Het College voor de Rechten van de Mens presenteerde vandaag (03 dec 2018) zijn jaarlijkse rapportage over het VN-verdrag Handicap. In de rapportage aan het VN-Comité voor de rechten van personen met een handicap geeft het College een beeld van hoe het er in Nederland voor staat met de implementatie van het verdrag. Het College uit in de rapportage aan het VN-Comité stevige kritiek, die Ieder(in) en veel andere belangenorganisaties delen. Het rapport bevestigt dat er nog veel moet gebeuren om van een goede implementatie te kunnen spreken.
Deze rapportage van het College is een van de drie manieren waarop de uitvoering van het verdrag wordt bijgehouden. De Nederlandse Staat rapporteert elke vier jaar aan het in Genève gevestigde Comité. Dat gebeurde afgelopen zomer voor het eerst. De derde manier is een schaduwrapportage die organisaties van mensen met een beperking, waaronder Ieder(in), elke vier jaar naar Genève sturen. De eerste schaduwrapportage wordt volgend jaar opgesteld. Het Comité beoordeelt op basis van deze drie rapportages de voortgang van de implementatie van het verdrag.
Rechtsongelijkheid door decentralisaties
Een van de zorgen die het College in het rapport uit, gaat over het grondbeginsel van het verdrag: nothing about us, without us. Niets over ons, zonder ons. Het College betwijfelt of mensen met een beperking al voldoende worden betrokken bij beleid en besluitvorming. Deels vanwege onze decentrale samenleving, waarin veel beleid per gemeente wordt gevormd.
Op de decentralisaties is meer kritiek. Het is in sommige gemeenten moeilijk je recht te verzilveren en de gemeentelijke beleidsvrijheid leidt tot grote verschillen in de kwaliteit van zorg en ondersteuning. Dit zorgt voor rechtsongelijkheid tussen gemeenten.
Onderwijs en arbeidsmarkt niet-inclusief
Het College heeft daarnaast kritiek op het uitblijven van inclusief onderwijs. Een inclusief onderwijssysteem moet ervoor zorgen dat kinderen met en zonder beperking zoveel mogelijk met elkaar naar school gaan. Ook de arbeidsmarkt is nog verre van inclusief. De stappen die de overheid op dat gebeeid heeft gezet, zijn volgens het College onvoldoende en hebben niet meer mensen met een arbeidsbeperking aan het werk geholpen.
Facultatief protocol
Het VN-verdrag kent nog een optionele aanvullende verklaring. Dit wordt het optioneel protocol genoemd en maakt het mogelijk om als persoon rechtstreeks een klacht in te dienen bij het Comité in Genève, als het VN-verdrag niet wordt nageleefd. Nederland tekende dit protocol in tegenstelling tot veel andere landen niet. Het College mist maatregelen om naleving van het verdrag te garanderen, en dringt er daarom nadrukkelijk op aan dat Nederland het protocol alsnog tekent.
In de tweede helft van 2019 dienen belangenorganisaties van en voor mensen met een beperking hun schaduwrapportage in. Daarin krijgt de kritiek van het College zonder meer een vervolg.
Link naar artikel:
https://iederin.nl/nieuws/18396/mensenrechtencollege-kritisch-over-implementatie-vn-verdrag/
Onderstaande verklaring is afgegeven door het Arrondissementsparket Amsterdam : Quote: Diverse media en petities op internet berichten dat verkrachting als een ernstiger feit gezien wordt dan seksueel binnendringen van iemand beneden 12 jaar. Dat is niet het geval. Verkrachting is: seksueel binnendringen van iemand anders met toepassing van geweld of bedreiging met geweld.
Een belangrijk uitgangspunt is dat het seksueel binnendringen niet vrijwillig is geweest. Als een verkrachting vervolgd wordt zal het openbaar ministerie daarom op de dagvaarding moeten vermelden welk geweld is toegepast en dat geweld vervolgens ook moeten bewijzen. Als er geen bewijs is voor het geweld volgt geen veroordeling voor verkrachting. In de wet is bepaald dat op zowel verkrachting als seksueel binnendringen bij iemand beneden de 12 jaar - dat laatste zónder dat het geweld bewezen hoeft te worden - dezelfde hoge gevangenisstraf staat. Daaruit blijkt dat beide feiten door de wetgever als even ernstig worden beschouwd. Als het seksueel binnendringen bij een persoon beneden de 12 jaar wordt vervolgd, hoeft het geweld niet te worden vermeld in de dagvaarding en ook niet te worden bewezen. Achtergrond daarvan is dat het seksueel binnendringen bij kinderen onder de 12 jaar op zichzelf al een hele ernstige schending van de lichamelijke integriteit van het kind oplevert. Kinderen moeten maximaal beschermd worden tegen dit soort seksuele handelingen, zonder dat het bespreken en beoordelen van het geweld noodzakelijk is. Uiteraard is in de meeste gevallen een vorm van geweld wezenlijk voor het alleen al kunnen uitvoeren van het seksueel binnendringen bij (heel) jonge kinderen. Dit hoeft in een zaak die gaat over seksueel binnendringen bij iemand onder de 12 jaar niet bewezen te worden. Het ontbreken van bewijs voor geweld kan in zo'n geval nooit leiden tot een vrijspraak. Het openbaar ministerie heeft ervoor gekozen om Robert M. te vervolgen voor het - vele malen - seksueel binnendringen bij iemand onder de 12 jaar omdat dit feit een grotere kans op een succesvolle vervolging oplevert en even ernstig is als verkrachting. Artikel 244 is expliciet voor gevallen als dit in het leven geroepen. Seksuele handelingen verrichten met kinderen onder de 12 jaar mag nooit. Het levert een even ernstig verwijt op aan de verdachte als een verkrachting zou doen. Unquote: Met bovenstaande zijn we het natuurlijk eens, maar men gaat voorbij aan het feit wat in het programma van Pauw en Witteman naar voren is gebracht : een stuk erkenning naar slachtoffers en families daarvan, die graag deze misdaden als "verkrachting" benoemd willen hebben met het stuk erkenning van psychische en lichamelijke mishandeling. Niet onbelangrijk is dat deze petitie tevens pleit voor : - Zwaardere straffen - Verplichte TBS (of een dader nu wel of geen toestemming geeft voor psychiatrisch onderzoek) - Opheffing van verjaringstermijnen voor deze misdaden - Spreekrecht voor de ouders van de slachtoffertjes bij de behandeling door de rechter. - Algeheel verbod op pedofiele organisaties We onderstrepen dat het CDA inmiddels het stuk erkenning tot benoeming van de misdaad als verkrachting heeft onderschreven door hiervoor een wetswijziging in te dienen welke kan rekenen op een meerderheid van de Kamer. Graag zouden wij (inmiddels meer dan 300.000 Nederlanders) ook willen dat de andere punten van deze petitie door de Tweede Kamer in behandeling worden genomen.
Nadat de Metro een interview deed met de directeur van de Popunie Martin Scheijgrond schreef de Metro over onze petitie en noemt het zelfs een strijd! .
Met dank van de persaandacht op / in: Dordrecht.net IDordt Dordt Centraal Thymen Stolk Fotografie .
Succesvolle start van de campagne, de eerste 150 petities zijn binnen. Nodig iedereen uit om ook de petitie te tekenen.
Wie weet brengen we B&W van Dordrecht op andere gedachte. Vergeet niet een berichtje op twitter en facebook te plaatsen #wantijfestival @jaspermos
We gaan al over de 50 ondertekeningen heen, dat is een goede zaak! Vergeet niet een berichtje op twitter en facebook te plaatsen #wantijfestival @jaspermos.