Een korte inhoudelijke reactie op het artikel “Petitie kan eenheid met GGiN niet afdwingen” van het CIP. Zie voor dit artikel: https://cip.nl/68118-synodepreses-gergem-petitie-kan-eenheid-met-ggin-niet-afdwingen
Graag licht ik een aantal zaken toe om duidelijkheid te geven over mijn intenties.
Ds. Van Eckeveld “Mensen kunnen vanuit de beste bedoelingen brieven schrijven en petities starten, maar dergelijke initiatieven kunnen alleen op een kerkelijke wijze ter tafel komen. Als dat niet wordt gedaan wordt het in de gemeente des Heeren een verwarrende toestand. De Heere God is een God van orde.”
Helemaal mee eens! Mijn brief in het RD is dan ook in de eerste plaats een opiniebijdrage. Een persoonlijke reflectie over hoe ik het blijvend kerkelijk gescheiden voortleven voor mijzelf ervaar. Daarbij wil ik door middel van de petitie een zwijgende massa een stem geven. Niet meer en niet minder. Een signaal afgeven. Uiteindelijk moeten de personen, die de door God ingestelde ambten bekleden, onder de voorlichting van de Heilige Geest, besluiten wel of geen verdere stappen te ondernemen. Daar ga ik niet over; daarin moet je je plaats weten.
Ds. Van Eckeveld vervolgt: “De initiatiefnemer zou zijn wens kunnen delen met zijn kerkenraad. Vervolgens kan de kerkenraad daarmee naar de classis stappen. Via de classis kan dit initiatief vervolgens worden besproken op de generale synode.” Van Eckeveld voegt toe dat beide kerken via de Deputaatschap Kerkelijke Eenheid met elkaar in gesprek zijn. “Daar proberen we elkaar meer en meer te vinden.”
Vooralsnog ben ik niet voornemens om de formele kerkelijke weg te bewandelen. Dit omdat gesprekken op het hoogste kerkelijke niveau plaatsvinden sinds 2001. Ga ik de kerkelijke weg bewandelen, dan kom ik uit bij dezelfde mensen die deze gesprekken reeds voeren. Alleen omdat de gesprekken tot op heden niet leiden tot concrete stappen, om te komen tot kerkelijke eenheid, heb ik dit signaal willen afgeven. Voor alsnog zie ik in deze petitie nog niet het middel om een doorbraak hierin te bewerken. Ik denk dat de binnenkamer hierin een heilzamere weg is.
Dr. M. Golverdingen: “Toen ik over de petitie las, dacht ik: ‘deze man heeft de strekking van mijn boek begrepen”.
Dank u wel! U hartelijk dank voor het gedegen werk wat u geleverd hebt. Dat van mij is een eendagsvlinder, dat van u heeft blijvende waarde!
Dr. M. Golverdingen vervolgt: “Om die eenheid te bereiken moeten betrokkenen voorzichtig te werk blijven gaan. Met een petitie in de publiciteit treden kan de nodige emoties oproepen. Eenheid is in de eerste plaats geen zaak van actie, maar van gebed. En gebed kunnen we niet forceren, maar wordt bewerkt door de Heilige Geest.” Golverdingen juicht gesprekken naar aanleiding van de petitie binnen kerkelijke gemeenten toe.
Helemaal eens! Dat heeft voor mij ook de nodige worstelingen gezorgd. Met deze actie wil ik niets forceren, wel dat het juiste gesprek gevoerd wordt over: ‘Waarom gescheiden voortleven als er geen wezenlijk leerverschil is?’
Jan Zwemer is Zeeuws historicus van bevindelijk-gereformeerde afkomst. "Zulke initiatieven komen altijd onverwacht," merkt hij op. "Mijn aandacht werd meteen getrokken door de gesuggereerde toevoeging ‘onder het Kruis’ na ‘Gereformeerde Gemeenten’.
Deze toevoeging heb ik slechts gedaan in de lijn van de geest van het artikel ‘vooruit naar vroeger’. Niet om mensen of groeperingen uit te sluiten. Sterker, daar waar overeenstemming is in de waarheid, is eenheid onlosmakelijk aan verbonden.
