Gelijk hebben is nog geen gelijk krijgen bij de rechter…
Mijn verzoek aan de rechter om het vonnis van de legbatterijfoto te herroepen leek mij een te behappen risico. Het ergste dat er kon gebeuren is dat ANP bewijs overlegt waaruit blijkt dat ze uit eigen naam schade mocht vorderen. Zo’n bewijs is er wel of niet en dat kost geen uren om dat uit te zoeken. Ik had ingeschat dat ik bij verlies hooguit €1.000,- aan proceskosten kwijt zou zijn.
‘Je denkt nog steeds dat je gaat winnen hè?’ zei mijn gemachtigde toen hij weken later telefonisch een bericht van de advocaat van ANP doorgaf.
Eerlijk gezegd denk ik dat helemaal niet, ik vrees een achterkamertjesvonnis. Publiciteit kan dat voorkomen, dus het petitie-nieuwsbericht is dit keer geheel gewijd aan het opmerkelijke verloop.
De deurwaarder
De eerste deurwaarder die ik benaderde, zaak aangemeld per mail en paar uur later erachteraan gebeld, weigerde de zaak. Na nog 5 belletjes vond ik pas een deurwaarder.
Hollandse Hoogte B.V. bleek uitgeschreven in het handelsregister. Omdat Hollandse Hoogte al voor mijn rechtszaak was samengegaan met ANP gaf ik telefonisch door dat ANP B.V. gedaagd moest worden. Of ik dat per mail wilde bevestigen zei de deurwaarder. Met de wetenschap van nu had ik de deurwaarder uit moeten laten zoeken wie de rechtsopvolger is van Hollandse Hoogte B.V..
Ik had de deurwaarder opdracht gegeven de zaak aan te brengen bij de rechtbank. Omdat mijn gemachtigde aangaf nog steeds geen factuur voor het griffierecht te hebben ontvangen belde ik naar de rechtbank en kwam ik er zo nog net op tijd achter dat het aanbrengen niet gebeurd was.
De advocaat
Vooropgesteld. Voor het eerst in mijn ‘carrière’ dat ik een fatsoenlijke advocaat tref. Wellicht omdat hij in iets anders gespecialiseerd is dan Intellectueel Eigendom ;-).
De advocaat gaf aan dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd en stelde een ‘verzoeningsgesprek’ voor. Ik heb de advocaat vriendelijk bedankt voor de uitnodiging.
Vervolgens gaf de advocaat aan dat ANP zich zal verzetten tegen wijziging van de rechtspersoon en dat ANP inzet op een volledige proceskostenveroordeling. Of ik de procedure niet beter kon intrekken? Dit keer antwoordde ik kort, NEE.
Het verweer van ANP
Als eerste verweer uiteraard dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd. Dat is een onverwachts kadootje. Er blijkt een hele kerstboom te zijn opgetuigd, zoals mijn gemachtigde het prachtig verwoordde. Door Bas van Beek, mijn inziens het brein van de fototrollerij bij ANP. Hopelijk is dat voor de rechter voldoende reden om mijn verzoek de rechtspersoon te wijzigen te honoreren.
Als tweede verweer dat ik te laat ben met herroepen. Daarna het inhoudelijke verweer.
De eis van een volledige proceskostenveroordeling heeft ANP laten vervallen. Een hele geruststelling dat het me geen godsvermogen gaat kosten als de rechter de zaak niet-ontvankelijk verklaart omdat ik de verkeerde rechtspersoon heb gedaagd.
De rechtbank
Ik had mijn repliek (= de reactie op de verweren) al bijna klaar toen er bericht kwam dat de kantonrechter de zaak wil bespreken in een zitting. In deze fase van de procedure is dat ongebruikelijk en ik verzuchtte tegen mijn gemachtigde: “Tentakels ANP zijn lang”. Hij appte terug: “Die van jou zijn plakkerig haha”.
Met een zitting lopen de proceskosten stevig op en het lijkt me zinloos om het geschil inhoudelijk te bespreken als er nog niet geoordeeld is over de twee niet-inhoudelijke verweren van ANP. We hebben een verzoek ingediend om daar eerst uitspraak over te doen. Mocht de rechtbank dat verzoek niet honoreren neem ik het zekere voor het onzekere. Dan trek ik de zaak in en daag de juiste rechtspersoon.
