Enkele gebruikers van de snelbuslijn 386 van Arriva hebben tegenover onze CDAfractie hun verontwaardiging geuit rondom het verdwijnen van deze snelbus. Ook Omroep West heeft hierover afgelopen maandag bericht: https://www.omroepwest.nl/nieuws/3962878/Arriva-stopt-met-forenzenbuslijn-tussenDen-Haag-en-Oegstgeest Het CDA hecht grote waarde aan goed Openbaar Vervoer. Niet alleen voor forensen maar ook vanwege de sociale functie van het Openbaar Vervoer en heeft daarom de volgende vragen:
Klopt het dat de snelbuslijn 386 geheel of gedeeltelijk gaat verdwijnen? Indien dit het geval is, kan het College antwoord geven op de volgende vragen:
Antwoord Het college hecht veel waarde aan goed openbaar vervoer. In het coalitieakkoord 2019-2023 is dan ook opgenomen dat we voor lijnen waar weinig reizigers gebruik van maken innovatieve alternatieven zoeken en ons hard maken voor overstappunten. Qliner 386 (snelbuslijn) wordt inderdaad per 15 december 2019 opgeheven maar er worden goede alternatieve aangeboden die aansluiten bij onze ambities. Er wordt nog wel één ochtendrit geboden als lijn 385 tussen Den Haag en Oegstgeest.
Wat is de reden voor het geheel of gedeeltelijk verdwijnen van deze snelbuslijn?
Antwoord Arriva heeft conform de concessievoorschriften Zuid-Holland Noord binnen randvoorwaarden ontwikkelvrijheid voor de inrichting van het openbaar vervoer in het concessiegebied. Vanuit die vrijheid bekijkt Arriva hoe zij het vervoer jaarlijks kunnen optimaliseren. Dit doen zij door in de concessie te kijken op welke corridors er groeikansen liggen in de markt maar ook om kritisch te kijken welke lijnen of lijngedeelten een relatief lage bezetting kennen en daarom niet meer aangeboden zullen worden. Deze vrijheid heeft de vervoerder in het contract gegeven de beschikbare middelen. Qliner 386 (snelbuslijn) kent een lage bezetting. Deze lijn heeft als primaire functie om inwoners van Oegstgeest naar Den Haag te brengen. Vanuit en naar Oegstgeest maken gemiddeld circa 2,5 reizigers per rit gebruik van de lijn, in de daluren zakt dit zelfs naar gemiddeld 1,9 reizigers per rit. Deze cijfers zijn afkomstig uit de beschikbare OV-chipkaartdata zoals Arriva en wij die hanteren. Op het traject door Wassenaar en Den Haag is de bezetting op deze lijn beter, maar met een gemiddelde bezetting van 5,7 reizigers nog steeds onvoldoende om de lijn te handhaven. Een middag- en twee ochtendspitsritten hebben vanuit of naar Oegstgeest een bezetting tussen de 14 en 18 reizigers. Er zijn diverse en soms snellere alternatieve reismogelijkheden per openbaar vervoer in de relatie Oegstgeest – Den Haag: 1. Diverse buslijnen rijden vanuit Oegstgeest naar Leiden Centraal waar kan worden overgestapt op a. de trein naar Den Haag Centraal. De trein rijdt 8 keer per uur; b. EBS-lijn 43 naar Wassenaar en Bezuidenhout. 2. De nieuwe stadslijn 8 uit Oegstgeest Haaswijk rijdt naar Leiden Centraal waar kan worden overstapt op de intercity naar Den Haag Centraal (overstaptijd ca. 4 minuten). De totale reistijd is ca. 10 minuten korter dan met Qliner 386. 3. Voor het Rijnlands Lyceum in Oegstgeest biedt Arriva in de ochtendspits een scholierenrit vanuit Den Haag naar Oegstgeest, aansluitend op de schooltijd. 4. De frequentie van lijn 385 tussen de Bollenstreek en Den Haag met extra ritten van- en naar Esa/Estec gaat wel omhoog. Dit geldt dus ook voor de relatie tussen Wassenaar en Den Haag.
Is dit een beslissing van de Provincie, gemeente(n) of de concessiehouder en mag dit volgens de afspraken die wij met hen hebben?
Antwoord Zie het antwoord op vraag 2. Het voorstel van Arriva is goedgekeurd in de bestuurlijke stuurgroep van de concessie Zuid-Holland Noord. In deze stuurgroep zitten, naast de provinciale bestuurder, de bestuurlijke vertegenwoordigers van de regio’s Holland Rijnland en Midden- Holland. Voorafgaand aan het besluit heeft het reizigersplatform Rocov Hollands Midden op 17 juni 2019 positief gereageerd op het vervoerplan 2020. De goedkeuring van het vervoerplan 2020 is op 10 juli 2019 in de stuurgroep concessie Zuid-Holland Noord bekrachtigd. Daarmee is gehandeld volgens de wijze van besluitvorming over een vervoerplan zoals is vastgelegd in het Programma van Eisen dat aan de basis ligt van deze concessie.
