Gelijk hebben is nog geen gelijk krijgen bij de rechter…
Mijn verzoek aan de rechter om het vonnis van de legbatterijfoto te herroepen leek mij een te behappen risico. Het ergste dat er kon gebeuren is dat ANP bewijs overlegt waaruit blijkt dat ze uit eigen naam schade mocht vorderen. Zo’n bewijs is er wel of niet en dat kost geen uren om dat uit te zoeken. Ik had ingeschat dat ik bij verlies hooguit €1.000,- aan proceskosten kwijt zou zijn.
‘Je denkt nog steeds dat je gaat winnen hè?’ zei mijn gemachtigde toen hij weken later telefonisch een bericht van de advocaat van ANP doorgaf.
Eerlijk gezegd denk ik dat helemaal niet, ik vrees een achterkamertjesvonnis. Publiciteit kan dat voorkomen, dus het petitie-nieuwsbericht is dit keer geheel gewijd aan het opmerkelijke verloop.
De deurwaarder
De eerste deurwaarder die ik benaderde, zaak aangemeld per mail en paar uur later erachteraan gebeld, weigerde de zaak. Na nog 5 belletjes vond ik pas een deurwaarder.
Hollandse Hoogte B.V. bleek uitgeschreven in het handelsregister. Omdat Hollandse Hoogte al voor mijn rechtszaak was samengegaan met ANP gaf ik telefonisch door dat ANP B.V. gedaagd moest worden. Of ik dat per mail wilde bevestigen zei de deurwaarder. Met de wetenschap van nu had ik de deurwaarder uit moeten laten zoeken wie de rechtsopvolger is van Hollandse Hoogte B.V..
Ik had de deurwaarder opdracht gegeven de zaak aan te brengen bij de rechtbank. Omdat mijn gemachtigde aangaf nog steeds geen factuur voor het griffierecht te hebben ontvangen belde ik naar de rechtbank en kwam ik er zo nog net op tijd achter dat het aanbrengen niet gebeurd was.
De advocaat
Vooropgesteld. Voor het eerst in mijn ‘carrière’ dat ik een fatsoenlijke advocaat tref. Wellicht omdat hij in iets anders gespecialiseerd is dan Intellectueel Eigendom ;-).
De advocaat gaf aan dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd en stelde een ‘verzoeningsgesprek’ voor. Ik heb de advocaat vriendelijk bedankt voor de uitnodiging.
Vervolgens gaf de advocaat aan dat ANP zich zal verzetten tegen wijziging van de rechtspersoon en dat ANP inzet op een volledige proceskostenveroordeling. Of ik de procedure niet beter kon intrekken? Dit keer antwoordde ik kort, NEE.
Het verweer van ANP
Als eerste verweer uiteraard dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd. Dat is een onverwachts kadootje. Er blijkt een hele kerstboom te zijn opgetuigd, zoals mijn gemachtigde het prachtig verwoordde. Door Bas van Beek, mijn inziens het brein van de fototrollerij bij ANP. Hopelijk is dat voor de rechter voldoende reden om mijn verzoek de rechtspersoon te wijzigen te honoreren.
Als tweede verweer dat ik te laat ben met herroepen. Daarna het inhoudelijke verweer.
De eis van een volledige proceskostenveroordeling heeft ANP laten vervallen. Een hele geruststelling dat het me geen godsvermogen gaat kosten als de rechter de zaak niet-ontvankelijk verklaart omdat ik de verkeerde rechtspersoon heb gedaagd.
De rechtbank
Ik had mijn repliek (= de reactie op de verweren) al bijna klaar toen er bericht kwam dat de kantonrechter de zaak wil bespreken in een zitting. In deze fase van de procedure is dat ongebruikelijk en ik verzuchtte tegen mijn gemachtigde: “Tentakels ANP zijn lang”. Hij appte terug: “Die van jou zijn plakkerig haha”.
Met een zitting lopen de proceskosten stevig op en het lijkt me zinloos om het geschil inhoudelijk te bespreken als er nog niet geoordeeld is over de twee niet-inhoudelijke verweren van ANP. We hebben een verzoek ingediend om daar eerst uitspraak over te doen. Mocht de rechtbank dat verzoek niet honoreren neem ik het zekere voor het onzekere. Dan trek ik de zaak in en daag de juiste rechtspersoon.