Ds. Egas: “Ik ben blij met ieder initiatief dat eenheid aanspoort,” zegt Egas over de petitie. “Wat zou het voor de GerGem en GGiN mooi zijn als de breuk uit ’53 wordt geheeld. En wat mooi dat dit initiatief van onderop komt. Blijkbaar zijn er honderden gemeenteleden die dit verlangen delen… Het is duidelijk dat Rozendaal wordt gedreven door een hartelijk verlangen naar eenheid. Ik denk dat hij terecht constateert dat er theologisch geen wezenlijke verschillen zijn tussen de beide kerken. Er zou dan ook meer ruimte moeten komen om werk te maken aan eenheid.”
Ds. Egas geeft op een rake manier weer wat mijn intenties zijn. Dank daarvoor!
Namens de GGiN is ds. J. Roos nauw betrokken bij onderlinge gesprekken tussen beide kerken. Hij was niet bereid om commentaar te geven en verwees door naar het kerkelijk bureau van de GGiN. Ook het kerkelijke bureau wilde niet op de petitie reageren en verwees door naar ds. O. M. van der Tang. Ook de GGiN-predikant had geen behoefte aan commentaar. “Deze discussie zou niet via de media gevoerd moeten worden,” aldus de predikant uit Alblasserdam.
In mijn hart geef ik ds. Van der Tang gelijk! Dit geeft bij mij een grote spanning: Mag ik doen, wat ik gedaan heb? Anderzijds is het door het jarenlang onder embargo houden van een eigen kerkelijk onderzoek, is er een leerverschil of niet, een inhoudelijk gesprek moeilijk te voeren. Ik ben opgegroeid onder het idee dat er een leergeschil is. Sinds ca. 2007 moest dit op last van de synode onderzocht worden: Is er wel een leergeschil? Dit heeft blijkbaar tot een antwoord geleid, alleen wordt sinds die tijd onder embargo gehouden. Waarom mag hier niet in alle eerlijkheid in de openbaarheid over gesproken worden?
Geert Jan Rozendaal
De informatieavond van de gemeente over de brandweer kolos en racebaan is verschoven naar 21 november..
Het toenemende aantal dodelijke slachtoffers zou een kans moeten bieden om de conservatieve politieke wereld op te roepen tot meer evidence-based drugsbeleid. Het herzien van drugswetgeving is slechts een klein onderdeel van onverdedigbaar onrecht dat mensen wordt aangedaan door armoede, dakloosheid, xenofobie (angst voor 'buitenlanders'), en de verovering van land waar al mensen woonden.
Dit onrecht valt niet los te zien van de gezondheidscrisis die veroorzaakt wordt door doden ten gevolge van overdosering.
Een epidemie van dodelijke slachtoffers zou niet nodig moeten zijn om structureel onrecht te corrigeren. Biomedische uitleg van verschillen in gedrag zou niet nodig moeten zijn om mensen te accepteren zoals ze zijn. Als dit het geval blijft, zoals met de drugswetgeving, zal onvergefelijk veel schade aangericht zijn voordat het onrecht wordt rechtgezet.
BRON: Virani, H. N., & Haines-Saah, R. J. (2020). Drug decriminalization: a matter of justice and equity, not just health. American journal of preventive medicine, 58(1), 161-164.
In 2001 heeft Portugal het verwerven, bezit en gebruik van kleine hoeveelheden van alle psychoactieve drugs gedecriminaliseerd. Het belang van dit beleid is lang sterk verkeerd begrepen.
Decriminalisatie leidde niet tot drastische veranderingen qua gedrag omtrent drugsgebruik, zo blijkt uit analyse van de wetgeving en praktijk voor de decriminalisering in Portugal.
De hervormingen waren meer bescheiden dan gesuggereerd werd door de media-aandacht. Verrassend genoeg was een gevolg van de wetswijziging een waarneembare afname in bestraffing van drugssmokkelaars. Terwijl het aantal arrestaties voor smokkelen ongeveer gelijk bleef, was er een afname van bijna 50% wat betreft het aantal personen dat veroordeeld werd voor smokkelen (Laqueur, 2015). Verder bleek wanneer vergeleken met andere EU-landen dat de beleidswijziging die in Portugal is doorgevoerd bij heeft gedragen aan een afname in het aantal onderscheppingen van cocaïne en heroïne, een afname wat betreft het aantal overtredingen en een afname van drugsgerelateerde dodelijke slachtoffers. Bovendien was een afname zichtbaar van het aantal cliënten die aan verslavingsbehandeling begon, een teken dat minder mensen in de problemen zijn gekomen. Ook bleek dat onder mensen met HIV het aandeel drugsverslaafden af is genomen (Felix, Portugal & Tavares, 2017).