Kan het College telcijfers verstrekken van de afgelopen 2 jaar van de haltes met betrekking tot deze snelbuslijn of de voorlopers hiervan?
Antwoord De telcijfers zoals bij het antwoord bij vraag 2 zijn weergegeven zijn de gemiddelden over de afgelopen twee jaar.
Is de overweging voor het geheel of gedeeltelijk opheffen van de snelbuslijn, van te voren voorgelegd aan de gemeente(n) waar deze bus doorheen rijdt en/of aan reizigersvereniging Rover? En zo ja, wat was hun reactie?
Antwoord Arriva consulteert elk jaar voorafgaand aan een besluit over het vervoerplan in het concessiegebied gelegen gemeenten waar veranderingen te voorzien zijn. Dit gebeurt zowel bestuurlijk als ambtelijk. Hiernaast wordt het reizigersoverleg Rocov Hollands Midden betrokken, waar Rover onderdeel van uitmaakt. De gemeente Oegstgeest heeft in die consultatieronde geen opmerkingen gemaakt over het voornemen om lijn 386 te laten vervallen en de gepresenteerde alternatieven. Rover heeft overigens per brief aan Gedeputeerde Staten op 11 november 2019 gevraagd of het mogelijk is om alsnog de spitsritten te handhaven.
Wordt er nog een alternatieve vorm van Openbaar Vervoer aangeboden aan reizigers die hierdoor gedupeerd worden? Zo nee, waarom niet? Zo ja, welk alternatief?
Antwoord In het antwoord van vraag 2 hebben wij de diverse alternatieven weergegeven.
Indien er geen alternatieve vorm van Openbaar Vervoer aangeboden gaat worden, kan het College aangeven wat er voor nodig is om de lijn toch te behouden?
Antwoord Wij zijn van mening dat er goede en soms snellere alternatieven worden geboden.
Luister naar de loze beloften http://www.youtube.com/watch?v=b44Z8IQ04dM en na een week dit teleurstellende antwoord Hartelijk dank voor de nadere mail aan Dhr. Krol (en aan Dhr.
Klein). Daarin verzoekt u om een gesprek met beide heren. Helaas zijn zij beiden niet in de gelegenheid op uw verzoek in te gaan de komende maanden. .................... . Als u nog aanvullende punten heeft, kunt u die het beste ook op schrift aan onze kleine fractie doen toekomen. . Wanneer er dan vanuit de beleidsmedewerkers en/of vanuit de Kamerleden zelf nog vragen zijn, kunnen wij contact met u opnemen om een afspraak te maken Gelukkig dat Vera Bergkamp - D66 en Mona Keijzer - CDA onder de indruk zijn en zich wel inzetten voor verbeteringen.
.
Bijna 6.750 Amsterdamse woningbezitters spraken zich uit voor een dergelijke volksraadpleging, mede dankzij een e-mail van Vereniging Eigen Huis aan 22.000 leden in de hoofdstad. Volgens Steven Wayenberg, juridisch beleidsmedewerker bij Vereniging Eigen Huis, is massaal gereageerd op de e-mail.
'Door het tekenen van petitie van de erfpachterstichting SEBA is een referendum over het Amsterdamse erfpachtstelsel een stuk dichterbij gekomen', zegt Wagenberg.
De president brengt hier zijn stem uit bij de verkiezingen in mei De Bulgaarse president Rosen Plevneliev heeft vrijdag opgeroepen tot nieuwe parlementsverkiezingen. Volgens hem is dit de enige weg uit de politieke chaos die het land al het hele jaar lamlegt. Bulgaarse kiezers zijn amper bekomen van de vorige verkiezingen, die op 2 mei zijn gehouden.
De regering was toen opgestapt na hevige protesten tegen de gestegen energieprijzen. Nu zijn ontevreden Bulgaren opnieuw massaal de straat opgegaan. De protesten begonnen nadat de nieuwe regering, een minderheidscoalitie van socialisten en liberalen, een omstreden mediamagnaat benoemde als hoofd van de veiligheidsdienst. Die benoeming is inmiddels teruggedraaid, maar de demonstranten zijn niet tevreden. Steeds luider eisen zij het vertrek van de coalitie. Premier Oresharski heeft herhaaldelijk gezegd dat hij niet aftreedt, maar nu ook de president pleit voor vervroegde verkiezingen, lijkt de val van het kabinet een kwestie van tijd.
