Gelijk hebben is nog geen gelijk krijgen bij de rechter…
Mijn verzoek aan de rechter om het vonnis van de legbatterijfoto te herroepen leek mij een te behappen risico. Het ergste dat er kon gebeuren is dat ANP bewijs overlegt waaruit blijkt dat ze uit eigen naam schade mocht vorderen. Zo’n bewijs is er wel of niet en dat kost geen uren om dat uit te zoeken. Ik had ingeschat dat ik bij verlies hooguit €1.000,- aan proceskosten kwijt zou zijn.
‘Je denkt nog steeds dat je gaat winnen hè?’ zei mijn gemachtigde toen hij weken later telefonisch een bericht van de advocaat van ANP doorgaf.
Eerlijk gezegd denk ik dat helemaal niet, ik vrees een achterkamertjesvonnis. Publiciteit kan dat voorkomen, dus het petitie-nieuwsbericht is dit keer geheel gewijd aan het opmerkelijke verloop.
De deurwaarder
De eerste deurwaarder die ik benaderde, zaak aangemeld per mail en paar uur later erachteraan gebeld, weigerde de zaak. Na nog 5 belletjes vond ik pas een deurwaarder.
Hollandse Hoogte B.V. bleek uitgeschreven in het handelsregister. Omdat Hollandse Hoogte al voor mijn rechtszaak was samengegaan met ANP gaf ik telefonisch door dat ANP B.V. gedaagd moest worden. Of ik dat per mail wilde bevestigen zei de deurwaarder. Met de wetenschap van nu had ik de deurwaarder uit moeten laten zoeken wie de rechtsopvolger is van Hollandse Hoogte B.V..
Ik had de deurwaarder opdracht gegeven de zaak aan te brengen bij de rechtbank. Omdat mijn gemachtigde aangaf nog steeds geen factuur voor het griffierecht te hebben ontvangen belde ik naar de rechtbank en kwam ik er zo nog net op tijd achter dat het aanbrengen niet gebeurd was.
De advocaat
Vooropgesteld. Voor het eerst in mijn ‘carrière’ dat ik een fatsoenlijke advocaat tref. Wellicht omdat hij in iets anders gespecialiseerd is dan Intellectueel Eigendom ;-).
De advocaat gaf aan dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd en stelde een ‘verzoeningsgesprek’ voor. Ik heb de advocaat vriendelijk bedankt voor de uitnodiging.
Vervolgens gaf de advocaat aan dat ANP zich zal verzetten tegen wijziging van de rechtspersoon en dat ANP inzet op een volledige proceskostenveroordeling. Of ik de procedure niet beter kon intrekken? Dit keer antwoordde ik kort, NEE.
Het verweer van ANP
Als eerste verweer uiteraard dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd. Dat is een onverwachts kadootje. Er blijkt een hele kerstboom te zijn opgetuigd, zoals mijn gemachtigde het prachtig verwoordde. Door Bas van Beek, mijn inziens het brein van de fototrollerij bij ANP. Hopelijk is dat voor de rechter voldoende reden om mijn verzoek de rechtspersoon te wijzigen te honoreren.
Als tweede verweer dat ik te laat ben met herroepen. Daarna het inhoudelijke verweer.
De eis van een volledige proceskostenveroordeling heeft ANP laten vervallen. Een hele geruststelling dat het me geen godsvermogen gaat kosten als de rechter de zaak niet-ontvankelijk verklaart omdat ik de verkeerde rechtspersoon heb gedaagd.
De rechtbank
Ik had mijn repliek (= de reactie op de verweren) al bijna klaar toen er bericht kwam dat de kantonrechter de zaak wil bespreken in een zitting. In deze fase van de procedure is dat ongebruikelijk en ik verzuchtte tegen mijn gemachtigde: “Tentakels ANP zijn lang”. Hij appte terug: “Die van jou zijn plakkerig haha”.
Met een zitting lopen de proceskosten stevig op en het lijkt me zinloos om het geschil inhoudelijk te bespreken als er nog niet geoordeeld is over de twee niet-inhoudelijke verweren van ANP. We hebben een verzoek ingediend om daar eerst uitspraak over te doen. Mocht de rechtbank dat verzoek niet honoreren neem ik het zekere voor het onzekere. Dan trek ik de zaak in en daag de juiste rechtspersoon.
