Gelijk hebben is nog geen gelijk krijgen bij de rechter…
Mijn verzoek aan de rechter om het vonnis van de legbatterijfoto te herroepen leek mij een te behappen risico. Het ergste dat er kon gebeuren is dat ANP bewijs overlegt waaruit blijkt dat ze uit eigen naam schade mocht vorderen. Zo’n bewijs is er wel of niet en dat kost geen uren om dat uit te zoeken. Ik had ingeschat dat ik bij verlies hooguit €1.000,- aan proceskosten kwijt zou zijn.
‘Je denkt nog steeds dat je gaat winnen hè?’ zei mijn gemachtigde toen hij weken later telefonisch een bericht van de advocaat van ANP doorgaf.
Eerlijk gezegd denk ik dat helemaal niet, ik vrees een achterkamertjesvonnis. Publiciteit kan dat voorkomen, dus het petitie-nieuwsbericht is dit keer geheel gewijd aan het opmerkelijke verloop.
De deurwaarder
De eerste deurwaarder die ik benaderde, zaak aangemeld per mail en paar uur later erachteraan gebeld, weigerde de zaak. Na nog 5 belletjes vond ik pas een deurwaarder.
Hollandse Hoogte B.V. bleek uitgeschreven in het handelsregister. Omdat Hollandse Hoogte al voor mijn rechtszaak was samengegaan met ANP gaf ik telefonisch door dat ANP B.V. gedaagd moest worden. Of ik dat per mail wilde bevestigen zei de deurwaarder. Met de wetenschap van nu had ik de deurwaarder uit moeten laten zoeken wie de rechtsopvolger is van Hollandse Hoogte B.V..
Ik had de deurwaarder opdracht gegeven de zaak aan te brengen bij de rechtbank. Omdat mijn gemachtigde aangaf nog steeds geen factuur voor het griffierecht te hebben ontvangen belde ik naar de rechtbank en kwam ik er zo nog net op tijd achter dat het aanbrengen niet gebeurd was.
De advocaat
Vooropgesteld. Voor het eerst in mijn ‘carrière’ dat ik een fatsoenlijke advocaat tref. Wellicht omdat hij in iets anders gespecialiseerd is dan Intellectueel Eigendom ;-).
De advocaat gaf aan dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd en stelde een ‘verzoeningsgesprek’ voor. Ik heb de advocaat vriendelijk bedankt voor de uitnodiging.
Vervolgens gaf de advocaat aan dat ANP zich zal verzetten tegen wijziging van de rechtspersoon en dat ANP inzet op een volledige proceskostenveroordeling. Of ik de procedure niet beter kon intrekken? Dit keer antwoordde ik kort, NEE.
Het verweer van ANP
Als eerste verweer uiteraard dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd. Dat is een onverwachts kadootje. Er blijkt een hele kerstboom te zijn opgetuigd, zoals mijn gemachtigde het prachtig verwoordde. Door Bas van Beek, mijn inziens het brein van de fototrollerij bij ANP. Hopelijk is dat voor de rechter voldoende reden om mijn verzoek de rechtspersoon te wijzigen te honoreren.
Als tweede verweer dat ik te laat ben met herroepen. Daarna het inhoudelijke verweer.
De eis van een volledige proceskostenveroordeling heeft ANP laten vervallen. Een hele geruststelling dat het me geen godsvermogen gaat kosten als de rechter de zaak niet-ontvankelijk verklaart omdat ik de verkeerde rechtspersoon heb gedaagd.
De rechtbank
Ik had mijn repliek (= de reactie op de verweren) al bijna klaar toen er bericht kwam dat de kantonrechter de zaak wil bespreken in een zitting. In deze fase van de procedure is dat ongebruikelijk en ik verzuchtte tegen mijn gemachtigde: “Tentakels ANP zijn lang”. Hij appte terug: “Die van jou zijn plakkerig haha”.
