Met de nieuwe donorwet vordert de Nederlandse staat een conditioneel eigendomsrecht op de organen van Nederlandse burgers zolang zij niet openlijk protesteren. Een dergelijke eigendomsrecht ondermijnt de individuele autonomie van burgers en is niet te rijmen met de beginselen van onze samenleving.
Verwachten dat de staat de donorwet schrapt op grond van liberale en grondwettelijke beginselen.
Dat de staat per direct de donorwet verwerpt en de oude donorwet herstelt.
Dat hier niet over gestemd wordt omdat het eigendomsrecht wat mensen hebben over hun eigen lichaam niet afhankelijk is van een democratisch besluit, maar hieraan vooraf gaat.
Nu de nieuwe donorwet is goedgekeurd door de eerste kamer moeten we ons afvragen welke autoriteit de staat zichzelf nu heeft toegeëigend.
Deze donorwet impliceert dat het binnen de soevereiniteit valt van de staat om een eigendomsclaim te leggen op het lichaam van Nederlandse burgers. D.w.z.
de staat heeft het recht om te bepalen wat er met uw lichaam gebeurt als u geen bezwaar maakt. Maakt u geen bezwaar dan mag de staat uw natuurlijk eigendomsrecht op uw eigen lichaam ontbinden en mag zij bepalen wat er met uw lichaam gebeurt na uw dood.
Nu, zoals de klassiek liberale filosoof John Locke omschreef in zijn werk Two Treatise on Government is het de functie van de staat om de eigendomsrechten van haar bewoners te beschermen (Locke, 1993 [1689], p.116). Een wet die ervoor zorgt dat de staat een eigendomsclaim heeft op het lichaam van mensen is niet te rijmen met liberale beginselen omdat het eigendomsrecht van mensen op hun eigen lichaam voorafgaat aan de staat, en daarom buiten het domein van statelijke soevereiniteit valt. De staat is er om onze eigendommen te beschermen, dus onze eigendommen (waarvan ons eigen lichaam het eerste en belangrijkste eigendom is) gaan logischerwijs vooraf aan de staat. Zoals in de woorden van de Franse klassiek liberale filosoof Frédéric Bastiat:
Existence, Facultés, Assimilation — en d'autres termes, Personnalité, Liberté, Propriété, — voilà l'homme. C'est de ces trois choses qu'on peut dire [...] qu'elles sont antérieures et supérieures à toute législation humaine.
"Bestaan, faculteiten, assimilatie—met andere woorden, persoonlijkheid, vrijheid, eigendom—dit is de mens. Het is van deze drie dingen waar we van kunnen zeggen [...] dat ze voorafgaan en superieur zijn aan alle menselijke wetgeving."
De kwalificatie die iemand de optie geeft om te reageren is irrelevant. Iemands eigendomsrechten over zijn/haar eigen organen vervallen niet als iemand niet reageert voor een arbitrair bepaalde tijd. Het eigendomsrecht wat men heeft over mens eigen lichaam is een onvervreemdbaar recht.
Gegeven het hierboven vernoemde argument kunnen we ook onmiddellijk concluderen dat de nieuwe donorwet niet d.m.v. een democratisch proces gelegitimeerd kan worden. De oude donorwet kan dus onmiddellijk, zonder enig democratisch proces, worden hersteld.
Locke, J. Two Treaties on Government, Everyman, London. 1993 [1689]