Privatieve lastgevingsovereenkomst
Er kwam nog een onverwachts kadootje voorbij: Een uitspraak met een andere fototrol. De rechter legt helder uit dat als je een recht niet bezit dat je dat recht alleen op eigen naam uit kunt oefenen met een privatieve lastgevingsovereenkomst, art. 7:423 BW. Vertaald naar fotoclaims betekent dat: Een rechthebbende fotograaf moet opdracht gegeven hebben aan de fototrol om te procederen en tegelijkertijd zijn recht op schadevergoeding opgeven. No way dat een fotograaf dat doet.
Ik weet al langere tijd dat als de rechten nog bij de fotograaf liggen dat een fototrol mede namens de fotograaf schadevergoeding moet vorderen. Het overgrote deel van de onredelijke fotoclaims dat ik onder ogen krijg zijn ermee af te wimpelen. In mijn verweren kan ik dat vanaf nu onderbouwen met het wetboek én jurisprudentie.
Van foto’s van ANP weet je niet of ANP ze bezit of beheert. ANP koopt foto’s aan, ANP had in het verleden fotografen in dienst waardoor ANP automatisch de rechten verwierf en freelancers kunnen de rechten overdragen.
Een rechter weet ook niet of een eiser de rechten bezit. En als je het als gedaagde niet betwist komt het als feit vast te staan. Breng je het wel ter sprake en de eiser blijkt de rechten slechts te beheren, dan win je als het goed is. Maar daarvoor moet je dus een dure jurist inschakelen of zelf juridisch onderlegd zijn. Dat maakt een rechtvaardig vonnis onhaalbaar voor de leek. Zo heeft de van ANP winnende gedaagde meer dan €7.000 uitgegeven aan een advocaat en slechts €150,- vergoed gekregen.
In dit kader: Copytrack heeft blijkbaar een nieuwe client, Yay Images, en heeft massaal sommaties verstuurd. Yay Images is een agency waar fotografen hun rechten behouden. De blafmails van Copytrack namens Yay Images kun je dus gerust negeren.
Wordt vervolgd
Ik heb in ieder geval veel zin in een zitting. Ik hoop dat er te zijner tijd wat mensen mee willen zodat ik niet zoals bijna 6 jaar geleden in mijn eentje tegenover 3 gemachtigden van ANP en een geïrriteerde rechter sta. Herstel, bijna in mijn eentje. Mijn man was destijds mee maar die probeerde me over te halen toch maar te schikken omdat hij meende dat de rechter de wet volgde...
Overig nieuws
Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online! Of steun mijn werk met een financiële bijdrage.
Groet! De petitionaris
Op 5 oktober 2011 is onderstaande tekst als tweede voortgangsbericht verzonden naar alle ondertekenaars van deze petitie die aangegeven hebben op de hoogte gehouden te willen worden. Geachte ondertekenaar, Op dinsdagmiddag 4 oktober heb ik volgens plan de petitie overhandigd aan de voorzitter van de Kamercommissie voor Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Hij vroeg me ook alles wat ik erbij vertelde te mailen zodat de hele commissie hier kennis van kan nemen.
