Een korte inhoudelijke reactie op het artikel “Petitie kan eenheid met GGiN niet afdwingen” van het CIP. Zie voor dit artikel: https://cip.nl/68118-synodepreses-gergem-petitie-kan-eenheid-met-ggin-niet-afdwingen
Graag licht ik een aantal zaken toe om duidelijkheid te geven over mijn intenties.
Ds. Van Eckeveld “Mensen kunnen vanuit de beste bedoelingen brieven schrijven en petities starten, maar dergelijke initiatieven kunnen alleen op een kerkelijke wijze ter tafel komen. Als dat niet wordt gedaan wordt het in de gemeente des Heeren een verwarrende toestand. De Heere God is een God van orde.”
Helemaal mee eens! Mijn brief in het RD is dan ook in de eerste plaats een opiniebijdrage. Een persoonlijke reflectie over hoe ik het blijvend kerkelijk gescheiden voortleven voor mijzelf ervaar. Daarbij wil ik door middel van de petitie een zwijgende massa een stem geven. Niet meer en niet minder. Een signaal afgeven. Uiteindelijk moeten de personen, die de door God ingestelde ambten bekleden, onder de voorlichting van de Heilige Geest, besluiten wel of geen verdere stappen te ondernemen. Daar ga ik niet over; daarin moet je je plaats weten.
Ds. Van Eckeveld vervolgt: “De initiatiefnemer zou zijn wens kunnen delen met zijn kerkenraad. Vervolgens kan de kerkenraad daarmee naar de classis stappen. Via de classis kan dit initiatief vervolgens worden besproken op de generale synode.” Van Eckeveld voegt toe dat beide kerken via de Deputaatschap Kerkelijke Eenheid met elkaar in gesprek zijn. “Daar proberen we elkaar meer en meer te vinden.”
Vooralsnog ben ik niet voornemens om de formele kerkelijke weg te bewandelen. Dit omdat gesprekken op het hoogste kerkelijke niveau plaatsvinden sinds 2001. Ga ik de kerkelijke weg bewandelen, dan kom ik uit bij dezelfde mensen die deze gesprekken reeds voeren. Alleen omdat de gesprekken tot op heden niet leiden tot concrete stappen, om te komen tot kerkelijke eenheid, heb ik dit signaal willen afgeven. Voor alsnog zie ik in deze petitie nog niet het middel om een doorbraak hierin te bewerken. Ik denk dat de binnenkamer hierin een heilzamere weg is.
Dr. M. Golverdingen: “Toen ik over de petitie las, dacht ik: ‘deze man heeft de strekking van mijn boek begrepen”.
Dank u wel! U hartelijk dank voor het gedegen werk wat u geleverd hebt. Dat van mij is een eendagsvlinder, dat van u heeft blijvende waarde!
Dr. M. Golverdingen vervolgt: “Om die eenheid te bereiken moeten betrokkenen voorzichtig te werk blijven gaan. Met een petitie in de publiciteit treden kan de nodige emoties oproepen. Eenheid is in de eerste plaats geen zaak van actie, maar van gebed. En gebed kunnen we niet forceren, maar wordt bewerkt door de Heilige Geest.” Golverdingen juicht gesprekken naar aanleiding van de petitie binnen kerkelijke gemeenten toe.
Helemaal eens! Dat heeft voor mij ook de nodige worstelingen gezorgd. Met deze actie wil ik niets forceren, wel dat het juiste gesprek gevoerd wordt over: ‘Waarom gescheiden voortleven als er geen wezenlijk leerverschil is?’
Jan Zwemer is Zeeuws historicus van bevindelijk-gereformeerde afkomst. "Zulke initiatieven komen altijd onverwacht," merkt hij op. "Mijn aandacht werd meteen getrokken door de gesuggereerde toevoeging ‘onder het Kruis’ na ‘Gereformeerde Gemeenten’.
Deze toevoeging heb ik slechts gedaan in de lijn van de geest van het artikel ‘vooruit naar vroeger’. Niet om mensen of groeperingen uit te sluiten. Sterker, daar waar overeenstemming is in de waarheid, is eenheid onlosmakelijk aan verbonden.
