Gelijk hebben is nog geen gelijk krijgen bij de rechter…
Mijn verzoek aan de rechter om het vonnis van de legbatterijfoto te herroepen leek mij een te behappen risico. Het ergste dat er kon gebeuren is dat ANP bewijs overlegt waaruit blijkt dat ze uit eigen naam schade mocht vorderen. Zo’n bewijs is er wel of niet en dat kost geen uren om dat uit te zoeken. Ik had ingeschat dat ik bij verlies hooguit €1.000,- aan proceskosten kwijt zou zijn.
‘Je denkt nog steeds dat je gaat winnen hè?’ zei mijn gemachtigde toen hij weken later telefonisch een bericht van de advocaat van ANP doorgaf.
Eerlijk gezegd denk ik dat helemaal niet, ik vrees een achterkamertjesvonnis. Publiciteit kan dat voorkomen, dus het petitie-nieuwsbericht is dit keer geheel gewijd aan het opmerkelijke verloop.
De deurwaarder
De eerste deurwaarder die ik benaderde, zaak aangemeld per mail en paar uur later erachteraan gebeld, weigerde de zaak. Na nog 5 belletjes vond ik pas een deurwaarder.
Hollandse Hoogte B.V. bleek uitgeschreven in het handelsregister. Omdat Hollandse Hoogte al voor mijn rechtszaak was samengegaan met ANP gaf ik telefonisch door dat ANP B.V. gedaagd moest worden. Of ik dat per mail wilde bevestigen zei de deurwaarder. Met de wetenschap van nu had ik de deurwaarder uit moeten laten zoeken wie de rechtsopvolger is van Hollandse Hoogte B.V..
Ik had de deurwaarder opdracht gegeven de zaak aan te brengen bij de rechtbank. Omdat mijn gemachtigde aangaf nog steeds geen factuur voor het griffierecht te hebben ontvangen belde ik naar de rechtbank en kwam ik er zo nog net op tijd achter dat het aanbrengen niet gebeurd was.
De advocaat
Vooropgesteld. Voor het eerst in mijn ‘carrière’ dat ik een fatsoenlijke advocaat tref. Wellicht omdat hij in iets anders gespecialiseerd is dan Intellectueel Eigendom ;-).
De advocaat gaf aan dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd en stelde een ‘verzoeningsgesprek’ voor. Ik heb de advocaat vriendelijk bedankt voor de uitnodiging.
Vervolgens gaf de advocaat aan dat ANP zich zal verzetten tegen wijziging van de rechtspersoon en dat ANP inzet op een volledige proceskostenveroordeling. Of ik de procedure niet beter kon intrekken? Dit keer antwoordde ik kort, NEE.
Het verweer van ANP
Als eerste verweer uiteraard dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd. Dat is een onverwachts kadootje. Er blijkt een hele kerstboom te zijn opgetuigd, zoals mijn gemachtigde het prachtig verwoordde. Door Bas van Beek, mijn inziens het brein van de fototrollerij bij ANP. Hopelijk is dat voor de rechter voldoende reden om mijn verzoek de rechtspersoon te wijzigen te honoreren.
Als tweede verweer dat ik te laat ben met herroepen. Daarna het inhoudelijke verweer.
De eis van een volledige proceskostenveroordeling heeft ANP laten vervallen. Een hele geruststelling dat het me geen godsvermogen gaat kosten als de rechter de zaak niet-ontvankelijk verklaart omdat ik de verkeerde rechtspersoon heb gedaagd.
De rechtbank
Ik had mijn repliek (= de reactie op de verweren) al bijna klaar toen er bericht kwam dat de kantonrechter de zaak wil bespreken in een zitting. In deze fase van de procedure is dat ongebruikelijk en ik verzuchtte tegen mijn gemachtigde: “Tentakels ANP zijn lang”. Hij appte terug: “Die van jou zijn plakkerig haha”.