Met een zitting lopen de proceskosten stevig op en het lijkt me zinloos om het geschil inhoudelijk te bespreken als er nog niet geoordeeld is over de twee niet-inhoudelijke verweren van ANP. We hebben een verzoek ingediend om daar eerst uitspraak over te doen. Mocht de rechtbank dat verzoek niet honoreren neem ik het zekere voor het onzekere. Dan trek ik de zaak in en daag de juiste rechtspersoon.
Privatieve lastgevingsovereenkomst
Er kwam nog een onverwachts kadootje voorbij: Een uitspraak met een andere fototrol. De rechter legt helder uit dat als je een recht niet bezit dat je dat recht alleen op eigen naam uit kunt oefenen met een privatieve lastgevingsovereenkomst, art. 7:423 BW. Vertaald naar fotoclaims betekent dat: Een rechthebbende fotograaf moet opdracht gegeven hebben aan de fototrol om te procederen en tegelijkertijd zijn recht op schadevergoeding opgeven. No way dat een fotograaf dat doet.
Ik weet al langere tijd dat als de rechten nog bij de fotograaf liggen dat een fototrol mede namens de fotograaf schadevergoeding moet vorderen. Het overgrote deel van de onredelijke fotoclaims dat ik onder ogen krijg zijn ermee af te wimpelen. In mijn verweren kan ik dat vanaf nu onderbouwen met het wetboek én jurisprudentie.
Van foto’s van ANP weet je niet of ANP ze bezit of beheert. ANP koopt foto’s aan, ANP had in het verleden fotografen in dienst waardoor ANP automatisch de rechten verwierf en freelancers kunnen de rechten overdragen.
Een rechter weet ook niet of een eiser de rechten bezit. En als je het als gedaagde niet betwist komt het als feit vast te staan. Breng je het wel ter sprake en de eiser blijkt de rechten slechts te beheren, dan win je als het goed is. Maar daarvoor moet je dus een dure jurist inschakelen of zelf juridisch onderlegd zijn. Dat maakt een rechtvaardig vonnis onhaalbaar voor de leek. Zo heeft de van ANP winnende gedaagde meer dan €7.000 uitgegeven aan een advocaat en slechts €150,- vergoed gekregen.
In dit kader: Copytrack heeft blijkbaar een nieuwe client, Yay Images, en heeft massaal sommaties verstuurd. Yay Images is een agency waar fotografen hun rechten behouden. De blafmails van Copytrack namens Yay Images kun je dus gerust negeren.
Wordt vervolgd
Ik heb in ieder geval veel zin in een zitting. Ik hoop dat er te zijner tijd wat mensen mee willen zodat ik niet zoals bijna 6 jaar geleden in mijn eentje tegenover 3 gemachtigden van ANP en een geïrriteerde rechter sta. Herstel, bijna in mijn eentje. Mijn man was destijds mee maar die probeerde me over te halen toch maar te schikken omdat hij meende dat de rechter de wet volgde...
Overig nieuws
Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online! Of steun mijn werk met een financiële bijdrage.
Groet! De petitionaris
Vandaag heb ik besloten deze petitie in te trekken. Niet omdat de snelle e-bike geen brommer meer moet worden.
Meer dan ooit!
Alleen is het technisch lastig. Beter is om de e-bike een kenteken te geven. Teken daarom de nieuwe petitie!
Want hoe zit het?
De e-bike bestaat niet! Althans, niet in de verkeerswetgeving. De e-bike is alleen gekeurd als product volgens de geharmoniseerde regels die binnen de EU gelden voor dit type product. Als de e-bike zich anders gedraagt dan is het in Nederland op de weg een 'speed pedelec', vergelijkbaar met een bromfiets. De bromfiets en speed-pedelec bestaan wèl in de verkeerswet, worden als hetzelfde gezien.