Ds. Egas: “Ik ben blij met ieder initiatief dat eenheid aanspoort,” zegt Egas over de petitie. “Wat zou het voor de GerGem en GGiN mooi zijn als de breuk uit ’53 wordt geheeld. En wat mooi dat dit initiatief van onderop komt. Blijkbaar zijn er honderden gemeenteleden die dit verlangen delen… Het is duidelijk dat Rozendaal wordt gedreven door een hartelijk verlangen naar eenheid. Ik denk dat hij terecht constateert dat er theologisch geen wezenlijke verschillen zijn tussen de beide kerken. Er zou dan ook meer ruimte moeten komen om werk te maken aan eenheid.”
Ds. Egas geeft op een rake manier weer wat mijn intenties zijn. Dank daarvoor!
Namens de GGiN is ds. J. Roos nauw betrokken bij onderlinge gesprekken tussen beide kerken. Hij was niet bereid om commentaar te geven en verwees door naar het kerkelijk bureau van de GGiN. Ook het kerkelijke bureau wilde niet op de petitie reageren en verwees door naar ds. O. M. van der Tang. Ook de GGiN-predikant had geen behoefte aan commentaar. “Deze discussie zou niet via de media gevoerd moeten worden,” aldus de predikant uit Alblasserdam.
In mijn hart geef ik ds. Van der Tang gelijk! Dit geeft bij mij een grote spanning: Mag ik doen, wat ik gedaan heb? Anderzijds is het door het jarenlang onder embargo houden van een eigen kerkelijk onderzoek, is er een leerverschil of niet, een inhoudelijk gesprek moeilijk te voeren. Ik ben opgegroeid onder het idee dat er een leergeschil is. Sinds ca. 2007 moest dit op last van de synode onderzocht worden: Is er wel een leergeschil? Dit heeft blijkbaar tot een antwoord geleid, alleen wordt sinds die tijd onder embargo gehouden. Waarom mag hier niet in alle eerlijkheid in de openbaarheid over gesproken worden?
Geert Jan Rozendaal
Op dit moment hebben we nu 2891 stemmen bereikt,zonder enige aandacht van de media.De oproepen worden gedaan via Hyves,Msn,Twitter,Facebook enz. Ook op youtube is sinds kort een promo filmpje te zien met daarin de oproep verwerkt om de petitie te tekenen. Natuurlijk kunnen we nog veel meer stemmen gebruiken.Dus weet je nog iemand die niet getekend heeft,stuur hem dan zeker deze link door.Plaats hem op je hyves,Twitter,Facebook enz..en laat iedereen vooral stemmen..
De OV-chipkaart moet reizen eenvoudiger maken, maar het systeem gaat onder meer uit van perfecte mensen zonder lichamelijke handicap of ouderdomsverschijnselen. 25 problemen op een rij. Deze week werd bekend dat vanaf 11 februari 2010 in heel Nederland gereisd moet kunnen worden met de OV-chipkaart.
Dat is namelijk de randvoorwaarde om in de hele regio Rotterdam de strippenkaart te verbieden. Sinds begin deze maand kunnen trouwe klanten met kortingin de trein reizen op saldo. Toch zijn er een aantal fundamentele problemen die pijnlijk duidelijk maken dat het systeem en niet de mens centraal staat. 1. Het systeem is niet intelligent opgezet Wie reist met de OV-chipkaart moet zelf bedenken wat het slimste tarief is. In tegenstelling tot het zustersysteem in London, de Oystercard, wordt hier niet ontdekt dat de reiziger zoveel heeft betaald dat er eigenlijk sprake is van een dagkaart en dat dit dan voordeliger is. Ook blijkt het systeem niet in staat te ontdekken dat een reiziger bij de NS eigenlijk een retourtje nodig heeft. Daarom zijn de spoorwegen begonnen met het verlagen van de prijs van een enkele reis en het verhogen van de prijs van een retourtje. Diverse conducteurs vertellen dat een retourtje in de nabije toekomst twee keer de prijs van een enkele reis wordt. Wie een kortingskaart bij de NS heeft en om acht uur incheckt betaalt vol tarief. Het ontbreekt aan intelligentie om bijvoorbeeld te ontdekken dat de reiziger van Maastricht naar Groningen gaat voor een groot gedeelte wel aanspraak op korting kan maken. De klant moet zelf bedenken dat papier dan fors goedkoper is of als topsporter op een station uit de trein hollen en snel in- en uitchecken bij twee verschillende palen. 