Een korte inhoudelijke reactie op het artikel “Petitie kan eenheid met GGiN niet afdwingen” van het CIP. Zie voor dit artikel: https://cip.nl/68118-synodepreses-gergem-petitie-kan-eenheid-met-ggin-niet-afdwingen
Graag licht ik een aantal zaken toe om duidelijkheid te geven over mijn intenties.
Ds. Van Eckeveld “Mensen kunnen vanuit de beste bedoelingen brieven schrijven en petities starten, maar dergelijke initiatieven kunnen alleen op een kerkelijke wijze ter tafel komen. Als dat niet wordt gedaan wordt het in de gemeente des Heeren een verwarrende toestand. De Heere God is een God van orde.”
Helemaal mee eens! Mijn brief in het RD is dan ook in de eerste plaats een opiniebijdrage. Een persoonlijke reflectie over hoe ik het blijvend kerkelijk gescheiden voortleven voor mijzelf ervaar. Daarbij wil ik door middel van de petitie een zwijgende massa een stem geven. Niet meer en niet minder. Een signaal afgeven. Uiteindelijk moeten de personen, die de door God ingestelde ambten bekleden, onder de voorlichting van de Heilige Geest, besluiten wel of geen verdere stappen te ondernemen. Daar ga ik niet over; daarin moet je je plaats weten.
Ds. Van Eckeveld vervolgt: “De initiatiefnemer zou zijn wens kunnen delen met zijn kerkenraad. Vervolgens kan de kerkenraad daarmee naar de classis stappen. Via de classis kan dit initiatief vervolgens worden besproken op de generale synode.” Van Eckeveld voegt toe dat beide kerken via de Deputaatschap Kerkelijke Eenheid met elkaar in gesprek zijn. “Daar proberen we elkaar meer en meer te vinden.”
Vooralsnog ben ik niet voornemens om de formele kerkelijke weg te bewandelen. Dit omdat gesprekken op het hoogste kerkelijke niveau plaatsvinden sinds 2001. Ga ik de kerkelijke weg bewandelen, dan kom ik uit bij dezelfde mensen die deze gesprekken reeds voeren. Alleen omdat de gesprekken tot op heden niet leiden tot concrete stappen, om te komen tot kerkelijke eenheid, heb ik dit signaal willen afgeven. Voor alsnog zie ik in deze petitie nog niet het middel om een doorbraak hierin te bewerken. Ik denk dat de binnenkamer hierin een heilzamere weg is.
Dr. M. Golverdingen: “Toen ik over de petitie las, dacht ik: ‘deze man heeft de strekking van mijn boek begrepen”.
Dank u wel! U hartelijk dank voor het gedegen werk wat u geleverd hebt. Dat van mij is een eendagsvlinder, dat van u heeft blijvende waarde!
Dr. M. Golverdingen vervolgt: “Om die eenheid te bereiken moeten betrokkenen voorzichtig te werk blijven gaan. Met een petitie in de publiciteit treden kan de nodige emoties oproepen. Eenheid is in de eerste plaats geen zaak van actie, maar van gebed. En gebed kunnen we niet forceren, maar wordt bewerkt door de Heilige Geest.” Golverdingen juicht gesprekken naar aanleiding van de petitie binnen kerkelijke gemeenten toe.
Helemaal eens! Dat heeft voor mij ook de nodige worstelingen gezorgd. Met deze actie wil ik niets forceren, wel dat het juiste gesprek gevoerd wordt over: ‘Waarom gescheiden voortleven als er geen wezenlijk leerverschil is?’
Jan Zwemer is Zeeuws historicus van bevindelijk-gereformeerde afkomst. "Zulke initiatieven komen altijd onverwacht," merkt hij op. "Mijn aandacht werd meteen getrokken door de gesuggereerde toevoeging ‘onder het Kruis’ na ‘Gereformeerde Gemeenten’.
Deze toevoeging heb ik slechts gedaan in de lijn van de geest van het artikel ‘vooruit naar vroeger’. Niet om mensen of groeperingen uit te sluiten. Sterker, daar waar overeenstemming is in de waarheid, is eenheid onlosmakelijk aan verbonden.
