Een korte inhoudelijke reactie op het artikel “Petitie kan eenheid met GGiN niet afdwingen” van het CIP. Zie voor dit artikel: https://cip.nl/68118-synodepreses-gergem-petitie-kan-eenheid-met-ggin-niet-afdwingen
Graag licht ik een aantal zaken toe om duidelijkheid te geven over mijn intenties.
Ds. Van Eckeveld “Mensen kunnen vanuit de beste bedoelingen brieven schrijven en petities starten, maar dergelijke initiatieven kunnen alleen op een kerkelijke wijze ter tafel komen. Als dat niet wordt gedaan wordt het in de gemeente des Heeren een verwarrende toestand. De Heere God is een God van orde.”
Helemaal mee eens! Mijn brief in het RD is dan ook in de eerste plaats een opiniebijdrage. Een persoonlijke reflectie over hoe ik het blijvend kerkelijk gescheiden voortleven voor mijzelf ervaar. Daarbij wil ik door middel van de petitie een zwijgende massa een stem geven. Niet meer en niet minder. Een signaal afgeven. Uiteindelijk moeten de personen, die de door God ingestelde ambten bekleden, onder de voorlichting van de Heilige Geest, besluiten wel of geen verdere stappen te ondernemen. Daar ga ik niet over; daarin moet je je plaats weten.
Ds. Van Eckeveld vervolgt: “De initiatiefnemer zou zijn wens kunnen delen met zijn kerkenraad. Vervolgens kan de kerkenraad daarmee naar de classis stappen. Via de classis kan dit initiatief vervolgens worden besproken op de generale synode.” Van Eckeveld voegt toe dat beide kerken via de Deputaatschap Kerkelijke Eenheid met elkaar in gesprek zijn. “Daar proberen we elkaar meer en meer te vinden.”
Vooralsnog ben ik niet voornemens om de formele kerkelijke weg te bewandelen. Dit omdat gesprekken op het hoogste kerkelijke niveau plaatsvinden sinds 2001. Ga ik de kerkelijke weg bewandelen, dan kom ik uit bij dezelfde mensen die deze gesprekken reeds voeren. Alleen omdat de gesprekken tot op heden niet leiden tot concrete stappen, om te komen tot kerkelijke eenheid, heb ik dit signaal willen afgeven. Voor alsnog zie ik in deze petitie nog niet het middel om een doorbraak hierin te bewerken. Ik denk dat de binnenkamer hierin een heilzamere weg is.
Dr. M. Golverdingen: “Toen ik over de petitie las, dacht ik: ‘deze man heeft de strekking van mijn boek begrepen”.
Dank u wel! U hartelijk dank voor het gedegen werk wat u geleverd hebt. Dat van mij is een eendagsvlinder, dat van u heeft blijvende waarde!
Dr. M. Golverdingen vervolgt: “Om die eenheid te bereiken moeten betrokkenen voorzichtig te werk blijven gaan. Met een petitie in de publiciteit treden kan de nodige emoties oproepen. Eenheid is in de eerste plaats geen zaak van actie, maar van gebed. En gebed kunnen we niet forceren, maar wordt bewerkt door de Heilige Geest.” Golverdingen juicht gesprekken naar aanleiding van de petitie binnen kerkelijke gemeenten toe.
Helemaal eens! Dat heeft voor mij ook de nodige worstelingen gezorgd. Met deze actie wil ik niets forceren, wel dat het juiste gesprek gevoerd wordt over: ‘Waarom gescheiden voortleven als er geen wezenlijk leerverschil is?’
Jan Zwemer is Zeeuws historicus van bevindelijk-gereformeerde afkomst. "Zulke initiatieven komen altijd onverwacht," merkt hij op. "Mijn aandacht werd meteen getrokken door de gesuggereerde toevoeging ‘onder het Kruis’ na ‘Gereformeerde Gemeenten’.
Deze toevoeging heb ik slechts gedaan in de lijn van de geest van het artikel ‘vooruit naar vroeger’. Niet om mensen of groeperingen uit te sluiten. Sterker, daar waar overeenstemming is in de waarheid, is eenheid onlosmakelijk aan verbonden.
Ds. Egas: “Ik ben blij met ieder initiatief dat eenheid aanspoort,” zegt Egas over de petitie. “Wat zou het voor de GerGem en GGiN mooi zijn als de breuk uit ’53 wordt geheeld. En wat mooi dat dit initiatief van onderop komt. Blijkbaar zijn er honderden gemeenteleden die dit verlangen delen… Het is duidelijk dat Rozendaal wordt gedreven door een hartelijk verlangen naar eenheid. Ik denk dat hij terecht constateert dat er theologisch geen wezenlijke verschillen zijn tussen de beide kerken. Er zou dan ook meer ruimte moeten komen om werk te maken aan eenheid.”
Ds. Egas geeft op een rake manier weer wat mijn intenties zijn. Dank daarvoor!
Namens de GGiN is ds. J. Roos nauw betrokken bij onderlinge gesprekken tussen beide kerken. Hij was niet bereid om commentaar te geven en verwees door naar het kerkelijk bureau van de GGiN. Ook het kerkelijke bureau wilde niet op de petitie reageren en verwees door naar ds. O. M. van der Tang. Ook de GGiN-predikant had geen behoefte aan commentaar. “Deze discussie zou niet via de media gevoerd moeten worden,” aldus de predikant uit Alblasserdam.
