Mauro is onze 16 jarige pleegzoon die al 6 jaar bij ons woont en die te horen heeft gekregen dat hij op zeer korte termijn Nederland moet verlaten en terug moet keren naar Angola. Hij heeft 'vrijwillig' al een contract met het IOM getekend voor terugkeer, maar wij willen nog een laatste poging doen richting de regering en dan met name mevrouw Albayrak om zijn zaak nog eens te bekijken. Mauro heeft zich zo aangepast aan de Nederlandse samenleving en in is een deel van ons gezin geworden wat we niet kunnen en willen missen. Tevens spreekt Mauro geen portugees meer en zijn wij bang voor toekomstperspectief in Angola. Mauro wil zelf ook heel graag hier blijven.
Pleegouders Hans Mandigers en Anita Marijanovic van Mauro Manuel, 16 jaar geboren in Angola
dat de NL regering met hun asielbeleid geen rekening houdt met de international rechten van het kind en dus besloten heeft dat Mauro na 6 jaar in ons gezin gewoond te hebben en zich de NL taal en cultuur eigen gemaakt te hebben zonder pardon teruggestuurd wordt naar een onzekere toekomst in Angola. Een kind dat tegen zijn wil op 9 jarige leeftijd naar Europa gestuurd is wordt nu, nadat hij eindelijk een beetje over deze traumatische ervaring heen is en zich veilig gehecht heeft, weer door "grote mensen" opgepakt en verplaatst naar een situatie die zo goed als onbekend is voor hem.Zelfs zijn eigen taal spreekt hij niet meer. Wij kunnen niet accepteren dat er in dit soort gevallen niet naar het belang van het kind wordt gekeken,
daarom een ieder die ons en Mauro wil steunen deze petitie te tekenen zodat wij mevr. Albayrak kunnen laten weten dat wij 3-en niet de enigen zijn die zo over deze situatie denken!
Mevrouw Albayrak heeft donderdag 17 september 2 weken uitstel aangevraagd om de kamervragen te beantwoorden..
We hebben vandaag (woensdag 4 november) een brief van mevrouw Albayrak ontvangen met de mededeling dat ze niet terugkomt op haar besluit en dat Mauro Nederland dient te verlaten. We zijn met onze advocaat aan het kijken wat de volgende stappen zijn. .