De e-bike is volgens de verkeerswet een fiets. Voor de fiets is er traditioneel van alles mogelijk, zolang het ding dus maar geen brom- of snorfiets is. Er is zelfs geen maximumsnelheid. Je hebt immers geen snelheidsmeter op je fiets.
Daar wordt dankbaar gebruik van gemaakt door 'de industrie'. Niet alleen de Nederlandse fatbike-bouwers. Je kan via internet heel goedkoop een fatbike uit China laten komen. Die dingen worden op geen enkele manier gekeurd want het zijn immers fietsen.
Genoemde EU-regels gelden alleen voor de verkoop binnen de EU. Maar als je zelf een e-bike importeert ben je als consument nog niet strafbaar. Je mag e-bikes (of stepjes) kopen en verhandelen die zich niet aan de regels houden, als je ermee maar op je eigen erf blijft en niet op straat komt.
Het schaalt niet op om het aan de handhaving door de politie over te laten. Ze moeten ze namelijk eerst aanhouden. Dan krijgen ze een boete en waarschuwing. Als ze desondanks later opnieuw gepakt worden voor hetzelfde wordt het ding pas van straat gehaald.
Er is een enorm leger nodig om deze fietsen aan te pakken op deze manier. Daarom hebben 50 gemeenten onder leiding van Amsterdam vandaag een petitie overhandigd aan de Tweede Kamer om de fatbike aan te pakken. Met handhaving lukt het niet. Handhaving werkt alleen als overtredingen incidenteel zijn. Nu gebeurt het op grote schaal, industrieel zeg maar.
Voorkomen moet worden dat de snelle e-bikes de straat op komen. Probleem blijft dat je niet kan zien wat een e-bike allemaal te bieden heeft. Dat is een technische puzzel die een handhaver pas kan uitvogelen na een staande houding. Het is per e-bike dan ook nog eens arbeidsintensief. Het ding moet onder andere op de rollenbank en allerlei snellere standen kunnen in een keuze-menu op het display verstopt zitten.
De fysieke staande houding is trouwens ook erg moeilijk tegenwoordig. Dat kan alleen als campagne, waarbij agenten te motor (getrainde specialisten van een zwaar overvraagde eenheid) de overtreders naar de rollenbank brengen. Na 10 minuten moet de hele opstelling alweer verkassen omdat tieners elkaar via de smartphone waarschuwen over de lokatie van de controle. De grootste kracht zit 'm in de dreiging van controle en een geslaagde handhaafactie uitventen.
Daarom een kenteken
Een kenteken geven aan elke e-bike is wel een oplossing. En als we dan toch bezig zijn, verplicht ook een oranje voorspatbord zodat je kan zien dat er een e-bike aan komt.
Want voordat het kenteken uitgegeven kan worden moet goed gedocumenteerd zijn wat voor voertuig het is. Dat kan alleen bij voertuigen die bekend zijn bij de Rijksdienst voor het Wegverkeer. Veel deugdelijke e-bikes zullen door de lokale fietsenmaker een kentekenplaatje kunnen krijgen en wat oranje strepen op het voorspatbord op basis van merken en modellen die het RDW kent. De reguliere fabrikanten en importeurs hier kunnen bij de RDW lijsten inleveren met de e-bikes die ze op de markt brengen of hebben gebracht.
De e-bikes die niet voldoen aan de eisen kunnen bij de keuring geen kenteken krijgen! Omdat ze te snel gaan, opgevoerd zijn of kunnen worden. En een e-bike zonder kenteken, dat valt enorm op als het verplicht is en dat is al zwaar strafbaar. Dat is heel makkelijk handhaven.
Een Chinese fabrikant levert geen informatie aan bij het RDW over de e-bikes die onmogelijk voldoen aan de eisen en de lokale fietsenmaker kan het ding niet terugvinden in het systeem. De eigenaar moet dan een (dure) individuele keuring aanvragen bij de RDW.