Ds. Egas: “Ik ben blij met ieder initiatief dat eenheid aanspoort,” zegt Egas over de petitie. “Wat zou het voor de GerGem en GGiN mooi zijn als de breuk uit ’53 wordt geheeld. En wat mooi dat dit initiatief van onderop komt. Blijkbaar zijn er honderden gemeenteleden die dit verlangen delen… Het is duidelijk dat Rozendaal wordt gedreven door een hartelijk verlangen naar eenheid. Ik denk dat hij terecht constateert dat er theologisch geen wezenlijke verschillen zijn tussen de beide kerken. Er zou dan ook meer ruimte moeten komen om werk te maken aan eenheid.”
Ds. Egas geeft op een rake manier weer wat mijn intenties zijn. Dank daarvoor!
Namens de GGiN is ds. J. Roos nauw betrokken bij onderlinge gesprekken tussen beide kerken. Hij was niet bereid om commentaar te geven en verwees door naar het kerkelijk bureau van de GGiN. Ook het kerkelijke bureau wilde niet op de petitie reageren en verwees door naar ds. O. M. van der Tang. Ook de GGiN-predikant had geen behoefte aan commentaar. “Deze discussie zou niet via de media gevoerd moeten worden,” aldus de predikant uit Alblasserdam.
In mijn hart geef ik ds. Van der Tang gelijk! Dit geeft bij mij een grote spanning: Mag ik doen, wat ik gedaan heb? Anderzijds is het door het jarenlang onder embargo houden van een eigen kerkelijk onderzoek, is er een leerverschil of niet, een inhoudelijk gesprek moeilijk te voeren. Ik ben opgegroeid onder het idee dat er een leergeschil is. Sinds ca. 2007 moest dit op last van de synode onderzocht worden: Is er wel een leergeschil? Dit heeft blijkbaar tot een antwoord geleid, alleen wordt sinds die tijd onder embargo gehouden. Waarom mag hier niet in alle eerlijkheid in de openbaarheid over gesproken worden?
Geert Jan Rozendaal
Contact met een redacteur van hart van nederland gehad, hopelijk gaan zei diepgaand in over dit onderwerp en de belangenverstrengeling en machtsmisbruik door woningcorporaties en ista. Geen verduurzamingsmaatregelen doordat hoog energieverbruik zorgt voor hoge btw winst betekend zware armoede voor bewoners wat moreel verwerpelijk en ethisch onverantwoord is.
Schadelijk voor de maatschapij en voor de tienduizenden kinderen die opgroeien in deze bewust gecreëerde armoede door woningcorporaties en ista. Een schatting is dat er tussen de 1 en 2 miljoen mensen op deze manier worden uitgebuit.
Helaas is er op geen enkel vlak of moment medewerking geweest vanuit de organisatie om te zoeken naar een oplossing. De kinderboerderij heeft enkel oog voor de dieren en niet voor de bewoners van de buurt.
Zij leggen de verantwoordelijkheid bij de mensen die overlast ervaren om oplossingen aan te dragen en trekken de handen er volledig van af.
Op het verzoek een oplossing aan te dragen werd het volgende antwoord geformuleerd:
Geachte heer,
Hierbij bevestig ik dat ik uw bericht in goede orde heb ontvangen.
Na uw eerste en opvolgende meldingen van overlast hebben we zorgvuldig de geluiden van de haan gemeten en vastgesteld dat die ruimschoots binnen de daarvoor geldende normen blijven. Voor ons is daarmee de discussie afgesloten.
Met vriendelijke groet,
Hanna Hoorenman Bestuursvoorzitter Kinderboerderij De Pijp
Toch kan ik niet accepteren dat geen besluit is genomen over deze kwestie;
Als men het recht wint naakt te zijn in het openbaar op een plek die hiervoor NIET is aangeduid door de gemeenteraad voor naakt recreatie - net zoals de voornoemde naaktlopers Delfste Hout in 2017 - logischerwijze moet dan die historisch winning van 2017 ook automatisch gelden voor iedereen overal naakt te mogen zijn (en dus niet alleen degene vrijgesproken in de genoemde uitspraak verklaard in de hoogste juridisch autoriteit, namelijk een gerechtshof in Nederland.) Dit betekend dat wetsartikel 430a in het wetboek van Strafrecht per direct kan vervallen.
Hierdoor heb ik 20 september 2024 deze vraag naar Rijksoverheid verstuurd via hun online contact formulier:
Geachte mevrouw of heer,
Hoe kan ik achter komen of men nu nog steeds beboet is in Nederland met wetsartikel 430a in Wetboek van Strafrecht*?