Dat werden de onderstaande 820 woorden, hoewel ik die niet letterlijk zo heb uitgesproken. Alles wat ik zei staat wel in onderstaande tekst. Hou ook totaaltv.nl in de gaten. Journalist Jarco Kriek volgt de ontwikkelingen rondom deze petitie op de voet. Met minstens één commissielid ga ik nog een keer uitgebreider praten over alle details. Er volgt nog één afsluitende e-mail na deze, als er een beslissing is. "Mijn petitie spreekt voor zich. We moeten af van programmaraden en dergelijke oplossingen. Maar werpt u tegen, dan blijven we wel met boze consumenten zitten! Die weer bij de politiek aankloppen omdat ze geen keuze hebben. Vergelijk het met supermarkten. Boze burgers komen pas aankloppen bij de politiek als er geen keuze is maar een monopoliesituatie. Dat is het geval. Mijn tegenvraag is: waarom hebben we alleen in Nederland dit probleem en in onze buurlanden niet? Dat is onze geschiedenis. We hadden in een vroeg stadium kabelnetten waar praktisch iedereen op was aangesloten. In onze grote buurlanden was het alleen via de ether mogelijk om iedereen te bereiken (bergen, dunbevolkte gebieden, etc). De kabel was daar lang een luxe-product voor stedelingen met bijbehorende luxe-prijs. Door de alom aanwezige kabel in onze polder is er nu de situatie dat iedereen een factuurrelatie heeft met een tv-provider, terwijl in het buitenland "gratis tv uit de ether plukken" de norm of in ieder geval het alternatief is. En wat ik nu ga zeggen is kan ik niet hard maken, maar het is de kern van het probleem. In Nederland kunnen de commerciële omroepen nu geld vragen voor hun signaal. Als de kabelaar ze niet betaalt, krijgen ze geen tv-signaal van een populaire omroep. Maar geen nood, de kabelaar verrekent het doodleuk bij de consument. Het is niet veel omdat zo al die miljoenen tv-kijkers tot meebetalen worden gedwongen. Dit verklaart waarom wij in Nederland disproportioneel veel nationale zenders hebben voor zo'n klein landje. Ook verklaart dit waarom het onmogelijk is om al die nationale zenders gratis te zien. Wat in het buitenland de norm is... Niet via de ether (niet over land noch via de ruimte), niet via internet, niet via de kabel. Overal moet je betalen, terwijl in het buitenland de zenders hun uiterste best doen om via alle infrastructuren beschikbaar te zijn. Anders lopen adverteerders weg of bedingen ze een lagere prijs. De financiering is daar ook uitsluitend met belastinggeld, reclame, sponsoring en dergelijke. Betaalzenders zijn daar marginale interessante uitzonderingen. In Nederland zijn de commerciële zenders in feite allemaal betaalzenders, terwijl ze in de beleving van de kijker gratis zijn! Het maandbedrag zou voor die kabelinfrastructuur. Ja, voor een gedeelte, maar er zit wat in verstopt... Het is duidelijk dat het niet in het belang is van één van de partijen om dit toe te geven of tarieven te verklappen. Kabelaars weten van elkaar niet hoe de deals eruit zien die ze hebben gemaakt met de omroepen. Vandaar dat de Nederlandse tv-kijker boos kan worden over het kabelaanbod. Er is geen alternatief. De kabel wordt door velen door het monopolistische karakter nog steeds gezien als een nutsdienst, maar is het niet. De tv via de ether is per definitie een publieke zaak (die ether is van ons allemaal immers), maar is in Nederland nota bene verkocht aan de KPN! Onder de voorwaarde dat ze Ned123 doorgeven. Niet eens het must-carry pakket, waar de kabelaars wel aan moeten voldoen. Daar klagen ze terecht over. Die Digitenne-geschiedenis is een schandaal op zich. Daardoor kan je niet zomaar een antenne in de lucht prikken. Nee, je moet een factuurrelatie aangaan met weer zo'n monopolist zodat die aan de omroepen kan betalen. Tot 2017 is die absurde situatie uit handen gegeven, maar wel gelegitimeerd door de overheid. Als de minister alle providers (internet, kabel, satelliet, digitenne) verplicht om 30 zenders door te geven zullen ze van de omroepen een factuur krijgen daarvoor en betaalt iedere burger mee aan het overaanbod van nationale tv-zenders. Ook als je maar een paar zenders kijkt. Voor de kabelaars zou dat extra vervelend zijn, want de marge op het doorgeven van die zenders is heel smal. Dat doen ze vooral om abonnees te houden. Allerlei diensten op verzoek zijn wel profijtelijk te maken. Legaal downloaden simpel gezegd, via de factuur van je kabelaar. Maar als een deel van die bandbreedte opgeofferd moet worden aan een verplicht aanbod dan is er minder ruimte voor. De kabelaar geeft liever op verzoek door waar men naar wil kijken. Op verzoek stream is veel efficiënter voor het benutten van de bandbreedte dan 30-kanalen tegelijk duwen terwijl je ze niet allemaal tegelijk kan kijken. De kabel is perfect voor tweerichtingsverkeer. De ether is juist perfect voor het uitstrooien van dezelfde data op hetzelfde moment over miljoenen afnemers. Denk aan de enorme verspilling als servers, switches en routers zoveel data die doodloopt in een settop-box moeten rondpompen. Beter gewoon uitzenden via een zendmast voor iedereen. En die klagende burgers? Laat de markt zijn werk doen en ruim belemmerende instituties eerst op. De zenders waar je belasting voor betaalt moeten vanzelfsprekend wel gratis, zonder contract of legitimatie via de ether anoniem te ontvangen zijn. Verder is het afwachten welke consumenten hoeveel willen betalen voor welke zenders. Het is zeker geen overheidstaak om met gedwongen winkelnering allerlei commerciële zenders in leven te houden zoals de minister voornemens is."