Met een zitting lopen de proceskosten stevig op en het lijkt me zinloos om het geschil inhoudelijk te bespreken als er nog niet geoordeeld is over de twee niet-inhoudelijke verweren van ANP. We hebben een verzoek ingediend om daar eerst uitspraak over te doen. Mocht de rechtbank dat verzoek niet honoreren neem ik het zekere voor het onzekere. Dan trek ik de zaak in en daag de juiste rechtspersoon.
Privatieve lastgevingsovereenkomst
Er kwam nog een onverwachts kadootje voorbij: Een uitspraak met een andere fototrol. De rechter legt helder uit dat als je een recht niet bezit dat je dat recht alleen op eigen naam uit kunt oefenen met een privatieve lastgevingsovereenkomst, art. 7:423 BW. Vertaald naar fotoclaims betekent dat: Een rechthebbende fotograaf moet opdracht gegeven hebben aan de fototrol om te procederen en tegelijkertijd zijn recht op schadevergoeding opgeven. No way dat een fotograaf dat doet.
Ik weet al langere tijd dat als de rechten nog bij de fotograaf liggen dat een fototrol mede namens de fotograaf schadevergoeding moet vorderen. Het overgrote deel van de onredelijke fotoclaims dat ik onder ogen krijg zijn ermee af te wimpelen. In mijn verweren kan ik dat vanaf nu onderbouwen met het wetboek én jurisprudentie.
Van foto’s van ANP weet je niet of ANP ze bezit of beheert. ANP koopt foto’s aan, ANP had in het verleden fotografen in dienst waardoor ANP automatisch de rechten verwierf en freelancers kunnen de rechten overdragen.
Een rechter weet ook niet of een eiser de rechten bezit. En als je het als gedaagde niet betwist komt het als feit vast te staan. Breng je het wel ter sprake en de eiser blijkt de rechten slechts te beheren, dan win je als het goed is. Maar daarvoor moet je dus een dure jurist inschakelen of zelf juridisch onderlegd zijn. Dat maakt een rechtvaardig vonnis onhaalbaar voor de leek. Zo heeft de van ANP winnende gedaagde meer dan €7.000 uitgegeven aan een advocaat en slechts €150,- vergoed gekregen.
In dit kader: Copytrack heeft blijkbaar een nieuwe client, Yay Images, en heeft massaal sommaties verstuurd. Yay Images is een agency waar fotografen hun rechten behouden. De blafmails van Copytrack namens Yay Images kun je dus gerust negeren.
Wordt vervolgd
Ik heb in ieder geval veel zin in een zitting. Ik hoop dat er te zijner tijd wat mensen mee willen zodat ik niet zoals bijna 6 jaar geleden in mijn eentje tegenover 3 gemachtigden van ANP en een geïrriteerde rechter sta. Herstel, bijna in mijn eentje. Mijn man was destijds mee maar die probeerde me over te halen toch maar te schikken omdat hij meende dat de rechter de wet volgde...
Overig nieuws
Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online! Of steun mijn werk met een financiële bijdrage.
Groet! De petitionaris
Stel nu eens dat het niet corona is, maar ebola dat zou rondgaan.
Denkt u dan dat er mensen zouden zijn die zich in de buurt van anderen zouden wagen? En zij die dat toch moesten wagen om voedsel en water te halen, dat die een niet-werkend mondkapje zouden dragen? Zij zouden naar buiten gaan in een hazmat pak met zuurstofflessen. En een bezem om ebola zombies van zich af te houden, voorzover deze buiten zouden lopen.
Mensen doet dat nu niet, omdat zij allang weten dat corona geen ebola is. Een hele nare stevige griep griep op zijn hoogst. In maart wist nog niemand dit, en leken afstand houden en niet samenkomen, zeer verstandige zaken om te doen. En dat deden mensen ook.
Wat mensen nu doen is ook heel verstandig. Ze weten inmiddels dat alleen ouderen en zwakkeren van gezondheid gevaar lopen, en houden ook duidelijk afstand van deze mensen.