Privatieve lastgevingsovereenkomst
Er kwam nog een onverwachts kadootje voorbij: Een uitspraak met een andere fototrol. De rechter legt helder uit dat als je een recht niet bezit dat je dat recht alleen op eigen naam uit kunt oefenen met een privatieve lastgevingsovereenkomst, art. 7:423 BW. Vertaald naar fotoclaims betekent dat: Een rechthebbende fotograaf moet opdracht gegeven hebben aan de fototrol om te procederen en tegelijkertijd zijn recht op schadevergoeding opgeven. No way dat een fotograaf dat doet.
Ik weet al langere tijd dat als de rechten nog bij de fotograaf liggen dat een fototrol mede namens de fotograaf schadevergoeding moet vorderen. Het overgrote deel van de onredelijke fotoclaims dat ik onder ogen krijg zijn ermee af te wimpelen. In mijn verweren kan ik dat vanaf nu onderbouwen met het wetboek én jurisprudentie.
Van foto’s van ANP weet je niet of ANP ze bezit of beheert. ANP koopt foto’s aan, ANP had in het verleden fotografen in dienst waardoor ANP automatisch de rechten verwierf en freelancers kunnen de rechten overdragen.
Een rechter weet ook niet of een eiser de rechten bezit. En als je het als gedaagde niet betwist komt het als feit vast te staan. Breng je het wel ter sprake en de eiser blijkt de rechten slechts te beheren, dan win je als het goed is. Maar daarvoor moet je dus een dure jurist inschakelen of zelf juridisch onderlegd zijn. Dat maakt een rechtvaardig vonnis onhaalbaar voor de leek. Zo heeft de van ANP winnende gedaagde meer dan €7.000 uitgegeven aan een advocaat en slechts €150,- vergoed gekregen.
In dit kader: Copytrack heeft blijkbaar een nieuwe client, Yay Images, en heeft massaal sommaties verstuurd. Yay Images is een agency waar fotografen hun rechten behouden. De blafmails van Copytrack namens Yay Images kun je dus gerust negeren.
Wordt vervolgd
Ik heb in ieder geval veel zin in een zitting. Ik hoop dat er te zijner tijd wat mensen mee willen zodat ik niet zoals bijna 6 jaar geleden in mijn eentje tegenover 3 gemachtigden van ANP en een geïrriteerde rechter sta. Herstel, bijna in mijn eentje. Mijn man was destijds mee maar die probeerde me over te halen toch maar te schikken omdat hij meende dat de rechter de wet volgde...
Overig nieuws
Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online! Of steun mijn werk met een financiële bijdrage.
Groet! De petitionaris
De reacties van mensen waren positief; zij willen de kleine beetjes natuur die we nog hebben graag in stand houden. Het ommetjesgebied wordt als heel belangrijk ervaren - als een rustpunt met mooi groen en ruimte.
Slechts enkelen waren voor de komst van een skeelerbaan. Zij vonden de aantasting van de natuur niet zo groot of belangrijk.
Met 438 handtekeningen komt het totaal dit weekend al op 840 handtekeningen. Laat familie, vrienden, en kennissen weten dat ze de petitie kunnen ondertekenen en help mee in de volgende weekenden met het inzamelen!
Op zaterdag 6 mei in het winkelcentrum de Kopermolen en op zondag 7 mei in de Kagerzoom hebben enthousiaste mensen uit de Merenwijk, ondersteund door de fracties van SP en PvdA in de Leidse gemeenteraad handtekeningen verzameld. Er zijn bijna 450 handtekeningen verzameld!! het totaal aantal ondertekenaars van de petitie ligt nu al boven de 800.
Laat uw familie, vrienden, en kennissen weten dat ze de petitie kunnen ondertekenen en help mee in de volgende weekenden met het inzamelen. geef je op!
Beste lezer, op zondag 7 mei staat de teller op 71 ondertekeningen. Dat is mooi en geeft aan dat er mensen zijn die het inrichten van 'Het Koningshuis' als vast cultuur- en geschiedenishuis wel zien zitten.
We gaan tot de 100 ondertekeningen, die we dan aan het gemeentebestuur zullen aanbieden. Dus: Zegt het voort! In ieder geval dank voor uw ondertekening!!
Op 16 mei vergadert het participatieplatform Transvaal. Ik ga daar mijn plan presenteren.
Daarna moet ik kijken of het een plek kan krijgen in het gebiedsplan van Oost
Op een website vond ik de ideale brug die Transvaal en de Watergraafsmeer kan verbinden. Een loopbrug, een wiebelbrug.