Privatieve lastgevingsovereenkomst
Er kwam nog een onverwachts kadootje voorbij: Een uitspraak met een andere fototrol. De rechter legt helder uit dat als je een recht niet bezit dat je dat recht alleen op eigen naam uit kunt oefenen met een privatieve lastgevingsovereenkomst, art. 7:423 BW. Vertaald naar fotoclaims betekent dat: Een rechthebbende fotograaf moet opdracht gegeven hebben aan de fototrol om te procederen en tegelijkertijd zijn recht op schadevergoeding opgeven. No way dat een fotograaf dat doet.
Ik weet al langere tijd dat als de rechten nog bij de fotograaf liggen dat een fototrol mede namens de fotograaf schadevergoeding moet vorderen. Het overgrote deel van de onredelijke fotoclaims dat ik onder ogen krijg zijn ermee af te wimpelen. In mijn verweren kan ik dat vanaf nu onderbouwen met het wetboek én jurisprudentie.
Van foto’s van ANP weet je niet of ANP ze bezit of beheert. ANP koopt foto’s aan, ANP had in het verleden fotografen in dienst waardoor ANP automatisch de rechten verwierf en freelancers kunnen de rechten overdragen.
Een rechter weet ook niet of een eiser de rechten bezit. En als je het als gedaagde niet betwist komt het als feit vast te staan. Breng je het wel ter sprake en de eiser blijkt de rechten slechts te beheren, dan win je als het goed is. Maar daarvoor moet je dus een dure jurist inschakelen of zelf juridisch onderlegd zijn. Dat maakt een rechtvaardig vonnis onhaalbaar voor de leek. Zo heeft de van ANP winnende gedaagde meer dan €7.000 uitgegeven aan een advocaat en slechts €150,- vergoed gekregen.
In dit kader: Copytrack heeft blijkbaar een nieuwe client, Yay Images, en heeft massaal sommaties verstuurd. Yay Images is een agency waar fotografen hun rechten behouden. De blafmails van Copytrack namens Yay Images kun je dus gerust negeren.
Wordt vervolgd
Ik heb in ieder geval veel zin in een zitting. Ik hoop dat er te zijner tijd wat mensen mee willen zodat ik niet zoals bijna 6 jaar geleden in mijn eentje tegenover 3 gemachtigden van ANP en een geïrriteerde rechter sta. Herstel, bijna in mijn eentje. Mijn man was destijds mee maar die probeerde me over te halen toch maar te schikken omdat hij meende dat de rechter de wet volgde...
Overig nieuws
Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online! Of steun mijn werk met een financiële bijdrage.
Groet! De petitionaris
Op woensdag 10 juli 2019 ontving Minister Koolmees aanjager Roos Wouters samen met Hans Biesheuvel, voorzitter van ONL, op het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) om de petitie Nee tegen verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering voor ZZP in ontvangst te nemen.
Koolmees legde Roos en Hans uit hoe het zo gekomen was dat een verplichte AOV voor zzp’ers in het pensioenakkoord beland was en dat er, ondanks hun bezwaar, helaas niets meer aan te doen is. Wel nodigde hij de Werkvereniging en ONL uit om aan te schuiven bij de andere partijen die gevraagd zijn om invulling aan deze verplichte AOV te geven.
‘Als jullie hier liever een basisverzekering voor alle werkenden van willen maken, dan kunnen jullie dat inbrengen,’ alsdus Koolmees.
Hierop lieten Roos en Hans de minister in een geanimeerd gesprek weten dat zij het Ministerie van SZW graag ideeën aandragen en ook bereid zijn om met hen te onderhandelen over mogelijke oplossingen. Maar dat zij niet bereid zijn om aan te schuiven bij de onderhandelingen met de traditionele vertegenwoordigers van werkgevers, werknemers en ondernemers, ook wel ‘de polder’ genoemd.
‘Deze partijen zijn zo druk bezig met het verdedigen van eerder behaalde verworvenheden, dat ze niet goed meer in staat zijn om vorm te geven aan een toekomstbestendige arbeidsmarkt. En al begrijpen wij heel goed dat werkgeversorganisaties als VNO-NCW en werknemersorganisaties als FNV tegengestelde deelbelangen hebben die ze verdedigen omdat het moeilijk aan hun achterban valt uit te leggen wanneer ze op de eerder gemaakte beloften terugkomen. Toch vraagt de arbeidsmarkt op dit moment om zulke grote hervormingen dat de nadruk nu op de gedeelde belangen van alle werkenden moet komen te liggen,’ aldus Roos.