Ik heb namelijk een petitie aangeboden hierover in de Tweede Kamer (Statenpassage) op 13 september 2022 en meen dat dit wetsartikel nu overbodig is sinds dat een groep naakt lopers in het openbaar zijn vrijgesproken in een gerechtshof (hoger beroep: uitspraak Haagse Hof 18 januari 2017 te vinden op rechtspraak.nl onder "naaktlopers Delfste Hout".)
Dit precedent betekent dat men dus niet meer beboet kan worden met wetsartikel 430a in wetboek van Strafrecht.
Geen besluit in genomen over mijn petitie aanbieding van 13 september 2022 maar een politicus aanwezig op die dag had mij gevraagd of mensen met wetsartikel 430a nu nog steeds beboet zijn met wetsartikel 430a, vandaar mijn vraag.
Met vriendelijke groet, T. Lundy / petitionaris Sta naakt toe in het openbaar zonder beperking (stichting petities.nl )
*Wetsartikel 430a in Wetboek van Strafrecht: "Hij die zich buiten een door de gemeenteraad als geschikt voor ongeklede openbare recreatie aangewezen plaats, ongekleed bevindt op of aan een voor het openbaar verkeer bestemde plaats die voor ongeklede recreatie niet geschikt is, wordt gestraft met geldboete van de eerste categorie"
Op 20 september sprak ik een raadslid, die overigens de bouwplannen steunt. Hij is van mening dat in de huidige plannen genoeg ruimte is voor natuur.
Omdat ik daar mijn twijfels over heb, stelde hij voor om een afspraak te maken met de projectsecretaris en samen de bouwplannen te bekijken. Met deze kennis willen we vervolgens een wandeling over het terrein maken met een groep raadsleden van verschillende partijen om met eigen ogen de situatie te bekijken.
Tot nu toe heb alleen ik contact gehad met diverse instanties, hierin gesteund door mijn echtgenoot. Dit lijkt me echter het juiste moment om voortaan als groep op te trekken in het gesprek met de gemeente. Daarom wil ik u vragen of u deel wilt uitmaken van deze groep. Als u dat wilt, stuur dan een mail naar koda4258@outlook.com , met uw naam en het mailadres waarop u benaderd wil worden. Eventueel kunt u aangeven in welke rol u graag betrokken zou willen zijn of dat u beschikt over specifieke kennis of ervaring.
Zodra voldoende mensen zich hebben aangemeld, neem ik contact op met het raadslid om een afspraak te maken met de projectsecretaris.
Nogmaals hartelijk dank voor uw betrokkenheid. Ik hoop dat hier iets moois uit gaat komen.
Vriendelijke groet, Christine van Gaalen
20-09-2024 11:13
Hallo,
Afgelopen maandag heb ik onderstaand bericht van de gemeente gekregen. Ik had niet verwacht dat de gemeente tot deze beslissing zou komen.
Wilt u mij laten weten, of u het waard vindt, om gerechtelijke stappen te nemen.
Als u een rechtsbijstandverzekering heeft, hoor ik ook graag van u, of u genegen bent om via uw rechtsbijstandverzekering, een advocaat naar de hele gang van zaken te laten kijken.
Zelf heb ik nl geen rechtsbijstandverzekering.
Graag hoor ik van u, als u nog een andere optie weet.
Met vriendelijke groeten, Els Slootman
Van: Edwin Broekkamp Datum: 16 september 2024 om 08:44:10 CEST Aan: Els Slootman Onderwerp: Uw vraag
Beste mevrouw Slootman,
Het afgelopen jaar is er diverse keren (mail)contact geweest tussen u en mijn collega Geertje Oosterink over het hondenbeleid in relatie tot het hondenlosloopterrein aan de Nieuweling. U wilt samen met andere betrokkenen dat het hondenveld weer wordt teruggebracht naar de ‘oude’ afmeting. Ook heeft u vorig jaar ingesproken bij de speakerscorner voor de raad en onze wethouder hier persoonlijk over gesproken. Er was op dat moment geen capaciteit om het vraagstuk op te pakken. Inmiddels is er inhuur aangetrokken, waardoor we het vraagstuk hebben kunnen bekijken. Terugkoppeling daarvan heeft naar aanleiding van de vakantieperiode en familieomstandigheden mijnerzijds, helaas wat langer op zich moeten laten wachten.