Maar wel een brug waarop je elkaar kan passeren. Ik heb ook gedacht aan een trekpontje. Maar dat lijkt me toch geen goed idee. Stel je voor dat iemand een ander wil pesten, dan zou hij het pontje in het midden van de ringvaart kunnen tegenhouden. Dat zou niet goed zijn. Deze brug zit net hoog genoeg boven het water dat er kleine bootjes onderdoor kunnen. Hij is niet heel duur. En je weet zeker dat hier geen fiets of brommer op kan
In februari schreef is stadsdeelwethouder Ivar Manuel van stadsdeel Oost een brief. Of het een goed idee zou zijn om een brug te maken over de Ringdijk zodat de kinderen van Transvaal en de Watergraafsmeer makkelijker bij elkaar op bezoek kunnen.
Op 19 april is hij bij mij thuis op bezoek geweest om over het plan te praten en de plek te bekijken waar de brug volgens mij zou moeten komen. Maar een echte brug kost heel veel geld. En een brug moet aan heel veel eisen voldoen. Een speelbrug is veel minder duur en het past eigenlijk ook veel beter bij het plan om de kinderen uit Transvaal en de Watergraafsmeer met elkaar te laten spelen
https://pauwnieuws.nl/news/689/breaking-news-aangifte-tegen-de-staat-wegens-cordon-sanitaire-is-een-feit.
Onderstaand stuk verscheen onder andere op opiniestukken.nl.
In het debat over Geenstijl/Dumpert worden adverteerders opgeroepen deze grote websites, die zich structureel schuldig maken aan vrouwen-objectivering, te boycotten.
Ter verdediging wordt de vrijheid van meningsuiting aangevoerd, want ook goede journalistiek kan immers getroffen worden door dergelijk boycotten schreef Nanninga in NRC Handelsblad op 5 mei. Ja, inderdaad is het een klassieke methode van autocratische regimes om de grote adverteerders in een land onder druk te zetten om advertenties weg te halen bij media die kritisch zijn. Ook in jonge democratieën zien we dit. Maar dat is juist een reden om af te willen van advertenties.
Beter is het te kijken naar de ‘handel in aandacht’ wereldwijd. Simpel gezegd, als consument van een medium dat met advertentie-inkomsten wordt gefinancierd ben je zelf handelswaar. Zolang er aandacht ‘ingekocht’ kan worden om door te verkopen aan adverteerders is alles geoorloofd. Nepnieuws of vrouwen-objectivering is een manier om goedkoop aandacht in te kopen. Goede journalistiek gefinancierd met reclame, zoals RTL Nieuws, is een mooie (en dure) geste van de bedrijfsleiding, maar een andere eigenaar kan dit mooie onderdeel zonder eigen advertentie-inkomsten met een pennenstreek verwijderen of veranderen.
Dat goede journalistiek mogelijk blijft zonder advertenties bewijst bijvoorbeeld nieuwkomer De Correspondent op internet. Maar ook voor de oude, kritische titels op papier in Nederland zijn de advertentie-inkomsten minder belangrijk geworden de laatste jaren. De groothandelaars in aandacht zoals Facebook en Google weten namelijk veel aandacht met slimme software weg te trekken. Dankzij grote aantallen abonnees blijven de kritische titels in Nederland overeind.
Maar ook in een land met weinig krantenabonees, zoals Frankrijk, kan een krant als Le Canard enchaîné uitstekend schandalen onthullen en toch winstgevend zijn. Juist door niet het doorverkopen van aandacht als doel te hebben worden abonnees overtuigd. Het doet er zelfs niet toe of alle abonnees wel aandacht geven, zolang ze maar betalen.
Extreem gesteld, in een kapitalisme zonder reclame, waar bedrijven aandacht voor hun producten verdienen in plaats van inkopen zal er juist een markt zijn voor journalistiek werk. Om te weten wat je moet kopen moet je er immers eerst een journalistiek product over kopen. Voor degenen die zich dat niet kunnen veroorloven is er de bibliotheek, waar professionele bibliothecarissen kunnen assisteren bij het gratis zoeken en vinden van informatie. Lokale bedrijven zijn dan ook fysiek in het voordeel ten opzichte van anonieme multinationals op grote afstand.
Om dit te realiseren moet in de boekhouding van bedrijven alle uitgaven voor het inkopen van aandacht verboden worden. Het zal het kapitalisme en de planeet verbeteren, omdat we dan zelf weer individueel koper zijn in plaats van machteloos piepende handelswaar.
Teken daarom deze petitie 'Aandacht koop je niet, aandacht verdien je'.