BRON: Félix, S., Portugal, P., & Tavares, A. S. (2017). Going after the addiction, not the addicted: The impact of drug decriminalization in Portugal.
Laqueur, H. (2015). Uses and abuses of drug decriminalization in Portugal. Law & Social Inquiry, 40(3), 746-781.
https://amp.cnn.com/cnn/2016/03/23/politics/john-ehrlichman-richard-nixon-drug-war-blacks-hippie/index.html
BRON: LoBianco, 2016
Washington(CNN) One of Richard Nixon's top advisers and a key figure in the Watergate scandal said the war on drugs was created as a political tool to fight blacks and hippies, according to a 22-year-old interview recently published in Harper's Magazine.
"The Nixon campaign in 1968, and the Nixon White House after that, had two enemies: the antiwar left and black people," former Nixon domestic policy chief John Ehrlichman told Harper's writer Dan Baum for the April cover story published Tuesday.
"You understand what I'm saying? We knew we couldn't make it illegal to be either against the war or black, but by getting the public to associate the hippies with marijuana and blacks with heroin. And then criminalizing both heavily, we could disrupt those communities," Ehrlichman said.
"We could arrest their leaders.
raid their homes, break up their meetings, and vilify them night after night on the evening news. Did we know we were lying about the drugs? Of course we did."
Ehrlichman's comment is the first time the war on drugs has been plainly characterized as a political assault designed to help Nixon win, and keep, the White House.
It's a stark departure from Nixon's public explanation for his first piece of legislation in the war on drugs, delivered in message to Congress in July 1969, which framed it as a response to an increase in heroin addiction and the rising use of marijuana and hallucinogens by students.
However, Nixon's political focus on white voters, the "Silent Majority," is well-known. And Nixon's derision for minorities in private is well-known from his White House recordings.
The comments come as there has been a marked shift in attitudes toward handling drug use -- ranging from the legalization of marijuana in various states to White House candidates focusing heavily on treatment as an answer to New Hampshire's heroin epidemic while they were campaigning across the state.
RELATED: 2016 candidates on the front lines of N.H. drug epidemic
Ehrlichman died in 1999, but his five children in questioned the veracity of the account.
"We never saw or heard anything from our dad, John Ehrlichman, that was derogatory about any person of color," wrote Peter Ehrlichman, Tom Ehrlichman, Jan Ehrlichman, Michael Ehrlichman and Jody E. Pineda in a statement provided to CNN.
"The 1994 alleged 'quote' we saw repeated in social media for the first time today does not square with what we know of our father. And collectively, that spans over 185 years of time with him," the Ehrlichman family wrote. "We do not subscribe to the alleged racist point of view that this writer now implies 22 years following the so-called interview of John and 16 years following our father's death, when dad can no longer respond. None of us have raised our kids that way, and that's because we were not raised that way."
Ehrlichman's comments did not surface until now after Baum remembered them while going back through old notes for the Harper's story. Baum said he had no reason to believe Ehrlichman was being dishonest and viewed them as "atonement" from a man long after his tumultuous run in the White House ended.
"I think Ehrlichman was waiting for someone to come and ask him. I think he felt bad about it. I think he had a lot to feel bad about, same with Egil Krogh, who was another Watergate guy." Baum told CNN.
Baum interviewed Ehrlichman and others for his 1996 book "Smoke and Mirrors," but said he left out the Ehrlichman comment from the book because it did not fit the narrative style focused on putting the readers in the middle of the backroom discussions themselves, without input from the author.
Baum equated Ehrlichman's admission with traumatic war stories that often take decades for veterans to talk about and said it clearly took time for Ehrlichman and other Nixon aides he interviewed to candidly explain the war on drugs.
"These guys, they knew they'd done bad things and they were glad finally when it was no longer going to cost them anything to be able to talk about it, to atone for it." Baum said. "Nobody goes in to public service, I don't think, on either side of the political aisle, to be repressive, to be evil. They go in because they care about the country."
In 2009 heeft een groep experts drugs beoordeeld op schadelijkheid. Daaruit kwam de volgende rangschikking:
De drugs werden beoordeeld op de volgende aspecten:
Een drug kan een verwoestend effect hebben op individueel niveau, maar als die drug nauwelijks gebruikt wordt, zal het effect op het niveau van de gehele bevolking meevallen.
