+Read more...
Gedeputeerde Sander de Rouwe en wethouder Johannes van der Pal spraken lovend over wat er de afgelopen 3 jaar is gebeurd in Lemmer. Meer terrassen, minder bomen, meer autoblik en meer toerisme, daar doen we het voor. Waar is de tijd dat er nog werd gepleit voor een autoluw centrum van Lemmer, nog werd gepleit voor een betere toegankelijkheid voor de voetganger en een beter wandelgebied rondom het Dok? Kijkend naar wat de afgelopen weken in Lemmer is gebeurd, valt het op dat metname de afbraak van het hokje op het Westhavenhoofd, in de volksmond beter bekend als het Eintsje fan’e daam, bij tal van inwoners van Lemmer en daarbuiten, hèt moment was om aan de bel te trekken. Door spontaan een petitie op te stellen lieten zo’n 1200 mensen binnen korte tijd horen dat dit moest worden voorkomen. Tal van mensen lieten weten dat zij met deze ondertekening een signaal wilden afgeven in de sfeer van: “Tot hier en niet verder, er is al teveel afgebroken of vernield. We hebben goud in handen maar het moet een keer stoppen, dit is Benidorm niet.” Ontevredenheid die gekanaliseerd is via een petitie die de gemeente de Fryske Marren nu opriep niet over te gaan tot de aantasting van het door velen zo geliefde “Eintsje fan’e daam. Tot nu toe is het petitiemiddel in de gemeente de Fryske Marren nog niet eerder gebruikt, maar in ons land is het petitierecht grondwettelijk vastgelegd in artikel 5 van de Grondwet. Reden voor het gemeentebestuur om ook serieus naar het verzoekschrift te kijken. Inmiddels keert het College van de gemeente de Fryske Marren op haar schreden terug en heeft aangekondigd met een nieuw plan voor het Westhavenhoofd te komen en dat mag ook van hen worden verwacht. Raar blijft het hoe een dergelijk voorstel zomaar op de politieke agenda kan komen. We hebben stichtingen die zich bezig houden met Dorpsbehoud en Oud-Lemmer, we hebben een door de gemeente samengestelde klankbord groep waarin ook een vertegenwoordiging van “Lemster inwoners” aanwezig is. Geen van allen is bij de plannen voor het Westhavenhoofd betrokken geweest, zo blijkt. Ook zelf hebben die stichtingen of de klankbordgroep niet vroegtijdig aan de bel getrokken en het College op andere gedachten proberen te brengen. In die zin mag men zich de vraag stellen of de structuur die tot nu toe hier is gebruikt om Lemmer “bij de tijd” te laten zijn, heeft gewerkt. Wordt de Lemster bevolking door deze wijze van werken wel voldoende vertegenwoordigd of bereikt? Veranderen en vernieuwen mag en moet zelfs, maar wel met oog voor draagvlak en gevoel voor wat er leeft onder de bevolking. Het moest dit keer echt van de bevolking zelf komen. Hier ziet men dat het petitiemiddel een directe invloed kan hebben op het politieke bestuur. Inmiddels wordt er voor gepleit het Westhavenhoofd tot gemeentelijk monument te verklaren zodat de vuurtoren, het hokje en het havenhoofd beschermd zijn tegen aantasting van het door velen zo gewaardeerde Eintsje fan’e daam. Het volk heeft gesproken, nu de gemeente nog.
Wietze de Haan