2. Overstappen? Dat gaat zomaar niet! Wie bij een vervoersbedrijf (niet de NS) overstapt binnen 35 minuten hoeft niet opnieuw het opstapgeld van €0,75 te betalen, maar betaalt per kilometer. Dit systeem is niet intelligent en dat wreekt zich, wederom, richting de reiziger. Wie bijvoorbeeld Veolia gebruikt in de gemeente Ede om naar het station te gaan waar direct de trein naar de regio Den Haag wordt genomen, zal daar toch opnieuw het opstapgeld moeten betalen. Ook rekenen de vervoersbedrijven opstapgeld aan klanten, die van de trein afkomstig zijn. Diverse voorlichters wijzen erop dat dit normaal is, omdat voor de strippenkaart ook een extra strip wordt gerekend. Daarbij gaan ze voorbij aan het feit dat de strippenkaart op diverse lijnen van de trein ook een geldig vervoersmiddel is. Bovendien is in sommige regio's de tijdslimiet van 35 minuten echt te kort om goed te kunnen over te stappen en betaalt de klant dus meer. Feitelijk wordt er wel overgestapt. 3. Reizen wordt sowieso duurder De OV-chipkaart is een wijziging in het systeem. Dat betekent dat her en der fors meer betaald moet worden voor een reis. Klachten komen bijvoorbeeld uit de regio Arnhem-Nijmegen en Utrecht. Ook het GVB heeft de introductie aangegrepen om het enkeltje te vervangen door uurkaarten, die fors duurder blijken te zijn. 4. Sociale veiligheid wordt lang niet overal geboden Een belofte van de OV-chipkaart om de sociale veiligheid te vergroten, wordt niet overal ingelost. De Nederlandse Spoorwegen mochten van de regering €726 miljoen aan geld van de verkoop van Telfort hebben om poortjes neer te zetten. Toch zijn er heel veel stations, die in plaats van poortjes een paal hebben gekregen en dus niet de beloofde afsluiting voor sociale veiligheid krijgen. Wat er wel met het geld is gebeurd, is nog niet duidelijk. 5. Inschakelen OV-chipkaart voor trein is gedoe Wie met de trein wil reizen en de OV-chipkaart wil gebruiken, moet zich op de website van de NS aanmelden voor het reizen op saldo. Daarna moet de servicebalie of een automaat het product op de kaart laden. Dan moet de klant hebben gekozen of er altijd eerste of tweede klas wordt gereisd. Wie een keer in een andere klasse wil reizen krijgt van de NS het advies om maar een papieren kaartje te kopen. De procedure is anders het deactiveren van de kortingskaart. Daarna moet de kaart weer worden geactiveerd in de nieuwe reisklasse. Voor anonieme kaarten kan de servicebalie de klasse wijzigen. 6. Treinreizen wordt ingewikkelder Klanten van de NS komen in een ingewikkeld spel van treinkaartjes uit. In sommige gevallen is het goedkoper een papieren kaartje te nemen, terwijl in andere gevallen de chip toch weer goedkoper blijkt. Zo is niet mogelijk om van A naar B via een ander station te reizen. Het OV-chipsysteem ziet dat dan als twee losse reizen en dat kan duurder uitpakken (soms is dat triviaal). Wie een dagkaart koopt, moet een papieren kaartje nemen. Daarbij is het mogelijk om ook een uitbreiding voor het hele OV te nemen. Dat mag voordelig zijn, maar maakt het reizen ingewikkelder. Omdat reizen op papieren biljetten niet meer mogelijk is, moet de klant bedenken waar hij de uitstapt op het andere openbaar vervoer. Bij de servicebalie moet namelijk een dagkaart voor de vervoerder worden opgehaald. Uitstappen op station Amsterdam Amstel kan bijvoorbeeld niet, maar wel op Centraal wel. Voor veel busvervoerders wordt het interessant hoe dit treinkaartje straks wordt gehonoreerd. 7. Abonnementhouders kunnen gestraft worden voor legaal reizen Abonnementhouders zijn verplicht om met hun kaart in het openbaar vervoer zich aan en af te melden bij het systeem. Doen ze dat niet dan reizen zij zwart en kunnen zij bij controle een boete krijgen. Het GVB en de RET hebben eerder al aangegeven zo de meest trouwe klanten te willen behandelen. De Nederlandse Spoorwegen beloofden eerder dit juist niet te doen, maar zijn daar ook vanaf gestapt. Eerder gaven de vervoersbedrijven al aan dat de informatie over het reisgedrag belangrijk is om de dienstverlening op de klanten te kunnen afstemmen en inzichtelijk te maken welke lijnen druk zijn en welke niet. Feit is wel dat anoniem reizen voor vaste klanten niet meer mogelijk is, omdat ze in het systeem moeten passen. 