Hieronder volgt een tabel met de rangschikking van drugs op de verschillende aspecten van schadelijk naar minder schadelijk.
Acute toxiciteit Chronische toxiciteit Verslaving Sociale schade individueel Sociale schade bevolking Heroïne Tabak Heroïne Crack Alcohol Crack Crack Crack Heroïne Tabak Methamfetamine Alcohol Tabak Alcohol Crack Alcohol Methamfetamine Methamfetamine Tabak Heroïne Cocaïne Cocaïne Cocaïne Cocaïne Cocaïne GHB Heroïne Alcohol Methamfetamine Cannabis Amfetamine Amfetamine Amfetamine Amfetamine Benzo’s Ketamine Cannabis Benzo’s GHB Amfetamine LSD MDMA (XTC) GHB Cannabis MDMA (XTC) MDMA (XTC) Khat Cannabis Benzo’s GHB Benzo’s Ketamine Ketamine MDMA (XTC) Methamfetamine Paddo’s Benzo’s Khat Ketamine Ketamine Cannabis GHB MDMA (XTC) LSD Paddo’s Tabak LSD Paddo’s Paddo’s LSD Khat Paddo’s LSD Khat Khat
Duidelijk is dat alcohol, tabak, heroïne en crack hoog scoren.
Paddo’s, LSD en khat scoren relatief laag.
In Engeland is een dergelijke rangschikking ook gedaan (Nutt et al., Lancet 2007). De scores van de Nederlanders komen overeen met die van de Engelsen.
Het onderzoek is in 2009 gedaan. Als het onderzoek nu opnieuw uitgevoerd zou worden, zouden sommige middelen anders scoren. Over GHB hebben we in de afgelopen 10 jaar geleerd dat het een erg verslavend middel is. Dit middel zou mogelijk hoger scoren dan het nu doet.
Bron: RIVM, Ranking van Drugs, 2009.
Vanaf nu worden nieuwe petities ook via Mastodon aangekondigd, zie @petities@mastodon.nl.
.
De afgelopen tijd zijn er belangrijke vorderingen geboekt ten gunste van de herverdeling van restmedicatie. Een test studie bracht de omvangrijke bezuiniging van 600.000 Euro aan het licht in een korte testperiode met een beperkte hoeveelheid medicijnen.
Ook het literatuur onderzoek naar werkelijke houdbaarheid geeft argumenten voor de veilige herverdeling van een geselecteerde groep belangrijke geneesmiddelen. De publicatie wordt op termijn van enkele weken verwacht. Veel medische organisaties willen dit verzoek steunen en hebben tijd nodig om met de achterban te praten over de te volgen strategie. Vandaar deze verschuiving van de einddatum
Helaas is afgelopen donderdag de Fietsenwerkplaats tegen onze wil door een ploeg van 10 man ontruimd. De helft van de fietsen werden daarbij als oud ijzer afgevoerd, de andere helft opgeslagen op een voor ons nog onbekende locatie.
Op het adres JC de Neckstraat 15 wordt de komende weken een nieuwe fietswerkplaats opgebouwd.
Het merendeel van de vrijwilligers gaat daar in mee, omdat zij het gevoel hebben geen andere keus te hebben en toch willen blijven sleutelen. Twee grote bezwaren tegen deze nieuwe werkplek waren: het is te klein (55 m2) waardoor we niet goed meer fietsen kunnen verkopen en we zijn slecht bereikbaar via een slagboom, privéterrein en vervolgens een deur zonder raam erin. Ook dat schijnt verbeterd te zijn: de ruimte hoeft niet langer gedeeld te worden door de aannemer/verhuurder en dat zorgt voor 30 m2 extra ruimte en bereikbaar via de voordeur.
Waarom dan deze actie voortgezet:
En dat brengt ons weer tot het kernprobleem:
de zinloze vernietiging/sloop van De Spil, een pand met een maatschappelijke functie, die pas over 3 tot 20 jaar (oude Vomarterrein) door nieuwbouw vervangen gaat worden. Je kunt als actieve burgers zoveel doen met zo'n gebouw!!
En daarom stoppen we niet met deze actie, help ons daarbij door deze petitie te verspreiden.
Als we dit winnen verhuizen we de fietswerkplaats gewoon weer terug!