Het staat de handel in e-bikes binnen de EU niet in de weg. Alleen als je als Duitser of Belg met je e-bike over de grens fietst dan moet je hier voldoen aan een kentekenplicht. Je e-bike verkopen mag natuurlijk zonder problemen, daar zorgen die EU-regels wel voor. De EU gaat niet over de hier geldende verkeersregels, dat is voor elke lidstaat zelf.
Kortom, een kentekenplicht verplaatst de handhaving van de straat naar een keuring bij de lokale fietsenmaker. Dat schaalt wel op omdat motoragenten dan niet hoeven te jagen naar e-bikes die op heterdaad op straat worden aangehouden en gekeurd. De keuring is de handhaving.
Opvoeren kan dan nog?
Ja, het is natuurlijk zo dat een e-bike na keuring bij de lokale fietsenmaker (met RDW-licentie om te mogen keuren) alsnog opgevoerd kan worden. Dat betekent wel dat de fiets eerst aangepast is voor die naar de keuring gaat en daarna opnieuw aangepast wordt. Dat is van een heel andere orde dan via het menu op het stuurdisplay een hogere snelheid selecteren. Veel consumenten zullen daar niet voor kiezen.
Ook hoort een minimumleeftijd bij voertuigen zoals de brom- en snorfiets. Je hebt er een brommerrijbewijs voor nodig.
Als de politie een e-bike op hoge snelheid voorbij ziet rijden, dan is het noteren van het kenteken voldoende om te kunnen beboeten. Dat schaalt op.
Ook als er een kind op een e-bike fietst kan de politie er op af. Waarschijnlijker is dat het kind voordat het op de e-bike gaat zitten al wordt tegen gehouden: "Nee, dat mag je niet, je bent te jong." Ofwel door de ouders ofwel door de eerste de beste andere weggebruiker: "Hee, wat doe jij op een e-bike! Dat mag jij niet!" Laat staan dat het kind ermee naar school fietst.
Omdat de e-bike dan niet meer valt onder 'fiets' is het ook mogelijk om er een maximumsnelheid voor op te geven, zoals de snorfiets nu 25km/u als maximumsnelheid heeft. De e-bike als fiets kan je op zich niet beboeten op het overtreden van een maximumsnelheid omdat daarvoor geldt dat je zo snel mag als je kan trappen en wat er op de weg geldt. Dus een racefietser kan in theorie 50km/u over een dijkweggetje zonder in overtreding te zijn. Daar is 60km/u vaak de maximumsnelheid.
Tegenstanders
De optie kentekenplicht is ook al onderzocht door SWECO in opdracht van de Rijksoverheid. Het is een te overkomen hindernis voor de meesten, met als voordeel dat de e-bike bij diefstal makkelijker terug te vinden is. De meeste volwassenen hebben zelf al een autorijbewijs en die is automatisch ook geldig als bromfietsrijbewijs. Een enkele volwassene op de e-bike nu heeft geen geldig (Nederlands) rijbewijs, vooral in Amsterdam. Het zou een winst voor de verkeersveiligheid zijn dat ze hun rijbewijs moeten halen. Denk bijvoorbeeld aan de bezorgers op e-bikes.
Het grootste bezwaar van SWECO is dat circa 32.000 middelbare scholieren nu van de e-bike afhankelijk zijn om naar school te gaan. Dat zouden ze dan niet meer kunnen.
Maar wacht even. Een e-bike kan maar 25km/u. Als je op een uur afstand woont van school als scholier (heel extreem gesteld) dan strand je op een gewone fiets op 7 km afstand van school in dat uur. Je hebt dan op een gewone fiets 1,5 uur nodig om op school te komen. Scholieren die op 15km van school wonen hebben 14 minuten meer nodig dan met de e-bike. Ze kunnen natuurlijk ook een racefiets nemen of een fiets met veel versnellingen...