De demonstraties zijn doorgegaan voor de 26e achtereenvolgende dag in de hoofdstad Sofia;waarbij het doel nog steeds is dat de regering aftreedt. Critici beschuldigen de socialistische premier Plamen Oresharski van corruptie en een gebrekaan transparantie. .
Impressie Manifestatie van 4 juli op het Plein voor de Tweede Kamer. Er zijn verschillende Kamerleden naar ons toe gekomen, die veel aandacht hadden voor de problemen in de jeugdzorg. Hierbij waren o.a.
Henk Krol (50Plus), Vera Bergkamp (D66), Mona Keijzer (CDA), Harry van Bommel (SP) Hoewel aan aanwezige ouders beloften waren gedaan door Nine Kooiman (SP) en Loeps Ypma (PvdA) om ons te bezoeken, blaakten deze door afwezigheid. Jammer en een teleurstelling voor de ouders die op hun rekenden. Dit werd echter ruimschoots goedgemaakt door de duidelijke interesse van de Kamerleden die wel kwamen en zoveel tijd voor ons namen. Daarom mijn speciale dank voor Vera Bergkamp, Mona Keyzer, Henk Krol en Harry Bommel. Bovendien hebben we de toezegging dat er na het reces verdere gesprekken met ons zullen zijn. ik dacht dat we hierin vooral weer duidelijk over waarheidsvinding en sancties tegen opzettelijk verkondigen van onwaarheden moeten aankaarten. Een ander erg onder belicht punt is de rol van grootouders na een uhp en ook gisteren bleek dat de Kamerleden hiervan niet goed op de hoogte zijn en dat we dit punt het verdient om extra onder de aandacht te worden gebracht. Mocht u zelf nog andere punten op de agenda willen zetten, kunt u ze hier vermelden. Wij zullen dan t.z.t een agenda opstellen en de gisteren aanwezige ouders uitnodigen voor een gesprek. voor beelden zie: http://www.youtube.com/watch?v=b44Z8IQ04dM http://petities.nl/nieuws/petities-manifestatie-op-4-juli-geslaagd http://www.hyves.nl/externalRedirect/?url=http%3A%2F%2Fwww.flickr.com%2F%2Fphotos%2F98442846%40N05%2Fsets%2F72157634489554111%2Fshow%2F
Bulgaarse protesten in Sofia houden aan Demonstranten hebben zich verzameld in de Bulgaarse hoofdstad voor de 24e achtereenvolgende dag. Ze uiten hun ongenoegen ten aanzien van Premier Plamen Oresharski en zijn benoemingvan de controversiële mediamagnaat Delyan Peevski als Voorzitter van 'State Agency for National Security' (?.?.?.?). Ondanks het feit dat Peevski afziet van zijn benoeming, vragen de demonstranten omhet aftreden van de regering en om veranderingen in het electorale systeem om het Bulgaarse volk beter te representeren in het parlement. .
Who are the Bulgarian protesters? 06/07 08:53 CET According to the CIAs official statistics, Bulgarias death rate is the eighth highest in the world. Afghanistan, war-torn for decades, is seventh.
Somalia is ninth. A handful of countries before Bulgaria have gone through sustained armed conflict, famine, genocide, apartheid and a nuclear disaster. And Bulgarians? Bulgarians went through 23 years of democratic transition. The above fact hints at a key reason for the protests that have marked 2013 and are still drawing thousands of people to anti-government protests day after day: ever since the democratic changes of 1989, life in Bulgaria has been unduly hard. The protesters presently crowding the plaza surrounding the Bulgarian National Assembly and demanding the Cabinets resignation, belong to the generation which was in primary school circa 1989. They belong to the generation which grew up in a deprived society of clashing values and persistent uncertainty. But crucially, they also belong to the generation which, for the first time in Bulgarian modern history, could read world news, travel widely and compare. The contrast they found between their reality and the rest of European civilization was devastating. It still is today and the protesters are tired of living in limbo. The thirty-somethings of Bulgaria had been silent till now too busy trying to sort out their careers and families in an ever-contracting economy and an environment of growing lawlessness and nepotism. Sometimes, too busy planning emigration. This is their first mass outing, their first show of concerted citizen will an organized discontent, growing out of several green movements which gained traction in the countrysince the mid-00s precisely because they offered a politically unaffiliated i.e. unsullied outlet for the frustrations Bulgarians had with a long line of resource-stripping, land-grabbing, neglectful and polluting governments. The people protesting in front of the Parliament today feel cheated out of their youth, dreams and hopes: after nearly a quarter century of change, nothing in their lives has actually changed for good. Their formative years were spent in conditions of deepening nihilism between 1994 and 2012 dabbling in Bulgarian politics morphed from a challenging, ideal-bound job into a bona fide criminal career. Ministries became the front-facing shops of the proliferating mafia structures, manned by ousted, but well-connected Communist functionaries, and hundreds of disaffected secret police agents and prospectless young wrestlers and boxers, let down by the sudden loss of state subsidy for their local clubs (such were established in most towns in Communist times). As children and teens, the current protest generation had to endure the doomed attempts of a nascent political scene to generate elites untainted by Communist ties a near impossibility in a society where access to power was so tightly