Op dinsdag 27 september is de petitie met in totaal 588 ondertekenaars aangeboden aan de leden van de Eerste Kamer. Deze werd in ontvangst genomen door mevr.Mr.Drs.M.A.H. T.
Strik, Eerste Kamerlid voor Groen Links in bijzijn van haar collega Dr.G.A.T.M.Reuten senator voor SP. Ons werd de toezegging gedaan dat er via de Eerste Kamer alsnog bij de Tweede Kamerfracties op zal worden aangedrongen om de minister zich aan zijn belofte te laten houden, en anders rechtstreeks via de EK actie te ondernemen.
Op 24 september is een aanvraag voor het mogen aanbieden van de petitie verstuurd. U leest het goed, een petitie aanbieden gaat niet zomaar. De procedure voor het aanbieden van een petitie is iets omslachtiger dan wat ik had verwacht.
Ik moet schriftelijk een verzoek indienen bij het Bureau kabinetszaken van het ministerie van veiligheid en justitie om een petitie aan te mogen bieden. Dat is inmiddels per brief gebeurd. Mijn verzoek zal na binnenkomst op de agenda worden gezet en dan wordt beslist of ik de petitie mag aanbieden of niet. Dan moet er ook nog ruimte zijn in de agenda van de staatssecretaris (dhr. Teeven), want die is verantwoordelijk voor de wet op de kansspelen. Ik ben dus nu in afwachting van een antwoord van het bureau. De verwachte datum van indienen is naar aanleiding van dit wachten op het einde van oktober gezet. Zodra het wel of niet mogen aanbieden duidelijk is zal ik een definitieve einddatum vastleggen.
Geachte ondersteuners van de actie ' Ik zeg NEE tegen de ondergang van het FKKLBW', Vanmiddag hebben wij een uitnodiging ontvangen van de Tweede Kamer der Staten Generaal, om op dinsdag 4 oktober a.s. om 13.30 uur de petitie aan te bieden aan de vaste Kamercommissie Defensie.Dit betekent het einde van een drukke en enerverende actieperiode. We hebben ons enorm gesteund gevoeld door u allen en uw enorme betrokkenheid heeft het orkest bijzonder goed gedaan.
We houden u uiteraard op de hoogte van de ontwikkelingen die er op beleidsniveau nog gaande zijn. Zonder uw stem zou dit alles niet zijn ontstaan.Met nog 4 dagen te gaan hopen we dat we een zeer krachtige petitie kunnen gaan aanbieden. Stemmen is nog mogelijk tot en met maandag 3 oktober, dus zegt het voort! Met vriendelijke groet, het actiecomite
De meerderheid heeft gesproken. Met stilzwijgende instemming van de Tweede Kamer en de fracties in de Hoornse raad, minus de Hoornse SP-fractie en drie leden van de lokale partij Fractie Tonnaer, zal het Hoornse gemeentebestuur eind oktober het standbeeld van J.P.