8. Samenreiskorting NS niet meer met OV-chipkaart Ooit was het plan van de NS om de OV-chipkaart zo te maken dat een treinkaartje als product op de kaart werd geladen. Hierdoor is het mogelijk een reis met korting te kopen, waarbij de conducteur net als nu controleert of de korting terecht is. Dit systeem is uiteindelijk vervangen door het reizen op saldo. Daardoor moeten medereizigers een papieren kaartje kopen om toch van de korting gebruik te kunnen maken. Het gevolg daarvan is dat van de beloofde tijdswinst niet veel overblijft. 9. De reiziger gaat van de file in de file Klanten die de file van de auto ontvluchten komen in een nieuwe file: de wachtrij voor het OV-chippoortje in de metro. In Amsterdam zijn tijdens de ochtendspits soms lange wachtrijen. Enkele steekproeven op diverse metrostations leren dat mensen soms tot een minuut moeten wacht voor ze een station mogen verlaten. Als er problemen zijn, zoals afgelopen dinsdag op de Nieuwmarkt loopt het station Weesperplein over en loopt de tijd soms op naar drie minuten wachten op techniek. Volgens het GVB ligt dit probleem niet aan het systeem, maar de reiziger. Wij moeten nog wennen aan het systeem. “Waar we nog veel mee te maken hebben, is dat reizigers eerst wachten tot het poortje dicht is, dan inchecken, kijken wat er op het display komt te staan, wachten tot het poortje weer open gaat en dan doorlopen”, vertelt voorlichter Petra Faber. “We proberen reizigers te leren dat men niet hoeft te wachten tot het poortje weer dicht gaat: men kan meteen ná de vorige reiziger inchecken en doorlopen. Het poortje gaat dan niet eens dicht. Zo wordt de vaart er in gehouden.” Daarbij vergeet ze wel dat het lastig is te controleren of de afboeking van geld klopt. Een reiziger verwoordde de files treffend: “Tja even snel je trein halen is er niet meer bij!” 10. Waar het systeem faalt, krijgt de reiziger de schuld Er kan een aantal dingen bij het inchecken misgaan. Soms werken palen niet of heeft een reiziger onvoldoende saldo. Wie bijvoorbeeld van Den Haag Centraal naar Hollands Spoor reist en dus €1,80 moet betalen op een anonieme kaart, maar zal toch €20 saldo moeten hebben. Vooral voor families kan dit minimale bedrag per kaart flink in de papieren gaan lopen. Als om een of andere reden de kaart kapot blijkt te zijn, dan kan de NS geld terugstorten. Daarvoor rekent het bedrijf wel €2,50 aan de klant en voorwaarde is ook nog eens dat er minimaal €5 saldo over is. Is dat niet het geval dan heeft u pech gehad. De reiziger krijgt geen vergoeding voor het ongemak. 11. Onhandigheid van de klant wordt hard gestraft Bij het inchecken wordt bij de meeste vervoersbedrijven standaard €4 van de kaart afgeschreven, de NS rekent €10 voor kaarten op naam en €20 voor anonieme kaarten. Wie vergeet uit te checken is dat geld kwijt. Via een ingewikkelde procedure (zie punt 13) is dat wel terug te krijgen. Als een klant – zoals uw verslaggever – in een onhandig moment vergeet uit te checken en dat in de volgende tram denkt te herstellen, merkt dat hij geen overstap of afmelding registreert maar dat er zelfs twee keer €4 is afgeschreven. 12. Verkeerde poortje, dubbele rekening Op sommige stations is het een complete chaos met poortjes en paaltjes, zoals bijvoorbeeld op Amsterdam Bijlmer. Dit is voor mensen overweldigend en onoverzichtelijk. Wie bijvoorbeeld voor in de trein zit en daar uitstapt treft geen poortje van de NS aan om uit te checken. Daarna begint een zoektocht naar een paal. Eenmaal gevonden, is het zaak de juiste paal van de metro te vinden. Wie namelijk e en poortje pakt checkt uit en verliest direct €4. Na aankomst op de bestemming rekent het systeem nogmaals €4 (een dagkaart in Amsterdam kost €7 en is dus voordeliger). 13. Alleen volhouders krijgen geld terug Al dat teveel betaalde geld is wel terug te krijgen, maar dat is werk voor de stugge volhouder. De klant kan niet eventjes langs een servicebalie om de fout te herstellen, maar moet een formulier invullen. Daarbij gaan sommige vervoersbedrijven zover om een kopie bankafschrift te vragen. Daarna begint het grote wachten, want bijvoorbeeld bij het GVB is een achterstand ontstaan door het aantal claims. Ook de RET worstelt daarmee en sprak recentelijk met kunstenaars in de hoop mensen het uitchecken goed tussen de oren te krijgen. 