controlled that there was virtually no other way in. Having actual political experience equaled a compromised background. To illustrate: as of this year, more than half of the currently serving Bulgarian diplomats are still persons with proven links to the oppressive apparatus of the former Communist state security services. The latest protests were triggered by the same legacy of entrenched, deeply illegitimate power: the snap elections on May 11 produced the current stillborn coalition between the Bulgarian Socialist Party (heir to the seemingly dismantled all-powerful Communist Party) and ethnic Turkish party Movement for Rights and Freedoms, with Plamen Oresharski as Prime Minister. In its first days in power, the new government, aided by a largely unchanged Parliament, attempted to shoo in Delyan Peevski (a widely reviled protégé of massive criminal monopolies, under multiple investigations himself) as head of DANS an ill-conceived, yet highly powerful national security structure tasked with investigating organized crime activity. This paradox was seen as a monstrous gesture of contempt towards the Bulgarian people: it is one thing to tacitly advance the toxic meshing of democratic institutions and organized crime structures. It is quite another to rub it in the face of a nation that just ousted another primitive and abusive government. When todays protesters were growing up, they witnessed the progressive deterioration of vital institutions, the arbitrary change of governments, but not of attitudes and political practices each Cabinet appeared more absurd, incompetent and unprincipled than the last. The currency crashed, the shops had no food. The abrupt change from command economy to free market capitalism plunged vast swathes of the population into sudden, shocking poverty, accompanied by loss of dignity, status and security. Stunned, disoriented and angry, Bulgarians went to the ballot in ever dwindling numbers, mostly to avenge themselves against the latest government that overpromised and underdelivered. Elections became the public executions of politicians and parties, and, finally, of the concept of government itself. This is how beginning with 2000, Bulgarians voted in a progression of ever odder political entities from one-man parties such as the National Movement Simeon II (which produced the paradox of installing deposed prince Simeon Saxe-Coburg-Gotha as a republican Prime Minister without formally rescinding his royal claims) and GERB (the charismatic movement around strongman Boyko Borisov, ousted by protests in February this year), to ultranationalist scandal-mongers Ataka, busy inciting ethnic hatred against the significant minority of Bulgarian Turks. It continued thus until no party, no politician was able to claim an ounce of decency or respect. This mutual schism in Bulgarian public consciousness, pitting everybody who was in politics against everybody who was not, helped Bulgarian society arrive where it stands today. Party lines, for purposes other than public debates and election campaigns, are blurred beyond recognition. Trust in institutions is practically nil. Voters struggle to identify a true, meaningful alternative in terms of viable political opposition. Bulgarians either avoid voting altogether, disgusted with the mere thought of enabling the same revolving set of failed politicians, or go to the ballot not with their future in mind, but to punish, to lash out, to tear down. Everything that seemed new and untried before appeared preferable to whatever current government was in charge, so no Cabinet was actually allowed space and time to see though meaningful reforms. In turn, each successive Cabinet busied itself predominantly with undoing what the previous ones had done and reallocating resources to insiders a party mandate didnt mean governing a country, but simply draining it for personal gain and exploiting it as a vast sweatshop. To quote a recent Reuters publication: Were effectively dealing with a Wild West country, said an EU official who handles east Europe, voicing doubts about Bulgarias ability to enforce the law and live by democratic norms. This stinging judgment echoes ominously for the future of Bulgarian statehood it indicates that the country has exhausted its credit of post-Cold War good will in the eyes of its aspirational model Western Europe. While in the 90s the West may have been willing to help Bulgaria along, now the country is viewed more as a grand nuisance, a baffling liability in the periphery of the European Union. The demonstrators standing vigil in the cold nights of November 1989, shouting Times are changing! Its our time! felt the world was watching. The free world was behind them, the Iron Curtain was melting, help was on its way. It was an illusion, ultimately, but it sustained them. Today, the children of those same protesters doggedly demand the resignation of another morally bankrupt government the last, ugly spawn of a transition whose course was fatally perverted from the very start. They stand in the sweltering July evenings on the same yellow-bricked plaza, in front of the same Parliament building. They know now times have not changed. They know they stand alone. Maria Spirova Maria Spirova is an award-winning Bulgarian journalist with over 10 years of agency and long-form experience. Copyright © 2013 euronews