En als ze op bezoek gaan bij hun oudere familieleden, nemen ze alle voorzorg in acht. Mensen doen dit al.
De spoedwet gaat uit van domme mensen, die niet zelf kunnen nadenken.
En als er mensen zijn die een ander geluid laten horen, een geluid dat de vrijheid van iedereen verdedigt en probeert te beschermen, wordt dit geluid in overheidsuitingen als asociaal bestempeld; of als fake nieuws.
En het was geen fake nieuws. HCQ + zink is nu erkend als werkend. Veel te laat, het had vele levens kunnen redden van mensen uit de risicogroepen. Dat is asociaal.
En dit is maar een puntje uit de ellenlange lijst van asociale handelingen van onze overheid. We weten het allemaal. Maar velen zijn bang om het aan te kaarten. Dan worden ze nog als asociaal gezien. En als de spoedwet er doorheen komt, zelfs als misdadig.
Knuffelen van je dierbare wordt een misdaad. Dansen wordt een misdaad. Kussen wordt een misdaad. Zingen wordt een misdaad. Zelfs luid spreken wordt een misdaad.
De spoedwet is de echte ramp; een veel grotere en verstrekkende ramp dan zelfs ebola zou zijn.
Verstuur naar de belangenorganisatie Netbeheer Nederland op 16 oktober..
Binnenkort zullen we deze petitie intrekken. De wet over de Coronamelder, de smartphone app, is aangenomen.
De app is nu operationeel. Aan onze belangrijkste eisen is voldaan. Voor zover na te gaan: volledige privacy en altijd vrijwillig en na 14 dagen vernietiging data. Het nut blijft twijfelachtig. Het virus wordt daar niet mee bestreden. Maar wie het een goed gevoel geeft om de app te downloaden, prima. Alles staat en valt vervolgens wel bij het registreren in de app door besmette app-gebruikers. Meer info [https://coronamelder.nl/]
Geplaatst op vrijdag 16 oktober 2020 - 15:35
https://www.1limburg.nl/stop-met-duitse-dodenherdenking-ysselsteyn
Er moet een einde komen aan de dodenherdenking op de Duitse militaire begraafplaats in Ysselsteyn.
Dat betoogt opperrabijn Binyomin Jacobs in zijn column in het Nieuw Israëlitisch Weekblad (NIW). Volgens hem liggen er teveel oorlogsmisdadigers op deze grootste militaire begraafplaats van Nederland.
Verzamelbak "Die dodenakker in Ysselsteyn is dus een verzamelbak van SS-tuig, Nederlandse SD-ers, collaborateurs, waarvan een aantal door het verzet was gefusilleerd, en ook nog 'gewone' Duitse soldaten.
Ook de persoon die Anne Frank en haar familie op transport liet stellen ligt daar begraven", stelt de opperrabbijn.
No way! "Eer betonen aan verraders en moordenaars die er vrijwillig voor gekozen hebben om o.a. mijn familie uit te moorden en/of ze naar de gaskamers te hebben gestuurd? No way!" Jacobs vindt dan ook dat er een einde moet komen aan de jaarlijkse herdenking, waarbij de Duitse ambassadeur kransen legt.
Petitie De opperrabbijn reageert met zijn column op een online petitie die oproept om te stoppen met de herdenking in Ysselsteyn. Die petitie is inmiddels zo'n 200 keer ondertekend.
Volkstrauertag De jaarlijkse herdenking in Ysselsteyn vindt plaats op Volkstrauertag. Dat is de dag waarop Duitsland de doden herdenkt die zijn omgekomen bij gewapende conflicten. De eerste herdenking was in 1922. De Volkstrauertag vindt plaats op de zondag die het dichtst bij 16 november ligt.
In 2020 vindt de herdenkingsdag op 15 november plaats. In Ysselsteyn is de herdenking afgelast vanwege het coronavirus. Als alternatief is er een online programma. De afgelopen jaren is de herdenking steeds meer een oproep tot verzoening.
