In de Volkskrant van 12 oktober stond een artikel van Bram de Ridder 'Het land waar ik wil wonen'. Een mooie aftrap voor een volksbeweging die werkt aan verdraagzaamheid en duurzame ontwikkeling zodat we een leefbare wereld nalaten aan onze (klein)kinderen.
Burgers die een leefbare wereld voor nu en later belangrijk vinden en daar wat voor willen doen.
Iedereen kan een bijdrage leveren aan duurzame ontwikkeling, of het nou gaat over energiebesparing, sociale cohesie, natuur, mobiliteit, creativiteit of economie. De negatieve krachten zijn ver in de minderheid maar krijgen de meeste aandacht. Dat hoeft niet zo te blijven. Mede dankzij het internet kan iedere groep zich organiseren, dus ook de grote meerderheid die zegt: 'Dit is het land waarin ik wil wonen'.
Dat de regering iedere burger betrekt bij de duurzame ontwikkeling van onze samenleving en die van volgende generaties. Kortom: een regering met grote oren en een kleine mond.