Aan uw verzoek om de grenzen van het terrein aan de Nieuweling te verruimen / opnieuw te beoordelen, gaan we op dit moment geen invulling geven. We krijgen met regelmaat vragen en verzoeken van inwoners. Deze vragen laten zien dat mensen heel betrokken zijn bij de inrichting van de openbare ruimte, soms vanuit een individueel belang, soms vanuit een groep. Niet altijd kan de gemeente het gewenste antwoord op deze vragen geven. Soms is de ene partij ook meer tevreden met het resultaat dan de andere. De gevraagde aanpassing zelf is beperkt maar het kan ook gevolgen hebben voor andere losloopgebieden. Uit ervaring weten we daarnaast inmiddels dat een hondenlosloopgebied voor zowel hondenbezitters als niet hondenbezitters erg gevoelig ligt. En ook dat draagvlakpeilingen door inwoners ‘gekleurd’ kunnen zijn waardoor er later weer onvrede en soms zelfs ruzie ontstaat tussen de verschillende belanghebbenden. Dit is niet wat we willen. De komende periode houden we daarom vast aan het vastgestelde hondenbeleid. Het is vanuit een zorgvuldig proces tot stand gekomen en verdient dan ook een serieuze periode om zijn waarde te bewijzen.
In het hondenbeleid staat dat het betreffende veld aan de Nieuweling wordt voorzien van een omheining en dat het hondenlosloopgebied beperkt wordt tot binnen die omheining zodat een logische inrichting van de openbare ruimte ontstaat. Hierin staat ook dat dit voor een verkleining van de velden zorgt. Zowel hondenbezitters als niet-hondenbezitters hebben bij de totstandkoming van het hondenbeleid de wens uitgesproken om de velden te omheinen. Door het omheinen wordt een specifieke zone ingericht waar honden los mogen lopen. Het scheiden van functies zorgt ervoor dat iedere gebruikersgroep een ‘eigen’, maar ook kleiner stukje ‘heeft’. Er maken immers meerdere groepen gebruik van het park. Hoewel deze groepen het afgebakende terrein ook kunnen gebruiken zorgt het hekwerk wel voor een barrière voor sommige mensen. Het omheinen heeft dus voor- maar ook zeker nadelen.
We begrijpen dat dit een teleurstelling kan zijn. Zeker omdat u een lange periode heeft moeten wachten op onze inhoudelijke reactie. We willen hiervoor dan ook onze excuses aanbieden. In 2027 wordt het hondenbeleid geëvalueerd. Dat is voor ons het moment om opnieuw een afweging te maken ten aanzien van meer ingrijpende zaken. We zullen dit uitgebreid communiceren.
Met hartelijke groet,
Edwin Broekkamp Adviseur stedelijk en landschappelijk groen
www.1stroom.nl | info@1stroom.nl | (088) 695 3000
gemeente@duiven.nl (0316) 279 111 www.duiven.nl gemeente@westervoort.nl (026) 317 99 11 www.westervoort.nl
Gemeente Breda laat kinderboerderij de Sik als een baksteen vallen.
Ongeveer een jaar geleden vierden wij ons 35 jarig bestaan. Burgemeester Depla benadrukte in zijn speech de belangrijke sociale en educatieve functie in onze wijk Kesteren.
In ons laatste gesprek met de gemeente beaamde de wethouder Bakker deze belangrijke buurtfunctie eveneens.
Er zijn geen financiële problemen, de bezoekers zijn enthousiast over de kinderboerderij en wij krijgen steeds meer bezoek. De afgelopen tijd heeft kinderboerderij de Sik bergen met werk verzet. Dit met één betaalde kracht maar verder met vrijwilligers. Wij hebben ook voor de gemeente Breda een positieve inbreng geleverd door als eerste kinderboerderij van Noord Brabant het keurmerk diervriendelijke kinderboerderij te krijgen. Een parel voor Breda! Iets om trots op te zijn.
Hoe dubbel en wrang is het dan dat een week nadien de gemeente besluit om het contract van de beheerder niet te verlengen. Dit betekent het einde van deze prachtige plek in de landgoederenzone. Het einde voor ongeveer 80 dieren, het einde van een werkplek voor zorginstanties (Pluk en de kleine Hoeve) en vrijwilligers en het einde van een sociale, laagdrempelige educatieve ontmoetingsplek. Drie jaar geleden zag de gemeente de noodzaak van een betaalde kracht als beheerder dieren.Drie jaar lang werd de beheerder aan het aan het lijntje gehouden door tijdelijke contracten te geven. En dan nu ineens geen contract meer. Dit is in onze ogen misbruik maken van de wet arbeidsmarkt in balans (2020). Het werk is er gewoon dus een vast contract is op zijn plaats. Iemand die al die jaren, 7 dagen in de week voor de dieren zorgt, zo aan de kant zetten is meer dan schandalig.