14. 'OV-tolpoortjes' voor voetgangers Sommige treinstations zijn ook onderdeel van de gemeentelijke infrastructuur geworden. Het bekendste voorbeeld is de doorgang in station Leiden Centraal. Dat moet uiteindelijk geheel worden afgesloten worden door poortjes om de sociale veiligheid te vergroten. Wie onder het station wil doorlopen zal een OV-chipkaart met saldo moeten hebben. Voor het lopen onder het station door rekent de NS niets, want wie binnen een uur uitcheckt op hetzelfde station betaalt niets. Wel is het hebben van saldo verplicht. 15. Slaperige reizigers zijn niet welkom Reizigers bij de NS moeten heel alert zijn. Wie namelijk een omweg maakt, moet nu bedenken dat hij op een station wel eens uit en in moet checken. De regel is namelijk dat de route in de planner van ov9292 moet voorkomen anders reist de klant zwart. Het reizen met een omweg (het zogenaamde “via kaartje”) kan niet achteraf berekend worden en mag daarom niet. Wie naar Amsterdam gaat vanuit bijvoorbeeld Ede kan zowel via Utrecht als via Amersfoort. Wie de eerste route kiest hoeft alleen in te checken bij de NS. De alternatieve route via de Valleilijn wordt door Connexxion uitgevoerd. Dus moet twee keer worden ingecheckt (en uitgecheckt) om een boete te voorkomen. Vreemd genoeg is het papieren NS-kaartje wel op die route geldig. Om de reiziger verder te ondersteunen is het openbaar vervoer vergeven met herinneringen wat een klant wel of niet moet doen met de OV-chipkaart. 16. Er heerst een complete tarievenchaos Er is een wirwar aan tarieven. Ieder vervoersbedrijf heeft een andere prijs per kilometer. Daarom is het lastig uitleggen dat een bus in plaats A een ander tarief heeft dan een bus in plaats B. Als er vervolgens twee bedrijven een regio bedienen dan kan het zelfs zo zijn dat de prijs tussen twee haltes verschilt. Het systeem is lastig aan klanten uit te leggen. 17. Prijzen zijn lastig te controleren Lezers melden dat het kan gebeuren dat de heenreis tussen twee haltes met tram of bus een andere prijs heeft dan de terugweg. Er zijn geen heldere lijsten met de prijs van een rit. Een verzoek om routetabellen bij enkele vervoersbedrijven wordt geweigerd, zodat ook niet te bepalen is hoeveel de reis nu precies kost. Dat wordt allemaal dynamisch... 18. Er is opleiding nodig om met de kaart te werken In diverse gemeenten is opleiding nodig om ouderen te laten wennen aan de OV-chipkaart. Deze worden op verschillende locaties door vervoersbedrijven en ouderenbonden georganiseerd. Het systeem dat het leven eenvoudiger moet maken, is verworden tot een kaartje waarvoor je eerst op cursus moet. 19. Privacy is een zorgenkind Er zijn redenen om bezorgd te zijn over de privacy rond de OV-chipkaart. Justitie toont zich uiterst geïnteresseerd in de database, waarin reisgegevens zeven jaar worden bewaard. Wel moet gezegd worden dat Trans Link systems hard werkt de gegevens goed te bewaren. Eerder dit jaar bleek dat het bedrijf een gang naar de rechter niet schuwt. Toch is het zo dat het vorderen van de gegevens goed mogelijk is en dat er van veel Nederlanders een uiterst gedetailleerd profiel wordt bijgehouden. Zo is precies bekend van iedere reiziger met een kaart op naam waar hij of zij was op welk moment. In een geval van misbruik is dat een detailniveau dat we nog niet kennen. Het dossier is duidelijk een ondergeschoven kindje. Eerder bleek dat de OV-Ambassadeur in een rapportage naar de Tweede Kamer hierover uitspraken deed, die niet met harde feiten te staven bleken. Tijdens een hoorzitting wees ze erop dat op een strippenkaart ook te zien is wie in welke zone is geweest. Daarbij negeert ze het feit dat de informatie op strippenkaarten alleen daarop beschikbaar is en niet centraal wordt opgeslagen. 