Deze petitie is opgericht, zodat de studenten, die in het schooljaar 2020-2021 online onderwijs hebben gekregen, hun collegegeld terugkrijgen!.
De spoedwet heeft enorme polarisatie veroorzaakt, en dit wordt alleen maar erger nu dat een plicht is aangekondigd voor niet-werkende mondkapjes.
Bij goedemorgen nederland van 12 oktober, presenteerde Erik-Jan Vlieger een interessant tijdslot plan om iedereen zijn vrijheid terug te kunnen geven, en toch veilige bewegingsvrijheid te geven aan mensen uit hoog-risico groepen.
Als dit nog op een of andere manier in de wet geamendeerd zou kunnen worden, zou dit wel eens de angel uit de polarisatie kunnen trekken.
vanaf minuut 08:30 Een soort intelligente semi-lockdown .
De verdeling van subsidie voor de cultuursector is oneerlijk en moet over, betoogt Zora Duvnjak (PvdA), lid van de stadsdeelcommissie Amsterdam-West.
[This is the English translaton of the opinion piece in NRC.]
In 1923, the Japanese architect Sutemi Horiguchi visited the Netherlands and was amazed at the fact that the workers' houses in the Netherlands were more beautiful than the king's palace. The following year he published a book in Japan on Dutch architecture with a lot of attention to the houses that were built in the romantic and expressionist style of the Amsterdam School, mainly by housing corporations.
All over the world there was admiration for social housing in the Netherlands. The inspirer of the Amsterdam School movement, architect Michel de Klerk, was also called the “Rembrandt of architects”. In Amsterdam it was the social democratic councilor Floor Wibaut who made a case here. He felt that the workers should be elevated by becoming acquainted with art and culture.
Until today there is great interest in social housing and the Amsterdam School architecture in the world. It was mainly foreigners who published about the art and architecture of the Amsterdam School in the 1970s and 1980s. A few years ago it was The Getty Foundation in Los Angeles that contributed financially to the restaurant of housing complex Het Schip.
But is this interest also there in the Netherlands? With the support of housing corporations and the municipality of Amsterdam, Museum Het Schip started a few years ago in Het Schip to promote interest in this Dutch heritage. An important reason for the support of the municipality was the aim to spread tourists more over the city. The museum started in a small post office and was subsequently converted into a museum home. Four years ago, a former school building could also be involved. Mayor Eberhard van der Laan officially opened this extension. The extra museum space made it possible to organize exhibitions about the art of the Amsterdam School and the underlying ideals to help people find a good and beautiful home. The museum has a permanent exhibition and there are also changing exhibitions that place art and architecture in a broader context. There is currently an exhibition about the utopian German architect Bruno Taut. He was heavily influenced by Dutch architecture and built a neighborhood in Berlin in the style of the Amsterdam School: Schillerpark.
Although the name suggests otherwise, the Amsterdam School is not just an Amsterdam affair. Almost every town or village in the Netherlands has buildings from the twenties of the last century that were built in this style. In addition, there are buildings in Indonesia and even in Kemerovo in Siberia. The digital Platform Wendingen, set up by the museum, is busy collecting all these buildings on the internet. In recent years, thanks to Museum Het Schip, interest in the Amsterdam School has grown significantly. Many people now see how beautiful the neighborhood they live in is. In addition, the museum provides inspiration for architects and public housing providers. The principle of designing beautiful homes for people with low incomes is reflected in Dutch architecture.
The advisory committee of the Amsterdam Fund for the Arts (AFK), which had to assess the subsidy application from Museum Het Schip, was therefore very positive and advised allocating the requested amount. Unfortunately this did not happen. Instead, the museum received a substantial discount due to the lack of sufficient financial resources. As a result, the museum has an annual gap of 147,000 euros in its budget. This is not feasible for the museum, because the museum already obtains 65% from its own income. It is also impossible to cut back, because the fixed costs will continue and the museum heritage must be well cared for. Friends of the museum have therefore started a petition in support.
Alice Roegholt