En omdat wij zonder haar kennis en kunde niet meer voor het welzijn van onze dieren kunnen instaan kunnen wij als bestuur niet anders besluiten dan de kinderboerderij op termijn definitief te sluiten. Onze energie zal nu vooral gaan zitten in het vinden van goede opvangplekken voor al onze dieren. Wij laten onze dieren niet in de steek!
Op 19 september is de petitie overhandigd aan de voorzitter van de commissie Samenleving, Joren Noorlander.
Uit het WeesperNieuws: In een gesprek over de herprofilering van de Korte Muiderweg in Weesp kwamen leden van de actiegroep Behoud Bomen Muiderweg, gemeenteambtenaren en andere belanghebbenden in juli voor de laatste keer samen. Het gesprek had als doel de plannen en mogelijkheden voor de weg te bespreken.
Uit een verslag van dat gesprek blijkt dat tijdens deze sessie de verlaging van de snelheidslimiet naar 30 km/uur centraal stond.
De actiegroep benadrukte het belang van veiligheid en het behoud van bomen langs de weg. Er werd voorgesteld om de snelheidsvermindering te gebruiken als middel om de veiligheid te verhogen en ruimte voor bomen te behouden.
Dit zou de weg niet alleen veiliger maken, maar ook de landschappelijke kwaliteit en recreatieve waarde van het gebied verhogen. Het expertiseteam van de gemeente gaf aan open te staan voor de input van de actiegroep, maar wees ook op de uitdagingen van het handhaven van een 30 km/uur-zone op een weg die landelijk is gelegen. Daarbij werd de complexiteit van het aanpassen van de snelheid besproken, waarbij een verkeersbesluit moet worden onderbouwd.
Inrichting
Discussies gingen ook over de inrichting van de fietspaden, waarbij de actiegroep een voorkeur toonde voor twee eenrichtingsfietspaden, die als veiliger worden beschouwd dan een tweerichtingsfietspad. Het expertiseteam en het projectteam van de gemeente belichtten echter de technische en vooral financiële uitdagingen van deze aanpassingen. Er werd afgesproken dat de input van de actiegroep zou worden meegenomen in de voordracht voor de wethouder en het college, met de hoop op een ontwerp dat zowel veilig is voor alle weggebruikers als respectvol naar het bestaande groen.
Het gevoel is dat een groot deel van die bomen weggaat
Leden van de actiegroep hebben geen goed gevoel bij het verloop van alle gesprekken. “Het gevoel is dat het plan uitgevoerd wordt zoals het ooit bedacht is en dat een groot deel van die bomen weggaat. Misschien dat ze hun best willen doen om er een aantal te sparen, maar dat is dan niet vanuit het beeld maar vanuit welke bomen hen in de weg staan. Wij zijn bang voor wat er uiteindelijk voor landschappelijk beeld overblijft. Met halve bomen of halve kronen of hier en daar een boom. We hebben daar geen goed gevoel over.”
Binnenkort wordt de herinrichting van de Korte Muiderweg nogmaals besproken door de gemeente Amsterdam. Voor de actiegroep zit het werk erop. Het is nu aan de GEM en de gemeente om wat te doen met alle input die inwoners hebben gegeven om de bomen aan de Korte Muiderweg te behouden en toch tot een veilige herinrichting te komen. De actiegroep richt zich nog één maal, middels onderstaande brief, aan alle bewoners van Weesp en Muiden.
Brief
Beste betrokken bewoners van Weesp en Muiden,
In december 2023 hebben wij, een dozijn Weespers, de handen ineen geslagen uit verontwaardiging over de aanvraag van een kapvergunning voor het gros van de populieren aan de Korte Muiderweg, vanwege herinrichting van de weg door de GEM. Velen van u hebben in de maanden die volgden over onze acties gelezen in Weespernieuws of in andere kranten.
Vanaf januari stelde de gemeente dat het huidige ontwerp van de GEM veiliger was dan onze alternatieven, waar wij (en velen van u, hebben wij vernomen) ons niet in konden vinden. De gemeenteraad nam een motie aan dat onze alternatieven serieus onderzocht moesten worden.