20. Privacy is duur Wie toch voor privacyvriendelijk reizen wil gaan, zal moeten bedenken dat dit een prijskaartje heeft. Bij de meeste vervoerders is geen korting op anonieme kaarten mogelijk. Wie met de trein reist kan nog altijd kiezen voor het gebruik van een papieren kaartje, waardoor de reis zelf niet wordt opgeslagen. De NS beweert dat bij het controleren van de kortingskaart met de PDA geen registratie van gegevens plaatsvindt. 21. Anonimiteit is moeilijk te regelen of onmogelijk Wie hangt aan anonimiteit wordt op tal van plaatsen verleid tot het opgeven van de identiteit. Zo kunnen veel automaten alleen opladen met een pinpas. Ook blijkt in de praktijk personeel liever te verwijzen naar een automaat dan contant geld aan te nemen. Echter na aandringen blijkt dat in de praktijk wel mogelijk. Sommige vervoerders bieden anonieme kaarten online aan. Na het invullen van een formulier wordt het geld afgeschreven van de bankrekening op naam en opgestuurd naar het privéadres van de privacyminnende burger. 22. Het systeem wordt opgedrongen Waar in andere landen er altijd een keus is om tussen kaartsoorten te wisselen en de klant verleid wordt om over te stappen, is dat in Nederland niet het geval. Op de NS na is het plan om overal de kaart verplicht te stellen. De klant mag dus niet kiezen. 23. Het systeem is nog niet af Op veel plekken is er een gebrek aan poortjes of kaartlezers, moeten er nog oplaadpunten om saldo op de kaart te storten en blijken er dus veel oneffenheden niet te zijn opgelost. Er is nog veel werk te verzetten om een goed, betrouwbaar en veilig systeem te krijgen. Nog altijd wordt gewerkt met gekraakte technologie. Een heikel punt is bijvoorbeeld nog altijd dat blinden moeite hebben met het gebruik van de kaart, het vinden van de poortjes, het opladen van de kaart, enzovoort. Ook minder validen moeten zich in de spits met meer moeite door de chaos worstelen. Op dit moment zijn er veel servicemedewerkers beschikbaar die helpen. Toch blijkt uit tientallen gesprekken dat juist minder mobiele groepen het straks zonder die ondersteuning moeten doen en dan “door het systeem geplet worden.” 24. De vervoerder staat centraal Het hele systeem lijkt er vooral zo gemaakt dat het de vervoerders het leven makkelijker maakt en de reizigers maar ten dele, en soms geheel niet. De vervoerder krijgt 'eerlijker' betaald voor zijn geleverde diensten. Overal waar problemen ontstaan, wordt de hete aardappel naar de reiziger geschoven. Niet de klant, maar de leverancier is koning. 25. De OV-chipkaart is niet simpel Er is een grote hoeveelheid regeltjes, tarieven, randvoorwaarden en zaken om niet te vergeten. De belofte om reizen simpel te maken, wordt niet waargemaakt. Zoals een voorlichter van de RET ooit vertelde: “Hoe moeilijk kan het zijn? Ik zit altijd in de tram of bus met de kaart in de hand, zodat ik niet vergeet om uit te checken.” -------------------------------------- Bron: WebWereld - Auteur: Brenno de winter URL: http://webwereld.nl/de-vijf/64510/5--nee-25-problemen-met-ov-chipsysteem.html
De gemeente Leek opent een nieuw petitieloket, samen met het verschijnen van de nieuwe website van petities.nl. Of zoals Leek het zelf zegt: "Inwoners van de gemeente Leek hoeven voortaan niet meer door weer en wind langs deuren te gaan om handtekeningen te verzamelen voor een petitie, maar kunnen met een muisklik een mening over een bepaald onderwerp verzenden naar de gemeente." De gemeente Leek is ervaringsexpert omdat ze samen met de buren naar Den Haag zijn gegaan om een petitie (op papier) voor het lokale, succesvolle recyclingsysteem te overhandigen waarvoor ze via petities.nl handtekeningen hebben verzameld. In tegenstelling tot de Tweede Kamer nu over die petitie, zal de gemeente Leek het wel via het petitieloket zichtbaar maken wat er aan de hand is met de petitie die u bij het petitieloket van Leek heeft ingediend. De heldere spelregels zijn te lezen als een aanmoediging, de drempel is laag om een petitie te starten. En natuurlijk kunt u ook altijd een petitie op het gemeentehuis komen toelichten, want het digitaal overhandigen gaat al vanzelf op de einddatum van uw petitie..