De Werkvereniging en ONL geloven dan ook dat dit vraagt om een alternatieve onderhandelingstafel waar politiek en andere arbeidsmarktpartijen aan kunnen schuiven om, ongehinderd door eerder gemaakte ‘polder beloftes’, invulling te geven aan die toekomstgerichte arbeidsmarkt.
De minister liet verbaasd weten dat, wanneer we niet bereid zijn om aan te schuiven bij de traditionele polderpartijen, onze ideeën dan ook niet gehoord worden. Daarop drukte Roos de minister op het hart dat burgers tijdens de Tweede Kamerverkiezingen op politieke partijen stemmen en niet op FNV, MKB-Nederland of VNO-NCW. ‘Het is toch de taak van een minister om de algemene belangen van de burger te vertegenwoordigen? Wanneer de huidige polderpartijen al decennia niet meer instaat blijken om moeilijke knopen door te hakken of om tot compromissen te komen die ook tot uitvoerbaar beleid leiden, dan is het toch de verantwoordelijkheid van de minister van SZW om hier verandering in aan te brengen? Natuurlijk heb je als minister mandaat nodig voor het maken van beleid, maar het is toch ook aan de minister om te beslissen welke partijen je het mandaat geeft om tot een constructieve en uitvoerbare invulling van arbeidsmarktbeleid te komen?’
De minister leek blij verrast door onze ambitieuze vastberadenheid en liet weten dat we onze plannen direct naar hem kunnen mailen. Nu maar hopen dat hij net zo vastberaden en ongeduldig is als wij.
Het onderwerp wordt over een maand of misschien 2, 3 dat is even afwachten, gebracht voor de raadscommissie voor goedkeuring door het college. Dan is er een inspraak moment.
We houden het in de gaten
Corruptie en fraude bedreigen de integriteit van de markt, verstoren het publieke vertrouwen, vergroten inkomens- en welvaartsverschillen, ondermijnen de rechtsstaat en kosten de samenleving veel geld. Betaling van steekpenningen bij zakelijke transacties verstoort eerlijke concurrentie, leidt tot verlies van transparantie en verhoogt de kosten.
Daarom dienen corruptie, omkoping en fraude in de publieke én private sector te worden aangepakt.
De VN heeft 9 december uitgeroepen tot internationale Anti-corruptiedag. Op die dag vond in 2004 de bekrachtiging van de VN Anti-corruptie Conventie (UNCAC) plaats in New York.
Het is dus niet toevallig dat de slotconferentie van de Week van de Integriteit rond deze dag valt. Meer informatie over deze VN-campagne en het campagnemateriaal, zie www.anticorruptionday.org.
De Gedragscode Integriteit Rijk is in 2017 geactualiseerd door het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijkrelaties. De code beschrijft het kader dat rijksbreed geldt en als basismodel kan worden gehanteerd voor de organisatiespecifieke codes.
Het geeft, naast een minimumnormering, ook algemene handvatten over hoe het Rijk omgaat met integriteit, welke waarden en uitgangspunten het Rijk hanteert en welke rollen medewerkers, vertrouwenspersonen, leidinggevenden en het top-management hierin vervullen. Binnenkort komt de gedragscode ook in het Engels beschikbaar.
Via de Politieke Markt van 28 mei 2019 heeft raadslid H. Buyatui van de fractie Buyatui de vraag over een Go-abonnement in termijnen gesteld aan het college, schriftelijk al op 1 april.
Het antwoord van de wethouder kwam per brief op 29 juli 2019:
In meerdere termijnen betalen is wenselijk en dit is eerder met Keolis besproken. Almere heeft het Go Jongerenabonnement niet als eis opgenomen in de aanbesteding. Over de mogelijkheid om het Go Jongerenabonnement in meerdere termijnen te betalen is Almere in overleg en Keolis staat ervoor open te werken aan een passende oplossing. Maar dat lukt niet voor de start van het schooljaar 2019-2020.
REACTIE PETITIONARIS
Bedankt voor het ondertekenen van de petitie. De petitie is inmiddels ingediend, in de bijlage de terugkoppeling die ik heb gehad van de gemeente.
Wil je op de hoogte gehouden worden van de ontwikkeling zet dan op de bevestigingspagina een vinkje bij Ja, houd mij op de hoogte over de voortgang van deze petitie
Indra Kop
EINDE REACTIE
Tekenen kan zolang de nieuwe cao nog geen feit is. .
het lijkt een beetje op. jammer, nog geen 10.000. en dat voor 200.000 werknemers en miljoenen zorgontvangers..
