Wetterskip Fryslân is voornemens om een slibdepot aan te leggen in een uniek laagveengebied, met aantal landschappelijke en natuurwaarden. Vorig jaar heeft de nieuwe eigennaar de nodige werkzaamheden gedaan om het landschap te vernielen. De natuur probeert zich uit alle macht te herstellen.
Recreanten, passanten, natuurliefhebbers, fietsers ,wandelaars van Abel Tasman route en Melle's pad
de gemeente een vergunning voor dit kwetsbare en uniek gebied niet af te geven en het Wetterskip Fryslan nu al op te dragen een alternatief te zoeken.
Het Wetterskip Fryslan heeft afgelopen week twee vergunningaanvragen bij de Gem. Westerkwartier ingediend.
Een voor de aanleg van de natuurvriendelijke oever en een voor de aanleg van twee slibdepots, waaronder die in de Bokkebuurtpolder. We hebben afgelopen week de aanvragen bekeken en zullen in gesprek treden met onze jurist om te kijken op welke manier we ons juridisch kunnen verzetten. Het Wetterskip heeft bijna alleen financiele argumenten om het depot in deze polder neer te leggen. Het bijzondere landschap kun je maar 1 keer vernielen. WIj vinden dat dit niet gebeuren mag. Daarom denken we er over om met een crowdfunding genoeg geld op te halen voor juridische bijstand. Als we met z'n allen een beetje bijdragen, dan wordt het samen genoeg om de strijd te winnen. Wordt vervolgd.
Iedereen wil bij de Bokkebuurt horen. Dat was vroeger wel anders.
De Bokkebuurt daar woonde ooit de armen van Doezum. Ze hadden een geit (Bok in het Gronings). Grote gezinnen, soms liepen de kinderen in de winter barrevoets. Als we de krant (Dagblad van het Noorden) moeten geloven zijn de demonstranten die in hun ondergoed staan allemaal inwoners van de Bokkebuurt. Nou, zonder sokken en schoeisel is wat anders dan zonder kleren. Men wil er bij horen, zo veel is wel duidelijk.
De werkelijkheid is dat de demonstranten net als de Bokkebuurt bewoners vóór het uitbaggeren van de Doezumertocht zijn. Echter, de echte bewoners willen het slib niet in het laag gelegen land met natuurwaarden en voor hun deur. De bewoners willen dat er serieus gekeken wordt naar alternatieven.
Financiele motieven
De maatschap boeren met slip, willen wel slib op dit stuk land. Logisch zij ontvangen circa €20.000 per jaar. Tenminste 3 jaar lang, misschien wel langer, als het slib niet goed droogt. Iedereen weet dat intensieve melkveehouderij geen vetpot is. Vanuit deze boeren is het wel te begrijpen: zij het geld, een ander de overlast.
Als de opgetrommelde dorpelingen boeren echt willen helpen, nemen zij de zuivel wekelijks af en kopen niet goedkope Duitse melk van Aldi. Er is tenminste 1 boer aan de Doezumertocht die zuivel aan de passerende klant verkoopt. Daar wordt wat meesmuilend over gedaan, maar als alle circa 1.000 Doezumers dit nu ook eens gaan doen? Als de boer biologisch wordt, koop ik ook de zuivel van hem.
Met gemiddeld 121 liter per volwassenen per jaar is er voor circa 121.000 in eigen dorp afzet.
Dat zijn keuzes. Je kunt ook kiezen voor levering aan een fabriek als A-ware, die voor 80% van hun zuivel exporteert. Het is duidelijk dat de verwaarding dan in andere handen ligt. Dan heb je als boer alle risico en komt het water je financieel aan de lippen. Dan is een baggerdepot bij een ander voor de deur een geschenk uit de hemel. O, het goed is voor je bedrijfsvoering is de vraag. Zelfs het LTO wil dat de boeren natuur inclusief gaan werken.
Vorige week was in de vergaderzaal van het gemeentehuis Zuidhorn een informatieavond over de voorgenomen plannen om de Doezumertocht na 60 jaar (...) lees verder.