Voor nu, vergeet niet de nieuwe petitie te ondertekenen en te verspreiden: https://ebikekenteken.petities.nl
Elke slachtmethode is natuurlijk een lijdensweg voor dieren. Echter is van de rituele onverdoofde slacht door honderden onafhankelijke wetenschappelijke studies bewezen dat dit de meest pijnlijke en stressvolle methode is.
Wilt u hier meer over leren? Kijk dan deze informatieve video: klik hier om te kijken.
We waren te goed van vertrouwen: op 6 mei jl. wezen B & W alsnog het verzoek van Heemschut af.
Hoofdzaak? Geld. Daar is meer over te zeggen. In elk geval: geen besef van maatschappelijke verantwoordelijkheid, geen idee van wat cultuurhistorisch waardevol is. Tegen de mening van 1.200 burgers in, ook nog eens tegen de beoordeling van deskundigen in. Onderzoeksrapport, afwijzing, bezwaarschrift etc. het hele verhaal staat op https://duinzoom8.nl. Kortom: de petitie blijft open!
Er zijn door 17 omwonenden zienswijzen ingediend over de bouwplannen, inclusief de zienswijze ingediend door de werkgroep WELZENES namens de wijkbewoners.
Er is ook een WOO-verzoek ingediend om meer inzicht te krijgen in de gang van zaken rond de besluitvorming.
De Gemeente heeft laten weten meer tijd nodig te hebben voor de afhandeling van deze zaken en pas na de zomer een besluit te zullen nemen..
Geachte ondertekenaars,
Adhesie
Het begon in Kamerik waar een vergadering was georganiseerd uit weerstand tegen afplaggen. Een boer en de fractievoorzitter van de SGP, beiden uit de Krimpenerwaard, waren daar als toehoorders.
Beiden werden daar innerlijk in beweging gebracht over de maatregel: afplaggen.
De boer sprak zijn organisatie, DWLK, aan. Bij de 2e aankondiging van een informatieavond over “AFPLAGGEN: NOODZAKELIJK..??” was in het bekende huis-aan-huis blad het Kontakt een stelling over afplaggen van de SGP te lezen. Op de informatieavond werd een petitie gestart tegen afplaggen zowel op papier als online. De SGP-fractie van de gemeenteraad ging een motie tegen afplaggen voorbereiden. Op de raadsvergadering was de onderlinge versterking van de inspraken van (boeren) organisaties, de motie en de petitie goed merkbaar; het gevoel van ‘met elkaar’ waar u als ondertekenaar aan heeft bijgedragen. De motie om aanzienlijk minder te gaan afplaggen is aangenomen met 20 stemmen voor en 9 stemmen tegen. Afwachten wat de toekomst zal brengen. Dit lijkt ethisch gezien voor de Krimpenerwaard een stap in de goede richting, hopelijk voor alle laagveengebieden. De voorstanders van afplaggen berusten hier echter niet in. De werking van uw ondertekening is al merkbaar. De petitie willen we ter zijner tijd overhandigen aan de burgemeester van de gemeente Krimpenerwaard maar ook richting de provincie Zuid-Holland. De petitie blijft dan voorlopig ook gewoon ondertekenbaar. Hoe meer ondertekeningen, hoe krachtiger de petitie kan overkomen.
Willem Boer, voorzitter DWLK.
Met vriendelijke groet namens het bestuur van de DWLK.
Top dat jullie hem hebben ondertekent, complimenten.
Lorin..
De petitionaris van de petitie Kies niet voor afplaggen in de Krimpenerwaard vraagt u de petitie te ondertekenen:
"Het voornemen bestaat om binnen de Krimpenerwaard wederom, ten behoeve van het laten ontstaan van zogenaamde nieuwe natuur, tot afplaggen over te gaan. Afplaggen is echter niet het enige middel om het beoogde doel te bereiken.
De beschikbare alternatieven verdienen de voorkeur."
https://natuurkrimpenerwaard.petities.nl
Wilt u deze of een andere petitie ook aandacht geven hier?