De website petities.nl is woensdagochtend 8 december vanaf 8:00 minstens een uur onbereikbaar. De website wordt vernieuwd en daarvoor moeten de 600.000 gegevens die we sinds mei 2005 hebben verzameld een klein beetje aangepast worden.
Deze kleine berekening in veelvoud kost naar verwachting minder dan een uur. Als de nieuwe website daarna goed overweg kan met de aangepaste gegevens is de nieuwe website vanaf 9:00 goed te bereiken. Graag horen we uw suggesties en opmerkingen, want dit is het begin van een reeks verdere verbeteringen. Uw ideeën kunnen daarin verwerkt worden. Schrijft u ons op webmaster@petities.nl
De stemmen blijven binnen stromen op dit moment. Ruim 2300 bevestigde stemmen hebben we al,en niet zichtbaar voor de buitenwereld hebben we nu ruim 3400 stemmen. De communicatie gaat via Hyves,Msn,Twitter,Facebook en sinds enige tijd ook via YouTube.Op Youtube staat er een promofilmpje van de stop de stijging van de zorgpremie hyves. Zeker hebben we nog meer stemmen nodig om de petitie in te kunnen dienen,dus meldt het op je twitter,je hyves,msn,facebook overal waar je maar kan ;) De hyves groep nu is het genoeg heeft nu binnen een maand al een ledenaantal van ruim 40.000 leden behaald. Dit alles zegt genoeg dat wij nederlanders het ondertussen het meer als genoeg vinden. .
Volgende week komt de nieuwe website van petities.nl. Het is 'socialer' gemaakt, zodat zowel verbindingen met andere netwerken (Twitter, Hyves, Facebook) als de verspreiding van petities en updates erover makkelijker worden (widgets, RSS).
Daarnaast ziet u er allerlei nieuwe presentatievormen zoals statistieken en twittergesprekken over petities. Ook worden ondertekenaars anders gepresenteerd van prominenten tot anoniemen. Als u hierover een e-mail wilt ontvangen, neemt u dan een abonnement op de nieuwsbrief van petities.nl (enkele e-mails per jaar).
neem abonnement op de nieuwsbrief (enkele e-mails per jaar)De inleverdatum is opnieuw verschoven, nu naar medio december. U kunt de petitie nog steeds ondertekenen..
Er bestaan allerlei mogelijkheden voor inwoners van steden en dorpen om bij te dragen aan de politieke besluitvorming in de gemeente. Maar veel vormen daarvan mogen alleen met toestemming van de gemeenteraad via internet.
De fractie Leefbaar Utrecht in de Utrechtse gemeenteraad heeft voorgesteld om ook electronische petities te accepteren voor burgerinitiatieven en het aanvragen van referenda. Alle andere petities mogen altijd al digitaal, omdat daar verder geen verplichtingen voor politici aan verbonden zijn.
Petities.nl probeert het vrijblijvende van petities te verhelpen door gemeenten te laten beloven om altijd een antwoord te geven op een petitie. De gemeenten die een 'petitieloket' openen op petities.nl garanderen een antwoord op een petitie.
Wilt u dat ook in uw gemeente? Vraag dan de politicus waar u op heeft gestemd of over 3 maanden op overweegt te stemmen om net als Leefbaar Utrecht in Utrecht ook te pleiten voor een petitieloket op petities.nl. We horen dat graag van u!
nieuwsbericht van Leefbaar Utrecht