtvaardigheid versterken.
Daarnaast heeft Nederland een grote en goed geïntegreerde Zuid-Afrikaanse gemeenschap, die kan helpen bij het integreren van nieuwe vluchtelingen en het opbouwen van netwerken van steun en solidariteit. Dit zou een belangrijke bijdrage leveren aan de succesvolle integratie van blanke Zuid-Afrikanen in de samenleving.
Conclusie
Blanke Zuid-Afrikanen bevinden zich in een onhoudbare situatie waarin geweld, discriminatie en het verlies van hun eigendom dagelijkse realiteit zijn geworden. Nederland heeft de morele en juridische verantwoordelijkheid om deze mensen bescherming te bieden door hen asiel te verlenen. Dit zou niet alleen een daad van mededogen zijn, maar ook een belangrijke stap in het naleven van de mensenrechten en het versterken van de waarden van recht en gerechtigheid die Nederland hoog in het vaandel heeft staan. Wij roepen de Nederlandse regering op om haar grenzen te openen voor deze kwetsbare groep en hen een veilige toekomst te bieden in Nederland.
Teken deze petitie en help mee om de rechten en veiligheid van blanke Zuid-Afrikanen te waarborgen.
Inmiddels hebben diverse organisaties het woord Hindostanen geschrapt waaronder het NPO. .
Vaker ontvangen we de opmerking dat MKB-ondernemers onzichtbaar zijn bij ministeries en dus niet vaak op de agenda staan. Daar willen en kunnen we verandering in brengen als we ons verenigen als collectief en als klankbord gaan functioneren voor ministeries.
Ik roep dan ook iedereen op zich aan te melden binnen het collectief.
Er zijn geen kosten aan verbonden, we vragen je enkel om actie en input.
Aanmelden kan via (https://ondernemersbarometer.nl/index.php/energietransitiecollectief-mkb/)
Samensterk en samen bouwen aan de toekomst van Nederland met het MKB als banenmotor.
In een tijd waarin tegenpolen graag worden onderstreept, werd het naarmate de actie vordert duidelijk dat een deel van de geïnteresseerden zich wel kunnen vinden in het idee - maar minder in de titel "autovrij". Het gaat namelijk uit van iets wat we niet willen, in plaats van iets wat we wel willen.
En daarmee krijgt het een negatieve context.
We zijn niet doof voor feedback, daarom gaat de actie door onder een andere titel: Straat van Den Haag. Want tijdens die ene dag in het jaar, is de straat van héél Den Haag. Of je nou wel een auto hebt of niet, op die dag laten we 'm even staan en zien we hoe de openbare ruimte ook verdeeld kan worden. Wat ten goede komt van iedereen.