Coen terug plaatsen op de Roode Steen van Hoorn. De intitiatiefnemers van de petitie Ja voor Hoorn, nee tegen Coen zien er daarom van af hun petitie (278 handtekeningen) aan te bieden aan het Hoornse college van B&W. De initiatiefnemers hebben de vrees uitgesproken dat ons land, dat als gastland optreedt van het Internationaal Strafhof, een modderfiguur slaat door een gevallen standbeeld voor een volkerenmoordenaar terug te plaatsen op zijn sokkel. Zij spreken nu de hoop uit dat dit niet zal gebeuren. De initiatiefnemers zijn geschrokken van de vaak felle reacties van de voorstanders van herplaatsing. Er zijn dreigementen uitgesproken, er is gescholden, er is rechts-extremistische taal gebezigd, er is zwaar op de persoon gespeeld. Petities.nl, waar de petitie Ja voor Hoorn, nee tegen Coen geplaatst is, heeft verklaard dat ze in hun zesjarige bestaan nog nooit zoiets heeft meegemaakt. Eén van de initiatiefnemers van de petitie, Eric van de Beek, stelt: Coen lijkt populairder dan ooit. Hij is eeuwenlang verguisd vanwege zijn met bloed doordrenkte blazoen. Waar in 1893 nog rellen dreigden uit te breken bij de oprichting van zijn standbeeld, dreigen anno 2011 rellen uit te breken uit angst dat het beeld niet word teruggeplaatst. Hoewel de initiatiefnemers van Ja voor Hoorn, nee tegen Coen fundamenteel van mening blijven verschillen met de voorstanders van herplaatsing, willen zij toch de hand reiken aan de mensen die het beeld terug willen zien op zijn sokkel. En dan met name aan degenen uit het pro-Coenkamp die hun mening op een weldoordachte en beschaafde manier naar voren hebben gebracht Op of rond de sokkel van het Coen-beeld wordt een kritische noot geplaatst, een tekst waaruit blijkt dat het standbeeld van Coen niet langer gezien moet worden als een eerbetoon. Dat is de verdienste van het burgerinitiatief dat voorafging aan de petitie Ja voor Hoorn, nee tegen Coen en van de Hoornse politiek die hiervoor zijn nek heeft uitgestoken. De kritische noot is een schrale troost voor de ondertekenaars van de petitie, maar, gezien het massieve verzet tegen elke verandering aan het beeld, is er toch heel wat bereikt. Waar in vroeger jaren het beeld van Coen regelmatig werd beklad, ontstaat binnenkort het gevaar dat de kritische noot wordt weggewerkt door pro-Coen-vandalen. Om dit tegen te gaan, verdient de zogeheten sokkelcommunicatie van de Hoornse D66-fractie een serieuze overweging. D66 wil hufterproof panelen rond de sokkel plaatsen, met daarop de kritische noot aangebracht. Die hufterproof-panelen zullen nog goed van pas komen. Graag zouden wij verder zien dat de tekst op of rond de sokkel niks aan duidelijkheid te wensen overlaat: dat het beeld niet langer gezien moet worden als een eerbetoon aan de persoon J.P. Coen. Wij vinden ook dat geproken moet worden van volkerenmoord, genocide of etnische zuivering. Historici zijn het er over eens dat de Banda-archipel volledig gezuiverd is van de oorspronkelijke bevolking. Coen schreef zelf over het resultaat van zijn optreden: 'De inboorlingen sijn meest allen door den oorloch, armoede ende gebreck vergaen. Zeer weynich isse op de omliggende eilanden ontcomen.' Zon 15 duizend mannen, vrouwen en kinderen zijn om het leven gebracht. Verder zou aan de vermelding dat Coen Batavia heeft gesticht, toegevoegd moeten worden dat hier de volledig verwoesting aan vooraf ging van de stad Jayakarta. Voor de ondertekenaars van de petitie Ja voor Hoorn, nee tegen Coen zal het een trieste dag zijn als het standbeeld terug wordt geplaatst op zijn sokkel. Tegelijk beseffen de initiatiefnemers dat er iets belangrijkers bestaat dan de strijd tegen een beeld. Dat is de strijd voor de vrijheid, wellevendheid en democratie. En tegen de verering en navolging van extremistische personen voor wie een mensenleven niet telt of telde.