In mei besloot de bestuurscommissie van Weesp om een negatief advies te geven aan het college van B&W over het huidige ontwerp voor de Korte Muiderweg. In juni kwam wethouder Van Dantzig naar Weesp en ging met ons in gesprek.
In dat gesprek benadrukten wij dat wij een integrale afweging het belangrijkst vonden; wat betekent dat bij vergelijkbare veiligheid van de ontwerpen, het belang van groen en gezondheid zwaar meegewogen wordt. De wethouder gaf aan dat voor hem veiligheid een voorwaarde was om anders te besluiten dan vóór het huidige ontwerp van de GEM.
Hij bood ons aan om in gesprek te gaan met deskundigen van de gemeente en dat gesprek vond in juli plaats. Een gesprek waarin naar elkaar geluisterd werd en waarin werd erkend dat ons vierde alternatief, het fietspad aan beide zijden behouden, qua veiligheid vergelijkbaar is met het ontwerp van de GEM.
Waarom zij dan toch achter dat laatste ontwerp bleven staan? De uitgangspunten bleken de hoeveelheid autoverkeer die eroverheen moet kunnen blijven rijden (9.000 bewegingen per dag) én ruimte voor bussen. Hierdoor betogen zij dat de snelheid niet lager kan (waardoor de veiligheid voor fietsers en voetgangers zou verbeteren), en dat de weg niet smaller zou kunnen dan in hun ontwerp, waardoor er geen ruimte is voor een fietspad langs de rotondes.
Die uitgangspunten sluiten niet aan bij de uitgangspunten van de gemeente Weesp; die wilde zo veel mogelijk gemotoriseerd verkeer over de Waterlinie laten gaan, zeker het openbaar vervoer en industrieel verkeer, en wilde de Korte Muiderweg zoveel mogelijk ontlasten van gemotoriseerd verkeer.
Dat verhaal wordt al zeker vijftien jaar verteld aan (toekomstige) bewoners van de Bloemendalerpolder. En als wethouder Van der Horst kan besluiten om het autoverkeer te ontmoedigen op de Weesperstraat, een belangrijke verkeersader in Amsterdam, dan kan dit ook op de Muiderweg in Weesp.
Een ander argument tegen ons vierde alternatief was dat de weg voor behoud van een fietspad aan de oostzijde voorbelast moet worden, wat extra kosten met zich meebrengt. Kosten blijken dus tóch een belangrijk argument, niet veiligheid.
Wat wij hebben ervaren is dat de gemeente na zoveel maanden met nieuwe argumenten en andere uitgangspunten komt, dat er in dit proces niet écht onderzocht en onderbouwd wordt (bijvoorbeeld die 9.000 autobewegingen per dag) en dat de keuzes in dit proces niet stroken met het beleid van de gemeente zelf, of met landelijk beleid (wat een integrale afweging voorschrijft).
Het gemeentelijk beleid is: het prioriteren van fietsers en voetgangers op zoveel mogelijk plekken, het stimuleren van lichaamsbeweging, het prioriteren van gezondheid en het behouden van zoveel mogelijk gezonde bomen in de stad. Wij vinden dat de meerkosten van het voorbelasten aan de oostzijde afgewogen moeten worden tegen de opbrengsten voor gezondheid, ecologie, veiligheid (in de ogen van bewoners is alternatief vier veiliger) en esthetiek van alternatief vier, ten opzichte van het huidige ontwerp.
Wat ons betreft blijft de conclusie dat die meerkosten vanuit integraal perspectief wegvallen, en dat de weg ontworpen moet worden vanuit behoud van bomen en met prioriteit voor fietsers en voetgangers, in plaats van gemotoriseerd verkeer. Nu wij erkenning hebben van de verkeerskundigen van de gemeente, dat veiligheid geen argument is, is de weg vrij voor het college van B&W om het advies van de bestuurscommissie op te volgen en onze stad een mooie, groene, veilige Korte Muiderweg te geven waar wij dagelijks van zullen genieten.
We roepen B&W dan ook op om de ruimte die ze krijgen van de verkeerskundigen rondom veiligheid te gebruiken en daarmee te gaan voor een integraal ontwerp waarbij recreatie, woonplezier en veiligheid samen gaan. Wij hebben ons best gedaan en hopen op een goede uitkomst.
Met optimistische groet, Actiegroep Behoud Bomen Muiderweg
Foto: WeesperNieuws Tekst: Riz Jongerius