In mijn hart geef ik ds. Van der Tang gelijk! Dit geeft bij mij een grote spanning: Mag ik doen, wat ik gedaan heb? Anderzijds is het door het jarenlang onder embargo houden van een eigen kerkelijk onderzoek, is er een leerverschil of niet, een inhoudelijk gesprek moeilijk te voeren. Ik ben opgegroeid onder het idee dat er een leergeschil is. Sinds ca. 2007 moest dit op last van de synode onderzocht worden: Is er wel een leergeschil? Dit heeft blijkbaar tot een antwoord geleid, alleen wordt sinds die tijd onder embargo gehouden. Waarom mag hier niet in alle eerlijkheid in de openbaarheid over gesproken worden?
Geert Jan Rozendaal
Onderstaande verklaring is afgegeven door het Arrondissementsparket Amsterdam : Quote: Diverse media en petities op internet berichten dat verkrachting als een ernstiger feit gezien wordt dan seksueel binnendringen van iemand beneden 12 jaar. Dat is niet het geval. Verkrachting is: seksueel binnendringen van iemand anders met toepassing van geweld of bedreiging met geweld.
Een belangrijk uitgangspunt is dat het seksueel binnendringen niet vrijwillig is geweest. Als een verkrachting vervolgd wordt zal het openbaar ministerie daarom op de dagvaarding moeten vermelden welk geweld is toegepast en dat geweld vervolgens ook moeten bewijzen. Als er geen bewijs is voor het geweld volgt geen veroordeling voor verkrachting. In de wet is bepaald dat op zowel verkrachting als seksueel binnendringen bij iemand beneden de 12 jaar - dat laatste zónder dat het geweld bewezen hoeft te worden - dezelfde hoge gevangenisstraf staat. Daaruit blijkt dat beide feiten door de wetgever als even ernstig worden beschouwd. Als het seksueel binnendringen bij een persoon beneden de 12 jaar wordt vervolgd, hoeft het geweld niet te worden vermeld in de dagvaarding en ook niet te worden bewezen. Achtergrond daarvan is dat het seksueel binnendringen bij kinderen onder de 12 jaar op zichzelf al een hele ernstige schending van de lichamelijke integriteit van het kind oplevert. Kinderen moeten maximaal beschermd worden tegen dit soort seksuele handelingen, zonder dat het bespreken en beoordelen van het geweld noodzakelijk is. Uiteraard is in de meeste gevallen een vorm van geweld wezenlijk voor het alleen al kunnen uitvoeren van het seksueel binnendringen bij (heel) jonge kinderen. Dit hoeft in een zaak die gaat over seksueel binnendringen bij iemand onder de 12 jaar niet bewezen te worden. Het ontbreken van bewijs voor geweld kan in zo'n geval nooit leiden tot een vrijspraak. Het openbaar ministerie heeft ervoor gekozen om Robert M. te vervolgen voor het - vele malen - seksueel binnendringen bij iemand onder de 12 jaar omdat dit feit een grotere kans op een succesvolle vervolging oplevert en even ernstig is als verkrachting. Artikel 244 is expliciet voor gevallen als dit in het leven geroepen. Seksuele handelingen verrichten met kinderen onder de 12 jaar mag nooit. Het levert een even ernstig verwijt op aan de verdachte als een verkrachting zou doen. Unquote: Met bovenstaande zijn we het natuurlijk eens, maar men gaat voorbij aan het feit wat in het programma van Pauw en Witteman naar voren is gebracht : een stuk erkenning naar slachtoffers en families daarvan, die graag deze misdaden als "verkrachting" benoemd willen hebben met het stuk erkenning van psychische en lichamelijke mishandeling. Niet onbelangrijk is dat deze petitie tevens pleit voor : - Zwaardere straffen - Verplichte TBS (of een dader nu wel of geen toestemming geeft voor psychiatrisch onderzoek) - Opheffing van verjaringstermijnen voor deze misdaden - Spreekrecht voor de ouders van de slachtoffertjes bij de behandeling door de rechter. - Algeheel verbod op pedofiele organisaties We onderstrepen dat het CDA inmiddels het stuk erkenning tot benoeming van de misdaad als verkrachting heeft onderschreven door hiervoor een wetswijziging in te dienen welke kan rekenen op een meerderheid van de Kamer. Graag zouden wij (inmiddels meer dan 300.000 Nederlanders) ook willen dat de andere punten van deze petitie door de Tweede Kamer in behandeling worden genomen.
Nadat de Metro een interview deed met de directeur van de Popunie Martin Scheijgrond schreef de Metro over onze petitie en noemt het zelfs een strijd! .
Met dank van de persaandacht op / in: Dordrecht.net IDordt Dordt Centraal Thymen Stolk Fotografie .
Succesvolle start van de campagne, de eerste 150 petities zijn binnen. Nodig iedereen uit om ook de petitie te tekenen.
Wie weet brengen we B&W van Dordrecht op andere gedachte. Vergeet niet een berichtje op twitter en facebook te plaatsen #wantijfestival @jaspermos
We gaan al over de 50 ondertekeningen heen, dat is een goede zaak! Vergeet niet een berichtje op twitter en facebook te plaatsen #wantijfestival @jaspermos.